Rybie oko

Dominika Słowik

Pielęgnuj w sobie umysł nastolatka Dominika Słowik, laureatka Paszportu Polityki, powraca z powieścią nieodkładalną! Natalia słucha Backstreet Boys, razem z wujkiem uczy się układów tanecznych z teledysków w MTV, na obiad je smażone ziemniaki, podkrada mamie kosmetyki, a buty do szkoły nosi w zwykłych reklamówkach. Na naszych oczach stopniowo zastępuje dziecięce łzy i smarki spod nosa szlugami, ściga się z przyjaciółkami o pierwszą krew w majtkach i pierwszy dotyk. W skrócie dorasta. Edyta, dwudziestoparoletnia mama Nat, samotnie ją wychowuje i stara się zapewnić córce jak najlepsze życie. Często jest dla niej bardziej przyjaciółką niż matką. Pracuje na dziale mięsnym w całodobowym sklepie i oszczędza na czarną godzinę. Jej los zaczyna się odmieniać, gdy na łączach CB radia poznaje Artura, wytatuowanego kierowcę tira. I chociaż nie wszystko układa się jak powinno, jedno jest pewne nigdy się nie poddają. Dominice Słowik udało się opisać rzeczywistość tak, jak również jej pokolenie ją rozumiało i traktowało. Żyliśmy w niedostatku, ale bieda oznaczała wstyd dopiero wtedy, gdy ktoś nam ją wytknął lub wywąchał (!). W Rybim oku bieda nie jest ani tarczą, ani transparentem jest światem. Anka Sasnal

Rybka

Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz Ballady i romanse Rybka (ze śpiewu gminnego) Od dworu, spod lasa, z wioski, Smutna wybiega dziewica, Rozpuściła na wiatr włoski I łzami skropiła lica. Przybiega na koniec łączki, Gdzie w jezioro wpada rzeka; Załamuje białe rączki I tak żałośnie narzeka: O wy, co mieszkacie w wodzie, Siostry moje, Świtezianki, Słuchajcie w ciężkiej przygodzie Głosu zdradzonej kochanki. Kochałam pana tak szczerze, On mię przysięgał zaślubić; Dziś księżnę za żonę... Adam Mickiewicz Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy wieszczów). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika Trybuna Ludów i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rybka mała i szczupak

Ignacy Krasicki

Ignacy Krasicki Bajki i przypowieści Rybka mała i szczupak Widząc w wodzie robaka rybka jedna mała, Że go połknąć nie mogła, wielce żałowała. Nadszedł szczupak, robak się przed nim nie osiedział, Połknął go, a z nim haczyk, o którym nie wiedział. Gdy rybak na brzeg ciągnął korzyść okazałą, Rzekła ryb... Ignacy Krasicki Ur. 3 lutego 1735 r. w Dubiecku (Sanockie) Zm. 14 marca 1801 r. w Berlinie Najważniejsze dzieła: Myszeida (1775), Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki (1776), Monachomachia (1778), Pan Podstoli (1778 i 1784), Bajki i przypowieści (1779), Satyry (1779 i 1782), Antymonachomachia (1779), Wojna chocimska (1780) Wybitny polski poeta, prozaik, komediopisarz i publicysta. Kasztelanic chełmski, hrabia, przeznaczony do stanu duchownego ze względu na trudną sytuację materialną rodziny. Od 1766 r. biskup warmiński. Blisko współpracował z królem Stanisławem Augustem w dziele kulturalnego ożywienia kraju. Tworzył w duchu oświecenia (m.in. napisał w latach 1781-83 dwutomową encyklopedię Zbiór potrzebniejszych wiadomości, był twórcą pierwszego pol. czasopisma, (Monitor), ale jego Hymn do miłości ojczyzny (1774) oraz przekład Pieśni Osjana odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu polskiego romantyzmu. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rybki i rekiny

Laura Passer

Mia i Connor poznają się w niezwykle niezręcznej i napiętej sytuacji. Przynajmniej z perspektywy mniej doświadczonej biznesowo Mii. Przyjdzie bowiem im konkurować o zdobycie kontaktu z Williamem, wchodzącą gwiazdę kina. Kontraktu, na którym prezentowanym przez nich agencjom talentów bardzo zależy. Wszelkie ruchy dozwolone. Tym bardziej, gdy trzeba komuś udowodnić, że nie jest się jedynie rybką w oceanie pełnym rekinów biznesu. „Rybki i rekiny” to pełne humoru jak i wciągającego napięcia, frywolne opowiadanie autorki wciągającej serii „Pajęczyna”.

Ryby

Melissa Broder

Lucy rzuca wieloletniego chłopaka i wyjeżdża do Venice Beach, by zająć się ukochanym jamnikiem siostry i być może dokończyć doktorat o Safonie, choć już dawno straciła do niego przekonanie. Zamiast pisać, wsiąka w kalifornijski lajfstajl, żyje tak naturalnie, że sama staje się naturalnie martwa. Zapisuje się na terapię grupową dla kobiet uzależnionych od związków, przegrywek, które w jej oczach zasługują wyłącznie na kpinę lub litość. Wszechświat to frędzel myśli codziennie. To jej życie za dnia. W nocy, w równoległej przestrzeni na styku lądu i oceanu, romansuje z nieśmiałym pływakiem, tak samo jak ona znawcą greckich mitów. Przyklejają się do siebie jak ośmiornica do skały, a Lucy z każdym dniem coraz bardziej zatraca się w tym uczuciu. Ryby to przewrotna powieść o poszukiwaniu miłości, która wymyka się wszelkim normom. Broder nie boi się przełamywać tabu, tworząc historię zabawną i odpychającą zarazem, zmysłową i intrygującą, która eksploruje granice między fantazją a rzeczywistością. Nikt nie pisze o miłości tak jak Melissa Broder, która w zabawnych i hipnotyzujących szczegółach oddaje gorączkową obsesję zarówno na punkcie kochanka, jak i samej siebie. Pochłaniałam Ryby całymi garściami, zaskoczona i zachwycona każdym pomysłowym szczegółem, poruszona wnikliwymi spostrzeżeniami i dojmująco znajomymi kompulsjami narratorki. To książka dla każdej inteligentnej osoby, która podjęła bardzo złe decyzje, która myślała, że miłość uratuje ją przed nią samą, która uległa hipnozie przyjemności i była gotowa porzucić wszystko, byle tylko zasmakować jeszcze raz. Melissa Febos Opowieścią o skomplikowanej relacji pewnej kobiety z mitycznym ukochanym. Broder stworzyła współczesną mitologię dla kobiet na krawędzi jeśli na powierzchni wszystko przestaje mieć sens, wystarczy zanurzyć się głębiej. The New York Times Ta powieść to przekonujący romans z pustką. Jia Tolentino, The New Yorker Olśniewająca, śmiała, niezapomniana Melissa Broder napisała wstrząsającą historię miłosną dla osób nieuleczalnie ciekawych. Kristen Iskandrian To ostra jak brzytwa sekcja anomii XXI wieku, a zwarty w niej przenikliwy portret pogubionych bohaterów sprawia, że czyta się tę powieść z zapartym tchem ta książka jest jak kąpiel w lodowatym, słonym morzu. Guardian Ryby to przenikliwa, porywająca podróż w głąb umysłu pewnej kobiety, która mierzy się z czymś nadzwyczajnym. Refinery29 Wybuchowa, erotyczna, skandalicznie zabawna []. Romantyczna intryga międzygatunkowa podkreśla głęboką wizję związku i tęsknoty, która sięga głębi. Entertainment Weekly Śmiała, wirtuozerska, uzależniająca, zmysłowa nie ma drugiej takiej książki jak Ryby. Melissa Broder w cudowny sposób oddaje wszystko to, co absurdalne i czyste w procesie zakochania. Nie mam pojęcia, jak to robi, ale zachwyciła mnie każda mroczna i wzniosła strona tej powieści. Stephanie Danler Ta powieść ma wiele wymiarów: to snuta cudownym głosem opowieść, krytyka kultury rodem z Los Angeles, wyprawa przez wszystkie możliwe odmiany seksu (zarówno te naprawdę dobre, jak i te całkiem złe) []. Broder pisze w stylu, który przywodzi na myśl zabawną szczerość Amy Schumer z domieszką abstrakcji w duchu Lydii Davis. The Washington Post W swojej pierwszej powieści Broder, eseistka, poetka i gwiazda Twittera, zawarła ponadczasowe pytania o egzystencję te same, które od tysiącleci stawiamy bogom i niebiosom zamykając je jednak w najdziwniejszym, najseksowniejszym i najbardziej atrakcyjnym współczesnym opakowaniu. Błyskotliwa i zachwycająca książka. Booklist

Ryby i owoce morza

Marta Krawczyk

Ryby pojawiają się na naszych stołach dużo rzadziej niż mięso. Z powodu braku tradycyjnych potraw polskich sporadycznie przyrządzamy także owoce morza. Ale warto pamiętać, że jedne i drugie są bogate w żelazo, a ponadto mają znacznie mniej nasyconych tłuszczów i cholesterolu niż potrawy mięsne. Książka Ryby i owoce morza to zbiór pomysłów zarówno na tradycyjne polskie dania rybne, jak i nowe, zaskakujące sposoby ich przyrządzania. Znalazły się w niej także doskonałe receptury na przygotowanie owoców morza.

Rycerskość wieśniacza i inne opowiadania. Włoski z Giovannim Vergą

Giovanni Verga, Ilya Frank

Rycerskość wieśniacza i inne opowiadania. Włoski z Giovannim Vergą Seria opowiadań o sycylijskich namiętnościach. Bunt, tragedia, miłość. Rycerskość wieśniacza - sycylijski młodzieniec, Turiddu, powraca do rodzinnej wsi po odbyciu służby wojskowej. Dowiaduje się, że jego narzeczona Lola pod jego nieobecność zerwała ich zaręczyny i wyszła za mąż za woźnicę Alfi. Turiddu zaczyna knuć niebezpieczny plan odzyskania dziewczyny, ale czy gra okaże się warta świeczki. Dwa pozostałe opowiadania "Wilczyca" i "Kochanka Graminii" prowadzą nas też uliczkami Sycylii, okrywając mroczne tajemnice chłopskich namiętności. Cavalleria Rusticana (rycerskość wieśniacza). Kilka fragmentów - Oh, compare Turiddu (a, przyjacielu/panie Turiddu; compare, m - przyjaciel, towarzysz), me l'avevano detto che siete tornato al primo del mese (powiedzieli mi, że wrócił pan pierwszego miesiąca = na początku miesiąca; dire; tornare). - A me mi hanno detto delle altre cose ancora (a mi powiedziano też o innych rzeczach; cosa, f - rzecz; przedmiot; nieco, coś)! - rispose lui (odpowiedział; rispondere - odpowiadać). - Che e vero che vi maritate con compare Alfio, il carrettiere (to prawda, iż żeni się pani z wozakiem Alfio; maritarsi - wychodzić za mąż; marito, m - mąż)? - Se c'e la volonta; di Dio (jeśli taka jest wola Boża)! - rispose Lola tirandosi sul mento le due cocche del fazzoletto (odpowiedziała Lola naciągając dwa kawałki chusteczki na brodę; tirare - ciągnąć, naciągać; mento, m - podbródek; cocca, f - końcówka chustki). - Oh, compare Turiddu, me l'avevano detto che siete tornato al primo del mese. - A me mi hanno detto delle altre cose ancora! - rispose lui. - Che e vero che vi maritate con compare Alfio, il carrettiere? - Se c'e la volonta; di Dio! - rispose Lola tirandosi sul mento le due cocche del fazzoletto. Metoda Edukacyjnego Czytania Ilyi Franka Metoda Ilyi Franka pozwala uczyć się języka przy okazji czytania ciekawych książek w języku oryginalnym z wplecionym dosłownym tłumaczeniem. Cała treść jest podzielona na akapity. Najpierw czytamy akapit z tłumaczeniem, następnie czytamy tę samą treść bez tłumaczenia, czyli "płyniemy bez asekuracji". Właśnie wtedy nasz mózg łączy obcojęzyczne i polskie znaczenia w jedną całość, a my przyswajamy język. Z serii mogą korzystać osoby zarówno początkujące i średniozaawansowane (czytając najpierw część z tłumaczeniem, a potem bez tłumaczenia), jak i osoby zaawansowane (czytając w odwrotnej kolejności albo tylko oryginalną treść). Seria zawiera pełne oryginalne teksty bez uproszczeń. Pracujemy starannie nad tym, żeby odkrywać dla Ciebie urok oryginalnego języka, zawarty w każdej książce.

Rycerstwo opolskie do połowy XV wieku

Maciej Woźny

Monografia stanowi refleksję o charakterze syntetycznym, dotyczącą m.in. pochodzenia rycerstwa opolskiego, jego miejsca na dworach książęcych, stanu majątkowego, sfer aktywności politycznej i społecznej. Poprzez pryzmat rycerstwa autor analizuje podziały księstw, formowanie się lokalnych elit oraz sposób prowadzenia polityki zewnętrznej w późnośredniowiecznym księstwie. Zasadniczy trzon pracy stanowi ponad 300 biogramów rycerzy lub rodzin osiadłych na terenie ziemi opolskiej w okresie od 1301 r. do połowy XV wieku. Był to czas największych podziałów terytorialnych, zakończonych ponownym zjednoczeniem tych ziem pod rządami Mikołaja I. Praca oparta jest w dużej mierze na źródłach archiwalnych, niektórych dotąd nieznanych. Do monografii załączono 14 map pozwalających śledzić rozwój, bądź kurczenie się majątków poszczególnych rodzin, wykaz urzędników opolskich, a także zdjęcia kilku niepublikowanych wcześniej pieczęci rycerzy.

Rycerz

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Rycerz Jedzie, jedzie rycerz z dali,  młody rycerz w lśniącej stali,  a po hełmie laur mu pnie się,  dank i chwałę z pola niesie.    Jedzie, pyta: co się dzieje?  w domu nie był czas niemały.  „Rozpoczęły się turnieje,  męże idą szukać chwały.    Wstali starsi, młodsi wstają,  w szranki idą całą zgrają,  idą w szranki z piersią wrzącą,  laury twoje sen im mącą.    Idą w szranki całą zgrają,  laury twoje sen im mącą,  ciebie tylko tam czekają,  hej, rycerzu z zbroją lśniącą”. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rycerz

Krzysztof Kamil Baczyński

Ry­cerz W noc zje­żo­ną kwia­ta­mi mar­twe­go po­wie­trza  nie na­słu­chuj, nie ja­dą ry­ce­rze  w zbro­jach bla­sku, w ka­skach na wie­trze  roz­wie­wa­ją­cych ki­ty pło­mie­ni, a mie­cze  obro­nie sła­bych -- tyl­ko w po­chwach rdza­wych  al­bo za­la­ne płasz­czy­zna­mi śnie­gu,  al­bo jak gwiaz­dy po­gu­bio­ne w bie­gu.    Wi­taj, a nie płacz mi. Ja za­wsze sen­ny,  w no­cy skro­jo­ny na kształt owych daw­nych,  idę w po­cho­dach, w cie­niach jak sam ciem­nych  i ni­g­dy zna­le­zio­ny, ni­g­dy wia­rą sław­ny,  a tyl­ko rę­ce wspie­ram o ten słup z prze­strze­ni.  Gram. Je­stem ry­cerz -- Bo­ga za­my­śle­nie.    Ach, lą­dy jak pió­ro­pusz dy­mu ogień wzbi­ja.  Mi­jam mo­rza roz­le­głe jak błysz­czą­ce ry­by.  Gwiaz­dy spa­da­ją w ci­szę. Psy przed do­mem wy­ją  i zło­te desz­cze iskier -- jak żu­ki o szy­by. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rycerz bez skazy. Powieść historyczna

Walery Przyborowski

Historyczno-przygodowa powieść dla młodzieży z czasów wojen napoleońskich i Księstwa Warszawskiego. Napisana przez historyka i nauczyciela umiejętnie łączyła przekazywanie wiedzy o narodowej historii i wzbudzanie świadomości narodowej w czasach zaborów, jednocześnie wciągając wartką akcją i ciekawie zarysowanymi postaciami. Walery Przyborowski, publikujący nieraz pod pseudonimem Zygmunt Lucjan Sulima (18451913), oprócz powieści historycznych oraz prac naukowych pisał także pierwsze w dziejach polskie powieści kryminalne.

Rycerz Siedmiu Królestw

George R.R.Martin

Rycerz Siedmiu Królestw to prawdziwa gratka dla wszystkich miłośników Georgea R.R. Martina i jego Gry o tron. Osadzone w świecie cyklu Pieśń Lodu i Ognia trzy minipowieści (Wędrowny rycerz, Zaprzysiężony miecz, Tajemniczy rycerz) prezentują wszystko to, co przyniosło autorowi światową sławę fascynującą rycerską fabułę, nakreślone wiarygodnie psychologicznie postaci, rubaszny humor i niespodziewane zwroty akcji, a wszystko to okraszone odrobiną unoszącej się nad krainami Westeros smoczej magii. Rycerskie turnieje, zhańbione damy, dworskie intrygi to codzienne życie młodzieńca imieniem Dunk, który po śmierci swego rycerza wyrusza na turniej w poszukiwaniu sławy oraz honoru, nie wiedząc, że świat nie jest gotowy na przyjęcie kogoś, kto dotrzymuje przysiąg. W kolejnych częściach Dunk oraz jego kumpel Jajo (późniejszy Aegon V Targaryen, książę Westeros, król i obrońca królestwa) wmieszają się w konflikt ser Eustacea Osgreya ze Standfast z lady Webber z Zimnej Fosy, a także przybędą na ślub lorda Ambrosea Butterwella z Białych Murów, gdzie Dunk stanie do turnieju jako Tajemniczy Rycerz, nieświadomy prawdziwego charakteru rozgrywających się wydarzeń

Rycerz Toggenburg

Fryderyk Schiller

Rycerz Toggenburg „Rycerzu! Siostry niewinnej    Wierne ci serce oddaję,  Lecz nie chciej miłości innej,    Bo to we mnie serce kraje.  Niech moje oczy spokojne    Ciebie spokojnym obaczą,  Te łzy ciche, nieprzystojne,    Pojąć nie mogę, co znaczą”    Takie słysząc słowa ostre    Z bólu ustami nie włada;  Gwałtownie uściskał siostrę    I milczący na koń wsiada.  Śle do Helwetów krainy,    Wnet luźny poczet ściągnięty  Jedzie w grody Palestyny,    Na piersiach błyszczy krzyż święty.    Na czele bratnich orszaków    Wieczystej dobił się chwały,  Zawsze kity ich szyszaków    Pośród wrogów powiewały.  Zwalczył liczne muzułmany,    Imię jego było trwogą,  Ale ciężkie serca rany    Niczym się zgoić nie mogą.    Rok się już przed smutkiem chroni,    Schronić się dłużej nie zdoła,  Już pokoju nie dogoni,    Więc porzuca mężnych koła;  Na okręcie z podróżnymi    Od Jopy brzegów odpływa,  Płynie do kochanej ziemi,    Gdzie jej tchnieniem wiatr powiewa.    Przybywa przed zamek miły,    Uderza we drzwi trzy razy,  Ale gdy się otworzyły,    Słyszy te srogie wyrazy:  „Niebu teraz zaślubiona    Malwina, świata się zrzekła,  Wczoraj przed ołtarz stawiona    Zakonne szaty oblekła”. [...]Fryderyk SchillerUr. 10 listopada 1759 w Marbach Zm. 9 maja 1805 Najważniejsze dzieła: Zbójcy, Intryga i miłość, Sprzysiężenie Fieska w Genui, Don Carlos, Oda do radości, Rękawiczka Poeta i dramaturg, autor prac z zakresu estetyki (Kallias czyli O pięknie, Listy o estetycznym wychowaniu człowieka, O wzniosłości) oraz teorii sztuki (m.in. O poezji naiwnej i sentymentalnej, Teatr jako instytucja moralna); interesowały go także wybrane tematy historyczne, przede wszystkim z okresu średniowiecza oraz wojny trzydziestoletniej. Uznawany za prekursora romantyzmu niem., jego twórczość, ze względu na krytykę stosunków społecznych czy portretowanie postaci wybitnych samotników skłóconych ze światem, wpisuje się w idee Okresu Burzy i Naporu, Schiller pozostaje jednak jednym z głównych przedstawicieli klasyki weimarskiej, obok Goethego, z którym wiązała go głęboka przyjaźń. Wspólnie napisali kilka istotnych tekstów, np. O patetyczności oraz humorystyczne Ksenie, razem też założyli w 1799 r. teatr w Weimarze. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej. Jako zdolny młodzieniec zyskał sobie mecenasa w osobie księcia Wirtembergii, Karola Eugeniusza, który umożliwił mu wyższą edukację w zakresie prawa i medycyny w akademii wojskowej w Stuttgarcie. Pierwszą i najsławniejszą ze swoich sztuk napisał mając zaledwie 18 lat, jej premiera w 1781 r. w Mannheim zaowocowała aresztowaniem autora, zakazem publikacji oraz - rozgłosem. Po tym skandalu zmuszony był potajemnie opuścić rodzinne strony i wyjechał do Lipska (gdzie z lekarza wojskowego awansował na wykładowcę filozofii i historii), Drezna, a następnie Weimaru. Drugi z najbardziej rozpoznawalnych utworów Schillera, Oda do radości, powstała w 1786 r. Skomponowana do jej słów przez Beethovena kantata stanowi finał jego IX symfonii, a dziś także hymn Unii Europejskiej. Z powodu treści Zbójców Schiller został uhonorowany obywatelstwem przez rewolucyjną Francję, jednak trudno uznać go za entuzjastę Wielkiej Rewolucji, dostrzegał bowiem dwuznaczność moralną wszelkich prób przywracania sprawiedliwości w sposób gwałtowny. Zmarł na gruźlicę, pozostawiając wiele niedokończonych prac oraz szkiców. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rycerze mroku

Stanisław Wotowski

Alfred Welski wychodzi z więzienia, gdzie odsiadywał dwuletni wyrok za defraudację.Tylko on wie, że został wrobiony w finansowe malwersacje. Jest przekonany, że został skazany niesłusznie, a faktycznym przestępcą jest zupełnie inna osoba. Bohater stara się ułożyć sobie życie na wolności. Błąka się bez celu po ulicach Warszawy. Szuka normalnej pracy oraz pomocy u dawnych przyjaciół. Spotyka dawnego kompana z celi i w ten sposób trafia do meliny. Okazuje się, że nic w tej nowej rzeczywistości nie jest e się grubsza robota w pałacyku na Wolskiej. Autor pewną ręką wprowadza czytelnika w kręgi przestępczego półświatka, gdzie nie brak utracjuszy i rzezimieszków, jak również kobiet o gorących sercach. Czy bohater doświadczy zadośćuczynienia i odnajdzie miłość? "Nareszcie... - szepnął młody mężczyzna, spozierając na ponury gmach opuszczony przed chwilą. Stał w potokach porannego majowego słońca, rzucającego złote skry na jego smukłą sylwetkę i twarz wymizerowaną długim pobytem w więzieniu..."

Rycerze mroku. Powieść sensacyjna

Stanisław Antoni Wotowski

Warszawa, lata 30. XX wieku. Alfred Welski, niedawno opuściwszy więzienie za malwersacje finansowe, spotyka swojego byłego współwięźnia, Wawrzona Balasa. Ten donosi mu o planowanym napadzie na pałacyk przy ul. Wolskiej. Wkrótce Alfred wpada w wir intryg, poznając tajemniczą Mańkę i uroczą Renę Drohojowską, której przedstawia się jako poeta Orwid. Rena jest jednak zaręczona z Leszczycem, hrabią o wątpliwej reputacji. Na scenie pojawia się też detektyw Den. "Rycerze Mroku" to powieść przesycona atmosferą Warszawy tamtych lat, w której przewija się nie tylko intryga, lecz także bogaty slang złodziejski z epoki.

Rycerze Placu Zamkowego

Zbigniew Kozłowski

Powieść skierowana do młodego czytelnika, rozgrywa się na zamku w Lidzbarku Warmińskim i okolicy. Autor urodził się w domu należącym do podzamcza i pisząc powieść, sięgnął do własnych wspomnień. Bohaterami są chłopcy wykazujący się ogromną fantazją i poważnie traktujący etos rycerski. Wspólnie przeżywają wiele przygód, między innymi bronią zamkowego muzeum przed złodziejami.

Rycerze Świętej Kingi

Stefan Gębarski

Rycerze Świętej Kingi to historyczna powieść dla młodzieży. Osadzona w dawnych realiach, dostarczała nie tylko rozrywki z wciągającej lektury, ale też wiedzy o polskich dziejach. Stefan Gębarski (18641920) polski nauczyciel, pisarz i redaktor, m.in. tygodnika dla dzieci i młodzieży Przyjaciel Dzieci; także tłumacz literatury francuskiej. Autor wielu znanych powieści dla młodzieży, z których największą popularnością cieszył się m.in. Robinson tatrzański pionierska powieść krajoznawcza rozgrywająca się w Tatrach. Chętnie sięgał też po wątki historyczne z historii Polskiej i powszechnej.

Rycerze wojennego nieba

Larry Alexander, Adam Makos

Niebywała autentyczna historia dwóch pilotów i walk w przestworzach podczas drugiej wojny światowej! BESTSELLER NEW YORK TIMESA Książka przykuwa uwagę niczym film. Chwilami przypomina Top Gun, kiedy indziej Walkirię i na tym nie koniec! Marcus Brotherton, autor bestsellera New York Timesa, We Who Are Alive and Remaine Grudzień 1943 roku. Poważnie uszkodzony amerykański bombowiec z trudem utrzymuje się w powietrzu po misji nad terytorium Niemiec. Za sterami siedzi dwudziestojednoletni podporucznik Charlie Brown, na pokładzie są zabici i ranni członkowie załogi. Nagle z tyłu wyłania się charakterystyczna sylwetka messerschmitta, pilot to Franz Stiegler, as myśliwski. To, co wydarzyło się potem, było wręcz niewyobrażalne i zostało określone później jako najbardziej zdumiewające spotkanie wrogów podczas drugiej wojny światowej. O tym, co się stało, gdy Charlie i Franz wysoko nad ziemią spojrzeli sobie w oczy, żadnemu z nich długo nie wolno było mówić Oto prawdziwa historia dwóch pilotów. Poznajemy równolegle ich życie: wybuch wojny i realia służby w lotnictwie. Nim los zetknął ich tamtego grudniowego dnia, Franz przeszedł całą długą drogę niemieckiego pilota myśliwskiego: latał nad północną Afryką, wspierając Afrika Korps Rommla, stacjonował na Sycylii, osłaniając przeprawę przez Morze Śródziemne, wreszcie miał bronić swego kraju przed nalotami aliantów. Książka przedstawia zarówno barwny, żywy portret dwóch młodych żołnierzy walczących po przeciwnych stronach, jak i świetnie opisuje dramatyczne podniebne pojedynki i przebieg działań wojennych. Żywe mimo upływu lat wspomnienia Charliego Browna i Franza Stieglera czynią tę książkę tak wyjątkową, a jej lekturę zapadającym w pamięć, poruszającym przeżyciem. Ciekawostką jest, że szwedzki zespół Sabaton na swojej płycie Heroes, utwór No Bullets Fly poświęcił bohaterom książki Rycerze wojennego nieba. Sabaton aktywnie włączył się w promowanie książki na całym świecie facebook.com/382380358539429/photos/a.385526381558160.1073741828.382380358539429/557431124367684/? Z najstraszniejszej wojny w historii wyłania się ta opowieść o braterstwie wrogów. Prosto opowiedziana, wyśmienita i warta poznania Joe Galloway, autor bestsellerowego We Were Soldiers Once and Young Adam Makos jest dziennikarzem, historykiem i wydawcą czasopisma militarnego Valor. Przeprowadził mnóstwo wywiadów z weteranami. W 2008 roku towarzyszył 101. dywizji powietrznodesantowej w Iraku i siłom specjalnym podczas tropienia terrorystów z Al-Kaidy. Te i inne misje autor opisuje na stronie valorstudios.com. Rycerze wojennego nieba to jego rewelacyjny debiut książkowy, jest też współautorem (z Marcusem Brothertonem) Voices of the Pacific: Untold Stories from the Marine Heroes of World War II Larry Alexander jest dziennikarzem i autorem biografii z listy bestsellerów New York Timesa: Biggest Brother. The Life of Major Dick Winters, the Man Who Led the Band of Brothers.

Rycheza, pierwsza polska królowa. Miniatura w czerni i czerwieni

Janina Lesiak

Rycheza Lotaryńska – żona Mieszka II i matka Kazimierza Odnowiciela, pierwsza polska królowa, przypomina postać ze średniowiecznej miniatury malowaną złotem, purpurą, bielą i czernią. Nielubiana przez polskich kronikarzy, dziejopisów i historyków, niedoceniana i prawie nieznana, była kobietą mądrą, dumną, przenikliwą i wyrastającą ponad czasy, w których żyła. Janina Lesiak po swojemu próbuje zdjąć z obrazu królowej Rychezy patynę minionego tysiąclecia i pokazać kobietę zaskakująco nowoczesną, wykształconą, samodzielną, rozumiejącą potrzebę pokojowego współistnienia w Europie, zjednoczenia narodów poprzez pokojową współpracę, kulturę i wzajemną tolerancję. Los jej nie oszczędzał; przeżyła zdradę, śmierć najbliższych, upokorzenie i lęk o życie swoje i dzieci. Nie poddała się i nie pozwoliła się obrażać ani lekceważyć. Zadbała o przyszłość syna i tak go wychowała, aby potrafił scalić i odbudować upadające państwo. Bez Rychezy byłoby to niemożliwe… Do końca życia tytułowała się Regina Poloniae. Najwyraźniej była z tego dumna.

Rycz burzo!

Tadeusz Miciński

Rycz burzo!... Rycz burzo! wichrze, potargaj te sznury,  w których mię dławi nędzny karzeł — ziemia —  i rzuć na przestwór, gdzie duch się oniemia  w kabalistyczny poemat natury.  Mroku podziemny! Twe głuche urwiska  wiodą mnie w grobów zapomnianych szpaler —  ja — Prometeusz przykuty do galer —  lękam się zimnych gwiazd urągowiska.  Ogień tajony serce moje kruszy,  jako lodozwał granitową skałę.  Pelion na Ossę! morze rozszalałe,  wulkany, słońca na zdobycie duszy —  i cóż posiadłem? kwiat z niebieskich pól —  cichy, bezkresny — niepojęty ból.    [...]Tadeusz MicińskiUr. 9 listopada 1873 w Łodzi Zm. w lutym 1918 pod Czertykowem na Białorusi Najważniejsze dzieła: W mroku gwiazd, Kniaź Patiomkin, W mrokach złotego pałacu czyli Bazylissa Teofanu, Nietota. Księga tajemna Tatr, Xiądz Faust Prozaik, poeta, dramaturg, publicysta; zafascynowany gnozą, mistycyzmem, towianizmem, głosił idee panslawistyczne i mesjanistyczne. Urodził się w rodzinie inteligenckiej w Łodzi, ukończył szkołę średnią w Warszawie, następnie studiował w Krakowie (UJ, literatura polska, historia) oraz w Berlinie i Lipsku (filozofia i psychologia). Był członkiem radykalnych ugrupowań studenckich; pracował jako nauczyciel domowy. W 1896 r. debiutował poematem ,,Łazarze" i otrzymał drugą nagrodę krakowskiego ,,Czasu" za opowiadanie Nauczycielka (1896). Podczas studiów zagranicznych zaprzyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim i Wincentym Lutosławskim, filozofem i mesjanistą, propagatorem abstynencji, wówczas wykładającym w Hiszpanii; tam też ożenił się (1897) z Marią Dobrowolską, pochodzącą z zamożnego ziemiaństwa, co zabezpieczyło jego byt materialny i pozwoliło poświęcić się pracy intelektualnej i twórczej. Po powrocie do kraju osiadł w Krakowie, często przebywał też w Zakopanem, gdzie przyjaźnił się ze Stanisławem Witkiewiczem (ojcem), współpracował z krakowskim ,,Życiem". W 1902 r. wydał swój jedyny tom poezji W mroku gwiazd, później pisał jedynie poematy, często wplecione w większe całości. W 1906 r. opublikował tom artykułów Do źródeł duszy polskiej oraz dramat Kniaź Patiomkin, a w 1909 r. ukazał się kolejny dramat historyczny, tym razem z dziejów Cesarstwa Bizantyńskiego, W mrokach złotego pałacu (...). Następnie związał się z Warszawą. Wydał dwie ważne powieści Nietotę (1910) i Xiędza Fausta (1913), do których krytyka odniosła się z pełnym zastrzeżeń dystansem. Publikował m.in. w ,,Tygodniku Ilustrowanym", a w 1914 r., podczas wybuchu konfliktu bałkańskiego wyjechał do Sofii jako korespondent tygodnika "Świat". W latach 1915--1918 przebywał w Rosji, w Moskwie współpracował z czasopismami ("Gazeta Polska", "Russkoje słowo", "Russkije wiedomosti") oraz kołem literacko-artystycznym przy Domu Polskim, był oficerem oświatowym w korpusie polskim Józefa Dowbora-Muśnickiego. W drodze powrotnej korpusu do kraju, Miciński zginął w przypadkowym starciu czy napadzie, zabity przez chłopów lub żołnierzy Gwardii Czerwonej; dokładna data śmierci nie jest znana. Z pozostałych rękopisów wydano pośmiertnie m.in. dramat Termopile, powieści Wita, Mene-Mene-Thekel-Upharisim oraz poemat Niedokonany. Będąc twórcą Młodej Polski, Miciński kształtuje odrębny styl, oparty na odrębnym również światopoglądzie. Przedstawiał wizję świata jako pola walki dobra ze złem (manicheizm), opowiadając się zarazem za moralnym obowiązkiem doskonalenia siebie, własnego narodu i świata (realizacja idei wolności). Jego symbolizm przechyla się niekiedy w kierunku surrealizmu, jego twórczość dramatyczna, określana jako ekspresjonistyczna, wykracza w kierunku misteriów filozoficznych; operując poetyką snu, strumienia świadomości, Miciński nie wahał się przeplatać te wysokie tony mistyczne analizą społeczną i groteską. Zafascynowany nim Witkacy czerpał wiele inspiracji artystycznych z twórczości Micińskiego, ponadto zadedykował mu Nienasycenie oraz sportretował w jednej z postaci z młodzieńczej powieści 622 upadki Bunga. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rydwan Bogów

Aleksander Kowarz

Fotoreporter, dwoje egiptologów, franciszkanin i nie taka całkiem zwyczajna turystka zostają przez przypadek towarzyszami niezwykłej podróży, która zaprowadzi ich w miejsca, o jakich nie śnili. A wszystko to za sprawą złotego skarabeusza, znalezionego w pobliżu Kazimierza Dolnego, który okazuje się kluczem do wielkiej zagadki. Pięć tysięcy lat wcześniej w równie niezwykłą podróż wybrali się kapłan Świątyni Horusa Sefian i jego syn. Sefianowi została powierzona delikatna i ważna misja, a niepowodzenie nie wchodzi w rachubę. Losy obu grup, choć dzielą ich tysiące lat, są ze sobą ściśle powiązane za sprawą tytułowego Rydwanu Bogów. Czym jest, dlaczego jest tak ważny i dlaczego wszyscy chcą nim zawładnąć? Piątka towarzyszy musi znaleźć odpowiedzi na te i inne pytania, aby móc wrócić do domu. Fascynująca powieść, w której odległa przeszłość przeplata się z teraźniejszością, magia z wiarą, miłość z powinnością, a przeznaczenie z misją.

Rykowisko

Julia Halladin

W Rogatym Lesie, jeśli raz zboczysz ze ścieżki, możesz zginąć bez śladu Podczas jednej z listopadowych nocy w otoczonej lasem Czarnej Górze nie wszystkim pisany będzie sen i wypoczynek. W starym internacie wybucha pożar. Na miejscu zostaje znalezione ciało mężczyzny, ale okazuje się, że to nie płomienie go zabiły. Zostaje wszczęte śledztwo. Sprawą pożaru i morderstwa interesuje się nauczyciel i religioznawca Darek Moskal oraz dwie uczennice szkoły policealnej. Trop prowadzi do tajemniczych zaginięć sprzed lat i do słowiańskiej sekty. Kiedy ginie kolejna osoba, blady strach pada na wszystkich mieszkańców. Świadkiem wydarzeń są czarne drzewa i góry majaczące na horyzoncie. Tutaj wszystko się zaczęło i tutaj wszystko się kończy. Pośród starych drzew niepokojącego Rogatego Lasu

Rym

Antoni Lange

Rym (Do jed­nej pa­ni, któ­ra ga­ni­ła mo­je ry­my zbyt pro­ste) I A więc nie lu­bi Pa­ni mych ry­mów zbyt pro­stych?  Wo­la­ła­byś, by pieśń ma dźwię­cza­ła nie­zwy­kle,  Świe­cąc ja­ko po­trój­nie zło­co­ny akro­stych --  Ry­my po­wią­za­ny­mi w nie­spo­dzia­ne cy­kle.  Praw­da, rym jest dla pie­śni, czym dla mó­zgu cze­rep,  Co myśl okry­wa ludz­ką jak per­łę szcze­żu­ja,  Rym to nie­bo i słoń­ce, to pie­kło i ereb:  W nim mu­zy­ka ist­nie­nia jak­by echem bu­ja. [...]Antoni LangeUr. w 1861 lub 1863 w Warszawie Zm. 17 marca 1929 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Sonety wedyckie, Ballady pijackie, Księgi proroków, Logos, Ilja Muromiec, Rozmyślania, W czwartym wymiarze, Miranda, Nowy Tarzan Poeta, prozaik, tłumacz. Pochodził z rodziny żydowskiej inteligencji. Ojciec poety, polski patriota, brał udział w powstaniu listopadowym. Antoni wyniósł z domu kult poezji romantycznej. Usunięty przez władze carskie ze studiów na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego za działalność społeczno-patriotyczną, pracował jako prywatny nauczyciel, następnie wyjechał na studia do Paryża, ale nadal publikował w warszawskich czasopismach. Znalazł się w kręgu Stéphane'a Mallarmé. Interesował się też nauką, szczególnie badaniami nad hipnozą i spirytyzmem, oraz filozofią Dalekiego Wschodu. Jest uważany za prekursora fantastyki naukowej w polskiej literaturze. Pozostawił po sobie dużą liczbę przekładów z francuskiego, angielskiego, rosyjskiego oraz tłumaczenia poezji starożytnego Wschodu. Pisał również dramaty i rozprawy krytycznoliterackie. Wywarł wpływ na swojego siostrzeńca, Bolesława Leśmiana. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Rymkiewicz. Dopowiedzenia

Dominik Chwolik

Szkice zawarte w książce, stanowią pewnego rodzaju autorski komentarz czy też tytułowe „dopowiedzenie” do twórczości Jarosława Marka Rymkiewicza, poświęconej problematyce „nekrografii” (historii umarłych). Autor próbuje podążyć tropem różnych historii, tajemnic oraz wątków dotyczących ciągle obecnej w dyskursie spuścizny romantycznej. Rozważania natury politycznej odsunięte zostały na dalszy tor, ustępując miejsca temu, co najciekawsze w dziełach Rymkiewicza, tj. dobrze przygotowanemu sztafażowi historycznemu i symbolice, jaką skrywają postacie „wskrzeszane” przez autora „tetralogii polskiej”. W książce przywołane zostały za Rymkiewiczem postaci: zmarłego prezydenta Rzeczpospolitej, Łazarza, Samuela Zborowskiego czy Tadeusza Reytana. Prowokują one do podjęcia bardzo szerokiej i wieloaspektowej dyskusji, w którą włącza się niniejsza książka.