Róża o małżeństwie opowieść tragiczna

Waleria Marrene-Morzkowska

Róża: o małżeństwie opowieść tragiczna to przepiekna i wzruszająca opowieść o miłości szczęśliwej i nieszczęśliwej, o ludzkim losie, o życiu i o śmierci. Autorka znakomicie ukazuje zarówno duszę kobiety, jak i duszę mężczyzny. Tragiczny romans napisany po mistrzowsku przez znakomicie władającą piórem Walerię Marrené-Morzkowską. Wspaniała lektura. Książka polecana zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn zarówno dla starszych, jak i nastolatków. Książkę czyta się jednym tchem i nie sposób się przy niej nudzić. Daje też do myślenia... Zachęcamy nie pożałujecie!

Róża polna. Nowele i fantazje

Antoni Lange

Twórczość Antoniego Langego była tematycznie różnorodna i wszechstronna: obejmowała ponad 50 tytułów z niemal wszystkich znanych wówczas gatunków literackich. Różnorodności tej towarzyszyły również liczne przemiany światopoglądowe poety: od twórczości zaangażowanej społecznie, przez lirykę filozoficzno-refleksyjną, aż do estetyzującej. Końcowa zaś faza przyniosła regres w postaci powrotu do pieśni gminnej i anonimowej liryki staropolskiej. Lange był bowiem poetą trzech epok i trzech literackich tendencji; debiutował u zmierzchu pozytywizmu publikując zbiór pieśni patriotycznych Pogrobowcom, w okresie Młodej Polski przeżywał rozkwit swej twórczości, który słabł wraz z nastaniem dwudziestolecia międzywojennego. Zbiór zawiera nastepujące utwory: Róża polna, Testament, Schadzka, Pojednanie, Melodramat.

Róża świata

Krzysztof Kamil Baczyński

Ró­ża świa­ta A to jest ró­ża świa­ta, w któ­rej dnie spo­czy­wam,  któ­rej płat­ki przej­rzy­ste jak stro­ni­ce cza­su  On ob­ra­ca po­wo­li. Jak list­ki atła­su  zwie­rząt cie­płe ję­zy­ki na cie­le i grzy­wa  wia­tru po­wie­wa lek­ko. W mro­ku wiel­kie zwie­rzę  prze­cią­ga się, by pręż­ność swą do mnie przy­bli­żyć,  i ptak wy­so­ko śpie­wa, aby nie­bo zni­żyć  i aby się tym bliż­sze sta­ły chmu­ry zie­mi,  spa­dły z nie­ba mórz kro­ple w mlecz­ne cia­ła do­lin  i tak ob­ło­ki chło­nąc le­żą mię­dzy nie­mi,  że krok, a po­czuć moż­na Bo­ga wiel­ką dłoń.    Był ta­ki czas. On wte­dy wśród wło­sów świe­tli­stych  na nie­bie się uka­zał ciem­no­ściom ogrom­nym  i z mro­ku do­był to­ny, a z to­nów naj­czyst­sze  imię czło­wie­cze rzeź­bił. Wte­dy nie­przy­tom­ny,  na po­do­bień­stwo je­go, choć z ciem­no­ści rdze­nia,  sta­nął czło­wiek nie­śmia­ły na pro­gu stwo­rze­nia.  I nim mu się mgła­wi­ce w oczach, jak w je­zio­rze  zło­te kro­ple, usta­ły -- Bóg mu ró­żę po­dał.  I za­mknę­ło się nie­bo jak zmarsz­czo­na wo­da,  i za­ci­snął krąg ró­ży lo­tem -- ci­szy orzeł.    Więc cóż? Spa­lo­ne płat­ki zda się wiatr ob­ra­ca,  no­cą skrzy­piąc bo­le­śnie. Ty­le grze­chu by­ło  w tym cie­le, że wraz z so­bą i świa­tłość spa­li­ło,  i kar­ty prze­zro­czy­ste w spo­pie­la­ły ob­raz  bo­żych na­tchnień za­mie­nia. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Róża w rozkwicie

Louisa May Alcott

Dwudziestoletnia Rose wraz z wujem Alecem i przyjaciółką Phebe wraca z podróży dookoła świata. W domu czekają na nią stęsknieni kuzyni. Czterej najstarsi z nich – Archie, Charlie, Mac i Steve – są już mężczyznami, którzy szukają swojego powołania i zaczynają rozglądać się za towarzyszkami życia. Młodzi ludzie ze zdumieniem odkrywają, że ich dziecięce relacje będą musiały ulec przewartościowaniu. Tymczasem Rose ceni sobie niezależność i ma pomysł na życie, który niekoniecznie zakłada zamążpójście.

Róża z ciernistego krzewu

Amy Carmichael

Prawdziwe męstwo leży nie w tym, co świat nazywa sukcesem, ale w byciu zawziętym, kiedy wszystko w człowieku mówi. Róża z ciernistego krzewu powstała z refleksji nad tym, dlaczego większość książek mających przynieść pociechę chorym, nie spełnia swego zadania. Amy Carmichael, cierpiąca i przykuta do łóżka, doszła do przekonania, że dzieje się tak, ponieważ książki te pisane są przez osoby zdrowe, nie zawsze rozumiejące człowieka chorego. Amy Carmichael z osobistych doświadczeń stworzyła bezcenną skarbnicę myśli pomocnych dla wszystkich chorych. Dlatego właśnie nieustannie posyłam tę książkę tym, którzy cierpią. Ponieważ ból nie zawsze jest fizyczny, jest to książka dla wszystkich cierpiących. Jest zdecydowanie najlepsza, jaką znalazłam. Amy Carmichael urodziła się w dużej, oddanej Chrystusowi rodzinie w Millisle, w Irlandii Północnej. Już w młodym wieku wywarły na niej wrażenie słowa, że „nic nie jest ważne, oprócz tego, co wieczne”. Zrozumienie tej prawdy położyło fundament pod jej służbę dla Pana, najpierw wśród robotników w Irlandii, potem na krótko w Japonii, a następnie w Indiach, dokąd wyjechała w 1895 roku i gdzie pozostała aż do swojej śmierci w 1951 roku.

Różaniec chorych

Wojciech Jaroń

 W obliczu choroby stajemy się bezradni. Ale trzeba pamiętać, że Chrystus jest źródłem mocy i zawsze podtrzyma człowieka w jego nieszczęściu. Warto otworzyć się na tę łaskę, sięgając po różaniec i prosząc Maryję o wstawiennictwo u swego Syna. Można rozpocząć tę modlitwę słowami:                Panie Jezu, który cierpiałeś za nas na krzyżu, spójrz z miłością na mnie. Jak patrzyłeś na kobietę cierpiącą na krwotok albo na trędowatego, gdy schodziłeś z góry. Tych chorych uzdrowiłeś, okazałeś swą moc nad chorobą i słabością ludzkiej natury. Jeśli to możliwe, jeśli tego chcesz, Panie, dotknij mnie łaską uzdrowienia. Ale jeśli moja choroba ma pomóc w zbawieniu moim lub innych ludzi, pomóż mi znosić ją cierpliwie, pomóż ofiarować cierpienie w Tobie wiadomych intencjach.

Różaniec. Duchowa broń Ojca Pio

Marek Balon, Wojciech Jaroń

Podajcie mi moją broń. Tym się zwycięża szatana tak mawiał Ojciec Pio, kiedy brał do ręki różaniec, gdy czuł, że traci siły. Warto zbliżyć się do mistrza z Pietrelciny, by poznać, dlaczego tak wiele energii poświęcił na to, aby ogłaszać ludziom moc tej modlitwy modlitwy nie do odparcia. Niestrudzenie powtarzał, że mamy nie rozstawać się ze swoją bronią i zawsze odmawiać różaniec. Poznaj życie i rady św. Ojca Pio. Książka powstała jako inspiracja do wzrostu duchowego. Nie bez powodu, poza biografią świętego, znajdują się w niej rozważania wszystkich części różańca zawierające: słowa świętego na temat każdej, z tajemnic różańcowych, pytania do rachunku sumienia, modlitwę o Bożą pomoc w naszych sprawach.

Różaniec. Przyczynek do jego historii i znaczenia

Ks. Marian Nassalski

Imię św. Dominika jest ściśle połączone z modlitwą różańcową, ponieważ ten Święty z polecenia Królowej Niebios, Patronki swojego zakonu, głosił ludowi odmawianie psałterza Maryi w celu zwalczenia heretyków albigensów. Tradycji tej dowodzi obraz, umieszczony w kościele św. Jakuba w Muret a przedstawiający świetne zwycięstwo Szymona de Montfort w 1213 nad albigensami. Na obrazie tym Najświętsza Matka podaje różaniec św. Dominikowi; z lewej strony Bogarodzicy klęczą Fulko, biskup tuluski, i Szymon z Montfort. Dwóch synów św. Dominika Alanus de Rupe, o którym wyżej wspomnieliśmy, i Jakub Sprenger, przeor koloński, przyczynili się bardzo do rozszerzenia różańca wymownymi kazaniami, w których wykładali tajemnice, ponieważ ich rozważanie należało już wtedy łączyć z odmawianiem tej modlitwy. Gdy Papież Sykstus IV-ty dnia 12 maja 1479 sławną bullą Ea quae ex fidelium ubogacił odpustami odmawianie różańca, prawie we wszystkich krajach zaczęły powstawać bractwa różańcowe. Niedokładna w niektórych punktach forma różańca coraz więcej się ustalała a św. Pius V, zatwierdzając modlitwę kościelną w zakończeniu pozdrowienia anielskiego, bullą Consueverunt Romani Pontifices z dnia 17 września 1569 ostatecznie ustanowił istotę tego nabożeństwa, złożonego z modlitwy ustnej i rozmyślania tajemnic, jak się ono dotąd odmawia.

Różaniec w trudnych sprawach ze świętą Ritą

ks. Teodor Sawielewicz

Ksiądz Teodor, któremu Pan Bóg pobłogosławił charyzmatem zjednywania ludzi i łączenia ich modlitewną więzią, stworzył prawdziwy fenomen na skalę całego internetu. Osobistą formę, którą autor nazwał Teobańkologią, przemienił w jedną z największych grup modlitewnych, gromadzącą setki tysięcy ludzi pragnących wspólnie się modlić i oddawać Matce Bożej w opiekę. Siła Teobańkologii tkwi w specyficznym charyzmacie tej wirtualnej wspólnoty modlitewnej. Wielu znajduje tutaj pocieszenie, pokój i oczyszczające łzy. Rozczaruje się tą książką osoba, która poszukuje prostych rozwiązań swojej po ludzku patrząc beznadziejnej sytuacji. Rozczaruje się nią również ta osoba, która liczy, że ta książka będzie tylko i wyłącznie o życiu św. Rity. Ta publikacja jest o naszym życiu. Jest opisem codziennych sytuacji. Rzuca na nie światło Boże, światło różańca. Pomaga zrozumieć i wcielić w życie miłość. Oto do rozważań różańcowych zaproszona została św. Rita. Staje się obecna przez wołanie jej, by obok nas była i rzeczywiście przychodzi do ludzi, którzy modlą się za jej wstawiennictwem o rozwiązanie swoich beznadziejnych spraw, daje zrozumienie, dotyka indywidualnie serc.

Różdżka z Fershey

Marcin Hybel

Początek powieści przenosi nas do XI wieku, kiedy to na świecie żyły magiczne stworzenia, a magia była na porządku dziennym. Niestety rzucanie czarów wiązało się ze sporym ryzykiem, albowiem każde zaklęcie niosło za sobą pewne konsekwencje i tak na przykład, gdy ktoś rzucił na siebie chwilowy czar siły, to musiał liczyć się z tym, że jeszcze tego samego dnia popadnie w całkowite osłabienie. W obliczu tak uciążliwej natury magii wielu śmiałków próbowało stworzyć magiczną różdżkę, dzięki której można byłoby rzucać zaklęcia bez jakichkolwiek konsekwencji. Udało się tego dokonać siedemnastoletniemu Magnusowi, który mieszkał w Fershey, w jednej z podlondyńskich mieścin. Magnus był pilnym uczniem szkoły magicznej, ale nader często wpadał w kłopoty i nie inaczej było w dzień wielkiego odkrycia, kiedy to musiał uciekać przed miejscową szajką przestępców. Gdy chciał skorzystać z różdżki by cofnąć czas o kilka godzin, przez pomyłkę przeniósł się do obecnych czasów. W chwilę potem stracił przytomność, a różdżką wyglądającą jak zwykły patyk zainteresował się wilczur należący do Megan i Patricka rodzeństwa państwa McGawinów. Powieść charakteryzuje się pewną dozą komediowych omyłek, pomimo których Megan, Patrick i czarodziej Magnus próbują naprawić wszystkie szkody wyrządzone przez różdżkę i doprowadzić do szczęśliwego finału.

Róże dla Safony

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Róże dla Safony I Budda głosił naukę swoją bez nadziei, Ezechiel z Jeremiaszem ciskali gromami Na żądze ludzkie, hienom podobne i wilkom, Wielki Sokrates myślał, wojował Psammetyk Z Asyrii lwem, o śmiercią ziejącej gardzieli, Gdyś ty, blada i w loków ozdobna ametyst, Śpiewała, ku Plejadom, o miłości tylko II Jak śmiałaś pisać o różach, Gdy historia płonęła jak bór w letnim skwarze? Dziś w bibliotekach kustosz cykl dziejów odkurz... Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Ur. 24 listopada 1891 w Krakowie Zm. 9 lipca 1945 w Manchesterze Najważniejsze dzieła: Szofer Archibald. Komedia w 3 aktach, Baba-Dziwo. Tragikomedia w 3 aktach, Niebieskie migdały, Różowa magia. Poezje, Pocałunki Poetka i dramatopisarka, córka malarza Wojciecha Kossaka, siostra satyryczki Magdaleny Samozwaniec. Specjalizowała się w krótkich utworach poetyckich, przywołujących na myśl starożytną tradycję epigramatu. Najczęściej pisała wiersze o tematyce miłosnej, zazwyczaj oparte na nieoczekiwanych konceptach. Nieobca była jej też tematyka pozycji kobiety w społeczeństwie. W czasie wojny tworzyła z kolei wiersze opisujące wpływ brutalnej historii na losy i mentalność ludzką. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Róże i kapryfolium

Paul Leicester Ford

Literacka historia amerykańskiej rewolucji! Dopiero Przeminęło z wiatrem usunęło nieco w cień tę wspaniałą opowieść o miłości, rozgrywającą się w czasach amerykańskiej wojny o niepodległość 1774–1782. Historia zaczyna się w przededniu amerykańskiej wojny o niepodległość. Bohaterka – nastoletnia Janice, jest trzpiotką, rozpieszczoną przez ojca, chociaż matka po stracie czwórki dzieci stała się religijną radykalistką i próbuje wbić córce do głowy bojaźń bożą. Do posiadłości jej ojca, wiernego rojalisty, czyli zwolennika rządów króla Anglii, którego z tego tytułu spotykają afronty, bo sąsiedzi chętnie zrzuciliby angielskie jarzmo, przybywa kontraktowy sługa, przedstawiający się jako Karol i starający zachowywać się jak typowy parobek. Chłopakowi wpada w oko córka właściciela  majątku, ale przecież panienka nie może zadawać się z parobkiem! Janice sprzyja, w odróżnieniu od ojca, rebeliantom, a przy tym zawraca w głowie każdemu mężczyźnie, który ją ujrzy, łącznie z Jerzym Waszyngtonem, który nie raz ją ocali. Jak dobry anioł stróż czuwa też nad nią Karol. Powieść przedstawia najciekawszy fragment historii Ameryki poprzez losy zwykłych rodzin z jednej i drugiej strony barykady. Bohaterowie przedstawieni są z wszystkimi ludzkimi słabościami, wadami, ale też niekiedy wielkością. Sceny romantyczne przeplatają się z batalistycznymi. Rozmach, błyskotliwe dialogi, humor.

Róże jak motyle

Alicia Vanderos

Alice, główna bohaterka pracuje w biurze adwokackim. Jej marzenia to podróże. Zupełnie przypadkiem dostaje angaż w PLL LOT jako stewardesa pokładowa. Zaczynają się wyjazdy służbowe i prywatne. Spotyka Toma, lecz po kilku latach jej serce kradnie Greg. Wyjeżdża do Szwajcarii i Monako. Wkrótce podczas ich pobytu w Bejrucie poznaje Bernarda. Wybucha wojna w Libanie. Czy Bernard pomoże jej uciec do wolności? Jej kolorowe, a także dramatyczne życie jest pełne niespodzianek, miłości, przyjaźni, połączone wieloma komplikacjami, które musi rozwiązać sama. Alicia Vanderos ur. w 1953 roku w Warszawie. Hrabina, stewardessa pokładowa Polskich Linii Lotniczych LOT, kobieta biznesu. Powieść Róże jak motyle jest debiutem pisarskim opartym na bazie własnych przeżyć, obserwacji i podróży do różnych zakątków świata, a także emigracji do Szwecji, Szwajcarii, Monaco i na Cypr. Miłość jest jednym z głównych i ważnych tematów powieści.

(Róże, które kochałem...)

Jean Moréas

(Róże, które kochałem...) Róże, które kochałem, z każdym dniem więdnieją...  Nie wszelki czas jest nowym pąkowiom przychylny.  Zefir wiał już dość długo. Niech teraz koleją,  Mrożący w biegu rzeki, zadmie wicher silny.    Czemuż w tak głośne pienie uderzasz, rozkoszy?  Zaż nie wiesz, że szaleństwem jest, gdy wciąż do woli,  Bez powodu twe przyjście porusza i płoszy  Pod dłonią moją strunę winną Melancholii.    [...]Jean MoréasUr. 15 kwietnia 1856 w Atenach Zm. 30 kwietnia 1910 w Saint-Mandé (w środkowej Francji) Najważniejsze dzieła: Kantyleny, Pielgrzym, Stances Własc. Ioánnis A. Papadiamantópoulos (??????? ?. ??????????????????). Poeta i krytyk literacki, Grek piszący po francusku. Twórca pojęcia symbolizmu w poezji, autor manifestu symbolistów. Syn prawnika, wnuk słynnego bohatera walk o niepodległość Grecji, wychowany w Atenach. Studiował prawo na Sorbonie w Paryżu, gdzie szybko stał się ważną postacią cyganerii artystycznej. Jego poezja wyraża nastroje dekadenckie, utwory debiutanckie pozostają pod wpływem twórczości Baudelaire'a i Verlaine'a. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Róże Orwella

Rebecca Solnit

Porywający esej, w którym Rebecca Solnit proponuje świeże i inspirujące spojrzenie na George'a Orwella - jego życie, twórczość, zamiłowanie do przyrody. Wspaniale meandrująca myśl autorki prowadzi nas od róż zasadzonych przez pisarza w ogrodzie na szkockiej wyspie, poprzez opowieści o zaangażowaniu, z jakim portretował życie angielskich górników i walczył na wojnie w Hiszpanii, po refleksję o źródłach rewolucyjnego hasła "chleba i róż" i fotografującej róże Tinie Modotti, która ostatecznie uległa sowieckiej propagandzie. Przeczytamy także o Stalinie nakazującym sadzić cytryny pod Moskwą, przodkach Orwella uwikłanych w handel trójkątny oraz o pracy w dzisiejszych "fabrykach róż" w Bogocie. Rebecca Solnit zastanawia się tu nad kwestią polityczności natury i nad tym, czy sztuka może odcinać się od bieżącej polityki. Próbuje też odpowiedzieć na pytanie, czy czerpanie przyjemności z życia w obliczu cierpienia innych jest wyłącznie bezduszne i niemoralne. "Chleb zapewnić mogą nawet autorytarne reżimy; odnalezienie róż wymaga swobody i autonomii - nie da się ich narzucić, trzeba je samodzielnie odkryć i pielęgnować".

Różewicz i Herbert. Aksjologiczne aspekty twórczości

Joanna Adamowska

Książka Joanny Adamowskiej ukazuje obydwu poetów jako twórców o podobnej „wrażliwości aksjologicznej”, którzy pomimo wszelkich różnic artystycznych i światopoglądowych stawiają w centrum swoich zainteresowań problematykę wartości. Interpretacje poszczególnych utworów ujawniają pełen powagi stosunek artystów do skomplikowanych zagadnień natury etycznej oraz ukazują zmagania Różewicza i Herberta z podobnymi kwestiami, takimi jak sens historii, antynomiczność wolności, odpowiedzialność za słowo, moralna ocena kulturowych wzorców męstwa, pamięć, współczucie, zło. Zakres intelektualnych poszukiwań poetów w zakresie wymienionych problemów zdecydował o kształcie niniejszej książki - Różewicz zostaje w niej ukazany jako czytelnik m.in. Pounda, Céline’a, Jüngera, Zweiga, Hölderlina, Heideggera, Jaspersa, Dostojewskiego, Kanta oraz Tołstoja, Herbert natomiast uchwycony został w dyskusji z Elzenbergiem, Swetoniuszem, Szczepańskim, Szekspirem, Régisem, Kropotkinem i - podobnie jak Różewicz – z Tołstojem. „Rozprawa  Joanny Adamowskiej ma charakter  historycznoliteracki i zarazem interpretacyjny. W obu  aspektach została wykonana z gruntowną znajomością polonistycznego  rzemiosła. Ogrom przywołań, świetna orientacja w całości dorobku obydwu poetów, klarowność wykładu, hermeneutyczna maestria, a wreszcie umiejętność wyboru opinii z nader rozbudowanej literatury przedmiotu sprawiły, że całość czyta się z wielkim intelektualnym pożytkiem. Jasność przekonań, rzetelność odwołań, precyzja stanowiska i - co najważniejsze - logika argumentacji dowodzą wysokiego kunsztu Autorki. [...] Studium porównawcze na temat aksjologicznych aspektów twórczości Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta ma szansę stać się ważnym dopełnieniem istniejących już prac o dorobku dwóch Wielkich Współczesnych. Ustalenia badawcze w nim poczynione są oryginalnym wkładem do refleksji poetologicznej naszego czasu” - prof. dr hab. Marian Kisiel „Jest to rozprawa wartościowa naukowo i świetnie, jasno, dobrym stylem napisana [...] Dzięki przyjętej metodzie interpretacji wybranych wierszy, ujęciu ich w dialogu z innymi tekstami znakomitych myślicieli i pisarzy [...] odsłania głęboki wymiar analizowanych utworów, pokazuje zawartą w nich problematykę etyczną, pytania i odpowiedzi stawiane i dawane na najwyższym poziomie, co ujawnia się właśnie w konfrontacji z ważnymi tekstami europejskiej kultury. Nikt raczej nie wątpił w intelektualne zaplecze wierszy Herberta, rozprawa takie opinie potwierdza. Jej autorka pokazuje jednak także podobnie intelektualnie ważkie i rozległe zaplecze twórczości Tadeusza Różewicza, co nie dla wszystkich było  oczywiste, głębię jego poezji. Adamowska w tych sumiennych i dokładnych zestawieniach udowodniła swe kompetencje hermeneutyczne, swobodnie porusza się wśród różnych nurtów współczesnej myśli filozoficznej, socjologicznej, psychologicznej, zawsze rzetelnie przywoływanej, z pełnym poszanowaniem odrębności różnych terminologii” - prof. dr hab. Jacek Petelenz-Łukasiewicz  

Różewicz. Rekonstrukcja. Tom 1

Magdalena Grochowska

Na pytanie: „Kim jesteś?”, Tadeusz Różewicz odpowiedział przed laty: „Kto mnie uważnie czyta, ten wie”. Z jego utworami w ręku Magdalena Grochowska podąża za nim przez krajobrazy, wśród których wzrastał, przez idee, które go kształtowały, i przez historię, która przełamała jego los. W pierwszym tomie reporterskiej biografii poety autorka wnika w dzieje rodziny. Rekonstruuje okoliczności, w jakich żydowska dziewczynka – matka Różewicza – opuściła swe gniazdo, a później wymknęła się Zagładzie. Odtwarza dramat żołnierza AK, którego presja polityczna uczyniła dezerterem. I dramat człowieka poparzonego wojną, który zrewolucjonizował polską poezję, choć „po Auschwitz” miała zamilknąć. Grochowska opowiada czule o jego powrocie do życia w latach krakowskich i gliwickich, o Różewiczu mężu, ojcu, synu. Ukazuje uwikłanie w socrealizm i uwolnienie, narodziny Różewicza dramatopisarza. Magdalena Grochowska nie odpowiada wprost na pytanie o to, jakim był człowiekiem, ale odsłania jego nieznane dotąd twarze.

Różne kraje - ta sama rachunkowość? VII Ogólnopolska Konferencja Naukowa Sigma Maraton

Ewa Śnieżek, Joanna Piłacik, Sylwia Doroba

Współczesna rachunkowość zmienia się wraz z rozwojem rzeczywistości gospodarczej, a jej metody i rozwiązania odzwierciedlają nowe potrzeby ekonomiczne i informacyjne otoczenia społeczno-gospodarczego. Nowa rzeczywistość gospodarcza XXI w. spowodowała ewolucję potrzeb kadry zarządzającej, a wzrost przejrzystości i jakościowo poprawnej zawartości informacyjnej raportów jest dziś przedmiotem badań oraz intensywnych prac organizacji międzynarodowych odpowiedzialnych za tworzenie globalnych standardów raportowania informacji finansowej i niefinansowej. Od lat między rachunkowością a jej otoczeniem obserwuje się rodzaj sprzężenia zwrotnego – rachunkowość aktywnie uczestniczy w kreowaniu otaczającej przedsiębiorstwa rzeczywistości gospodarczej i jednocześnie tę rzeczywistość odwzorowuje. Wpływa ona na otoczenie (kształtuje je), a zarazem silnie reaguje na zachodzące w nim modyfikacje (pozostaje pod wpływem otoczenia, w którym jest stosowana). Zmiany w regulacjach prawnych w krajach Unii Europejskiej, w tym również Polski oraz całego świata, idą w kierunku rozszerzenia oraz ujednolicenia zakresu informacji generowanych i raportowanych przez systemy rachunkowości. Niniejsza publikacja stanowi głos w dyskusji nad kierunkami i perspektywami rozwoju współczesnej rachunkowości. Przedstawione w niej zagadnienia ukazują niezwykle szeroki zakres i wagę problemów oraz obszarów rozwoju współczesnej rachunkowości. Nie wyczerpują one jednak poruszanej tematyki, lecz jedynie identyfikują wyzwania stojące przed współczesną rachunkowością.

Różne oblicza dialogu

Iwonia Dronia, Artur Kijak, Paweł Zakrajewski

Dialog od zawsze stanowił fundamentalną podstawę komunikacji międzyludzkiej. Nawoływania do „nawiązania dialogu”, tak często obecnie słyszane we wszystkich sferach naszego życia kulturalnego, religijnego czy też politycznego, to tak naprawdę zachęta do rozmowy, której nadrzędnym celem jest otwarcie na drugiego człowieka, promowanie tolerancji i zrozumienia. Niniejsza praca zbiorowa poświęcona jest więc tej prymarnej działalności człowieka. Dialog rozpatrywany jest tutaj z punktu widzenia interdyscyplinarnego i dotyczy takich dziedzin jak edukacja, językoznawstwo, literaturoznawstwo, czy też komunikacja społeczna i biznesowa. To właśnie dialog stanowi centrum odniesienia wszystkich prezentowanych tu artykułów.

Różne oblicza harcerstwa

Śliwerski Wojciech

Książka  dokumentuje moją wieloletnią współpracę z prasą harcerską oraz pracę dziennikarską w redakcjach Motywów, Drużyny i Harcerza Rzeczypospolitej. Wszystkie reportaże, felietony i inne formy dziennikarskie były publikowane w wymienionych pismach w latach 19701991. Dlaczego je przypominam? Z wielu powodów. Żywot publikacji prasowych jest niezwykle krótki. Kiedy ukazują się kolejne numery tygodnika czy miesięcznika, Różne oblicza harcerstwawcześniejsze giną w niepamięci. Czas przeobrażeń polityczno-społecznych dodatkowo zatarł ślady publikacji. Żadne z wymienionych wyżej pism już nie istnieje. Literatura Harcerska ostatnich lat wzbogaciła się o liczne publikacje różnych komisji historycznych, autorów z ruchów opozycyjnych wobec Związku Harcerstwa Polskiego, także z Instytutu Pamięci Narodowej i prace naukowe (magisterskie, doktorskie itp.) czy wspomnieniowe byłych naczelników ZHP. Ta książka jest inna, pokazuje harcerstwo przez pryzmat losów indywidualnych bohaterów reportaży, felietonów czy obserwacji dziennikarskiej. Ich treścią najczęściej są patologie harcerskiej służby i życia organizacji... Publikowane w książce teksty dotyczą bardzo intensywnego okresu mojego życia, w którym praca dziennikarska była nierozerwalnie związana z aktywną służbą instruktorską. Zakończenie obu nastąpiło z chwilą likwidacji Harcerskiej Oficyny Wydawniczej w Krakowie przez władze Związku (jej właściciela) na przełomie 1991 i 1992 r. Wówczas, podobnie jak niektórzy z opisywanych przeze mnie bohaterów, znalazłem się w trudnej sytuacji życiowej z wypowiedzeniem umowy o pracę w kieszeni i bez szans na podjęcie zatrudnienia, bez żadnej pomocy i nadziei na przyszłość. W rzeczywistości naszego działania na taką ewentualność trzeba być przygotowanym. Zresztą kto choć raz uczestniczył w jakimś ruchu sam wie, ile mu to sprawiło satysfakcji i w ile go to wciągnęło kłopotów

Różne oblicza informacji

Piotr Stacewicz

II tom serii wydawniczej "Informatyka a filozofia" W monografii zaprezentowano wyniki interdyscyplinarnych badań nad pojęciem informacji. Podjęto w niej następujące kwestie: różne znaczenie terminu "informacja", rozróżnianie między informacją opisową i słowną, możliwość redukcji informacji do danych (czyli przedmiotu zainteresowania informatyki), przetwarzanie informacji za pomocą heurystyk oraz sposoby rozumienia informacji w różnych dziedzinach nauki (jak ontologia, logika, biologia i nauki o zarządzaniu).

Różne oblicza logistyki. Zbiór prac studentów

Urszula Motowidlak, Dominik Wronkowski, Aleksandra Reńda

W publikacji zamieszczono artykuły uczestników konferencji naukowych organizowanych w latach 2016-2017 przez Studenckie Koło Naukowe Logistyki i Innowacji LOGIN, działające przy Katedrze Logistyki na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Tematami przewodnimi tych zjazdów były Lean w logistyce oraz Logistyka wobec współczesnych wyzwań. Celem monografii jest więc przybliżenie zmian, jakie zaszły we współczesnej logistyce, a także bieżących tendencji rozwojowych. Dostarcza ona niezbędnych danych do dalszych badań naukowych w zakresie logistyki.

Różne oblicza pracy w czwartej rewolucji przemysłowej. Perspektywa psychologiczna

Agnieszka Lipińska-Grobelny

To niezwykle cenna i bardzo oczekiwana publikacja z dwóch powodów. Po pierwsze Autorka nawiązuje w niej do aktualnych zjawisk społecznych, np. okresu pandemicznego oraz wojny na Ukrainie, które niedawno minęły albo trwają i wzmacniają trendy życia społecznego [...]. Po drugie dlatego, że trendy cywilizacyjne są powszechne, dotyczą każdego uczestnika rynku pracy: kandydata, przedsiębiorcy, osoby bezczynnej zawodowo czy stojącej przed koniecznością reorientacji zawodowej. Jako niezwykle wyjątkową w recenzowanej monografii odnajduję analizę podmiotowych konsekwencji, które Autorka nazywa perspektywą psychologiczną. [...] Oryginalność tej książki tkwi nie tylko w trafności wniosków dotyczących skutków zmian rynkowych, organizacyjnych dla indywidualnego modelu pracy pracowników. Autorka podkreśla też rzadko do tej pory zgłaszany postulat godnej pracy, która obejmuje coś więcej niż powszechnie punktowane w naukach społecznych dopasowanie zawodowe. Z recenzji prof. UKW dr hab. Elżbiety Kasprzak W monografii została poddana wnikliwej analizie złożoność wielowymiarowych przemian zachodzących na rynku pracy z perspektywy psychologicznej, zarówno w odniesieniu do organizacji jako całości, jak i z perspektywy pracownika. [...] Publikacja stanowi cenną pozycję na rynku wydawniczym dla wszystkich osób zajmujących się lub interesujących się problematyką zarządzania zasobami ludzkimi, nowoczesnymi technologiami, w tym przede wszystkim czwartą rewolucją technologiczną i jej wpływem na pracę oraz na rynek zatrudnienia. Z recenzji prof. APS dr hab. Marioli Wolan-Nowakowskiej

Różne spojrzenia na przemoc

Joanna Wawrzyniak, Renata Szczepanik (red.)

Wzrost wiedzy na temat przemocy, a także rozwój instytucji zorientowanych na ochronę praw człowieka powoduje możliwość nowej kategoryzacji zjawiska i tworzenia rozmaitych klasyfikacji. Identyfikowane i opisywane są nowe jej odmiany (np. mobbing, molestowanie seksualne), a także wskazywane potencjalne źródła (np. w teoriach feministycznych) i przestrzenie (np. przemoc w miejscu pracy). Jeszcze w drugiej połowie XX wieku zjawiskiem przemocy zajmowali się jedynie kryminolodzy. Współcześnie panuje słuszne przekonanie, że wnikliwe rozpoznanie zjawiska oraz sformułowanie podstaw teoretycznych dla skutecznej profilaktyki i przeciwdziałania wymaga interdyscyplinarnego ujęcia problematyki.