He(art)

Sara Ghazaryan

Jak pisać o uczuciach w czasach wzmożonego lęku, pośpiechu i komercjalizacji wszystkiego, nawet tego, co najintymniejsze, jedyne w swoim rodzaju? Jak odnaleźć odpowiedź na pytanie: "Czym jest dla mnie miłość?"? Sara Ghazaryan znalazła na to sposób. O najważniejszym uczuciu w życiu każdego człowieka pisze zwięźle i prosto z serca. Przypomina, że właśnie miłość determinuje wszystko. Nie możemy o tym zapomnieć. Nie powinniśmy się tego wstydzić. Przecież tęsknota za miłością to coś, co zna każdy z nas. Kochać to znaczy żyć. O tym właśnie jest ten zbiór. Sara Ghazaryan jest laureatką pierwszego miejsca w konkursie literackim Wydawnictwa Borgis Poeta naszych dni 2022. Notatka o Autorce Ma korzenie polsko-ormiańskie i bardzo silną więź z rodzicami, którym zawdzięcza otwartość i wrażliwość na piękno życia. Od najmłodszych lat pasjonuje się poezją. Jej zainteresowanie budzi również prawo, którego tajniki zgłębia na studiach wyższych. W wolnym czasie chętnie zajmuje się cukiernictwem, a przygotowywanie wypieków pozwala jej rozwijać kreatywność.

Heart and Science

Wilkie Collins

Mrs. Galileo is engaged in various studies and spends much more than she can afford. Suddenly, Mrs. Galileo receives custody of her niece Carmina, in her plans to never let the guardianship out of her hands. The doctors secret experiments in vivisection lead to the fact that a young girl becomes infected with a terrible virus.

Heart of crystal. Miłość w Alpach. Johan

Iwona Jaworska

Jestem Claudia Bianchi i właśnie uciekłam z domu. Może to tylko wyraz młodzieńczego buntu, a może desperackie wołanie o uwagę ojca, dla którego wciąż jestem niewidzialna. W zasypanej śniegiem alpejskiej wiosce dostaję jednak atencję innego mężczyzny. To ratownik górski o kryształowym sercu i zielonych oczach, który ucieleśnia wszystkie moje pragnienia. Nawet jeśli wciąż udaje, że nie odczuwa tego elektryzującego przyciągania między nami... Różowe włosy, cięty język, śliczna twarz i niesamowita charyzma. Kobieta fascynująca, nieprzewidywalna i... kompletnie poza moim zasięgiem. Nawet gdyby nie była siostrzenicą mojego przyjaciela, jest zdecydowanie za młoda, by budzić we mnie jakiekolwiek uczucia. Jestem Johan "Candy" Tobler i właśnie stanąłem przed zadaniem odwrócenia się od światła, które rozpromieniło najmroczniejsze zakamarki mojej duszy.

Heart of Darkness

Joseph Conrad

Heart of Darkness, the novella by Joseph Conrad, is essentially a multi-layered narrative. The Narrator describes a night spent on a ship in the mouth of the Thames River in England. Marlow, one of the men on board, tells of his time spent as a riverboat pilot in the Belgian Congo. On the surface it is the adventurous story of Marlows search for Kurtz, who for him is a living legend. On one hand it is also a peek into the unconscious of man where darkness resides silently, and on the other, it also brings to mind the glimpses of Dantes Inferno i.e. the descent to hell. In a very powerful manner, Conrad lays before us the story evoking subjective impressions, as the characters of his story are obscure and their tales are only half-told. Be it Kurtz, Marlow or his native help. Masterly blend of adventure, character development, psychological penetration. Considered by many Conrads finest, most enigmatic story.

Heart of ice. Miłość w Alpach. Gabriel

Iwona Jaworska

Uśmiech jest moją jedyną bronią przeciwko światu. Szpecąca skaza na twarzy - moją największą zmorą. Jestem Heidi Seiler i właśnie zostałam zdradzona. Kolejna bolesna nauczka na zawsze zamknęła moje serce. Zrozumiałam, że nie każda dziewczyna doczekuje się swojego "I żyli długo i szczęśliwie", a książęta z bajek też mają swoje ciemne strony. Mówią, że mam serce z lodu, ale nie są świadomi tego, że tak naprawdę jest znacznie gorzej. Jestem Gabriel Hartmann i tonę w mroku, który zdaje się nie mieć granic. Sądziłem, że tkwiąc samotnie w swojej rezydencji w górach, mam wszystko, czego mi potrzeba, dopóki nie okazało się, że moje prawdziwe szczęście znajduje się daleko poza jej murami. Podobno przeznaczenie potrafi znaleźć drogę tam, gdzie nie ma nawet ścieżki. A czy da radę przedrzeć się przez nieufność, ludzkie uprzedzenia oraz wieczną noc, która spowija moje serce?

Heart of the Sunset

Rex Beach

She was a brave young woman, born in the desert, alone, lost in the suffocating heat of the South Texas desert, with a sore throat from the drought. Elair Austin staggered to a watering hole she knew existed. And with him, she will find Texas Ranger David Lowe. She had no idea that this chance encounter at the only watering hole in fifty square miles of scorched desert would be the beginning of the greatest adventure of her life.

Heart of the West

O. Henry

Heart of the West is a collection of O. Henry nineteen short stories, all of which are set in or feature the American West at the turn of the 20th century, back before paved interstates, when cowboy culture was at its peak. This collection of short fiction from master of the form centers on tales of romantic entanglement, adventure, and lost love among the dusty trails and plains of the Wild West. Saddle up for a heaping dose of the clever plot twists that this brilliant writer made his trademark. There are tales of cowpunchers, desperados and ranchers in love. Most explore happy times, though death and sorrow do pay an infrequent visit. Heart of the West is a page-turner that will please Western fans and literature lovers alike.

Heart of the World

H. Rider Haggard

A love story taking place in Mexico at the end of the 18th century. The beautiful Indian princess and the Englishman fall in love, but suffer because of their feelings and her Indian origin. Also, the novel touches on the theme of the division of the Indians into two groups, after the conquest of Cortes. One group runs north and the other south and remains separate until the events of this novel unite them.

Heart on fire. Miłość w Alpach. Hans

Iwona Jaworska

Drzwi do mojego życia są zamknięte. Nie tylko dla innych, ale także dla mnie samej. Jestem Corinne Adams i nie wiedziałam, jak bardzo potrzebuję pomocy, dopóki ktoś nie wyciągnął do mnie ręki... To właśnie wtedy obudziły się wszystkie potwory, które czekały w uśpieniu na odpowiedni moment. Jak wygląda superbohater w świecie realnym? Jest wysoki, wysportowany, lubi pływać w lodowatym jeziorze i pilotuje śmigłowiec ratunkowy. Bez wahania niesie pomoc, kocha adrenalinę i uwielbienie, jakim darzą go mieszkańcy alpejskiej wioski. Jestem Hans Fischer i nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych. A przynajmniej do momentu pojawienia się tej dziewczyny. Jest niegrzeczna, sarkastyczna, zamknięta w sobie, tak potwornie irytująca i... pełna tajemnic. Sądziłem, że wiem wszystko o ratowaniu, ale to właśnie przy niej rozpoczął się mój egzamin na bycie prawdziwym bohaterem.

Heartbreak House

George Bernard Shaw

“Heartbreak House” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   Heartbreak House is a play written by George Bernard Shaw. According to A. C. Ward, the work argues that "cultured, leisured Europe" was drifting toward destruction, and that "Those in a position to guide Europe to safety failed to learn their proper business of political navigation". The "Russian manner" of the subtitle refers to the style of Anton Chekhov, which Shaw adapts.  

Heautontimoroumenos

Charles Baudelaire

Heautontimoroumenos Bez nienawiści i bezgniewny,  Jak rzeźnik będę niósł ci razy,  Jak Mojżesz, gdy bił w skalne głazy!  Aż łez cierpienia zdrój ulewny,    Aby orzeźwić mą pustynię,    Spod powiek twoich się wyleje.    Żądza ma gnana przez nadzieję,    Na słonych twoich łzach popłynie,  Jak chyża łódź po morskim szlaku,  I w sercu mym, gdy je ukoję,  Brzmieć będą drogie łkania twoje,  Jak bęben gdy gra do ataku! [...]Charles BaudelaireUr. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (?sztuka dla sztuki?, ?piękno nie jest użyteczne?), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów ? o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że ?świat jest słownikiem hieroglifów?, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Heban

Ryszard Kapuściński

Afryka zafascynowała Ryszarda Kapuścińskiego. Poświęcił jej w całości książki Gdyby cała Afryka i Jeszcze dzień życia, album fotograficzny Z Afryki oraz liczne teksty w zbiorach reportaży; tam też znalazł scenerię dla swego najsłynniejszego utworu - Cesarza. Po 40 latach od pierwszej podróży do Ghany dokonał podsumowania swoich obserwacji i przeżyć. Wydany w 1998 r. Heban to zbiór szkiców o "jego" Afryce: o zachodzących w niej przemianach, począwszy od wczesnego okresu dekolonizacji po schyłek XX wieku, oraz o nadal nierozwiązanych problemach - wojnach i przewrotach, epidemiach i głodzie, nędzy i korupcji - widzianych poprzez życie mieszkańców kontynentu, których Kapuściński poznawał z bliska w czasie licznych reporterskich wędrówek. Rozpoznaję w Hebanie zapach Afryki... rytm Afryki... jej szalony klimat... Rozpoznaję samotność Afryki... To piękna i ważna książka. Może jest jakąś minicząsteczką spłaty długu, który ma wobec Afryki nieczułość naszego świata. (Ewa Szumańska, "Rzeczpospolita")

Hebrajska epigrafika nagrobkowa w Polsce

Leszek Hońdo

Cmentarz żydowski z nagrobkami i inskrypcjami jest zjawiskiem kulturowym. Jest świadectwem przemijania i trwania. Odnosi się do tego, co jest nieprzemijające i ponadczasowe. Ukazuje to, co ulotne i zmienne. Jest obrazem dokonujących się przemian w społeczności żydowskiej. Jest źródłem historycznym. Językowy obraz śmierci i zjawisk z nią związanych odwołuje się do różnych sposobów utrwalenia inskrypcji poczynając od czystego nazewnictwa (inskrypcje onomastyczne), a kończąc na metaforyczno-peryfrastycznych obrazach nadających inskrypcjom charakter poetycki. Przedstawiony materiał obejmuje cmentarze w Polsce, choć w wielu punktach odnosi się do tradycji nie tylko Żydów w Polsce, ale szerzej – do tradycji aszkenazyjskich Żydów. Schemat formularza inskrypcji jest bowiem podobny do inskrypcji występujących na cmentarzach w Niemczech, Czechach, Słowacji, Austrii czy Ukrainy. Należy także pamiętać, że we współczesnych granicach Polski występują wskutek zmian granic różnorodne tradycje europejskich Żydów.

Hector Servadac

Jules Verne

Roman daventures du grand écrivain Jules Verne sur le capitaine des troupes françaises Hector Servadac et ses amis qui, la suite dune catastrophe sans précédent, se sont retrouvés dans une comete survolant la Terre, capturant une petite partie de la terre et de locéan. Lintrigue du roman la maniere de Jules Verne est pleine dévénements qui menacent la vie des héros. Mais, comme toujours, le dévouement, le sens commun et lérudition menent les héros la fin heureuse dun extraordinaire voyage dans lespace.

Hedda Gabler

Henryk Ibsen

„Hedda Gabler” to utwór Henryka Ibsena, norweskiego dramatopisarza, uważanego za czołowego twórcę dramatu modernistycznego. „Hedda Gabler” jest jedną z najbardziej cenionych sztuk Ibsen’a. Główna bohaterka jest opisywana jako damska wersja Hamleta – jest nią rozczarowana swoim życiem kobieta o wielkich ambicjach, która ma problem w odnalezieniu swojego miejsca. Tytułowa Hedda zgadza się na odgrywanie roli żony, jednak cały czas dąży do osiągnięcia czegoś większego i bardziej wartościowego w swoim życiu. Dramat ten jest również niesamowitym dziełem o wpływie ambicji, naiwności, lęku, kłamstw i sekretów w drodze do odnalezienia swojej roli w staromodnym społeczeństwie.

Hedonista

Bartosz Łoza, Michał Lew-Starowicz, Artur Mamcarz

Życie stało się dla wielu syte i nudne. Monotonny, bezideowy styl życia skłania do poruszania się na krawędzi w poszukiwaniu energii - do zachowań hedonistycznych. Hedonistycznych w pełnym znaczeniu, dalekim od robienia sobie umiarkowanych, epikurejskich przyjemności. Poszukiwanie energii jest z zasady racjonalne (bo bez energii żyć się nie da), ale może być także niszczące (gdy przekształca się w bezideową eksploatację) . Nie jest to więc tylko ""apetytywne zachowanie"" - poszukiwanie zaspokojenia instynktów, lecz współcześnie - w świecie i czasach, kiedy wiele osób doświadcza wypalenia i anhedonii, braku sensu i miłości - jest działaniem samonaprawczym, próbą swoistej rewitalizacji. Wiele z tak wybieranych aktywności jest ryzykownych i kontrowersyjnych, kompulsywnych i wyczerpujących. Inaczej mówiąc, hedonizm nie zawsze jest w stanie odwrócić depresyjną anhedonię, a nawet może ją pogłębić. Medycyna oparta na faktach nie jest jednak po to, by moralizować, lecz by dostarczać swoim klientom danych, z którymi zrobią już, co zechcą (...). O życiu współczesnych hedonistów nie dyskutuje się w sposób medyczny. Prym wodzą ideolodzy, którzy mają jedną radę, by czegoś nie robić albo robić coś wbrew sobie. Taka rada jest trudna do wykonania, o ile w ogóle jest słuszna. Do maja 2013 r. wyróżniano w USA uzależnienie od kofeiny; wypowiadano niezliczone banały nt. szkodliwości picia kawy, by ostatecznie takie rozpoznanie uznać jedynie za hipotezę naukową. O przekroczeniach w rodzaju palenia marihuany czy o związkach nieformalnych albo się nie mówi, albo mówi się z wypiekami na twarzy, albo przeżywa się lękowo czy desperacko. Nie ma tolerancji dla postaw hedonistycznych, chociaż praktykuje się je powszechnie i z ekstatycznym oddaniem. Pomijane jest, jaką funkcję pełnią te aktywności w codziennej fizjologii, czy są i w jakim stopniu są szkodliwe, neutralne lub paradoksalnie - korzystne medycznie. Dla wszystkich, którzy szukają energii, to vademecum.