Dziennik Chloe Snow: Zakręcony rok

Emma Chastain

Kolejny rok w liceum to nieustanne pasmo wzlotów i upadków To dopiero druga klasa, a życie komplikuje się jeszcze bardziej. W zeszłym roku Chloe była gwiazdą szkolnego musicalu. A w tym w trakcie przesłuchania natrafia na minę Czy da radę ogarnąć się po upadku? *********************************************************************** Na wsparcie ze strony najbliższych trudno liczyć: najlepsza przyjaciółka Hannah wpada w sidła królowej drugiej klasy, która rządzi żelazną pięścią i rozdaje karty w białych rękawiczkach, a tata zajęty jest nową wybranką swojego serca. Z Meksyku zaś płyną coraz bardziej rozpaczliwe i wytrącające z równowagi maile od mamy. Na horyzoncie kłębią się ciemne chmury rozwodowe. ******************************************************************** Gdyby Chloe mogła o tym wszystkim porozmawiać z Mikeem: jego rodzice też są rozwiedzieni, a w jego towarzystwie czuje się tak swobodnie. A raczej czuła, bo Mike nie ma ochoty czekać w zawieszeniu, gdy Chloe wciąż wzdycha do Maca, który miał być miłością jej życia. Premiera musicalu zbliża się nieuchronnie i Chloe musi znaleźć jakiś sposób, by ułożyć te wszystkie zagmatwane puzzle jej życia w całość i dotrwać do końca roku.

Dziennik diety. Szczuplej dzień po dniu! Wydanie 2

Ewa Sypnik-Pogorzelska, Magdalena Jarzynka-Jendrzejewska, Barbara Dąbrowska-Górska

Lustereczko, powiedz przecie, kto od dzisiaj jest na diecie? Czy lubisz patrzeć na siebie w lustrze? Masz szczupłą twarz, smukłą figurę i zdrową cerę? A może jednak warto by schudnąć? Jeżeli zainteresował Cię tytuł tej książki, na pewno nieobca jest Ci frustracja towarzysząca spojrzeniu na swoje odbicie. Z pewnością stosowałaś różne diety cud i masz za sobą wiele prób zgubienia dodatkowych kilogramów. No właśnie — prób! A może by tak podejść do sprawy racjonalnie i z szerszej perspektywy? I w końcu zrozumieć, co sprawia, że znów nie możesz wcisnąć się w ulubione dżinsy? Od poniedziałku się odchudzam! Zacznę od poniedziałku… po świętach, od nowego roku! Brzmi znajomo? Mijają poniedziałki i święta, a Ty kolejny raz stajesz przed lustrem i obiecujesz: „Biorę się za siebie!”. I co? Znów brak efektów! Niestety, bez odpowiedniej motywacji nawet sądowy zakaz zbliżania się do jedzenia nie jest w stanie uchronić Cię od popełniania kalorycznych grzeszków w trakcie diety. Czas spojrzeć nie tylko w lustro, ale i prawdzie w oczy!  Załóż dziennik diety! Badania dowiodły, że osoby notujące przebieg odchudzania osiągają fantastyczne, trwałe wyniki! Dlaczego? Taki dziennik pozwala im poznać własne zachowania żywieniowe, szkodliwe przyzwyczajenia i słabości. Mogą też opisać w nim swoje sukcesy. Zacznij już dziś prowadzić własny dziennik — i odkryj cenne wskazówki, dzięki którym w pełni wykorzystasz potencjał tej niezwykłej książki! O autorkach Autorki "Dziennika diety. Szczuplej dzień po dniu. Wydanie II" pracują w poradni dietetycznej Dietosfera (www.dietosfera.pl) i wciąż poszukują rozwiązań ułatwiających pacjentom odniesienie sukcesu w odchudzaniu. Jednym z najskuteczniejszych narzędzi ich pracy jest dziennik, który powstał w odpowiedzi na potrzeby osób stosujących dietę. Specjaliści z Dietosfery uwzględnili w nim wszystkie elementy pozwalające śledzić proces odchudzania, utrzymywać motywację i obserwować postępy.

Dziennik dobrego życia

Magdalena Czmochowska, Karolina Nawój

Dobre życie to Twoje życie! Twoje dobre poranki, popołudnia, wieczory. Twoje spokojne noce i czyste sumienie, które pozwala zapaść w dobry, spokojny sen. Dobre życie to rzeczywistość jednocześnie uporządkowana i utkana ze spontanicznych impulsów. Dobre życie to każdy wschód słońca, który jest Ci dane oglądać; to pochwała szefa, czuły uścisk siostry, brata czy rodziców. To pulchne dziecięce rączki oplecione wokół Twojej szyi, ciepły psi język na Twojej dłoni, aromatyczna herbata w kubku. Twoje dobre życie to spełnione oczekiwania, jasno skrystalizowane plany i umiejętność budowania domu z kłód, które los rzuca Ci pod nogi. Dobro jest wokół Ciebie; buduje Twoje ja, Twoje poczucie szczęścia, jest źródłem zadowolenia, które odczuwasz. Dobro jest także w Tobie: to Twoje emocje, głupie i poważne myśli, działania, które podejmujesz. To Twoja miłość do samej siebie, do bliskich i do świata. To świadomość, że życie jest sinusoidą, a Ty przyjmujesz te wahania z mądrością i pokorą, ale zawsze z planem B, gotowym do wdrożenia w razie kryzysu. Dobre życie jest przewagą Twoich małych radości nad smutkami, dobrobytem duchowym, snuciem marzeń zamiast poddawania się strachowi przed rzeczywistością. Nie bój się uczynić swojego życia lepszym. Daj sobie prawo do bycia szczęśliwą. Spełniaj marzenia, planuj, rysuj, kochaj nie tylko swoich bliskich, ale przede wszystkim siebie. Tańcz, śmiej się, płacz i kop w ścianę, kiedy tylko poczujesz taką potrzebę. Nie bój się być sobą całkowicie. Zawalcz o swoje dobre życie. Magdalena Czmochowska i Karolina Nawój Wrażliwość jest Twoją siłą, pamiętaj o tym piękna kobieto! My, kobiety, powinnyśmy łączyć się w naszym cieple, miłości, troskach i rozczarowaniach. Podnosić się i iść dalej. Każdego dnia, niezmienne na nowo. Otulać się swoją radą, doświadczeniem, dobrym sercem i empatią. Nawet kiedy jesteśmy daleko od siebie, ten dziennik potrafi nas łączyć, bo przecież wszystkie mamy wspólne cele, marzenia, wartości i kobiecą duszę. Kobieta Absolutna, @kobietabsolutna.pl Planner jest odpowiedni dla każdego, kto troszczy się o planetę. Wszyscy wspierający inicjatywę zero waste będą usatysfakcjonowani tym, że daje nam on totalną wolność dzięki temu, że możemy zacząć korzystać z kolejnych 365 dni w każdej chwili. To biblia dla minimalisty, który wie, że mniej znaczy więcej. Karolina Pruchniewicz, We & Waste Booknieci.pl: Aleksandra Nawój: Związek to najcięższa relacja na świecie Booknieci.pl: Karolina Nawój: Chcę mieć prawo do popełniania swoich błędów, a nie cudzych Kobieta.interia.pl: Straty życiowe, smutek, samomiłość Psychologiaprzykawie.pl: Generator szczęścia Psychologiaprzykawie.pl: Rachunek wystawiony przez życie  

Dziennik Franciszki Krasińskiej

Klementyna Hoffmanowa

Dziennik Franciszki Krasińskiej pióra Klementyny z Tańskich Hoffmanowa to cudowny styl, przepiękna i urzekająca dawna polszczyzna. Znakomite opisy dnia codziennego, zajęć, nauki, stosunku do rodzeństwa i rodziców panienki. Doskonałe opisy codziennego życia osiemnastowiecznej szlachty, jej koligacji, obyczajów i zwyczajów. Wspaniały dokument epoki, który do dziś z przyjemnością się czyta. Naprawdę godny polecenia, a już szczególnie tym wszystkim, którzy uwielbiają naszą wcześniejszą literaturę i fascynują się historią polskiego społeczeństwa. Zapewniamy, że czytelnik, który sięgnie po tę książkę na pewno się nie zawiedzie!

Dziennik Franciszki Krasińskiej

Klementyna Hoffmanowa

Akcja tej powieści historycznej umiejscowiona jest u schyłku panowania Augusta III Sasa. Autorka skupia się na przedstawieniu sylwetki głównej bohaterki Franciszki Krasińskiej. Utwór ma formę listów i pamiętników. Na pierwszy plan wysuwa się emocjonalność i wewnętrzne przeżycia bohaterki, natomiast wydarzenia historyczne i polityczne są tylko tłem dla rozterek kobiecego serca.

Dziennik Franciszki Krasińskiej

Klementyna z Tańskich Hoffmanowa

Dziennik Franciszki Krasińskiej 1 stycznia 1759 r. w maleszowskim zamku, w poniedziałek Tydzień temu, w samo święto Bożego Narodzenia, Jmć Dobrodziej ojciec mój kazał przynieść sobie ogromną księgę, w którą już od lat kilkunastu, obyczajem wszystkich niemal panów polskich, wpisuje własną ręką rozmaite publiczne i prywatne pisma; są w niej mowy, manifesta, uniwersały, listy, paszkwile, wiersze, wszystko porządkiem dat ułożone; pokazywał nam ów zbiór szacowny, czytał niektóre kawałki. [...]Klementyna z Tańskich HoffmanowaUr. 23 listopada 1798 w Warszawie Zm. 21 września 1845 w Passy koło Paryża Najważniejsze dzieła: Wiązanie Helenki (1823), Dziennik Franciszki Krasińskiej, Jan Kochanowski w Czarnolesie (1845) Pisarka, tłumaczka, wydawczyni, a przy tym jedna z pierwszych polskich autorek książek dla dzieci i założycielka czasopisma "Rozrywki dziecięce" (1824-1828). Od roku 1827 pracowała również jako wizytator warszawskich szkół dla dziewcząt. W roku 1829 została żoną historyka Karola Boromeusza Hoffmana. Po upadku Powstania Listopadowego para udała się na emigrację, najpierw do Drezna, a potem do Paryża. Pisarka aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym Wielkiej Emigracji. Jej teksty pojawiały się w podręcznikach i wypisach dla szkół przez cały XIX wiek, jak również w XX-leciu międzywojennym. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dziennik Galfryda

Michał Zioło OCSO

Dziennik Galfryda to zapiski mnicha, trapisty, który prowadzi życie ukryte za murami klasztoru życie egzotyczne, a zarazem powszednie, zwyczajne i proste, po prostu ludzkie. Oddany modlitwie i pracy, Michał Zioło, wnikliwy obserwator, potrafi zarazem z pewnego dystansu spoglądać na rzeczy tego świata. Pisze o życiu duchowym i osobistych zmaganiach, ale też o współczesnym Kościele i jego bolączkach, obchodzi go rzeczywistość polskiej i francuskiej polityki, uczestniczy w intelektualnej debacie, przygląda się współczesnym modom. O mnichach mówi się, że żyją poza światem i zarazem w sercu świata. Takie właśnie jest życie, którego strzępy zawiera Dziennik Galfryda. Galfryd to imię kota z poematu Christophera Smarta. Galfryd został nazwany w tym wierszu sługą Boga żywego, służącego Mu co dzień punktualnie i pilnie, który poświęciwszy uwagę Bogu i samemu sobie, poświęca ją swojemu bliźniemu. I mruczy z wdzięcznością, gdy Bóg pochwali go jako dobrego kota. Przy lekturze poematu Smarta pisze Zioło myślałem przekornie, że właśnie tak powinien wyglądać spełniony mnich i szczery chrześcijanin. Umieściłem więc to imię w tytule niejako życzeniowo, dla zawstydzenia siebie, człowieka wciąż szukającego i wciąż w drodze.

Dziennik górskich wypraw

Justyna Zając, Krystian Zając

Okrywaj świat górskich przygód i notuj swoje najlepsze wspomnienia. Dziennik górskich wypraw to nie tylko zbiór ciekawostek o polskich górach – pasmach, szczytach, świecie roślin i zwierząt czy pasterskich zwyczajach. Znajdziesz w nim także miejsce na rysunki, opisy swoich przygód i pieczątki zbierane na szlaku w czasie każdej wycieczki. 

Dziennik inwazji

Andrij Kurkow

Jest to zbiór tekstów i zapisów audycji dokumentujących to, co działo się w Ukrainie tuż przed rosyjską napaścią i przez kilka pierwszych miesięcy wojny. Powstawał na gorąco w Kijowie, a potem na głuchej prowincji. Jest jednocześnie zbiorowym portretem Ukraińców. Opisuje ukraińską kulturę, tradycje, obyczaje i to jak bardzo rosyjska agresja wzmocniła w Ukraińcach poczucie tożsamości narodowej. Jest także bardzo osobistą kroniką, niestroniącą od emocji. Oprócz relacjonowania wydarzeń, często dramatycznych, zawiera przemyślenia oraz refleksje na temat historii i współczesnego świata.

Dziennik Marty Koen

Svetislav Basara

Powieść serbskiego pisarza Svetislava Basary, w której pierwiastki fikcji i fantastyki, groteski, łączą się z rzeczywistością. Pod koniec lat 80. XX w. w Belgradzie umiera pewna Marta Cohen i wszystko pozostałoby sensacyjną historią wzbudzającą chwilowe zainteresowanie (opisaną na pierwszych stronach bulwarowych gazet), gdyby śmietanka ówczesnej partii i kierownictwa państwa nie pojawiła się na jej pogrzebie. Kim jest naprawdę tajemnicza dama? Kim jest mnich Nikodem, oskarżony o podpalenie mieszkania Marty? Czy dziennikarz gazety „Borba” Pavlović może z tego wszystkiego zrobić prasowy artykuł, który jednocześnie nie będzie historią jego życia – skrótem do szpitala psychicznego. Dowódcy partyzanccy, dysydenci, spirytyści, Zygmunt Freud, iluzjoniści i ezoterycy, a nawet Josip Broz, owładnięty strachem przed tramwajem, to tylko niektórzy bohaterowie tej łobuzerskiej przygody pokazani na tle ruchu komunistycznego w Jugosławii. Świat absurdu prozy Basary, z pogardą dla zwykłej logiki ludzkiej i historycznej, uderza w tej powieści, rozprzestrzeniając się we wszystkich znanych i nieznanych kierunkach, odsłaniając twarze i zakamarki życia oraz trudne do odgadnięcia prawdy.

Dziennik moich podróży

Dominika Zaręba, Aleksandra Lisek

Dzienik moich podróży powstał z myślą o dzieciach w wieku od sześciu do dziesięciu lat, a nawet starszych, oraz o ich rodzicach, chcących przekazać ciekawe informacje o odwiedzanych miejscach.  To książka uniwersalna: można ją zabrać ze sobą zarówno na zimowe czy letnie wakacje, jak i kilkudniowy wyjazd za miasto. Sprawdzi się podczas wycieczek po Polsce i w trakcie zagranicznych wojaży. A już wypełniona - po latach może się stać cenną, rodzinną pamiątką. 

Dziennik mojego głodu

Claire Kohda

Niezwykle współczesna i refleksyjna opowieść o dojrzewaniu, relacjach rodzinnych i poszukiwaniu własnej tożsamości. Lydia, młoda wampirzyca, stoi na progu dorosłości. Musi samotnie stawić czoła światu i nauczyć się pozyskiwać pożywienie, próbując wyrwać się z mentalnych okowów, które przez całe dotychczasowe życie nakładała jej matka. Gdy Lydia rozpoczyna praktyki w galerii sztuki, zanurza się w świat zarówno fascynujący, jak i zupełnie jej obcy. Dziennik mojego głodu śledzi wewnętrzne konflikty głównej bohaterki, szukając odpowiedzi na pytania dotyczące tożsamości i wpływu wywieranego na nią przez pochodzenie, relacje rodzinne oraz sztukę. Powieść zaintryguje każdego, kto szuka historii o sile, niezależności i odkrywaniu własnej tożsamości w świecie pełnym wyzwań.

Dziennik obłąkanego

Nikołaj Gogol

  “Dziennik obłąkanego” to utwór Nikołaja Gogola, rosyjskiego pisarza, poety, dramaturga. Jednego z najbardziej znanych klasyków literatury rosyjskiej.   “8. grudnia.  Jużem się był zebrał, by pójść do biura; lecz rozmyślania i różne okoliczności wstrzymały mnie od pójścia. Nie mogą mi wyjść z głowy sprawy hiszpańskie. Jak to być może, ażeby donna została królową? Nie pozwolą jej na to. Najprzód Anglia nie pozwoli na to. Przy tem interesa polityczne całej Europy, cesarz austryacki, nasz samowładca... Wyznam, że wypadki te tak mnie zmęczyły i zmitrężyły, że przez cały dzień nie mogłem się wziąć do pracy. Mawra nawet zrobiła mi uwagę, że przy obiedzie byłem niezmiernie roztargniony... I rzeczywiście, dwa talerze, zdaje się przez roztargnienie, rzuciłem na podłogę, i te zaraz potłukły się tuż na miejscu. Po obiedzie chodziłem na przechadzkę; ale nie wyciągnąłem stąd nic pouczającego. Wieczorem głównie leżałem na łóżku, przemyśliwając nad sprawami Hiszpanii.”   Fragmenty z książki: Nikołaj Gogol. „DZIENNIK OBŁĄKANEGO”

Dziennik pedagoga szkolnego. Czyli jak przetrwać na wojnie z systemem

Adam Mazurek

Wiele osób ma wyidealizowane wyobrażenie na temat zawodu nauczyciela - krótki tydzień pracy, wakacje, ferie, wolne święta. Autor z własnego doświadczenia opisuje drugą stronę medalu - niskie zarobki, mobbing ze strony dyrekcji, notoryczne nadgodziny, kolejne reformy i wynikające z nich zmiany w formach zatrudnienia, ogromna odpowiedzialność i presja społeczna. Zawód nauczyciela, w kontekście aktualnego systemu edukacji oraz bieżących zmian społecznych, nie przedstawia się tak kolorowo.

Dziennik pisany później

Andrzej Stasiuk

Z fotografiami Dariusza Pawelca Z Dziennika pisanego później: "Jadąc przez Banja Lukę, rozmyślałem o niej. Wśród, ruin, grobów i pól minowych. Rozmyślałem o tym, jak leży na wznak między Wschodem a Zachodem. Leniwa i senna. W tych nieśmiertelnych brzózkach. Na piachu. Dłubie nosie, kręci kulki i marzy o własnym losie. O przyszłym zamążpójściu, o dawnych gwałtach albo że pójdzie do klasztoru. W Banja Luce o tym myślę, gdy pada deszcz i szukam wylotówki na Chorwację, na Węgry, bo już wracam. Myślę o niej w Jajcu i myślę w Travniku. Jak się czasami przewraca na bok w tych wiekuistych brzózkach, w tych piaskach wieczystych, wspiera na łokciu i patrzy na widnokrąg, gdzie się podnoszą pokusy wielkich miast, brylantowe wieżowce, chorągwie z pięknymi herbami firm globalnych i gdzie światło lucyferycznie odbija się od chmur, składając w obcojęzyczne napisy głoszące chwałę nadchodzącego wyzwolenia, które niczym bezlitosna fala zatopi stare, a ocali nowe. Za to ją kocham. Za to patrzenie. Za to leżenie na boku. I sobie obiecuję, że jak tylko wrócę z tych beznadziejnych Bałkanów, to ją zaraz opiszę. Kilometr po kilometrze, hektar po hektarze, gmina po gminie, wymieniając te wszystkie nazwy jak zaklęcia, jak modlitwy, jak litanie, arko przymierza, domie złoty, wieżo z kości gdzieś koło Małkini, gdzieś koło Bełżca".

Dziennik podróży

Józef Kopeć

Józef Kopeć to polski oficer urodzony w roku 1763 w powiecie pińskim. Sławę zyskał jako etnograf oraz badacz substancji psychoaktywnych. Za walkę w obronie ojczyzny został zesłany na Kamczatkę, gdzie prowadził badania na temat kultury dalekiej Północy. Całą drogę oraz pobyt na zesłaniu opisał w swoim dzienniku, który stanowił pierwsze tak obszerne opracowanie dotyczące tamtych rejonów. Ponadto spisał również zeznania naocznych świadków ucieczki Maurycego Augusta Beniowskiego.