(Nie)widzialne serca

Natalia Fromuth

Tęsknota umiera, miłość gaśnie, wspomnienia pozostają na zawsze Joy mieszka w Houston, nie jest tam jednak szczęśliwa. Nie tak wyobrażała sobie swoje życie - nie chciała dorastać w Teksasie. Jest Irlandką i wciąż tęskni za Galway, gdzie stawiała pierwsze kroki, uczyła się mówić, a przede wszystkim zostawiła część swojego serca... Poza Zieloną Wyspą czuje się pusta. W Ameryce żyje wspomnieniami, każdej spędzanej samotnie nocy wyobraża sobie, że leży pod różową pościelą w pokoiku, który musiała porzucić, gdy wyjeżdżała z ojcem z kraju. Dziewczyna obiecała sobie, że przy pierwszej możliwej okazji wróci w rodzinne strony. Znalazła sposób: będzie studiować w Irlandii. Wybiera wydział prawa w mieście, z którego pochodzi. Liczy na to, że tam odnajdzie spokój. Że w jej życiu będzie tak jak za dawnych, szczęśliwych czasów. I przede wszystkim - że w domu, do którego wraca, nic się nie zmieniło. Jednak czas się nie zatrzymał. Zmieniło się Galway. Zmieniła się Bridget, ukochana babcia Joy. Zmienił się także jej najlepszy przyjaciel z dzieciństwa. W spojrzeniu Calluma kryje się jakaś tajemnica...

Niewidzialni

Gustave Le Rouge

Jeśli fascynują Cię tajemnice, niewyjaśnione zjawiska i intrygujące zwroty akcji, "Niewidzialni" autorstwa Gustave Le Rouge to ebook, którego nie możesz przegapić. Ta mistrzowsko skonstruowana powieść science fiction przenosi czytelnika w świat pełen zagadek i mrocznych sekretów, gdzie niewidzialność staje się kluczem do odkrycia nieznanych dotąd wymiarów rzeczywistości. Le Rouge, znany ze swojej niezwykłej wyobraźni i literackiej finezji, wciąga nas w historię pełną napięcia i niespodzianek, gdzie każdy krok bohaterów prowadzi do kolejnych, jeszcze bardziej zaskakujących odkryć. "Niewidzialni" to nie tylko porywająca fabuła, ale i głęboka refleksja nad ludzką naturą i granicami poznania, która zachwyci zarówno miłośników klasycznej literatury sci-fi, jak i nowych czytelników poszukujących intelektualnych wyzwań. Zanurz się w ten niezwykły świat i pozwól, by "Niewidzialni" odkryli przed Tobą nowe horyzonty literackiej przygody.

Niewidzialni

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian Napój cienisty Niewidzialni Niewidzialnych istot tłumy sąsiadują z nami wszędzie. I kto kogo ujrzy pierwej? I kto komu duchem będzie? Błąkają się między nami i po nocy i o świcie I nie wiedzą, że to właśnie jest wzajemność i współżycie. Oni o nas, a my o nich nic nie wiemy tylko tyle, Że bywają nagłe zmierzchy i przychodzą pewne chwile A łódź moja trwa u brzegu ponad rzeki głębocz... Bolesław Leśmian Ur. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył Chimerę i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako człowiek pierwotny), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niewidzialni. La Guerre des vampires

Gustave Le Rouge

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej. Version bilingue: polonaise et français. Oto dalszy ciąg Więźnia na Marsie. Ralph Pitcher i Miss Alberte upewnili się, że ich przyjaciel Robert Darvel znajduje się na planecie Mars. Z pomocą kapitana Wada, astronoma Bolenskiego i Georgesa Darvela (młodszego brata Roberta), założyli laboratorium w Tunezji, aby śledzić wiadomości płynące z Marsa i próbować znaleźć sposób na sprowadzenie przyjaciela z powrotem na Ziemię. Ale pewnego wieczoru, podczas gwałtownej i ciekawej burzy, kula ognia spadła na laboratorium A co było dalej, czytelnik dowie się, po przeczytaniu książki. W polskim przekładzie imiona bohaterów powieści zostały przetłumaczone na nasz język.

Niewidzialny

Bogusz Dawidowicz

Wszyscy lubimy kibicować bohaterom poszkodowanym przez los. Niechcianym, wyszydzanym, naznaczonym przez defekty natury fizycznej. Lubimy obserwować ich wewnętrzne i zewnętrzne metamorfozy. Pragniemy, żeby przezwyciężyli piętrzące się przed nimi problemy i osiągnęli upragniony cel. Widzimy w nich cząstkę siebie, wycinek swojej własnej walki ze światem. Ale wyobraźmy sobie, że przechodzący wielką przemianę bohater – którego mamy wspierać – jest jednostką głęboko zaburzoną. Nie jest sympatycznym poczciwcem pokroju Rocky’ego Balboa, czy też Daniela Larusso. Jest kimś, kto po trosze przywodzi na myśl F. Dolarhyde’a – jednego z protagonistów powieści „Czerwony smok” T. Harrisa, twórcy Hannibala Lectera. Albo nieco bardziej swojską wersję Patricka Batemana, antybohatera „American Psycho” B. E. Ellisa z domieszką Edwarda Kempera i Tony’ego Soprano. Kimś w pewnym stopniu podobnym do wcześniej wymienionych, ale też zupełnie innym, bo i wychowanym na innym kontynencie, innym kraju, innym świecie. Kimś, kto wzorce zachowania zaczerpnął wprost z filmów z kaset VHS i wciąż żyje tym dziecięcym eskapizmem. Ktoś, komu nigdy nie dane było w pełni emocjonalnie dojrzeć. I nie można go za to do końca obwiniać. Czy będziemy w stanie wybaczyć mu przemoc, kłamstwa, manipulacje i kradzież tożsamości tylko dlatego, że dzieciństwo doświadczyło go tak mocno? Czy szaleńcza miłość będzie jakimkolwiek usprawiedliwieniem najcięższej ze zbrodni? A z drugiej strony czy da się trzymać kciuki za organa ścigania w sytuacji, gdy ich przedstawiciele są niemal równie odpychający co ścigany? A może równie zły – co nasz (anty)bohater – jest cały świat? Czy zwykły człowiek jest w stanie uciec przed wpływem wielkiej polityki? Ustrzec się przed spiralą nienawiści i nieporozumień nakręcanych przez polityków, media, różne grupy etniczne oraz religijne? A jeżeli nie da się przed tym uciec, to może da się to wykorzystać do własnych celów? „Niewidzialny” to thriller psychologiczny z elementami romansu, kryminału i powieści political fiction. W samej powieści znajdziesz jeszcze więcej trudnych pytań. Ale możemy obiecać, że dostarczy też sporo całkiem satysfakcjonujących odpowiedzi.  

Niewidzialny człowiek

Herbert George Wells

„Niewidzialny człowiek” to powieść fantastyczna autorstwa Herberta George’a Wellsa. Utwór ukazał się w 1897 roku. Książka opowiada o perypetiach szalonego naukowca, który pod wpływem swoich odkryć, stał się niewidzialny. Przybywa on do wioski, w której rodzi strach i niepokój mieszkańców. Próbuje stać się na powrót widzialnym, lecz nie może tego dokonać. Ukrywa się pod grubą warstwą ubrań nawet w upalne dni, tak żeby ukryć swoją niewidzialność.

Niewidzialny człowiek

Herbert George Wells

Jedna z najsłynniejszych powieści science fiction o zgubnych skutkach niebezpiecznych naukowych eksperymentów Do wiejskiej gospody przybywa mężczyzna w wielkim pilśniowym kapeluszu, od stóp do głów ubrany tak, że nie widać ani centymetra ciała. Nieznajomy jest zziębnięty i pragnie jedynie wynająć ciepły pokój. Prosi też, aby mu nie przeszkadzano, gdyż prowadzi bardzo ważne badania. Zaintrygowana tajemniczym gościem gospodyni usiłuje dowiedzieć się, kim on jest, skąd przybywa i dlaczego z jego pokoju wydobywają się dziwne dźwięki. Niedługo potem wychodzi na jaw, że mężczyzna to naukowiec, który wynalazł sposób na... niewidzialność, przy okazji sam stając się niedostrzegalnym dla ludzkiego oka. Chciwość i chęć zdobycia profitów przejmują władzę nad jego umysłem do tego stopnia, że nie zawaha się nawet zabić, aby osiągnąć cel... Niewidzialny człowiek to jedna z najpopularniejszych książek prekursora nowoczesnej fantastyki Herberta Georgea Wellsa, należąca do kanonu powieści fantastycznej i będąca źródłem inspiracji dla wielu współczesnych autorów i filmowych twórców. Film inspirowany powieścią w reżyserii Leigh Whannella z Elisabeth Moss, gwiazdą Opowieści podręcznej w roli głównej, w kinach w marcu 2020! KLASYKA LITERATURY SCIENCE FICTION

Niewidzialny człowiek

Herbert George Wells

Senna atmosfera gospody leżącej na prowincji Anglii zostaje zaburzona pojawieniem się tajemniczego mężczyzny. Ma ciemne okulary i zabandażowaną głowę, co każe właścicielom gospody przypuszczać, że został dotkliwie poparzony. Gość wynajmuje bezterminowo jeden z pokoi. Dopóki opłaty uiszczane są na czas, gospodarze zachowują dyskrecję, ignorując ekscentrycznego mężczyznę. Problem pojawia się, gdy pieniędzy zaczyna brakować. Wierzyciele dostają się do pokoju, w którym mężczyzna urządził zadziwiające laboratorium. Na tym jednak nie koniec złowrogich wydarzeń. Lokator niespodziewanie znika. Okazuje się, że jest niewidzialny. Utwór Wellsa trudno jednoznacznie sklasyfikować. Fantastyka, w której jednak nie brak zarówno elementów grozy, jak i slapstickowego humoru taka definicja wydaje się być najbardziej satysfakcjonująca. Mroczny klimat tworzy to nie tylko złowroga tajemnica, lecz także pesymistyczna historia kogoś, kto jest w stanie poświęcić człowieczeństwo dla zysków wypływających ze złowrogich eksperymentów.

Niewidzialny człowiek

Herbert George Wells

Powieść science fiction Herberta Georgea Wellsa przedstawia perypetie szalonego naukowca, któremu udaje się wynaleźć sposób na uzyskanie niewidzialności. Niestety eksperyment wymyka się spod kontroli, a jego autor pada ofiarą swojego wynalazku znika, ale nieszczęśliwie nie potrafi odwrócić zjawiska. Jako niewidzialny człowiek sieje postrach wśród innych ludzi.

Niewidzialny Dolny Śląsk Pałace, których już nie zobaczysz

Hannibal Smoke

Dolny Śląsk to jeden z najpiękniejszych regionów Europy Środkowej. Nieoceniona w tym zasługa zamków, pałaców i dworów, które w takiej obfitości już nigdzie w Polsce nie występują. Majestat Książa, Czochy czy Kliczkowa jest zwierciadłem, w którym lubimy się przeglądać. Z zachwytem i beztroską, zwykle nieświadomi jak wielki, ziejący przerażającą pustką mrok kryje się po drugiej stronie lustra. W 1945 roku wraz z Dolnym Śląskiem historia podarowała nam co najmniej dwa tysiące rezydencji. W ciągu kolejnych siedmiu dekad połowa tych budowli została... zrównana z ziemią. Podpalane, burzone, zatapiane i wysadzane w powietrze pałace zamieniły się w anonimowe pagórki, stosy kamieni i zaciśnięte korzeniami na fundamentach bezimienne kępy drzew. NIEWIDZIALNY DOLNY ŚLĄSK to jedyny w swoim rodzaju album dokumentujący masakrę dziedzictwa materialnego regionu w jego historycznych granicach, od Świebodzina w Lubuskiem po Nysę w Opolskiem. Blisko 450 zachowanych na zdjęciach rezydencji, o których mieliśmy zapomnieć...

Niewidzialny front

Tomasz Rezydent

Zapiski lekarza z pierwszej linii walki z koronawirusem, strachem i paniką. Sięgając po tę książkę, poczujesz zapach szpitala, strachu i śmierci! Ta historia działa się na moich oczach. W moim dzienniku znajdziecie zarówno humor, niekiedy czarny, jak i tragiczne historie, które zapadły mi w pamięć. Absurdy organizacyjne, niekończące się dyżury, zagadki medyczne, jak również jedyne w swoim rodzaju relacje pomiędzy personelem medycznym w akcji. To także opowieści o pacjentach, którzy przeżyli koronawirusa bądź też znaleźli się w szpitalu zakaźnym zupełnie przypadkiem, na skutek spychologii i paniki, oraz tych, którym nie udało się pokonać tej strasznej choroby. Chciałem pokazać, jak było naprawdę, niezależnie od narracji medialnej, propagandy sukcesu czy koronaspiskowców niewierzących w epidemię. Przeczytacie tu o tym, co działo się po przekroczeniu progu naszego jednoimiennego szpitala, czyli o rzeczach, których nie dowiecie się z żadnego innego źródła" - Tomasz Rezydent.

Niewidzialny Pierścień, Czarne Kamienie - tom 6

Anne Bishop

Kiedy Jaenelle Angelline szukała sposobu, jak ochronić Krwawych z Królestwa Kaeleer przed uderzeniem własnej Hebanowej mocy, Daemon Sadi opowiedział jej historię Szarej Pani, której kilka wieków wcześniej udało się tego dokonać. Nie wspomniał jednak o roli, jaką sam pełnił w tej historii. Niewidzialny Pierścień jest relacją z tamtych wydarzeń. Gdy Jared, młody wojownik z Shaladoru noszący Czerwony Kamień, trafia do niewoli, na dziewięć długich lat zostaje skazany na świadczenie usług seksualnych. Wreszcie, nie mogąc dłużej znieść wykorzystywania i upokorzeń, zabija swą właścicielkę i trafia na targ niewolników. Tam kupuje go Szara Pani - Królowa z Dena Nehele, osławiona opinią, że nabywani przez nią niewolnicy znikają bez śladu. Szara Pani wraz z grupą kupionych niewolników wyrusza w drogę powrotną na swoje terytorium, uciekając przed ludźmi Dorothei SaDiablo, Najwyższej Kapłanki władającej większością Królestwa Terreille. Jared jest gotów na śmierć, ale bardzo szybko przekonuje się, że ani jego nowa właścicielka, ani towarzysze niedoli nie są osobami, za które się podają. Każdy skrywa mroczną tajemnicę, a co najgorsze - jest wśród nich zdrajca pracujący dla Dorothei. Wkrótce młody wojownik staje przed trudnym wyborem: odzyskać wolność czy zachować honor. Od jego decyzji zależy nie tylko jego życie, ale i przyszłość wszystkich Krwawych.

Niewidzialny pożar Ukryte koszty zmian klimatycznych

R. Jisung Park

Ryzyko wypadku w pracy, takiego jak upadek z drabiny czy błąd w obsłudze ciężkich maszyn, jest większe w upalny dzień. Wynik egzaminu pisanego przez ucznia w dniu, gdy temperatura w klasie wynosi 32 stopnie C, a klimatyzacja nie działa, może spaść nawet o 10%. W gorące dni częściej dochodzi do kłótni i bójek. Rośnie też liczba samobójstw. Oto ukryte koszty zmian klimatycznych - nie tak spektakularne jak pożar, ale na dłuższą metę o wiele groźniejsze - na które zwraca naszą uwagę R. Jisung Park. Posługując się najnowszymi badaniami statystycznymi i ekonomicznymi, wyjaśnia zagrożenia i proponuje możliwe rozwiązania. Spełnienie się groźby wydaje się realne, ale nie jest nieuniknione. Dalej możemy zbudować lepszy świat dla siebie i przyszłych pokoleń. Historia zmian klimatycznych to opowieść, w której każda, nawet najmniejsza redukcja emisji ma znaczenie i w której wszyscy możemy pomóc w budowaniu stabilniejszej przyszłości klimatycznej. Tego poczucia nadziei i sprawczości potrzebuje każdy, kto jest otwarty na nowe sposoby myślenia o świecie i swoim miejscu na Ziemi. Odnajdzie je właśnie w tej książce.

Niewiedza

Bolesław Leśmian

Bolesław Leśmian Napój cienisty Niewiedza Nie, ty nie wiesz o tym, nie zgadujesz wcale, Ile mych przeznaczeń lgnie do twojej dłoni, Kiedy ją wbrew słońcu odwracasz niedbale, By chłodniejszym wierzchem ulżyć zgrzanej skroni. Nie wiesz, jaki zamęt łudzi mnie i mroczy, Jaka mrzonka z twoim spoufala ciałem, Gdy, ssąc milczkiem wodę, wznos... Bolesław Leśmian Ur. 22 stycznia 1878 r. w Warszawie Zm. 7 listopada 1937 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy: Sad rozstajny (1912), Łąka (1920), Napój cienisty (1936), Dziejba leśna (1938); zbiory baśni prozą: Klechdy sezamowe (1913), Przygody Sindbada Żeglarza (1913) i Klechdy polskie Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył Chimerę i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako człowiek pierwotny), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury. autor: Alicja Szulkowska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niewiele

Jacek Podsiadło

Jacek Podsiadło Wychwyt Grahama Niewiele Niewiele kobiet miałem w życiu. Może dlatego żadna nie była nieważna. Jakie ogromne miasta. Rozglądam się za rudymi dziewczynami, bo każda przypomina Magdę. ----... Jacek Podsiadło ur.7 lutego 1964 Najważniejsze dzieła:Nieszczęście doskonałe (1987), Niczyje, boskie (1998), Wychwyt Grahama (1999), Kra (2005), Przez sen (2014), Włos Bregueta (2016) Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista. Publikował w wielu czasopismach literackich, a jego twórczość przetłumaczono na angielski, niemiecki, słowacki, słoweński i ukraiński. Czołowy obok Marcina Świetlickiego poeta pokolenia bruLionu. Głosił poglądy anarchistyczne i pacyfistyczne. W latach 1993-2008 prowadził audycję Studnia w Radiu Opole, a od 2009 roku prowadzi internetowe Domowe Radio Studnia. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niewielka suma szczęścia

Wiesław Łukaszewski

Niewielka suma szczęścia to książka o nas. O naszych radościach i smutkach, o sukcesach, porażkach i troskach. O naszych związkach z innymi ludźmi, ale też o związku, jaki łączy nas z kimś dla nas najważniejszym z naszym Ja, które bywa wszechwładne i wszechobecne, lecz jakże często okazuje się nadzwyczaj delikatne i kruche. Niewielka suma szczęścia to również książka dla nas. Bo choć nasze życie staje się coraz łatwiejsze, choć rzadko bywamy głodni czy pozbawieni dachu nad głową, coraz trudniej nam jednak odnaleźć właściwe ścieżki w otaczającym nas świecie. Wszystko się zmienia w zawrotnym tempie, brakuje nam czytelnych drogowskazów, a nowych wyzwań pojawia się aż nadto. Jak w tym gąszczu poskładać w sensowną całość okruchy własnego szczęścia? Jak ich nie przeoczyć? Ta książka nie jest poradnikiem. Nie oferuje ani szczęścia, ani dobrych rad, jak je osiągnąć w dziesięć minut. Przypomina jednak o naszym bogactwie o myśleniu, które nie zna żadnych granic, i o wyobraźni , która też nie ma kresu. Jesteśmy wprawdzie jak trzcina na wietrze, ale to trzcina pełna myśli, uczuć i pragnień. Do szczęścia zaś w istocie potrzeba nam niewiele.

Niewierna żona

Lilith

Raakel i Sakari to dobrane i szczęśliwe małżeństwo. Mają urocze małe dziecko i bardzo dobrze radzą sobie z codziennymi obowiązkami. Dlatego bohaterka przeżywa głęboki szok, gdy kochający mąż składa jej dwuznaczną propozycję. Sakari zawsze marzył o związku z hotwife – relacji, w której kobieta uprawia seks z innymi mężczyznami. Po otrząśnięciu się z pierwszego wstrząsu Raakel obiecuje rozważyć ten pomysł. Niedługo potem oboje – elegancko ubrani – wychodzą na drinka. W lokalu spotykają przystojnego i namiętnego Manuela. Raakel daje się mu uwieść. Z coraz większą chęcią oddaje się cielesnym rozkoszom. Ale czy ten układ jest bezpieczny dla jej małżeństwa? „Niewierna żona” to erotyczna opowieść o zazdrości, pobłażliwości i wyzwoleniu seksualnym. Nikt tak jak Lilith nie buduje wiarygodnego napięcia erotycznego między postaciami.

Niewierny

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Niewierny Przychodzą na mnie godziny zwątpienia,  Gdy tracę wiarę w Twoją dobroć, Panie,  W Twe miłosierdzie, w Twoje miłowanie,  W wolę zbawienia,  W nawet w Twoją istność i władanie.    Naówczas pragnę, abyś w błyskawicach  Na niebo wstąpił i w płomieniach cały,  Pan pełen mocy i Bóg pełen chwały,  Choćby w źrenicach  Twoich złowróżbne dla mnie skry gorzały:    Choćbyś mnie stracić miał karzącą ręką  Z powierzchni ziemi gdzieś w czarne bezdenie  Na beznadziejne wieczyste cierpienie;  Albowiem męką  Najokropniejszą z wszystkich jest wątpienie. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niewieście i po śmierci nie wierz

Wacław Potocki

Nie­wie­ście i po śmier­ci nie wierz Nie­wie­ście i po śmier­ci wie­rzyć, mó­wią, szko­da.  Cze­go pew­ny tre­fu­nek oka­zy­ją po­da,  Kie­dy z ma­cie­rzyń­skie­go upad­szy słup gro­bu  Co dwu pa­sier­bów mia­ła, za­bił oraz obu.    Był i w Pol­sz­cze, po śmier­ci że nie wie­rzyć że­nie,  Przy­kład. Na po­spo­li­te je­chał mąż ru­sze­nie.  A ta na­mó­wiw­szy się z swo­ją słu­gą sta­rą,  Za­cho­rzaw­szy, umie­ra pod tru­pa masz­ka­rą.  Wór pia­sku i po­so­ki zwią­zaw­szy w za­pa­skę,  Że­by tru­pem śmier­dzia­ła, w trum­nę sta­wia fa­skę.  Szle smut­ną wier­na słu­ga no­wi­nę do mę­ża,  Że nie mo­gli w ko­ście­le dłu­żej cier­pieć księ­ża,  że do gro­bu dla smro­du przy­szło spu­ścić pa­nią;  Wol­no mu bę­dzie spra­wić eg­ze­kwi­je za nią,  Któ­ra do nie­zna­jo­mych, gdzieś w da­le­kiej Żmu­dzi  Co naj­ostroż­niej mo­że, je­dzie z ga­chem, lu­dzi.  I tam wieś ku­pią, a mąż tyl­ko się nie wie­sza;  Ro­zum się mu od ża­lu w smut­nej gło­wie mie­sza.  Toż po­wró­ciw­szy z woj­ny, eg­ze­kwi­je szum­ne  Spra­wi, próż­ną nad gro­bem po­sta­wiw­szy trum­nę.  Oraz wo­tum, w któ­rym był, w tym­że czy­ni ki­rze  Przed oł­ta­rzem, w mał­żeń­skie nie wcho­dzić przy­mie­rze. [...]Wacław PotockiUr. 1621 w Woli Łużańskiej Zm. 1696 w Łużnej Najważniejsze dzieła: Wojna Chocimska, Ogród Fraszek Poeta o wyjątkowo obfitej spuściźnie, najważniejszy przedstawiciel tzw. baroku sarmackiego. Autor fraszek (zebranych w książce, której tytuł rozpoczynał się od słów Ogród, ale nie plewiony, bróg, ale co snop, to inszego zboża; kram rozlicznego gatunku...), pieśni, wierszowanych romansów, dzieł heraldycznych, trenów na śmierć dzieci (przeżył je wszystkie) i poematów. Pochodził z ariańskiej rodziny herbu Szreniawa, w 1658 przeszedł jednak na katolicyzm, by uniknąć przymusowej emigracji po wygnaniu arian z Polski. Pomijając to wydarzenie, wiódł typowe życie szlachcica: gospodarzył, sprawował urzędy (m.in. podczaszego krakowskiego w latach 1678-1685), uczestniczył w walkach z Kozakami i ze Szwedami, procesował się o majątek. Przez historyków literatury oskarżany niekiedy o prymitywizm i ograniczone horyzonty, w istocie Potocki często przywdziewał retoryczną maskę prostaczka i programowo odcinał się od stylu uprawiania poezji dworskiej. Twórczość jego charakteryzuje plastyczność opisu i konkretny charakter metafor - przy jednoczesnym zamiłowaniu do konceptów i odległych porównań (Żywot ludzki do golenia, Nagrobek grobowi). Spora część jego utworów miała charakter moralizatorski. Widać to także w dygresjach z Transakcji wojny chocimskiej - poematu opowiadającego przebieg kampanii wojennej z 1621 roku a opartego m. in. na diariuszu naocznego świadka, Jakuba Sobieskiego. Potocki świadomie zrezygnował z wydania poematu drukiem za życia, zyskując w ten sposób wolną rękę w pisaniu fragmentów krytycznych i polemicznych. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niewinna

Cornell Woolrich

Samotna Helen Georgesson w ósmym miesiącu ciąży jedzie pociągiem do San Francisco. Podczas podróży kobieta poznaje nowożeńców Hugh i Patrice Hazzard. Brzemienna Patrice jest podekscytowana podróżą - wybiera się, by poznać swych teściów. Wkrótce pociąg rozbija się, a Hazzardowie giną na miejscu. Helen udaje się przeżyć i urodzić zdrowe dziecko, co więcej okazuje się, że została pomylona z Patrice. Młoda matka wykorzystuje sytuację i wraz z synem staje się rodziną dla bardzo zamożnych starszych Hazzardów. Jej idyllę przerywa tajemniczy list z zapytaniem ,,Kim jesteś?" ,,Niewinna" to pełna napięcia powieść kryminalna z 1948 r. wydana pod pseudonimem William Irish. Na postawie utworu w 1950 r. powstał film pt. ,,No Man of Her Own" w reżyserii Mitchella Leisena. Książka przypadnie do gustu fanom suspensu M. Higgins Clark i zagadek kryminalnych z motywem fałszywej tożsamości.

Niewinne tarapaty

Edyta Folwarska

Natalia jest znaną aktorką, ale bardziej słynie z Instagrama, na którym udało jej się zdobyć milion followersów. Kiedy dostaje rolę w serialu Niewinne tarapaty, wie, że ma szansę być na topce najlepszych aktorek. Wie też, że jej szef, czyli reżyser Stanisław, to cham, a mobbing jest u niego na porządku dziennym. Nie przypuszcza jednak, że producent, z którym musi pracować, jest od niego znacznie gorszy. Kiedy Natalia wdaje się w romans z kandydatem na prezydenta Warszawy, jej kariera wisi na włosku, a na jaw wychodzi skrywana przez nią od lat tajemnica. Z pomocą przychodzi człowiek, który wydawał się jej wrogiem.

Niewinnej duszyczce

Władysław Syrokomla

Władysław Syrokomla Wybryki dobrego humoru Niewinnej duszeczce Co z losem wieść boje? Przespałeś, to twoje, Niech cię sen skrzydełkami przytuli! Źle wyszli na wojnie. Śpij bratku spokojnie Luli niewiniątko, luli! Świat nie wié, gdzie śpieszy! Kto śpi ten nie grzeszy Jak dziécię, co w chrzestnéj koszuli. Spać z dłonią na oczy, To słońce nie zmroczy, Luli niewiniątko, luli! Bo cóż ci do tego, Że tam gdzieś łzy biegą? Że nędzarz w łachmanach się tuli? Od cudzéj z... Władysław Syrokomla Ur. 29 września 1823 w Smolhowie na Białorusi Zm. 15 września 1862 w Wilnie Najważniejsze dzieła: Margier, Urodzony Jan Dęboróg, Kasper Kaliński (Obrona Olsztyna), Janko Cmentarnik, Wielki Czwartek, Żywot poczciwego człowieka, Nagrobek obywatelowi; Chatka w lesie; Melodie z domu obłąkanych (zbiór poezji); Wycieczki po Litwie w promieniach od Wilna; Podróż swojaka po swojszczyźnie. Właśc. Ludwik Władysław Kondratowicz, pseudonim artystyczny utworzył z drugiego imienia i nazwy herbu rodzinnego. Poeta, pisarz i tłumacz doby romantyzmu. Był piewcą swojskości (przeciwny emigracji), idei demokratycznych (lecz nie rewolucyjnych), ludowości i rdzennej kultury litewskiej. Nazywał siebie ,,lirnikiem wioskowym" (tytuł jednego z wierszy), piszącym dla ,,braci w siermiędze i braci w kapocie". Jego styl cechuje programowa prostota języka, humor, niekiedy ironia (np. w nawiązaniach do sielankowych opisów życia na wsi). Solidaryzował się z egzystencją chłopów i drobnej szlachty, krytykował egoizm ziemiaństwa. Jego poglądy na współczesne mu tematy społeczne wyrażają m.in. wiersze Hulaj dusza! i Wyzwolenie włościan. Ważnym dokonaniem Syrokomli są przekłady łacińskojęzycznej literatury staropolskiej, m.in. Jana Kochanowskiego, Klemensa Janickiego, Sebastiana Klonowicza czy Macieja Kazimierza Sarbiewskiego - w pracy tej celem było przybliżenie rodakom spuścizny kultury polskiej. Ponadto tłumaczył również współczesną poezję rosyjską i ukraińską (Rylejewa, Lermontowa, Niekrasowa, Szewczenki), a nawet wielkich romantyków niemieckich (Króla Olch Goethego, liryki Heinego), te jednak przekłady nie są wierne i służyły raczej Syrokomli dla wyrażenia cudzym słowem tego, czego sam, w warunkach rosyjskiej cenzury, nie mógł pisać. Cieszył się popularnością w całym kraju, nie tylko na rodzinnej Litwie i Białorusi, ale również w Warszawie, Krakowie i w Wielkopolsce, gdzie w latach 50. przyjmowano go bardzo uroczyście. Ostatnie lata niedługiego życia Syrokomli naznaczył cień zbliżającego się powstania styczniowego. W 1861 r. wracając do Wilna z Warszawy, gdzie brał udział w manifestacjach patriotycznych (po części jako współpracownik ,,Kuriera Wileńskiego"), został aresztowany i uwięziony, a następnie osadzony przymusowo w Borejkowszczyźnie. Tam stworzył niezwykle dojrzałe liryki zebrane później w zbiorze Poezja ostatniej godziny (wyd. 1862, obejmują m.in. Melodie z domu obłąkanych). Dzięki usilnym staraniom przyjaciół zezwolono na jego powrót do Wilna na kilka miesięcy przed śmiercią. Został tam pochowany na cmentarzu na Rossie, a jego pogrzeb zgromadził tłumy i sam stał się demonstracją patriotyczną doby przedpowstaniowej. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Niewinni

Georges Simenon

Jedna z powieści psychologiczno-obyczajowych Georges'a Simenona. Dwadzieścia lat wspólnego życia Annette i Georgesa Célerinów przerwał nagły wypadek. Annette zginęła pod kołami samochodu, przebiegając przez jezdnię. Dziwne było miejsce tego zdarzenia - ulica Washingtona. Czego szukała tam żona Célerina, policja nie ustaliła. Ale Georges - szacowny jubiler, prowadzący ze wspólnikiem renomowany zakład - chciałby tego dociec. Bo analizując kolejne lata szczęśliwego - jego zdaniem - małżeństwa, powoli dochodzi do wniosku, że tak naprawdę nie znał własnej żony...

Niewinni w Norymberdze

Seweryna Szmaglewska

Literackie świadectwo z procesu największych zbrodniarzy Trzeciej Rzeszy "Jak mówić? Jak przekazać fetor umierania, smród nędzy, obrzydliwość durchfallu płynącego po nogach? Jak opowiedzieć, iloma odmianami śmierci osiągnięto niewiarygodną liczbę zamordowanych w jednym obozie? Co to znaczy tłum więźniów? To nierealne." W trakcie procesu norymberskiego Seweryna Szmaglewska, autorka książki "Dymy nad Birkenau", zostaje wezwana by złożyć zeznanie przed Międzynarodowym Trybunałem. Z Polski było tylko dwoje świadków. Ona jedna miała przedstawić prawdę o Auschwitz-Birkenau. Opowiedzieć to, co nieopowiadalne do dziś. Po to, by oskarżyć zbrodniarzy, którzy za wszelką cenę próbowali udowodnić swoją niewinność, i walczyć o sprawiedliwość w miejscu, które nie chciało już rozliczać przeszłości. Wydanie zawiera fragmenty najważniejszych recenzji o książce oraz pełen tekst zeznania autorki złożony w procesie w Norymberdze. Nie ja kształtowałam te książki, tylko życie. "Dymy nad Birkenau" i "Niewinni w Norymberdze" to obrazy życia, które ja jedynie w pośpiechu spisałam i zaniosłam do wydawnictwa. Seweryna Szmaglewska Obrachunek, jaki Szmaglewska przeprowadza z Norymbergą, jest tym ciekawszy, że dokonał go jedyny polski świadek na procesie, świadek, któremu chyba w najśmielszych marzeniach, w najczarniejszej nocy w Brzezince, nie mogło się śnić, że kiedyś stanie oko w oko z tymi, którzy zza wygodnego biurka podpisywali najbardziej okrutne, ludobójcze rozkazy. Ta konfrontacja jest chyba najbardziej wstrząsającym elementem powieści, chociaż napisanej w sposób kameralny, czasami wręcz intymny. Świadczy to o artyzmie pisarki, która potrafi jedną klamrę spiąć wszystko, co nią wtedy wstrząsnęło: pogardę, litość, miłość i ulgę. Marian Podkowiński Seweryna Szmaglewska (19161992) - pisarka, jedyna Polka zeznająca w procesie norymberskim. Przyszła na świat w Przygłowie, niedaleko Piotrkowa Trybunalskiego. Studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i Uniwersytecie Łódzkim. Po wybuchu wojny wróciła do Piotrkowa, gdzie pracowała jako ratowniczka w szpitalu i uczyła na tajnych kompletach. Osiemnastego lipca 1942 roku została aresztowana przez gestapo i przewieziona do obozu Auschwitz-Birkenau. 18 stycznia 1945 roku udało jej się uciec z marszu śmierci. Debiutowała w 1945 roku książką "Dymy nad Birkenau", w której opisała swoje obozowe przeżycia. W lutym 1946 roku książka została włączona jako materiał dowodowy przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Seweryna Szmaglewska przez lata była wiceprezesem Rady Naczelnej ZBoWiD. Opublikowała między innymi: "Zapowiada się piękny dzień" (1960), "Czarne stopy" (1960), "Niewinni w Norymberdze" (1972), "Dwoje smutnych ludzi" (1986). Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.