Demon. Mówię, jak jest

Grzegorz Fels

Papież Paweł VI napisał , że największym zwycięstwem szatana jest to, że ludzie przestali wierzyć w jego istnienie. Powstała teoria, że szatan jest tylko metaforą ostatecznego zła a któż rozsądny będzie się bać jakiejś metafory? Autor książki, katolicki teolog świecki, opisuje działania złego ducha, opierając się na zweryfikowanych faktach. Od wielu lat współpracuje z miesięcznikiem Egzorcysta. Przeprowadzał wywiady z polskimi egzorcystami i osobami opętanymi. Sam doświadczył wielokrotnie działania nieczystej siły. Wykazuje, że diabeł to duchowa rzeczywistość, o wiele bardziej inteligentna od człowieka, w skryty i bezwzględny sposób wpływająca na życie pojedynczych ludzi i całych narodów. SMS-y z piekła Manifestacje oraz ataki szatana w życiu świętych i błogosławionych Demon ujawnia swoje istnienie opętania Szatan w częstochowskiej katedrze O. John Bashobora relacja opętanej Kult szatana na świecie; pomniki demona i czarne msze w intencji szkodzenia Polsce Hitlerowscy naziści rycerze dworu Lucyfera Kreml mistycznym ciałem szatana Demoniczne objawienia w Garabandal? Szatan w popkulturze. Serialowy Lucyfer to przystojny spoko ziom Cyrografy nie tylko krwią pisane Piekło istnieje naprawdę. Szatan i jego zwolennicy stale wpływają na rzeczywistość, która nas otacza. Nie wierzysz? Możesz nie wierzyć w istnienie oceanu, ale niewiara nie zabezpieczy cię przed utonięciem w jego głębinach.

Demon ruchu

Stefan Grabiński

Demon ruchu to zbiór najlepszych trzynastu kolejowych nowel i opowiadań Stefana Grabińskiego, mistrza grozy, nazywanego polskim Edgarem Allanem Poe i H.P. Lovecraftem. Autor stworzył specyficzny rodzaj horroru, w którym grozę sieją opętane wagony, opuszczone stacje kolejowe, błędne pociągi, a katastrofy kolejowe zbierają swoje krwawe żniwo. Utwory Grabińskiego są nacechowane z jednej strony typową dla dwudziestolecia międzywojennego gloryfikacją techniki i nowoczesności, z drugiej zaś tchną grozą rzadko spotykaną i u współczesnych pisarzy. Autor wykorzystuje klasyczne schematy opętania, złych omenów, nawiedzeń czy wreszcie demonów i duchów, wrzuca je do nowej rzeczywistości i uzyskuje efekt znakomity i unikatowy.

Demon ruchu

Stefan Grabiński

Zbiór opowiadań Stefana Grabińskiego, który przyniósł mu chwilowy środowiskowy rozgłos. Tematem wspólnym opowiadań jest kolej - w czasach autora wciąż świeży wynalazek, symbol postępu technicznego. Bardziej niż niuanse inżynierskie autora interesuje jednak "duch" nowego środka transportu - idea ruchu i prędkości. Grabiński stworzył swoistą mitologię kolei, zapełniając swoje opowiadania niesamowitymi postaciami (konduktorzy, dróżnicy, maszyniści) oraz obiektami (nawiedzone dworce, tunele prowadzące donikąd, zagubione pociągi). Całość trzyma w napięciu niczym opowieści Edgara Allana Poe. Doskonała lektura dla miłośników kolei i czytelników, którzy lubią się bać. Lepiej nie czytać w pociągu!

Demon ruchu

Stefan Grabiński

Głu­cha prze­strzeń(Bal­la­da ko­le­jo­wa) Po­mię­dzy Or­sza­wą a By­li­czem zre­gu­lo­wa­no prze­strzeń. Sta­ło się to moż­li­wym dzię­ki za­sy­pa­niu mo­kra­deł nad Wier­szą i prze­pro­wa­dze­niu ni­we­la­cji pod tzw. ,,Upła­zi­kiem". Wsku­tek te­go li­nia ule­gła znacz­ne­mu skró­ce­niu, gdyż po­ciąg za­miast omi­jać ba­gni­sty te­ren w wiel­kim, sil­nie na pół­noc wy­gię­tym łu­ku, szedł te­raz po je­go cię­ci­wie, zmie­rza­jąc do ce­lu pro­sto jak strza­ła. Skrót oka­zał się ze wszech miar po­żą­da­nym. Ruch ko­le­jo­wy zy­skał znacz­nie na tem­pie, a oko­li­ca, do­tych­czas ma­la­rycz­na z po­wo­du ba­gien­nych wy­zie­wów, wkrót­ce przy­bra­ła cha­rak­ter su­chej, zdro­wej rów­ni­ny, któ­ra wnet po­kry­ła się buj­ną zie­lo­no­ścią. [...]Stefan GrabińskiUr. 26 lutego 1887 w Kamionce Strumiłowej Zm. 12 listopada 1936 we Lwowie Najważniejsze dzieła: Demon ruchu (1919), Księga ognia (1922) Jeden z czołowych przedstawicieli przedwojennej polskiej fantastyki, nazywany "polskim Edgarem Allanem Poe". Absolwent Uniwersytetu Lwowskiego (filologia klasyczna i literatura polska). Za życia zyskał krótkotrwałą popularność dzięki opowiadaniom, które i dziś są uznawane za trzon jego twórczości, zdecydowanie ważniejszy niż powieści. Doceniony został jednak przez Karola Irzykowskiego, a po wojnie przez Artura Hutnikiewicza. Grabiński interesował się okultyzmem, stąd jego twórczość pełna jest duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Charakterystyczny jest jednak fakt, że zjawiska te dzieją się zwykle we współczesnej, realistycznie oddanej scenerii. W Demonie ruchu obszarem, w jakim się pojawiają, jest symbol nowoczesności - kolej. Również język Grabińskiego oscyluje między realizmem a poetycznością (sam autor był wielbicielem twórczości Bolesława Leśmiana). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Demon ruchu

Stefan Grabiński

Stefan Grabiński Demon ruchu Demon ruchu Błyskawiczny Continental w drodze z Paryża do Madrytu pędził co sił w tłokach. Pora była już późna, śródnocna, czas słotny, deszczowy. Mokre bicze dżdżu chłostały oświetlone jasno szyby i rozbryzgiwały się na szkle w łzawe różańce kropel. Skąpane w ulewie kadłuby wagonów, połyskując pod światło przydrożnych latarń niby wilgotne pancerze, wyrzygiwały rynnami pluszczącą wodę. Od czarnych ich ciał szedł w przestrzeń głuchy postęk... Stefan Grabiński Ur. 26 lutego 1887 w Kamionce Strumiłowej Zm. 12 listopada 1936 we Lwowie Najważniejsze dzieła: Demon ruchu (1919), Księga ognia (1922) Jeden z czołowych przedstawicieli przedwojennej polskiej fantastyki, nazywany "polskim Edgarem Allanem Poe". Absolwent Uniwersytetu Lwowskiego (filologia klasyczna i literatura polska). Za życia zyskał krótkotrwałą popularność dzięki opowiadaniom, które i dziś są uznawane za trzon jego twórczości, zdecydowanie ważniejszy niż powieści. Doceniony został jednak przez Karola Irzykowskiego, a po wojnie przez Artura Hutnikiewicza. Grabiński interesował się okultyzmem, stąd jego twórczość pełna jest duchów i zjawisk nadprzyrodzonych. Charakterystyczny jest jednak fakt, że zjawiska te dzieją się zwykle we współczesnej, realistycznie oddanej scenerii. W Demonie ruchu obszarem, w jakim się pojawiają, jest symbol nowoczesności - kolej. Również język Grabińskiego oscyluje między realizmem a poetycznością (sam autor był wielbicielem twórczości Bolesława Leśmiana). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Demon ruchu i inne opowiadania

Stefan Grabiński

Demoniczna lokomotywa mija stację... w oknach wagonów brakuje szyb, a z pustki przedziałów zieje piekielna groza... Wraz z gwizdem rozchodzi się jęk potępionych dusz widmowych pasażerów... Wędrowny demon kolei przetacza się po chłodnej stali torów, pałając żądzą prędkości. Zbliża się herold śmierci... Demon ruchu to zbiór najlepszych opowiadań Stefana Grabińskiego, mistrza grozy, nazywany polskim Edgarem Allanem Poe i H.P. Lovecraftem. Historie wypełnione są tym, co dla Grabińskiego najbardziej charakterystyczne - potrzebą eksploracji tajemnych sił w gwałtownie zmieniającym się świecie początków XX wieku. Od widmowych pociągów, przez demony zamieszkujące kominy, po żywiołaki wzniecające pożary - horror Stefana Grabińskiego smakuje jak nigdy przedtem. I straszy, jak niewielu dzisiaj. Wszyscy na pokład! Demon ruchu odjeżdża. Podróż będzie niesamowita! "Na początku zeszłego wieku ten niedoceniony wówczas polski pisarz zdawał się zauważać grozę nawiedzającą współczesność. Jego duchy i demony nie zamieszkiwały cmentarzy czy ruin, ale gnieździły się w parowozach, kablach elektrycznych czy gwałtownie rozrastających się miastach. To antyteza nostalgicznej fantastyki!" China Miéville

Demon ruchu. Opowieści niesamowite

Stefan Grabiński

Zbiór opowiadań znakomitego pisarza, Stefana Grabińskiego, tworzącego przed drugą wojną światową, specjalizującego się w opowieściach niesamowitych, zwanego polskim Edgarem Allanem Poe. Tom zawiera 14 opowieści grozy, które polecamy do czytania ludziom o mocnych nerwach. I ostrzegamy, by ich nie czytać po zmroku! Kto sięgnie po ten zbiorek, na pewno się nie zawiedzie! Mistrzostwo pióra, subtelne wprowadzanie w nastrój, zaskakujące zakończenia opowiadań: Głucha przestrzeń, Smoluch, W przedziale, Wieczny pasażer, Fałszywy alarm, Demon ruchu, Maszynista Grot, Sygnały, Dziwna stacja, Błędny pociąg, Ślepy tor, Ultima Thule, Engramy Szatery,  Przypowieść o krecie tunelowym.

Demon w maszynie

Paul Davies

Życie przypomina magię, a jego tajemnice zakrywa całun nieprzeniknionej złożoności. Ogromny postęp, jaki dokonał się w biologii w ciągu ostatnich dziesięcioleci, jeszcze bardziej pogłębił tę zagadkę. Co sprawia, że żywe istoty posiadają ową iskrę, która odróżnia je od innych układów fizycznych i sprawia, że są tak niezwykłe i wyjątkowe? Demon w maszynie to zapierająca dech w piersiach podróż przez krajobraz fizyki, biologii, logiki i informatyki. Słynny fizyk, Paul Davies, prowadzi nas od mrocznych początków życia ku mikroskopijnym silnikom napędzającym komórki naszych ciał. Łącząc ze sobą nowotwory i świadomość, dwugłowe robaki i ptasią nawigację, odkrywa, w jaki sposób organizmy biologiczne gromadzą i przetwarzają informacje, by wyczarować porządek z chaosu i tym samym otworzyć okno na tajemnicę życia. Ta książka łamie schematy! - "Nature"  Wielka idea polega na tym, że zrozumienie przepływu informacji w organizmach może być brakującym elementem naszej naukowej układanki. – "The Guardian” Poszukując odpowiedzi na jedną z najstarszych kwestii - czym jest życie? - Paul Davies przekracza granice poznania, odkrywa miejsca jeszcze nienazwane. - "New Scientist"

Demon wyścigów. Powieść sensacyjna

Stanisław Antoni Wotowski

Powieść sensacyjna Demon wyścigów przenosi nas do zamkniętego światka wyścigów konnych przedwojennej Warszawy. Właściciele koni, dżokeje, bukmacherzy i miłośnicy gonitw spotykają się co tydzień na torze wyścigowym na Polu Mokotowskim. Dżokej Grot jeździ w barwach stajni hrabiego Huberta Świtomirskiego. Pewnego dnia otrzymuje od tajemniczego Demona wyścigów propozycję przegrania jednej z gonitw. Ma za to otrzymać okrągłą sumkę. Dżokej jest człowiekiem wyjątkowo uczciwym, dlatego kategorycznie odmawia. Jak co tydzień rusza do walki na grzbiecie swojego ulubieńca faworyta wyścigów Magnusa. Nie spodziewa się, że tajemniczy demon nie pogodził się z odmową i użył sprytnego sposobu, by dżokej i jego ogier przegrali wyścig. Rozpoczyna się długi pojedynek z przeciwnikiem, który nie cofnie się przed niczym, by zrealizować swoje plany...

Demon wyścigów. Powieść sensacyjna zza kulis życia Warszawy

Stanisław Antoni Wotowski

Stanisław Antoni Wotowski przedstawia w swojej powieści sensacyjnej zatytułowanej "Demon wyścigów" fascynujący obraz zza kulis międzywojennej Warszawy. Główny bohater, Jan Grot, ceniony jeździec torowy, niespodziewanie zostaje wplątany w intrygi tajemniczego "demona wyścigów", zakusy tego osobnika skierowane są bezpośrednio w jego stronę, co budzi w nim niepokój. Grota początkowo nie interesują kombinacje czy tajemnicze figury, dopóki nie zaczynają pojawiać się pogróżki. Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy "demon" domaga się porażki Magnusa, konia należącego do Grota, w nadchodzącym wyścigu Derby. Autor prowadzi czytelnika przez labirynt intryg, a Grota staje w obliczu trudnego wyboru: czy zgodzić się na udział w nielegalnych machinacjach, czy też ryzykować poważne konsekwencje odmowy. Ostatecznie znajduje się w ciemnej uliczce z uzbrojonym nieznajomym, który stara się przekonać go do swojego planu, grożąc mu represjami w razie odmowy. W tej ekscytującej powieści pełnej zwrotów akcji i napięcia, czytelnik śledzi losy Grota, detektywa Dena i panny Tini, którzy triumfują nad przeciwnościami. Zwycięstwo w wyścigach konnych staje się pretekstem do celebracji, podczas której bohaterowie rozmawiają o swoich sukcesach, udanych sztuczkach i niebezpieczeństwach związanych z rozgłosem. W końcu, gdy Detektyw Den odchodzi, zostawiając Grotowi i Tinie chwilę na rozmowę, napięcie między nimi rośnie, aż w końcu Tina proponuje pozostawienie wszystkiego jako ich wspólną własność. "Demon wyścigów" to historia pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji i emocji, które trzymają czytelnika w napięciu do ostatniej strony.

Demon z Bagiennego Boru

Helena Sekuła

Kryminał z elementami horroru rozgrywający się w latach 80-tych XX wieku. Miejsce akcji: Warszawa, Paryż i ... pewna, leżąca na rzeką Biebrzą, zabita deskami wioska, którą nawiedza przerażający Demon. Oprócz interesującej, kryminalnej intrygi, mocną stroną tej powieści są sugestywnie przedstawione postacie bohaterów, realistyczne dialogi, umiejętnie budowany nastrój grozy, oryginalne poczucie humoru oraz świetny styl pisarski. Dodatkowym walorem tej książki jest oryginalny sposób narracji, która jest prowadzona zawsze w pierwszej osobie ale ... przez różnych bohaterów. ŁUKASZ RADECKI (carpenoctem.pl): „Demon z Bagiennego Boru” to powieść znakomita i bardzo dobrze się stało, że może ją poznać nowe pokolenie czytelników. Wbrew tytułowi, mamy tu do czynienia z rasowym i dość zawiłym kryminałem. Jak na takowy przystało, wszystko zaczyna się od morderstwa. Ofiarą jest Tadeusz Stelmaszczyk, szef firmy posadzkarskiej. Zwłoki zostały znalezione przez zdolnego plastyka, Adama Zapałę. Z miejsca wzbudza on zainteresowanie prowadzących śledztwo milicjantów – porucznika Oskierko zwanego „Bej” i podporucznika Załęskiego. Jak można się domyślić, sprawa zaczyna zataczać coraz szersze kręgi, Stelmaszczyk okazał się być bowiem zamieszany w szajkę fałszerzy dzieł sztuki, w okolicy zaczyna zaś pojawiać się tajemniczy, tytułowy demon. Plejada barwnych i intrygujących postaci zwiększa się wraz z intrygą, a ta robi naprawdę spore wrażenie. Nie tyle samym rozmachem czy choćby pomysłem, ale sposobem jej przedstawienia. Narracja jest prowadzona w pierwszej osobie, ale co istotne, często zmieniają się osoby ową narrację prowadzące. Wpływa to znakomicie na odbiór bohaterów, ich motywacje, rozumowania i działania stają się bardzo klarowne. Dodatkowo, niejako jakby skutki uboczne, pojawiają się dwa zabiegi, które jeszcze bardziej uatrakcyjniają powieść. Pierwszy, to niepowtarzalny i niezwykły styl autorki, która w usta poszczególnych postaci wkłada neologizmy, gwary i wyrażenia środowiskowe. Dzięki temu każdy z bohaterów, czy to głównych, czy pobocznych ma własny wyjątkowy sposób wyrażania się, a autorka prezentuje przebogate słownictwo i wynosi utwór na nowy poziom językowy. Drugi aspekt to fakt, że dzięki wielu narratorom poznajemy akcję z różnych punktów widzenia – jedno wydarzenie przedstawia nam po swojemu najpierw śledczy, potem świadek, wreszcie podejrzany. Sprawia to, że do samego końca trudno nam rozwikłać dany problem, czytelnik zaś sam może łączyć wątki, snuć własne hipotezy, by poznać prawdę na bazie uzyskanych przesłanek. Każda z postaci zaś jest, jak wspominałem, niezwykle wiarygodna i barwna, co więcej, nie ma tutaj postaci jednoznacznie złych czy dobrych. Każdy ma coś na sumieniu, każdy próbuje przedstawić się w jak najlepszym świetle, zataić swoje mniejsze lub większe grzeszki. Te postacie żyją i to w pełnej krasie. My zaś możemy swobodnie odsiewać ziarno od plew i szukać własnych rozwiązań, które – zaręczam – i tak okażą się błędne, autorka potrafi bowiem solidnie zaskoczyć. Nie można też pominąć faktu, iż akcja rozgrywa się w realiach późnego PRL-u, czasów nie tak odległych, ale jakże innych od obecnych. Wpływa to oczywiście na dynamikę śledztwa, nie ma bowiem żadnych nowinek technicznych ułatwiających dochodzenie, a uwypukla starania milicjantów, którzy do swej pracy muszą używać przede wszystkim szarych komórek. Nie bez znaczenia jest także fakt, że pani Helena Sekuła jest honorowym prezesem Stowarzyszenia Miłośników Powieści Milicyjnej „MOrd”, a przed laty sama pracowała we wspomnianych służbach. Doświadczenie, a przede wszystkim doskonała znajomość realiów, w połączeniu z darem obserwacji zaowocowały powieścią niezwykłą. Niezwykłą, bo oto w sposób wiarygodny i prawdopodobny udało się wyjaśnić istnienie tytułowego demona, który nie ma nic wspólnego ani z zaświatami, ani z horrorem. „Demon z Bagiennego Boru” to powieść wymagająca i trudna, mogąca odepchnąć młodszych czytelników nastawionych na wartką akcję, proste rozwiązania i prosty język. Dla odbiorcy bardziej wymagającego, a przede wszystkim miłośnika dobrych kryminałów jest to pozycja obowiązkowa, uczta dla oczu i duszy, ale także gimnastyka dla umysłu. TAKCZYTAM KSIĘGARNIE (lubimyczytac.pl): Powieść ta napisana została na początku lat 80. i jej akcja toczy się właśnie w tym okresie. I, co ciekawe, to jest jednym z największych plusów tak tej książki, jak i ogółu tytułów sygnowanych nazwiskiem Pani Sekuły. Dlaczego? Otóż w mojej opinii tak jak mało kto potrafi ona oddać atmosferę, klimat i nastrój głębokiego PRLu. Autorka – nota bene swojego czasu pracownica Komendy Głównej MO – nie próbuje bowiem na siłę stylizować fabuły i dopasowywać jej detali do charakteru ówczesnych dni. W miejsce tego tworzy ściśle realistyczną akcję, a kreowani przez nią bohaterowie zdają się być autentycznymi, wyjętymi z czyichś wspomnień postaciami. Bez głupiego dramatyzowania, opisuje ona rzeczywiste, codzienne życie tamtych dni. Odmalowuje zarówno milicjanta, jak i przestępcę jako prawdziwego, czasem chwiejnego człowieka z krwi i kości. Przy tym wiem, że robi to fachowo, gdyż czytając jej kolejne książki zdążyłem się już przekonać, iż doskonale zna ciemne realia życia przestępczego i więziennego półświatka tamtych lat. MIMI XRAYOFBOOKS (lubimyczytac.pl): Akcja rozgrywa się w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, chociaż ówczesne realia nie odbijają się w znaczący sposób na całej historii. Ciężko osądzić mi, czy jest to wadą czy zaletą, lecz miło było poczytać o stołecznych ulicach sprzed ponad 30 lat. Nasi bohaterowie od Warszawy, przez Paryż, trafiają do nadbiebrzańskich wiosek, w których czas się zatrzymał. Mamy tutaj przesądnych mieszkańców, nieufnych współczesnym wynalazkom i hołdujących wierzeniom z przeszłości. Tajemniczy domek na bagnach i upiór, który ukazuje się nocującym w nim ludziom dopełnia obrazu folkloru polskiej wsi. ROKSANA ZIORA (biblionetka.pl): Dwóch milicjantów – Bej i Załęski – prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa cykliniarza Stelmaszczyka. Początkowo rutynowe postępowanie doprowadza ich na ślad fałszerzy dzieł sztuki. Każdy kolejny krok śledczych prowadzi do piętrzących się zagadek, których rozwiązywanie znacznie wykracza poza ich oczekiwania. Sprawę dodatkowo komplikuje osobliwy mieszkaniec doliny Biebrzy – Strzygoń o trupiej czaszce zamiast twarzy – który, przynajmniej według okolicznych mieszkańców, nie jest aż taki straszny, jak się wydaje. Zdecydowanie zaletą powieści jest jej nieprzewidywalność, a co za tym idzie – ciągłe utrzymywanie czytelnika w nieświadomości i napięciu, niezaspokajające jego domysłów ani ciekawości, ale stale je potęgujące. Tak samo jak na światło dzienne wychodzą kolejne zagadki i okazuje się, że nic nie jest tym, na co wygląda, tak i pojawiają się kandydaci do ich rozwiązywania, nie zawsze działający w porozumieniu z milicją. Wszyscy bohaterowie są wyraziści i pełni indywidualizmu, a ich charaktery naturalne i wiarygodne, każdy ma swoje miejsce wyznaczone w fabule. Sprawiają oni wrażenie niemal wziętych z rzeczywistości, a nie kreowanych dla literackich potrzeb. Powieści nie można też odmówić klimatu, będącego dopełnieniem fabuły – nastrojowego, prowadzącego czytelnika przez bagienne zakątki. HELENA SEKUŁA (1927–2020) to jedna z najlepszych polskich pisarek powieści kryminalnych, których napisała ponad dwadzieścia. Jej twórczość cechuje świetny, sugestywny styl pisarski, różnorodność i pogłębione portrety psychologiczne bohaterów, wnikliwa obserwacja obyczajowa, dbałość o realia i niebanalne poczucie humoru. W latach 50-tych i 60-tych XX wieku Helena Sekuła pracowała jako referent prasowy Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej (gdzie dosłużyła się stopnia porucznika), przez co przedstawiony w jej powieściach sposób pracy milicji i obraz świata przestępczego zyskują na wiarygodności. Jej powieści rozgrywają się w czasach PRL-u przez co stanową interesujący dokument tamtej epoki. Projekt okładki: Marcin Labus

Demon z samotnej wyspy

Ranpo Edogawa

Kinnosuke Minoura, przeciętny młodzieniec z nudną pracą, podkochuje się w koleżance z firmy. Drobne przejęzyczenie całkowicie zmienia jego dotychczasowe życie - trafia w środek spirali szokujących zbrodni, zagadkowych szyfrów i ukrytych skarbów, w której centrum kryje się prawdziwie diaboliczny spisek. Przewodnikiem Minoury po świecie intryg i tajemnic staje się zakochany w nim bez pamięci Michio Moroto, przystojny student medycyny, w wolnym czasie przeprowadzający makabryczne eksperymenty na zwierzętach. Autor Gąsienicy, zainspirowany twórczością Edgara Allana Poego i ówczesną popularnością teatrów osobliwości, stworzył powieść zaskakującą, momentami szokującą, a na pewno testującą naszą współczesną wrażliwość. W Demonie z samotnej wyspy (1929-1930) wielbiciele Ranpo Edogawy, ojca japońskiego kryminału, znajdą wszystko, za co pokochali jego opowiadania: atmosferę dziewiętnastowiecznej gotyckiej powieści, zagadkę morderstwa w zamkniętym pokoju, wątki przygodowe i erotyczną groteskę.

Demon zagłady

Emma Popik

Ogień rozprzestrzeniał się w szaleńczym tempie. Pochłaniał białe domki w spokojnej okolicy. Miasteczko płonęło, a wraz z nim pokój między mieszkańcami. Sąsiedzi, którzy dotychczas spędzali wspólnie czas, dzielili troski i codzienność, teraz rzucili się sobie do gardeł. Krzyk i wrzask był zapowiedzią znacznie gorszych czynów. Wkrótce ulicami popłynęła krew zamordowanych... Co mogło wywołać taką agresję? Czyżby wszystkich opętał demon zagłady?

Demonolog

Andrew Pyper

Prastara siła znalazła przejście do naszego świata. Towarzyszy wszędzie Davidowi Ullmanowi i jego córce Tess. Wyczuwalna. Nienazwana. Która pewnego dnia przybiera realną formę. David Ullman jest światowym autorytetem w dziedzinach mitologii i wierzeń religijnych. To dlatego tajemnicza chuda kobieta wybrała właśnie jego. Pewnego dnia odwiedza go w gabinecie na Uniwersytecie Columbia i składa propozycję nie do odrzucenia. Profesor ma zbadać pewne zjawisko w Wenecji. Dowód szaleństwa czy opętania? Przytłoczony rozwodem decyduje się wyjechać. Razem z Tess. David wraca do domu sam. Prawie wszystko wskazuje na to, że jego córka nie żyje. Prawie. Czy jest szansa, żeby ją odzyskać? Żeby się tego dowiedzieć, musi dotrzeć do... Nienazwanego. I uwierzyć, że demon istnieje. W tej mrocznej wyprawie świat staje się księgą pełną znaczeń i ukrytych symboli, które tylko David może odczytać. 

Demony ciemności

Sandra Robins

Powrót Sama Williamsa do miasteczka wywołuje niepokój mieszkańców. Swoją obecnością wywraca do góry nogami zwyczajne życie Hannah. Ale Sam zdecydowanie nie jest już tym samym człowiekiem, z którym Hannah w dzieciństwie objeżdżała na rowerze okolicę. Rower zamienił na motor, a z chudego nastolatka przeobraził się w długowłosego członka gangu motocyklowego. Z każdym dniem chemia między Hannah i Samem staje się coraz silniejsza, a napięcie robi się nie do wytrzymania. Jakie zamiary ma mężczyzna i dlaczego chroni dziewczynę, mimo że jednocześnie sprawia wrażenie, jakby nie chciał mieć z nią niczego wspólnego? Dlaczego są na siebie skazani i jaki związek z tą sprawą mają wrogo nastawione do siebie gangi motocyklowe?

Demony Dextera

Jeff Lindsay

Powieść będąca inspiracją do powstania hitowego serialu Dexter! Jaką mroczną tajemnicę skrywa adoptowany syn policjanta Harryego Morgana? Czy przystojny i czarujący analityk z kryminalnego laboratorium w Miami trafi w ręce wymiaru sprawiedliwości? Dexter Morgan to ceniony pracownik i lubiany kolega, niestety mężczyzna coraz częściej słyszy wewnętrzny głos Mrocznego Pasażera, który każe mu brutalnie zabijać... Kiedy w Miami pojawia się seryjny zabójca prostytutek, Dexter zaczyna rozważać, czy nie powinien sam ukarać tego zwyrodnialca... Oto wydana w 2004 r. pierwsza część cyklu ,,Dexter", można ją uznać za oddzielną historię lub czytać bez zachowania kolejności serii. Przed tobą mroczna opowieść, wyróżniona w 2005 r. nagrodą Dilys Award, traktująca o uroczym potworze i kontrowersyjnym mordercy, który zwykł zabijać tylko złych ludzi. Powieści o Dexterze posłużyły za kanwę scenariusza popularnego serialu z lat 2006-2013 w telewizji Showtime, zaś odtwórca roli głównego bohatera Michael C. Hell otrzymał za nią wiele nagród i nominacji. Jeśli lubisz powieści sensacyjno-kryminalne z wartką akcją i ciekawie poprowadzonym wątkiem psychologicznym, to pierwszy tom przygód Dextera na pewno ci się spodoba.