Czarnolas

Jaga Słowińska

Miejscem wydarzeń tej baśni dla dorosłych jest zwykła, nienazwana polska wieś. Życie tam przypomina drzemkę przeplataną codziennością. Jest leniwe, spokojne, ziewające. W życie to wkrada się chichot śmierci, który zabiera głównemu bohaterowi, małemu chłopcu, rodziców, ukochanego psa, a na samym końcu Wuja. Wszystkie te straty skłaniają chłopa do podjęcia decyzji, by spróbować przywrócić to, co odeszło, odwrócić nieodwracalne. Postanawia więc ukryć się w trumnie swojego Wuja i razem z nim zamieszać gdzieś na styku światów. I nauczyć się "sztuki tracenia", mimo że ona tak bardzo boli. *** Jaga Słowińska - absolwentka ASP we Wrocławiu, ilustruje książki.   *** OPINIE O KSIĄŻCE   Autorka i zarazem znakomita graficzka za pomocą prostych fraz potrafi nadać przedstawionemu światu poetycki i metafizyczny wymiar. Umie opowiadać o kwestiach fundamentalnych i nieuchwytnych zarazem tak jakby pojęła jakąś tajemnicę istnienia i to nie tylko dla siebie samej. A ja jej wierzę. Czarnolas to też historia o miłości i śmiechu, zapomnieniu i pamięci i potrzebie współbycia tak silnej, że ograniczenia nie stanowi fizyczny czas i przestrzeń. Słowińska ze spokojem wprowadza nas w świat niewyjaśnionych tragedii, pełny niespodziewanych chichotów losu. A my patrzymy na te malarskie obrazy literackie jak zaczarowani i oniemiali skalą talentu narracyjnego, hipnotyzującą powolnością akcji i pięknem lapidarnego, autorskiego języka. Tymoteusz Milas   *** Liryczna opowieść pełna magii, księżyca i lasu. Łukasz Łuczaj   *** Momentami miałam wrażenie, że śnię. Kamila Kapłoniak, Czytająca Mewa   *** Czarnolas zabiera na pogranicze życia i śmierci. Zmusza do wyjścia ze strefy komfortu i daje przestrzeń na własną interpretację doświadczenia straty, bo czy istnieje coś bardziej nieodwracalnego i nieoczywistego w swej oczywistości niż śmierć? Klaudia Michalik, Potęga Książki   *** Motyw cierpienia po stracie stał się dla Jagi Słowińskiej podstawą do stworzenia niezapomnianej baśniowej przygody. To inteligentna i poruszająca wyprawa, która zachwyca swoją niewymuszoną formą. "Czarnolas" można nazwać baśnią dla dorosłych, choć ja myślę, że może być też baśnią łączącą różne pokolenia czytelników. Mateusz Miedziński, Mój Kajecik

Czarnomorze. Wzdłuż wybrzeża, w poprzek gór

Michał Kruszona

Bywając w Rumunii, wielokrotnie zadawałem sobie pytanie: a gdyby tak pojechać dalej? Myśl ta była niezwykle kusząca, ciekawość tego, co spotkam po drugiej stronie morza, ogromna. Podróżować można w przestrzeni, ale też, co w moim przypadku jest odczuwalną koniecznością, w głąb czasu, a i to mało. Przyglądanie się ludziom, temu, co gra w ich duszach, w co wierzą, czego się boją, z jakiej tradycji utkali swoje życie, to dla mnie nieodłączne składniki podróżowania. Duchy zapomnianych bohaterów sprzed kilku lat i sprzed wieków towarzyszą mi podczas wszystkich wyjazdów, inspirują do opisywania tego, czego na pierwszy rzut oka nie sposób dostrzec. Spotykam je na starych podwórkach, w rzadko przez turystów odwiedzanych miastach, na zarośniętych cmentarzach. Przemawiają do mnie z pożółkłych fotografii wiszących na ścianach stuletnich domów. Tak powstała ta książka, rzeczywista i nierzeczywista. Wymyślona, ale i oddająca to, co spotkało mnie osobiście. Zachęcam do poszukiwania, często bardzo nam bliskich, duchów Czarnomorza.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Michał Kruszona  W ciągu dwóch dekad moich podróży po Europie Wschodniej i Azji zdarzyło się tak wiele, że o każdej z nich mogłaby powstać  niesamowita książka. Taką jest właśnie Czarnomorze Michała Kruszony. Odnalazłem w niej siebie i to, co w podróżach jest najbardziej ekscytujące wyjątkowych ludzi, szczyptę szczęścia, strachu, opis zdarzeń na pograniczu rzeczywistości, a może już ową rzeczywistość przekraczających. Często po powrocie do domu zastanawiałem się, czy to, co mi się przytrafiło w Gruzji, Mołdawii i Rumunii, wydarzyło się naprawdę. Podobną tajemnicę pozostawiam do rozwiązania czytelnikom Czarnomorza. Zachęcam do lektury, a potem  w drogę Rafał Biernacki dziennikarz TVP, Telekurier

Czarny adept

Stanisław Wotowski

"Czarny adept" zaczyna się interesująco: piękna kobieta zwraca się do prywatnego detektywa z prośbą o pomoc w rozwiązaniu problemu tajemniczego zachowania własnej siostry, którą podejrzewa o związki z sektą religijną. Podczas badania sprawy bohaterowie wpadają w liczne tarapaty. Detektyw daje się prowadzić swej pięknej rozmówczyni prawie za rączkę i popełnia błąd za błędem. Wikła się w działania ryzykowne bez uprzedniego rozeznania miejsc i ludzi, jest łatwowierny i pozwala się oszukiwać, przyjmuje za dobrą monetę każdą podsuniętą wskazówkę, szczególnie jeśli podsuwa ją dama, choć nie tylko. Ba, wybiera się nawet na rekonesans do siedziby przeciwnika, nie zaopatrzywszy się w żadne stosowne narzędzia. Czytelnik w efekcie zaczyna trzymać kciuki nie tyle za powodzenie misji, ile za ocalenie detektywa - amatora z różnych opresji. Tekst pełen magii, symboli, znaków i rytuałów. "Obszedłem willę parokrotnie na palcach dokoła. Żaden szczegół nie zdradzał czegoś podejrzanego czy tajemniczego. Zdawało się, iż stoi próżne domostwo, od szeregu tygodni pozbawione lokatorów, rzecz zwykła i normalna w letniskowej miejscowości..."

Czarny adept. Powieść sensacyjna

Stanisław Antoni Wotowski

Zapraszamy do odkrycia mrocznego świata okultyzmu w powieści sensacyjnej "Czarny adept" autorstwa Stanisława Antoniego Wotowskiego. Akcja rozgrywa się w latach dwudziestych w międzywojennej Warszawie, gdzie córka bogatego właściciela fabryki czekoladek i zwraca się o pomoc do znawcy spraw nadprzyrodzonych. Zagadkowe zachowanie jej siostry prowadzi do odkrycia przerażającej tajemnicy - związku z sektą religijną. W miarę jak bohaterowie zagłębiają się w tę sprawę, wpadają w coraz większe tarapaty, odsłaniając wątki diaboliczne i spirytystycznne. Tekst pełen magii, symboli i rytuałów, zapewni czytelnikowi niezapomnianą podróż w mroczne zakamarki ludzkiej duszy, albo psychiki - jak kto woli. Odkryj zatem tajemnice i zanurz się w świat okultyzmu wraz z "Czarnym adeptem"!

Czarny Apostoł

Tomasz Piec

"Czarny Apostoł" to powieść o walce, miłości, przyjaźni i poświęceniu. O czasach, gdy powstawały legendy, gdy działy się rzeczy dziwne i niesamowite, piękne i straszne. Czary, magia, rusałki, kapłani, wojownicy, wilkołaki i demony. W odwiecznej walce dobra ze złem ludzie wraz ze stworzeniami znanymi dzisiaj tylko z podań ludowych stają ramię w ramię, aby bronić swojego świata. Historia zaczyna się dziesięć wieków temu, na ziemiach Polan, nad Jeziorem Lednickim, w pobliżu ruin wieży kniazia Chwostka. Mało kto się tam zapuszcza od czasów wojny, bo wypaczona czarami i rzezią ziemia rodzi potwory... Tymczasem w Gradcu, jednym z największych grodów Polan, dochodzi do tragedii, ginie wielu ludzi. Pojawiają się przypuszczenia, że to sprawka plugawej magii. Kniaź Lestek zwraca się o pomoc do wojowników Welesa - Szaratarisza i Angousgone. Czy ci wprawieni w bojach kapłani poradzą sobie z bezwzględnym przeciwnikiem? Tym groźniejszym, że nieznanym. A może poniosą porażkę gorszą od śmierci...?

Czarny bez. Uzdrawiająca moc

Agata Lewandowska

Czarny bez rośnie niemalże na wyciągnięcie ręki - w twoim ogrodzie, w parku, w lesie. Nasze babcie robiły z niego soki i podawały go głównie na przeziębienie. Sok stosowano również w leczeniu grypy, w celu łagodzenia rozmaitych stanów zapalnych i objawów cukrzycy, a także jako lek moczopędny (np. przy wysokim ciśnieniu czy obrzękach). Miał on też działać wzmacniająco, poprawiać odporność i być doskonałym remedium na kaszel. Współczesne badania naukowe potwierdzają, że właściwości lecznicze czarnego bzu to nie bajki. Wykazano bowiem, że owoce czarnego bzu mają właściwości przeciwutleniające, przeciwdrobnoustrojowe (m.in. przeciwbakteryjne) i przeciwzapalne. W książce opisano liczne zastosowania czarnego bzu w profilaktyce i leczeniu różnych chorób. Jej autorka podpowiada też, w jaki sposób możesz wykorzystać te owoce w swojej kuchni i co możesz z nich przyrządzić, by poprawić swoje samopoczucie. Agata Lewandowska - dietetyczka z kilkunastoletnim doświadczeniem, autorka ponad 20 poradników dietetycznych. Absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, SGGW oraz podyplomowych studiów z psychodietetyki na SWPS, ukończyła też liczne kursy i szkolenia. Pisze artykuły, prowadzi warsztaty, wykłady i webinary. Patronat medialny:

Czarny bóg. Powieść na tle współczesnego zamętu

Maria Rodziewiczówna

Trzech przyjaciół zaraz po zakończeniu studiów rozstaje się, a każdy z nich obiera zupełnie inną ścieżkę kariery. Wydawać by się moglo, że już nigdy się nie spotkają. Los jednak postanawia inaczej... Pesymistyczna, okrutna powieść Marii Rodziewiczównej o realich życia w zaborze rosyjskim.

Czarny chleb. Opowiadania

Maria Rodziewiczówna

Tom opowiadań Marii Rodziewiczówny, w którym znalazły się takie utwory jak: Czarny chleb, Jezioro, Kolega Szoll, Pierścień, Starzec, Złota dola, Znachor, Pierwsza kula, W noc grudniową i Jedna droga.

Czarny Czarownik

Antoni Ossendowski

Na niniejszy tom składają się teksty zawarte w dwóch książkach Czarny Czarownik i Po szerokim świecie. Są one pokłosiem podróży, które autor odbył po Afryce Północnej i Środkowej, Hiszpanii oraz Stanach Zjednoczonych. Zawierają ciekawe obserwacje i refleksje na temat ówczesnego świata francuskich kolonii, północnoafrykańskiego islamu, amerykańskiego ducha rozwoju, a także nowele i szkice dotyczące tych części ziemskiego globu, nierzadko widzianych poprzez pryzmat miejscowej tradycji, potęgi dzikiej przyrody i umiłowania do polowań na "grubego zwierza", nie tylko ze sztucerem, ale i z aparatem fotograficznym w ręku. "W Senegalu i w północnym Sudanie spotkać można, i spotkałem istotnie, ślady konkwistadorów z Kartaginy. Nazwali oni tę ziemie - tchnącą śmiercią. Wrażliwy na przejawy natury, skłonny do mistycyzmu i poetyckiego ujęcia rzeczy lud o krwi azjatyckiej tymi kilku słowami określił Afrykę podzwrotnikową. Cały zachodni brzeg tego kontynentu, hen od Sale i Rabatu aż do Kotonu i Duali, groźnie i niegościnnie wita przybyszów ..."

Czarny czarownik. Relacja z wyprawy do Afryki 1926 r

Antoni Ferdynand Ossendowski

Ze stepu: Gdy w r. 1924-ym podróżowaliśmy z moją żoną po północy Afryki, potem wylądowywaliśmy także dwa razy w Senegalu i w Gwinei, a wszędzie Afryka spotykała nas z zaciekłą nienawiścią nie ludzie, lecz natura sama potężna, zdradliwa, nielitościwa. Niby nieprzebrana kaskada rozpalonego i roztopionego do białości złota, leje słońce skądś z bliska swoje zabójcze promienie, które, zda się, nie wysuszają, lecz rozkładają krew, nużą mózg, drażnią nerwy. Czarni ludzie, należący do niezliczonych ras murzyńskich, do tych wszystkich nieraz zupełnie zagadkowych szczepów, noszą w mózgu i we krwi wszelkie oznaki zatrucia gorącem światłem, jak nazywają słońce, tego swego wroga, którego za boga nigdy nie mieli. Powolni w ruchach, o ostrym, choć znękanym wzroku, z niechęcią do wysiłku, obojętni dla polepszenia swego bytu, żyjący wyłącznie dniem dzisiejszym, marzący o tym, co już od dawna minęło, niezaglądający w przyszłość, bo ona nic dobrego i nowego im przynieść nie może czarni ludzie żyją z dnia na dzień, czekając na chwilę wytchnienia, chociażby miało to być ostatnim spoczynkiem w rozpalonej ziemi, w cieniu rozpaczliwie łamiącego ręce gałęzie potwornego, pokoślawionego baobabu, podobnego do olbrzymiej kolumny, rodzącej szkaradne, ohydne w swych splotach węże, tworzące szaro-różową, nagą koronę drzewa. Nigdy prawie nie da się tu słyszeć głośnej mowy, gwałtownych ruchów, kłótni lub bójki... Tak pisał Ossendowski blisko sto lat temu. Tak wyglądała wtenczas Afryka i Afrykańczycy. Oferowana książka jest bardzo ciekawa, chociaż czyta się ją nawet i dziś z pewnym smutkiem...

Czarny deszcz

Marek Tarnowicz

W ziemię na terenie ośrodka wojskowego Stanów Zjednoczonych Europy uderza sonda wysłana przez obcą cywilizację. Tuż przed trafieniem w powierzchnię planety obiekt emituje wiązkę energii, która zmienia strukturę materii w tym miejscu, co pozwala jej przeniknąć w jej głąb. Ma to jednocześnie wpływ na pięcioro pracowników laboratorium, którzy jako jedyni przeżyli to zdarzenie. Po opuszczeniu przez nich szpitala ich organizmy mutują. Wokół nich zaczynają się dziać trudne do wyjaśnienia zjawiska. Kilka dni później do jednego z polskich portów zawija żaglowiec z załogą nieznanego pochodzenia. Na brzeg schodzą postacie rodem z innej epoki. Wśród nich są dwie osoby posiadające wiedzę tajemną i władające magią. Kiedy okoliczności sprawiają, że laboranci spotykają się z magami, na Ziemi zaczyna padać czarny deszcz.

Czarny dom

Stephen King, Peter Straub

Dwadzieścia lat temu Jack Sawyer zawędrował do Terytoriów, by ocalić swoją matkę i jej Dwójniczkę przed śmiercią. Obecnie jest byłym funkcjonariuszem wydziału zabójstw policji Los Angeles i wiedzie ciche życie w małym mieście w Wisconsin. Jego spokój nie trwa jednak długo, wkrótce w okolicy dochodzi do serii okrutnych morderstw, a Sawyer zostaje zaangażowany w śledztwo. Czy zabójstwa są dziełem psychopaty, czy też spokojnym miasteczkiem zawładnęła tajemnicza, złowroga siła? Jack wraz z Aniołami Piekieł rusza do walki z nieznanym, którego potęga przerasta wszelkie oczekiwania. Wynik tej próby sił do ostatniej chwili pozostanie niepewny...

Czarny Gerard

Karol May

Zapraszamy do lektury kolejnego IX tomu w cyklu powieściowym "Ród Rodriganda" autorstwa Karola Maya, zatytułowanego "Czarny Gerard". W tej emocjonującej kontynuacji przygód, czytelnicy zostaną przeniesieni w serce wielkiego starcia francusko-meksykańskiego o fort Gwadelupe. Po zaciętej bitwie, której kulminacyjny moment opisano w poprzednim tomie "Rapir i tomahawk", Francuzi muszą pogodzić się z porażką. Jednakże, zwycięstwo meksykańskie nie przychodzi bez kosztów, a ranny Czarny Gerard staje się symbolem tych tragicznych strat. Wkrótce po bitwie, napięcie nie maleje, a bohaterowie wraz z prezydentem Juarezem kierują się do hacjendy del Erina. Tam, w otoczeniu pięknych krajobrazów, czeka na nich nie tylko zasłużony odpoczynek, ale również nowe niebezpieczeństwo w postaci bandy opryszków. Czy bohaterowie zdołają przetrwać kolejne próby i pokonać swoich wrogów? Odkryj niezwykłą fabułę "Czarnego Gerarda" i pozwól się ponieść przygodzie w towarzystwie Rodrigandów.

Czarny Kapturek

Karolina Niwczyk

Nieszablonowa, fantastyczna i okraszona magią - to NIE jest love story, jakiej się spodziewasz Witaj w świecie dworskich intryg, walk o wpływy i... namiętności. Kiara, studentka trzeciego roku historii, wiodła całkiem zwyczajne życie. Do momentu, aż pewnego wieczoru zasnęła we własnym łóżku, a obudziła się... w lesie, otulona nie własną kołdrą, lecz jasnymi promieniami słońca. Początkowo myślała, że dalej śni. Jednak już po chwili, gdy została niemal stratowana przez jeźdźca, była pewna, że to nie sen. Przerażona, stanęła oko w oko z najprawdziwszym rycerzem... Jaka przyszłość czeka dziewczynę w tej tajemniczej krainie? I co sprawiło, że obudziła się w tym przedziwnym miejscu? Potężny czarnoksiężnik imieniem Vincent, władający czarną magią, rzucił zaklęcie, które miało mu przynieść szczęście. Czy to on sprawił, że Kiara obudziła się zdezorientowana na leśnej ściółce? I co dalej? Czy nowe miejsce przyniesie dziewczynie szczęście? Może dziwnie ubrana nieznajoma ostatecznie doprowadzi Vincenta do władzy i bogactwa? Przecież na tym właśnie polega szczęście, czyż nie? Jeżeli myślisz, że Czarny Kapturek ma schematyczną fabułę, że jest zwyczajną historią o miłości, to... cóż, czeka Cię zaskoczenie.

Czarny karzeł

Walter Scott

W mrocznych zakątkach szkockich wzgórz kryje się tajemnica tytułowego Czarnego Karła - postaci budzącej zarówno strach, jak i fascynację okolicznych mieszkańców. Walter Scott, mistrz powieści historycznej, zabiera czytelnika w podróż pełną intrygujących zagadek, romantycznych uniesień i niespodziewanych zwrotów akcji. Gdy młoda Isabella Vere zostaje wplątana w sieć politycznych i rodzinnych intryg, jej los niespodziewanie splata się z tajemniczym odmieńcem żyjącym na obrzeżach społeczeństwa. "Czarny karzeł" to nie tylko wciągająca opowieść o miłości i zemście, ale także fascynujący obraz osiemnastowiecznej Szkocji, naznaczonej konfliktami społecznymi i politycznymi napięciami. Scott w mistrzowski sposób łączy elementy realizmu z nutą mistycyzmu, tworząc powieść, która nawet po dwóch stuleciach nie przestaje intrygować i zachwycać czytelników.

Czarny karzeł

Walter Scott

Zanurz się w barwnej scenerii szkockich krajobrazów, gdzie historia splata się z legendami, a tajemnica ukrywa się za każdym zakrętem. "Czarny karzeł" Waltera Scotta przeniesie Cię w czasy tuż po Unii Szkocji z Anglią w 1707 roku, do pagórków Liddesdale, które autor doskonale znał, zbierając ludowe ballady dla swojego dzieła "Minstrelsy of the Scottish Border". Głównym bohaterem jest Sir Edward Mauley, nazywany Czarnym Karłem - pustelnikiem, który zdaniem mieszkańców miał niewątpliwe związki z Diabłem. Staje się on głównym uczestnikiem zawiłej opowieści o miłości, zemście, zdradzie, spiskach jakobickich i przymusowym małżeństwie. Postać ta jest wzorowana na Davidzie Ritchie, którego Scott spotkał na jesieni 1797 roku. "Czarny karzeł" przeniesie Cię, miły Czytelniku, w świat pełen emocji, zaskakujących zwrotów akcji i niezapomnianych bohaterów. Jednak nawet mistrzowie literatury mogą czasem poddać się wewnętrznym burzom. Scott przyznaje, że choć początki powieści były obiecujące, zmęczył się powtarzaniem tych samych motywów. Ale jednak, mimo wszystko, pozostawił nam dzieło, które wciąż zachwyca swoją intrygą i swoim urokiem.