Fragmenty lunarne. Szkice o obecności księżyca w poezji polskiej od schyłku XIX do początku XXI wieku wraz z małą antologią księżycowych wierszy poetów Zachodu

Marian Stala

Księżyc towarzyszy poetom od wieków. Czy znaczy to, że należy już tylko do muzeum wyobraźni, że stał się nieważnym ornamentem, zużytym symbolem? Marian Stala odpowiada przecząco na to pytanie, analizując w pierwszej części swej książki lunarne ślady, obecne w poezji polskiej od końca XIX do początku XXI wieku, w części drugiej zaś – prezentując zwięzłą antologię wierszy z księżycem i o księżycu, zaczerpniętych z poezji zachodniej. Księżyc Micińskiego, Miłosza i Świetlickiego, Laforgue’a, Yeatsa i Nelly Sachs jest fascynujący… „Fragmenty lunarne w intrygujący sposób oświetlają obszary tylko na pozór dobrze już rozpoznane. Pokazują, że sprawy poezji z księżycem wciąż warte są uważnego i pogłębionego namysłu. I przypominają, że podążanie za poruszeniami poetyckiej wyobraźni ma w sobie rzeczywisty potencjał poznawczy, który pozostaje kwestią nie tylko humanistycznej wiedzy, ale też osobistej – na swój sposób intymnej – relacji ze słowem szukającym piękna i prawdy, wkraczającym w ciemność, mierzącym się z tajemnicą”. prof. dr hab. Paweł Próchniak   Marian Stala (1952) – historyk literatury, krytyk, profesor na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Umiejętności, laureat nagrody Fundacji Kościelskich (1991) i nagrody im. Kazimierza Wyki (1998). Opublikował takie książki historycznoliterackie i krytyczne, jak między innymi Trzy nieskończoności. O poezji Adama Mickiewicza, Bolesława Leśmiana i Czesława Miłosza (2001), Przeszukiwanie czasu (2004), Blisko wiersza (2013).

Fragmenty. Opowieści o dziewczynkach i kobietach

Katarzyna Zwolska-Płusa

Wielowymiarowe metafory unoszące prawdziwe życie w opowieściach Kasi Zwolskiej-Płusy układają się w obrazy otaczającej rzeczywistości, którą autorka formułuje plastyką języka, bezpretensjonalnością i głębokimi refleksjami. Katarzyna Zwolska-Płusa – samorzeczniczka w spektrum autyzmu, mama, żona, nauczycielka, asystentka uczelniana (pracuje naukowo w obszarze literatury polsko-żydowskiej, literatury współczesnej i dydaktyki). Autorka tomu poezji Cud i Anomalia, SŻP KIT, Brzeg 2017, oraz vesica piscis, Anagram, Warszawa 2019. Prozę publikowała w „Fabulariach”, „Nowych Peryferiach” i „Helikopterze”, poezję między innymi w „Twórczości”, „Dwutygodniku”, „Przekroju”, „Fabulariach”, „Migotaniach”. Laureatka Award World Day Poetry UNESCO 2019. Twarz Przyszłości w częstochowskim plebiscycie ogłoszonym na 800-lecie miasta.

Fragmenty winem poplamionego notatnika

Charles Bukowski

Na tom Fragmenty winem polamionego notatnika Charlesa Bukowskiego składają się utwory prozatorskie, które od ukazania się w podziemnych gazetkach, periodykach literackich, a nawet pismach pornograficznych nigdy potem nie zostały wydane drukiem. Wśród pomieszczonych w tomie tekstów na uwagę zasługują pierwsze i ostatnie opublikowane opowiadania pisarza, pierwsze i ostatnie eseje oraz przymiarki do - znanych z polskiego przekładu - Zapisków starego świntucha. Oprócz tego znajdziemy tu bardzo osobiste rozważania autora na ulubione tematy, rozmyślania o takich tuzach literatury, jak Ezra Pound i Ernest Hemingway, jak również minitraktaty estetyczne. Spod pozornie niedbałego stylu wyziera charakterystyczna dla Bukowskiego i jedyna w swoim rodzaju mieszanka chropawego liryzmu, autentyczności i poczucia humoru.

Frak w pierwszym pokoleniu

Janusz „Krawiec” Wiśniewski

Książka wprowadza nas w lata dziewięćdziesiąte, w lata końca okresu komuny i w początek gospodarczych i demokratycznych przemian w Polsce. Powstaje wolny rynek, mnożą się fortuny. Krawiec Wiśniewski szyje fraki nowobogackim, obserwując przy okazji przez szerokie wystawowe okno swojej pracowni zachodzące w kraju i w ludziach przemiany. Być Kimś! Mieć! Wzbogacić się! – nawet kosztem bliźnich – to domena lat dziewięćdziesiątych i cel nie tylko naszego głównego bohatera. We „Fraku” Wiśniewski życia Skiby nie owija w bawełnę. Bez znieczulenia obnaża zadamawianie się w miejskim społeczeństwie człowieka ze wsi, pokazując jego drogę  społecznego awansu. Wiśniewski snuje swoją opowieść bez pardonu, może i dlatego, że fraki szył tylko innym. On sam, krawiec rzemieślnik, nigdy we fraku nie chodził. Seksualne poczynania bohatera dzisiaj może szokują, może gorszą – ale w tamtej dekadzie przemian ustrojowo-społeczno-gospodarczych były nagminne. Projekt okładki: Sławomir Kitowski

Frameworki JavaScript. Projektowanie interaktywnych i dynamicznych stron WWW

Wojciech Majkowski

Komponuj zjawiskowe animacje w JavaScripcie! Najlepsze „ściągawki” dla JavaScriptu, czyli wszystko o frameworkach, bibliotekach i platformach programistycznych Zastosowanie gotowych fragmentów kodu — kontrolek, przycisków, galerii fotografii i formularzy kontaktowych Sposoby tworzenia animacji i efektów specjalnych Stworzenie od zera kodu zaawansowanej aplikacji czy strony WWW jest dziś praktycznie niemożliwe — nie mówiąc już o tym, że niepotrzebne i zdecydowanie zbyt czasochłonne. Znacznie lepiej jest skorzystać z fragmentów gotowego kodu o określonym działaniu. W erze dominacji animowanych, interaktywnych i dynamicznych witryn internetowych oraz wymagających użytkowników warto poszerzać swoją wiedzę na temat animacji i efektów możliwych do uzyskania dzięki różnym frameworkom, bibliotekom i platformom programistycznym. W tej książce znajdziesz mnóstwo cennych wiadomości o wykorzystaniu najlepszych, najbardziej innowacyjnych źródeł gotowego kodu dla JavaScriptu. Składa się ona z sześciu rozdziałów — każdy z nich traktuje o wykorzystaniu jednego z tych źródeł w zakresie: transformacji 2D i 3D elementów HTML, sortowania, przeciągania lub przemieszczania elementów HTML wzdłuż osi lub po ścieżce (krzywej) ruchu, a także symulowania ruchu jednostajnego lub zmiennego. Oprócz tego opisano tu sterowanie procesem odtwarzania animacji poprzez kontrolowanie czasu jej trwania i manipulowanie kolejnością wykonywania poszczególnych sekwencji. Jeśli chcesz tworzyć piękne animacje, zacznij czytać już dziś! Projektuj animacje i wizualne efekty specjalne z bibliotekami: CreateJS Dojo Toolkit Script.aculo.us Web 2.0 MooTools GreenSock Animation Platform JavaScript Yahoo! User Interface (YUI) Zostań mistrzem interaktywnych stron WWW!

Franc i tajemnica Jantaru

Daria Kaszubowska

A co, jeżeli w Polsce istnieje niezwykła kraina, w której można poczuć się jak w baśni? Żyją tam olbrzymi stolemowie, na bagnach czyhają podstępni manewitowie i wstrętne mumocze, w domowych zakamarkach mieszkają maleńkie krośnięta. Ludzie mają swój język i swoje zwyczaje, a solidarność pozwoliła im przetrwać najgorsze wichury i burze historii. Franc, Walerka, Otylka i Bruno Borkowie niespodziewanie dowiadują się, że pochodzą z Kaszub. Kiedy przeprowadzają się tam z rodzicami, przekonują się, że nie jest to takie zupełnie zwyczajne miejsce. A oni nie są takimi zupełnie zwyczajnymi dziećmi. Na dodatek wraz z nowymi przyjaciółmi muszą rozpocząć pełne niebezpieczeństw śledztwo i rozwikłać zagadkę zaginięcia bardzo ważnego dla Kaszub Jantaru. Gra toczy się o wysoką stawkę, ponieważ jeśli się nie uda, rodzice trafią do więzienia, a Kaszuby mogą zniknąć z powierzchni ziemi. Franc i tajemnica Jantaru to pierwsza część serii Borkowie i kaszubskie przygody.

France in Sweden's Foreign Policy in the Era of Gustav III's Reign (1771-1792)

Zbigniew Anusik

This book is about the Stockholm court’s policy on France during the reign of Gustav III. It is a work on the history of diplomacy based on an extensive source material. The author concentrates especially on the crisis of the French monarchy in the years 1787-1792. He also pays a lot of attention to Gustav III’s unsuccessful attempts to build an anti-French and anti-revolutionary coalition of European monarchs. The chronological range of work covers Gustav III’s reign, thus the death of that ruler on March 29, 1792 marks the end of the book. 

Franciscae meae laudes

Charles Baudelaire

Charles Baudelaire Kwiaty zła Franciscae meae laudes Novis te cantabo chordis, O novelletum quod ludis In solitudine cordis. Esto sertis inplicata, O foemina delicata, Per quem solvuntur peccata. Cum vitiorum tempestas Turbabat omnes semitas Apparuisti, Deitas, Velut stella salutaris In naufragiis amaris Suspendam cor tuis aris! Piscina plena vertutis, Fons aeternae juventutis, La... Charles Baudelaire Ur. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (sztuka dla sztuki, piękno nie jest użyteczne), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że świat jest słownikiem hieroglifów, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Franciszek. Kuglarz Boży - brata Pacyfika "króla poezji" opowieść dla młodych

Raniero Cantalamessa OFMCap

Młodzi nie lubią „kazań”, chętnie natomiast słuchają opowiadań i ciekawych historii. Ojciec Raniero Cantalamessa, kaznodzieja apostolski, kapucyn, opowiada im zatem historię, która powstała w jego wyobraźni, bazuje jednak na dobrze udokumentowanych faktach. W opowiadaniu patrzymy na Świętego Franciszka oczami brata Pacyfika, przed nawróceniem trubadura, króla poezji, który dołączył do Biedaczyny pięć lat po porzuceniu przez niego świata. Czytając, „oddychajmy” zatem Franciszkiem, czy raczej patrzmy na niego okiem brata Pacyfika, jak przez dziurkę od klucza, by na żywo uchwycić go w niektórych ważnych i osobistych momentach jego życia.   Król poezji, Wilhelm Divini, którego historię przeczytasz w tej książce, kochał życie i, jak każdy młody człowiek, chciał się nim w pełni cieszyć. Należał do najsławniejszych śpiewaków swych czasów i w swym porywczym pragnieniu, nie wiedząc o tym, szukał Kogoś, kto jako jedyny może wypełnić serce człowieka. Szukał i został odnaleziony. To ukazuje jeszcze głębszą prawdę: Pan pragnie, byś go szukał, ponieważ On chce Cię znaleźć. Papież Franciszek Książka jest dla mnie bezcenna, ponieważ absolutnie utożsamiam się z bratem Pacyfikiem. Jan Budziaszek Ktoś powiedział, że Biblia jest dlatego tak grubą księgą, aby każdy znalazł w niej to jedno zdanie, które go zbawi. Bo nigdy nie wiadomo, jaką drogą trafi się do serca człowieka. Może ta książka, przypominająca jedną z najpiękniejszych postaci w historii Kościoła – Świętego Franciszka – oraz jego niezwykłego przyjaciela, brata Pacyfika, będzie właśnie taką odnalezioną drogą do Dobra? Życzę tego wszystkim Czytelnikom. Małgorzata Nawrocka Muzyka służy dzisiaj człowiekowi głównie do odbierania własnej chwały. Potężna machina showbusinessu hurtowo produkuje bożków współczesnej kultury. Ta książka to promyk nadziei dla człowieka uwięzionego we własnym JA. Okazuje się bowiem, że można śpiewać i grać najpiękniej na świecie nie myśląc o sobie. Bo jak to mawiał ks. Twardowski: „Zapomnij, że jesteś gdy mówisz, że kochasz”.  Magda Anioł Naoczne świadectwo brata Pacyfika jest jak okno. Kiedy powoli do niego się zbliżamy, pozwala objąć wzrokiem coraz szerszą panoramę, aż w końcu, gdy wejdziemy na parapet, odsłania przed nami cały horyzont. Przyglądajmy się zatem Świętemu Franciszkowi okiem (niekiedy podstępnym!) brata Pacyfika, by uchwycić go na żywo w niektórych osobistych momentach życia. Raniero Cantalamessa Brat Raniero Cantalamessa - kardynał z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, urodził się w Colli del Trono w 1934 roku, święcenia kapłańskie przyjął w 1958 roku, ukończył teologię we Fryburgu (Szwajcaria) oraz filologię klasyczną w Mediolanie. Był wykładowcą historii początków chrześcijaństwa na Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie (do 1979 roku), członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej (1975–1981) oraz delegacji katolickiej dla dialogu z Kościołami pentakostalnymi, kaznodzieją Domu Papieskiego.

Franciszek Ludwik, książę de Conti - "obrany król Polski". Saga rodu Kondeuszów

Aleksandra Skrzypietz

Książka jest próbą wyjaśnienia nastawienia Franciszka Ludwika księcia de Conti do jego kandydatury do tronu polskiego – uważano dotąd, iż był temu zdecydowanie niechętny. Autorka nie ogranicza się jednak do przedstawienia jedynie żywota „obranego króla Polski”, próbuje bowiem pokazać, czym różnił się żywot księcia krwi w drugiej połowie XVII wieku od aktywności kilku pokoleń jego przodków, również niepokornych i skłonnych sprzeciwiać się woli władców. Takie ujęcie pozwala przedstawić odmienności w postawach kuzynów królewskich, reprezentantów domu de Bourbon, na przestrzeni stu pięćdziesięciu lat – od chwili poprzedzającej panowanie Henryka IV do początku XVIII wieku, a także zarysować motywy, jakie nimi kierowały. Swoje miejsce na dworze Franciszek Ludwik zawdzięczał nie tylko pochodzeniu, ale również osobom z najbliższego królewskiego otoczenia, którego skład kształtował osobiście Król Słońce. Celem autorki jest więc także pokazanie, jak równowaga sił na dworze utrzymywana była przez decyzje monarchy, a także czy były one arbitralne, czy też mitygowane (korygowane, modulowane, łagodzone) interesami i wpływami różnorodnych osób, racji i celów politycznych.

Franciszek Pieczka. Le Portrait d'un Ami

Dariusz Domański

Franciszek Pieczka - un chemin vers la verite, l'humilite, l'amour, la loyaute. Bien qu'il ait ete un habitant de Falenica, un quartier de Varsovie, il adorait son Godów. Cet acteur, aime par des millions de Polonais, est ici depeint à travers le regard de son ami Dariusz Domański (auteur d'une dizaine d'ouvrages sur les acteurs polonais et le Vieux Theatre), revelant une histoire singuliere, non pas à travers le prisme de ses roles exceptionnels, mais à travers des reflexions personnelles qui temoignent du parcours les ayant conduits à puiser de la joie dans leur voyage commun sur les sentiers de la vie et de l'art. Le premier livre extraordinaire de la serie Portraits d'Amis du celebre theatrologue Darek Domański, consacre à Franciszek Pieczka, contient non seulement la derniere interview de l'illustre acteur, mais aussi ses eloges originaux et pleins d'esprit à son sujet, ainsi que les temoignages d'artistes renommes et bien d'autres encore.

Franciszek Pieczka. Portrait of a Friend

Dariusz Domański

Franciszek Pieczka - a path to truth, humility, love, and loyalty. Though a resident of Warsaw's Falenica, he always cherished his hometown of Godów. This actor, beloved by millions of Poles, is portrayed through the lens of his friend Dariusz Domański (author of over a dozen books on Polish actors and the Stary Teatr). The book reveals a unique perspective, not through the prism of his iconic roles, but through personal reflections that bear witness to a journey of shared joy in life and art. The first remarkable book in Darek Domański's Portraits of Friends series about Franciszek Pieczka includes not only the last interview with the legendary actor but also original, witty laudations, tributes from fellow artists, and more. "Franciszek Pieczka: Portrait of a Friend" is a must-read for fans of Polish theater and cinema, lovers of biographical literature, and anyone seeking to understand the life and work of one of Poland's most revered actors.

Franciszek Pieczka. Portret Przyjaciela

Dariusz Domański

Franciszek Pieczka - to droga do prawdy, pokory, miłości, lojalności. Choć był mieszkańcem warszawskiej Falenicy kochał swój Godów. Aktor, którego pokochały miliony Polaków, pokazany w odsłonie swojego przyjaciela Dariusza Domańskiego (autora kilkunastu książek o polskich aktorach i Starym Teatrze), ukazuje osobliwą historię widzianą nie przez pryzmat jego wybitnych ról, tylko refleksje osobiste stanowiące świadectwo drogi, która doprowadziła ich do czerpania radości z wspólnej podróży po ścieżkach życia i sztuki. "Franciszek Pieczka. Portret Przyjaciela" to wyjątkowa książka autorstwa Dariusza Domańskiego, która wprowadza czytelnika w życie jednego z najwybitniejszych polskich aktorów. Biografia ta to nie tylko zbiór faktów, ale także poruszająca opowieść o człowieku, który swoją pracą i osobowością zyskał uznanie i sympatię milionów widzów. Dariusz Domański, wieloletni przyjaciel Franciszka Pieczki, w wyjątkowy sposób opisuje jego życie prywatne i zawodowe. Książka zawiera liczne wspomnienia, anegdoty oraz niepublikowane wcześniej informacje, które pozwalają poznać prawdziwego człowieka stojącego za ikoną polskiego teatru i kina. Pierwsza niezwykła książka z cyklu Portrety Przyjaciół znanego teatrała Darka Domańskiego o Franciszku Pieczce zawiera nie tylko ostatni wywiad z wybitnym aktorem, ale jego oryginalne, pełne dowcipu laudacje o Franciszku, głosy znanych artystów i nie tylko.

Franciszek Szlachcic (1920-1990). Biografia między służbami specjalnymi a polityką

Anna Sobór-Świderska

Autorka opisuje życie i działalność Franciszka Szlachcica - człowieka z nizin społecznych, który po drugiej wojnie światowej wkroczył na salony władzy Polski Ludowej. Próbuje odpowiedzieć na pytanie o powody, dla których związał się z ruchem komunistycznym, ukazuje mechanizmy awansu "po linii" służb specjalnych do stanowiska ministra spraw wewnętrznych. Stara się odnaleźć miejsce tej postaci w sporach wewnątrzpartyjnych i wąskich kręgach kierowniczych PZPR-u, zastanawiając się, czy Szlachcic, biorąc udział w grze o władzę u boku Edwarda Gierka, rzeczywiście zajmował pozycję "drugiego" człowieka w partii i państwie. Szuka przyczyn upadku tego polityka i powodu zamknięcia przed nim drogi powrotu, umieszcza go wreszcie w szerszym kontekście awansu ludzi służb specjalnych do aparatu władzy. Porównuje jego pozycję i zakres władzy z innymi osobami z kręgów kierowniczych PZPR na przestrzeni jej istnienia. W końcu otwiera pole do dalszej dyskusji nad relacjami ludzi służb i członków ścisłego kierownictwa PZPR-u ze stroną radziecką, a także możliwościami wpływu poszczególnych osób na obraz polskiej sceny politycznej przekazywany do Moskwy. Autorka nie wpisuje się w tak obecnie modną i popieraną politykę historyczną, a wręcz dystansuje się od niej. (...) Pisząc biografię swojego bohatera, odrzuca więc kolor czarny, pragnie wydobyć z historii PZPR i PRL wszelkie odcienie szarości, chce pokazać uwarunkowania, dylematy, racje i emocje ludzi zaangażowanych w ten system. Nie ma w pracy epitetów, są fakty i ich analiza. (...). Należy podkreślić fakt szerokiego kontekstu społecznego i politycznego, w którym umieszcza swojego bohatera. W jej wykonaniu jest to nie tylko biografia polityczna Szlachcica, ale kawałek dobrze pokazanej historii politycznej czterech dekad Polski. dr hab. Zbigniew Siemiątkowski Anna Sobór-Świderska - ur. w 1977 r. w Krakowie, absolwentka Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktoryzowała się w 2007 r. u prof. dr hab. Ireny Paczyńskiej. Specjalizuje się w historii najnowszej Polski, a w szczególności w biografistyce, badaniach nad dziejami PZPR oraz relacjami pomiędzy partią komunistyczną w Polsce i w ZSRR. Autorka biografii Jakuba Bermana, która została wyróżniona przez IPN nagrodą za "Najlepszy Debiut Historyczny" 2007 r. Przetłumaczyła i opracowała dziennik oficera KGB, pracującego w Polsce płk Siergieja A. Kormilca. Publikowała na łamach "Dziejów Najnowszych" i "Studiów Historycznych". Współpracuje z redakcją Polskiego Słownika Biograficznego. W latach 2008-2020 asystent, a następnie adiunkt w Zakładzie Historii Polski Najnowszej Instytutu Historii UJ. Obecnie pracuje nad monografią poświęconą związkom polskiego i radzieckiego kierownictwa partyjnego w latach 1944-1980 uwzględniającą kanały łączności, przepływ i obieg informacji na linii Warszawa - Moskwa

Francja i Niemcy w procesie integracji europejskiej w latach 1992-2007

Joanna Ciesielska-Klikowska

Dwa kraje leżące w sercu Europy - Francja i Niemcy - przez wieki uważały się za najpoważniejszych wrogów i najsilniejszych konkurentów, rywalizowały o zdobycie dominacji nad kontynentem i jego złożami naturalnymi. Tragiczne wydarzenia pierwszej połowy XX stulecia uświadomiły przywódcom obu państw, że jedynie współpraca i obustronne zaangażowanie w rozwój integracji europejskiej mogą zagwarantować Europie pokój, a Francji i Niemcom owocne partnerstwo. Książka w atrakcyjny sposób prezentuje historię kształtowania się kooperacji pomiędzy Paryżem a Bonn/Berlinem i precyzyjnie opisuje znaczenie, jakie dla powstania i rozwoju Unii Europejskiej miał couple franco-allemand. Ukazuje rolę, jaką duet francusko-niemiecki odgrywał w ostatnich latach na arenie europejskiej i szerzej - na arenie międzynarodowej.

Franco i Stalin. Związek Sowiecki w polityce Hiszpanii w okresie drugiej wojny światowej

Bartosz Kaczorowski

Nieczęsto w historii stosunków międzynarodowych zdarzało się, by za swojego największego wroga dany rząd uznawał państwo oddalone odeń o kilka tysięcy kilometrów. Taka sytuacja wystąpiła jednak w przypadku Hiszpanii generała Francisco Franco, która w okresie drugiej wojny światowej prowadziła skrajnie antysowiecką politykę. Moskwa była konsekwentnie traktowana przez Madryt jako niebezpieczeństwo nie tylko dla jego niezależności i dla władzy obozu narodowego, ale także dla dalszych losów europejskiej cywilizacji. Stanowisko to wynikało zarówno z ideowego antyko¬munizmu najważniejszych postaci hiszpańskiej sceny politycznej, jak i z silnego poczucia zagrożenia ze strony państwa Józefa Stalina oraz inspirowanego przez nie ruchu komunistycznego. Hiszpański antykomunizm wyraźnie utrudniał relacje z zachodnimi sojusznikami ZSRR, doprowadzając do wielu sporów w kontaktach z Wielką Brytanią czy Stanami Zjednoczonymi i przyczyniając się w końcu do izolacji międzynarodowej kraju Franco. Autor odpowiada na pytanie, jakie motywy kierowały generałem Franco, aby w ogóle zajmować się problemem sowieckim i tym samym doprowadzać do pewnego ochłodzenia w stosunkach z Waszyngtonem i Londynem. Czy Franco w ekspansji komunizmu widział nie tyle zagrożenie dla własnego kraju, ile dla całej Europy? Czy nieprzejednany stosunek do Związku Sowieckiego wynikał jedynie z chłodnej politycznej analizy czy też zawierał w sobie pierwiastek irracjonalny, metafizyczny czy wręcz religijny?