Canyon Walls

Zane Grey

The western novels by Zane Grey have been a source of imagery about the American West for almost the entire twentieth century. The plots and characterizations of Greys popular novels set in the American West have been thoroughly examined and it is clear that his works acquired a fundamental role in the creation of western imagery. Gunslinger Smoke Bellows leaves behind a violent past in Arizona to begin a new life in Utah, where he finds a ranch that needs the touch of a strong man in order to thrive and a reason to live. This story is filled with great descriptions of the land and characters who do what they had to do to survive the climes of the West. There is love and betrayal, and faithfulness and unfaithfulness, great animals, and solid story telling to keep you entertained.

Capreä i Roma

Józef Ignacy Kraszewski

Józef Ignacy Kraszewski Ur. 28 lipca 1812 w Warszawie Zm. 19 marca 1887 w Genewie Najważniejsze dzieła: Stara baśń (1876), Chata za wsią (1854), Ulana (1842), Dziecię Starego Miasta (1863), Zygmuntowskie czasy (1846), Barani Kożuszek (1881), Hrabina Cosel (1873), Brühl (1874), Poeta i świat (1839), Latarnia czarnoksięska (1844), Wspomnienia Wołynia, Polesia i Litwy (1840) Niezwykle płodny pisarz, autor przede wszystkim powieści historycznych i obyczajowych, publicysta, działacz społeczny, badacz starożytności słowiańskich, popularyzator źródeł historycznych. Do najpopularniejszych dziś powieści Kraszewskiego należy Stara baśń. Wśród inspiracji do niej znalazło się kilka wydanych wcześniej tekstów literatury pięknej. Po pierwsze Rzepicha (1790) Franciszka Salezego Jezierskiego, jednego z jakobinów warszawskich, który wyjaśniał przyczynę nierówności społecznych tezą o podboju rolniczej ludności słowiańskiej przez plemię, które przekształciło się w szlachtę (a właśc. magnaterię). Po drugie, Lillę Wenedę (1840) Juliusza Słowackiego, obrazującą podobną tezę oraz pokazującą dwuznaczną rolę chrześcijaństwa jako religii najeźdźców. Po trzecie dramat Mieczysława Romanowskiego Popiel i Piast (1862), w którym dodatkowo nacisk położony został na zagrożenie dla Słowiańszczyzny ze strony państw niemieckich, zaś kościół ukazany został ostatecznie jako gwarant zażegnania konfliktu społecznego między szlachtą a ludem (tj. też między państwem jako systemem instytucji a funkcjonowaniem społeczności połączonej więzami rodowymi i sąsiedzkimi). Ponadto Kraszewski czerpał ze źródeł historycznych (najwidoczniejsze są ślady adaptacji legend zapisanych w Historii Polski Jana Długosza), z własnych badań nad kulturą materialną dawnych Słowian i Litwy (wydał m.in. dzieła pionierskie: Litwa. Starożytne dzieje 1847 oraz Sztuka u Słowian 1860, zajmował się obyczajowością Polski piastowskiej, pracował nad projektem encyklopedii starożytności polskich dla Akademii Umiejętności w 1875 r.), z opracowań współczesnych mu historyków: Lelewela, Szajnochy, Roeppla i in. Pewien wpływ na treść powieści wywarły również prelekcje paryskie Mickiewicza na temat literatury słowiańskiej, skąd zaczerpnął np. przekonanie o zachowaniu w religii Słowian śladów dziedzictwa praindoeuropejskiego (swoisty panteizm, niektóre bóstwa tożsame z hinduistycznymi). Do swoich źródeł i inspiracji dodał Kraszewski również rzekomo średniowieczny Królodworski rękopis. Zbiór staroczeskich bohatyrskich i lirycznych śpiewów (1818) wydany, a jak się później okazało, również spreparowany przez Vaclava Hankę. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Capreä i Roma. Obrazy z pierwszego wieku

Józef Ignacy Kraszewski

Ze wstępu autora: W Capri, na zwaliskach willi Tyberiuszowych, powziąłem pierwszą myśl tego opowiadania, które (przejąwszy się epoką, na gruzach jej widomych jeszcze), ułożyłem ze wszelkich dostępnych mi źródeł, z tą przyjemnością, jaką sprawia badanie odległych a mało nam znanych czasów i pełnych życia postaci, których imiona brzmią jeszcze do dziś dnia wspomnieniami niezatartymi. Nie przedsiębrałem powieści; chciałem tylko w szeregu obrazów charakterystyczniejszych odmalować tę chwilę, dla całej ludzkości stanowczą, która przedziela dwa zupełnie odmienne światy, dwie wielkie epoki żywota dziejowego. Nie ośmieliłem się też porwać na historyę, którą już raz skreśliło energiczne pióro Tacyta z siłą niezrównaną. Z dzisiejszego naszego stanowiska, te pierwociny chrześcijaństwa, wśród rzymskiego świata, przedstawiały mi nad wszystkie zajmujący moment, nadzwyczajnym przeciągający urokiem. Na nieszczęście, szczupła garstka imion i podań została nam z tej epoki. Akta pierwszych męczenników prawie nic nie dostarczają do tego czasu; trochę w Filonie i Józefie, w Aktach Apostolskich, w późniejszych pisarzach, Euzebiuszu, Tertulianie, w żywotach świętych i tradycjach miejscowych oto wszystko co pozostało z tej tajemniczej chwili. Historia Kościoła w pierwszym wieku pełna jest cudów i mroku; strona też ta obrazu naszego jest równie tajemniczą i epizodyczną... kolebkę osłania ciemność, której fantazja rozdzierać nie ma prawa. Pogański natomiast świat maluje się nam jasno, z rzeczywistością ziemskich zjawisk, z najdrobniejszymi swojego żywota szczegółami, w Tacycie, Swetoniuszu, Pliniuszu, Senece, w Dionie Cassiuszu i mnogich pism ułamkach, pomnikach, napisach, odnoszących się do tej epoki. Tu znowu wybór tylko był ciężki, a artystyczne połączenie tej rzeczywistości jaskrawej z ideałami mglistymi, nieskończenie trudne. Czerpaliśmy na odtworzenie całości ze wszystkich znanych pomników, użyliśmy wszystkiego co wspomóc mogło, najwięcej jednak opieramy się na źródłach współczesnych, lub jak najbliższych epoki. Zwiedzenie miejsc dało nam gotowe tło i niemal widzenie jawne przeszłości, której tu jeszcze mnóstwo pozostało śladów żywych i wybitnych. Chcieliśmy rzecz naszą dokonać sumiennie przedsięwziętą z miłością prawdy, zaczętą z zapałem, rzucamy z żalem prawie, życząc czytelnikom, aby tyle znaleźli przyjemności w czytaniu tego studium, ileśmy, kreśląc go, doznali; prosimy ich jednak, by nie zapominali, że im wcale nie obiecujemy powieści...

Capreä i Roma, tom drugi

Józef Ignacy Kraszewski

Józef Ignacy Kraszewski Capreä i Roma Obrazy z piérwszego wieku ISBN 978-83-288-2399-0 XXIV Rzym znał tylko Caligulę z jego uwielbianego ojca i nieszczęśliwéj matki; syn rodziców z któremi walczyć nie mogąc Tyberyusz pozbyć się ich musiał zdradliwemi środkami odziedziczył po nich miłość tak serdeczną jakby była zasłużoną. Przykładała się do zwiększenia jéj i skryta nienawiść ku Tyberyuszowi, którego dwudziestokilkoletnie rządy tyle krwi rozlały i tak spodliły Rzy... Józef Ignacy Kraszewski Ur. 28 lipca 1812 w Warszawie Zm. 19 marca 1887 w Genewie Najważniejsze dzieła: Stara baśń (1876), Chata za wsią (1854), Ulana (1842), Dziecię Starego Miasta (1863), Zygmuntowskie czasy (1846), Barani Kożuszek (1881), Hrabina Cosel (1873), Brühl (1874), Poeta i świat (1839), Latarnia czarnoksięska (1844), Wspomnienia Wołynia, Polesia i Litwy (1840) Niezwykle płodny pisarz, autor przede wszystkim powieści historycznych i obyczajowych, publicysta, działacz społeczny, badacz starożytności słowiańskich, popularyzator źródeł historycznych. Do najpopularniejszych dziś powieści Kraszewskiego należy Stara baśń. Wśród inspiracji do niej znalazło się kilka wydanych wcześniej tekstów literatury pięknej. Po pierwsze Rzepicha (1790) Franciszka Salezego Jezierskiego, jednego z jakobinów warszawskich, który wyjaśniał przyczynę nierówności społecznych tezą o podboju rolniczej ludności słowiańskiej przez plemię, które przekształciło się w szlachtę (a właśc. magnaterię). Po drugie, Lillę Wenedę (1840) Juliusza Słowackiego, obrazującą podobną tezę oraz pokazującą dwuznaczną rolę chrześcijaństwa jako religii najeźdźców. Po trzecie dramat Mieczysława Romanowskiego Popiel i Piast (1862), w którym dodatkowo nacisk położony został na zagrożenie dla Słowiańszczyzny ze strony państw niemieckich, zaś kościół ukazany został ostatecznie jako gwarant zażegnania konfliktu społecznego między szlachtą a ludem (tj. też między państwem jako systemem instytucji a funkcjonowaniem społeczności połączonej więzami rodowymi i sąsiedzkimi). Ponadto Kraszewski czerpał ze źródeł historycznych (najwidoczniejsze są ślady adaptacji legend zapisanych w Historii Polski Jana Długosza), z własnych badań nad kulturą materialną dawnych Słowian i Litwy (wydał m.in. dzieła pionierskie: Litwa. Starożytne dzieje 1847 oraz Sztuka u Słowian 1860, zajmował się obyczajowością Polski piastowskiej, pracował nad projektem encyklopedii starożytności polskich dla Akademii Umiejętności w 1875 r.), z opracowań współczesnych mu historyków: Lelewela, Szajnochy, Roeppla i in. Pewien wpływ na treść powieści wywarły również prelekcje paryskie Mickiewicza na temat literatury słowiańskiej, skąd zaczerpnął np. przekonanie o zachowaniu w religii Słowian śladów dziedzictwa praindoeuropejskiego (swoisty panteizm, niektóre bóstwa tożsame z hinduistycznymi). Do swoich źródeł i inspiracji dodał Kraszewski również rzekomo średniowieczny Królodworski rękopis. Zbiór staroczeskich bohatyrskich i lirycznych śpiewów (1818) wydany, a jak się później okazało, również spreparowany przez Vaclava Hankę. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Capreä i Roma, tom pierwszy

Józef Ignacy Kraszewski

Józef Ignacy Kraszewski Capreä i Roma Obrazy z piérwszego wieku ISBN 978-83-288-2400-3 Virgilius. Ecl. Polio PANU STANISŁAWOWI JASIŃSKIEMU w Warszawie przesyła w dowód szacunku i przyjaźni *Autor*. Słówko wstępne W Capri, na zwaliskach willi Tyberyuszowych, powziąłem piérwszą myśl tego opowiadania, które (przejąwszy się epoką, na gruzach jéj widomych jeszcze), ułożyłem ze wszelkich dostępnych mi źródeł, z tą przyjemnością, jaką sprawia badanie odległych a ... Józef Ignacy Kraszewski Ur. 28 lipca 1812 w Warszawie Zm. 19 marca 1887 w Genewie Najważniejsze dzieła: Stara baśń (1876), Chata za wsią (1854), Ulana (1842), Dziecię Starego Miasta (1863), Zygmuntowskie czasy (1846), Barani Kożuszek (1881), Hrabina Cosel (1873), Brühl (1874), Poeta i świat (1839), Latarnia czarnoksięska (1844), Wspomnienia Wołynia, Polesia i Litwy (1840) Niezwykle płodny pisarz, autor przede wszystkim powieści historycznych i obyczajowych, publicysta, działacz społeczny, badacz starożytności słowiańskich, popularyzator źródeł historycznych. Do najpopularniejszych dziś powieści Kraszewskiego należy Stara baśń. Wśród inspiracji do niej znalazło się kilka wydanych wcześniej tekstów literatury pięknej. Po pierwsze Rzepicha (1790) Franciszka Salezego Jezierskiego, jednego z jakobinów warszawskich, który wyjaśniał przyczynę nierówności społecznych tezą o podboju rolniczej ludności słowiańskiej przez plemię, które przekształciło się w szlachtę (a właśc. magnaterię). Po drugie, Lillę Wenedę (1840) Juliusza Słowackiego, obrazującą podobną tezę oraz pokazującą dwuznaczną rolę chrześcijaństwa jako religii najeźdźców. Po trzecie dramat Mieczysława Romanowskiego Popiel i Piast (1862), w którym dodatkowo nacisk położony został na zagrożenie dla Słowiańszczyzny ze strony państw niemieckich, zaś kościół ukazany został ostatecznie jako gwarant zażegnania konfliktu społecznego między szlachtą a ludem (tj. też między państwem jako systemem instytucji a funkcjonowaniem społeczności połączonej więzami rodowymi i sąsiedzkimi). Ponadto Kraszewski czerpał ze źródeł historycznych (najwidoczniejsze są ślady adaptacji legend zapisanych w Historii Polski Jana Długosza), z własnych badań nad kulturą materialną dawnych Słowian i Litwy (wydał m.in. dzieła pionierskie: Litwa. Starożytne dzieje 1847 oraz Sztuka u Słowian 1860, zajmował się obyczajowością Polski piastowskiej, pracował nad projektem encyklopedii starożytności polskich dla Akademii Umiejętności w 1875 r.), z opracowań współczesnych mu historyków: Lelewela, Szajnochy, Roeppla i in. Pewien wpływ na treść powieści wywarły również prelekcje paryskie Mickiewicza na temat literatury słowiańskiej, skąd zaczerpnął np. przekonanie o zachowaniu w religii Słowian śladów dziedzictwa praindoeuropejskiego (swoisty panteizm, niektóre bóstwa tożsame z hinduistycznymi). Do swoich źródeł i inspiracji dodał Kraszewski również rzekomo średniowieczny Królodworski rękopis. Zbiór staroczeskich bohatyrskich i lirycznych śpiewów (1818) wydany, a jak się później okazało, również spreparowany przez Vaclava Hankę. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Capri

Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Ca­pri Zbie­głem do stóp ska­li­stej wy­sep­ce -- --  by­ła ci­cha go­dzi­na po­ran­na,  wo­da ja­sna, sza­fi­ro­wo-szklan­na,  ci­cho dzwo­ni u brze­gów i szep­ce.    Jesz­cze, zda się, ko­ły­szą się wian­ki  róż kwit­ną­cych w tej wo­dzie prze­zro­czej,  któ­re tu­taj zrzu­ci­ły z war­ko­czy  przed wie­ka­mi ce­za­rów ko­chan­ki.    Jesz­cze, zda się, pierzch­nąć nie zdo­ła­ło  ich od­bi­cie z krysz­ta­ło­wej wo­dy,  gdy się, chci­we swej wła­snej uro­dy,  mo­rzu pier­sią uśmie­cha­ły bia­łą. [...]Kazimierz Przerwa-Tetmajer Ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu Zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Na Skalnym Podhalu (1910), Legenda Tatr (1912); wiersze: Eviva l'arte; Hymn do Nirwany; Koniec wieku XIX; Prometeusz; Lubię, kiedy kobieta; Widok ze Świnicy do Doliny Wierchcichej; Pieśń o Jaśku zbójniku; List Hanusi. Poeta, jeden z czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu (Młodej Polski); spośród jego obfitej twórczości poetyckiej najistotniejsze dla historii literatury pozostają wiersze z drugiej (1894), trzeciej (1898) i czwartej (1900) serii Poezji, oddające ducha dziewiętnastowiecznego dekadentyzmu, pesymizmu egzystencjalnego, a także fascynacji myślą Schopenhauera i Nietzschego oraz mitologią i filozofią indyjską, które właściwe było pokoleniu Tetmajera, szczególnie młodopolskiej bohemie. Tetmajer zasłynął ponadto jako autor śmiałych erotyków, a także piewca górskiej przyrody Tatr i popularyzator folkloru podhalańskiego; pisał również dramaty (Zawisza Czarny, Rewolucja, Judasz), nowele i powieści (Ksiądz Piotr; Na Skalnym Podhalu; Legenda Tatr; Z wielkiego domu; Panna Mery). Był przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera, stanowił prototyp postaci Poety z Wesela Wyspiańskiego. Jego ojciec, Adolf Tetmajer, brał udział w powstaniu listopadowym i styczniowym; matka, Julia Grabowska, należała do tzw. koła entuzjastek, literatek skupionych wokół Narcyzy Żmichowskiej. Podczas studiów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (1884-1886) zaprzyjaźnił się z Lucjanem Rydlem, Stanisławem Estreicherem i Ferdynandem Hoesickiem. Zajmował się twórczością poetycką i pracą dziennikarską w "Kurierze Polskim" (współredaktor 1989--93), "Tygodniku Ilustrowanym", "Kurierze Warszawskim" i krakowskim "Czasie". Przez wiele lat pełnił funkcję sekretarza Adama Krasińskiego (wnuka Zygmunta, zajmującego się wydawaniem spuścizny autora Nie-Boskiej komedii) i w tej roli przebywał w Heidelbergu (1895). W czasie I wojny światowej był związany z legionami Piłsudskiego (redagował pismo "Praca Narodowa"); po wojnie wdał się w spór polsko-czechosłowacki o linię graniczną w Tatrach, był organizatorem Komitetu Obrony Spisza, Orawy i Podhala oraz prezesem Komitetu Obrony Kresów Południowych. W 1921 został prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, a w 1934 członkiem honorowym Polskiej Akademii Literatury. Drugą połowę życia poety naznaczyła choroba. Powikłania wywołane kiłą doprowadziły najpierw do zaburzeń psychicznych (które ujawniły się już podczas obchodów 25-lecia jego twórczości w 1912 r.), a w późniejszym czasie do utraty wzroku. Pod koniec życia Tetmajer egzystował dzięki ofiarności społecznej, umożliwiono mu mieszkanie w Hotelu Europejskim w Warszawie, skąd został eksmitowany w styczniu 1940 r. przez okupacyjne władze niemieckie. Zmarł w Szpitalu Dzieciątka Jezus z powodu nowotworu przysadki mózgowej oraz niewydolności krążenia. Jest pochowany na Cmentarzu Zasłużonych w Zakopanem; na warszawskich Powązkach znajduje się jego symboliczny grób. Przeczytaj artykuł o autorze w Wikipedii Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Capriccio

Henryk Zbierzchowski

Henryk Zbierzchowski Impresye Capriccio Z wieży kościelnej na trwogę dzwon wali, Mrok nocny głośnym rozkołysał tonem, Ciemność się kłębi nad bijącym dzwonem I psów szczekanie dolata z oddali. Już się pół nieba krwawą łuną pali, Iskry się sypią ponad zbórz zagonem. Księżyc, wejrzawszy okiem przerażonem, Płynie pospiesznie na obłoków fali.... Henryk Zbierzchowski Ur. 19 listopada 1881 we Lwowie Zm. 6 listopada 1942 w Krynicy Najważniejsze dzieła: Małżeństwo Loli, Żongler. Rzeczy wesołe i smutne, Człowiek o dwu twarzach Pisarz związany całe życie ze Lwowem. Debiutował w 1898 r. na łamach krakowskiego czasopisma "Życie", dwa lata później wydał pierwszy tomik poezji, Impresje. Ukończył studia prawnicze. W latach 1906--1910 pracował jako redaktor czasopisma "Nasz Kraj", publikował też w "Gazecie Porannej". Od 1920 r. prowadził czasopismo satyryczne "Szczutki". W 1928 r. miasto Lwów przyznało mu nagrodę literacką, w 1937 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, rok później Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury. W czasie wojny znalazł się w Krynicy i tam zmarł. Pisał liryki, powieści, nowele, piosenki (patriotyczne i kabaretowe) i sztuki teatralne (przeważnie komedie i wodewile). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Captain Brassbound's Conversion

George Bernard Shaw

“Captain Brassbound's Conversion” is a play by George Bernard Shaw, an Irish playwright who became the leading dramatist of his generation, and in 1925 was awarded the Nobel Prize in Literature.   The play explores the relationship between the law, justice, revenge and forgiveness. Sir Howard Hallam, a judge, and his sister-in-law, Lady Cicely Waynflete, a well-known explorer, are at the home of Rankin, a Presbyterian minister. Sir Howard tells Rankin that his brother's property was illicitly seized after his death by his widow's family, but Sir Howard has now recovered it. Lady Cicely decides to explore Morocco with Sir Howard. They are advised to take an armed escort.  

Captain Nicholas

Hugh Walpole

Captain Nicolas is the authors most recognizable character. One for which its immediately clear whose story it is. Hugh Walpole tells the story of a family conflict. This is an ideal family, an example for everyone, but an evil and dissatisfied brother breaks into this idyll. The story is about an evil brother who is returning to visit his family, and about the destruction that he is reaping with his activity.

Captain Paul

Alexandre Dumas

Alexandre Dumass 1846 novel, Captain Paul is based on life of John Paul Jones, a captain in the American Navy during the revolutionary war. This epic adventure is written in best traditions of Dumas work featuring numerous desperate battles, true love, brave heroes, devious villains, and intrigue. This tale of high adventure and daring-do is highly recommended for fans of Dumass work, and would make for a fantastic addition to any bookshelf! One of the most widely read French authors in history, Alexandre Dumas is best-known for his iconic classic The Three Musketeers, as well as for The Count of Monte Cristo, and the two Musketeer sequels Twenty Years After and The Vicomte de Bragelome: Ten Years Later. Dumas began his writing career as a successful playwright, and later evolved to writing magazine articles and travel books, before extending his talents to fiction.

Captain Stormfields Visit to Heaven

Mark Twain

The old godless captain Stormfield believed neither in God, nor in hell, nor in paradise, nor in hell. Imagine his surprise when, after his death, flying through the bottomless depths of space, he nevertheless arrived in paradise. He was even more surprised when he became acquainted with the local order it was too painfully different from the stories about the paradise of priests on Earth...

Captains of Souls

Edgar Wallace

Ambrose Sault finds a quasi-scientific way to insert his soul into another mans body before he is hanged for murder. The murder of Moropulos by Sault is a mystery in motive and deed. Twice a murderer, Sault is nevertheless a commanding figure and an appealing character. He is the center of a tragedy... The novel is long and breezy and a bit confusing, a comedy of manners at some points, a melodrama at others. This story from the most prolific writers of the twentieth century, Edgar Wallace was an immensely popular author, who created exciting thrillers spiced with tales of treacherous crooks and hard-boiled detectives.

Captives of the Desert

Zane Grey

Trying to save the life of an Indian child when hes thrown from his horse, John Curry falls into the arms of a lonely married woman with a jealous, scheming husband. Unless Curry revives his mission of mercy, three people will die and the first one will be Curry. Here is all the thrilling action, color, and romance of the Old West, exciting tales that make your blood tingle! Ruthless bandits in a lawless land: fearless men and the brave women they fought for. The roar of blazing guns, the awesome silence of prairie and canyon. Captives of the Desert has its social commentary on the sacredness of marriage, and its religious undertones how the desert can take hold of a person and fashion them into its own image, or can exert a force, of an inexplicable kind, to bring peace and contentment over the soul a communing with God.

Car Iwan IV. Wasylewicz Groźny

Aleksander Kraushar

Dzieje życia i zbrodni okrutnego cara. Któż nie słyszał o sławnym carze moskiewskim Iwanie IV. Wasylewiczu Groźnym, który, wywodząc ród swój aż od cesarza rzymskiego Augusta, pisywał się z łaski i woli Boga, w Trójcy św. sławionego, dzierżąc berło rosyjskiego carstwa, wielki gosudar, car i wielki książę Joann Wasylewicz, wszystkiej Rusi samodzierżca itd.? A ponieważ panownika takowego nie było, a nie będzie, póki świat światem, przeto nie żal kreślić tu, jakim to istnie, bieluchnym kruczkiem, był Groźny etot nastajaszczoj maładjec.

Car widmo. Powieść z czasów zasiadania a przecie nie siedzenia Władysława, syna Zygmuntowego, na tronie Rurykowym

Wiktor Gomulicki

Car widmo. Powieść z czasów zasiadania a przecie nie siedzenia Władysława, syna Zygmuntowego, na tronie Rurykowym to piękna historyczna powieść przygodowa z czasów świetności Polski, a czasów Wielkiej Smuty i niepokojów w Rosji, opowiadająca o tym jak Polacy zdobywali moskiewski Kreml, jak sandomierzanka Maryna Mniszchówna została carycą rosyjską u boku Dymitra Samozwańca, a król Władysław carem moskiewskim po pokonaniu Wasyla Szujskiego. Powieść czyta się jednym tchem przenosi nas ona w egzotyczny a niekiedy wręcz na poły baśniowy świat dawnej Rosji, w czas wojen, bitew, potyczek, dzielnych rycerzy, bojarów i kozaków, ukrytych skarbów carów i monastyrów, władzy, intryg, spisków, ale też o dzielności i szlachetności.

Cardboard VR Projects for Android. Develop mobile virtual reality apps using the native Google Cardboard SDK for Android

Jonathan Linowes, Matt Schoen

Google Cardboard is a low-cost, entry-level media platform through which you can experience virtual reality and virtual 3D environments. Its applications are as broad and varied as mobile smartphone applications themselves. This book will educate you on the best practices and methodology needed to build effective, stable, and performant mobile VR applications.In this book, we begin by defining virtual reality (VR) and how Google Cardboard fits into the larger VR and Android ecosystem. We introduce the underlying scientific and technical principles behind VR, including geometry, optics, rendering, and mobile software architecture. We start with a simple example app that ensures your environment is properly set up to write, build, and run the app. Then we develop a reusable VR graphics engine that you can build upon. And from then on, each chapter is a self-contained project where you will build an example from a different genre of application, including a 360 degree photo viewer, an educational simulation of our solar system, a 3D model viewer, and a music visualizer.Given the recent updates that were rolled out at Google I/O 2016, the authors of Cardboard VR Projects for Android have collated some technical notes to help you execute the projects in this book with Google VR Cardboard Java SDK 0.8, released in May 2016. Refer to the article at https://www.packtpub.com/sites/default/files/downloads/GoogleVRUpdateGuideforCardbook.pdf which explains the updates to the source code of the projects.

Cardigan

Robert W. Chambers

Cardigan Novels is a conditional cycle that combines historical novels by Robert Chambers that tell about the period of the American Revolutionary War. The novels do not have a connected plot, but the same fictional and historical characters appear in the course of each: Sir William Johnson, Walter Butler, Jack Mount, etc.

Cardillac

Robert Barr

Robert Barr (18491912) was a Scottish-Canadian short story writer and novelist, born in Glasgow, Scotland who relocated to London in 1881 where he founded the magazine The Idler in 1892 in collaboration with Jerome K Jerome. In 1895 he retired from its co-editorship and became a prolific novelist. His famous detective character Eugéne Valmont, fashioned after Sherlock Holmes, is said to be the inspiration behind Agatha Christies Hercule Poirot. Some of his works include: In the Midst of Alarms, a story of the attempted Fenian invasion of Canada in 1866; A Woman Intervenes, a story of love, finance, and American journalism; and Countess Tekla, a historical novel. Mr. Robert Barrs Cardillac is a machine-made historical tale of the time of King Louis XIII, set in old France.

Careo, czyli na przełaj i w głąb w fotelu bujanym

Tomek Włodarski

Jeszcze przed opublikowaniem Careo..., spotkałem się z licznymi uwagami krytycznymi z różnych środowisk. Zupełnie obce sobie osoby krytykowały jednakże nie treść powieści tylko jej niemodny, niemarketingowy tytuł. Jak dla kółka różańcowego, klubu emerytowanych szachistów, albo koła gospodyń cerujących pończochy przy kominku - mówili. I uwagi te tylko utwierdziły mnie w mojej decyzji o nie zmienianiu go na żaden inny, bardziej chwytliwy. Dlaczego? Celowo, trochę z przekory też, oczywiście, gdyż, jak symbolicznie sugeruje tutył, treść tej powieści odnosi się do równie niechwytliwej, coraz rzadszej i, nie wiedzieć czemu wstydliwej, ale bardzo ważnej czynności jaką jest autorefleksja nad naszym rozwojem osobowym. Tomek Włodarski (1976), pochodzący z Susza (warm.-mazur.). Debiutował książką Ludzkie Serwetki (Norbi, Warszawa 2004). W latach '90 członek lokalnych grup teatralnych Scena 2 oraz Szatnia. Założyciel amatorskiego zinu Careo - antologii prac artystycznych lokalnych twórców (ktorego zrąb idei jest też obecny w niniejszej powieści). Autor opowiadań, tekstów lirycznych, tłumacz i felietonista (głównie w prasie polonijnej). Zawodowo zajmuje się tematyką szeroko rozumianego zrównoważonego rozwoju.

Carmen

Prosper Mérimée

Główny bohater, żołnierz José, poznaje piękną Cygankę o imieniu Carmen. Zakochuje się w niej bez pamięci. Pod wpływem tego uczucia bardzo się zmienia. Był uczciwym człowiekiem, jednak by przypodobać się ukochanej, wkracza w środowisko przestępcze. Zaprzepaszcza szansę na własną karierę i nie cofa się nawet przed zbrodnią chcąc zdobyć jej miłość. (Wikipedia) Tagi: bestseller, opowiadanie,

Carmen

Prosper Mérimée

Nowela opowiada historię hiszpańskiego żołnierza José, którego miłość do pięknej Cyganki Carmen zwiodła na złą drogę. Aby zaskarbić sobie uczucie wybranki, bohater wikła się w środowisko przestępcze i posuwa się do niegodziwych działań. Stawia na szali własną karierę i reputację, tylko czy w ten sposób osiągnie cel? Utwór przesycony jest folklorem hiszpańskich Cyganów, który nadaje mu niepowtarzalny koloryt. Opowiadanie Prospera Mériméego rozsławiła opera Georgesa Bizeta pod tym samym tytułem. Po pierwszym wystawieniu, z uwagi na nowatorstwo formy, przyjęta z lekceważeniem, już po drugim podbiła światowe sceny operowe, stając się jedną z najsłynniejszych oper w historii.

Carmen

Prosper Mérimée

Książka w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej Version bilingue: polonaise et française. Carmen nowela autorstwa Prospera Mériméego, opublikowana po raz pierwszy w 1845 roku. Główny bohater, żołnierz José, poznaje piękną Cygankę o imieniu Carmen. Zakochuje się w niej bez pamięci. Pod wpływem tego uczucia bardzo się zmienia. Był uczciwym człowiekiem, jednak by przypodobać się ukochanej, wkracza w środowisko przestępcze. Zaprzepaszcza szansę na własną karierę i nie cofa się nawet przed zbrodnią Nowela była kilkakrotnie ekranizowana. Na jej postawie Georges Bizet stworzył swoją słynną operę o tym samym tytule. (Za Wikipedią)

Carmen Zita i śmierć

Karin Fossum

Carmen i Nicolai znajdują ciało swojego synka, chorującego na zespół Downa, w przydomowym stawie. Młodzi rodzice są załamani. Kiedy inspektor Skarre przybywa na miejsce zdarzenia, dowiaduje się od Carmen, że maluch zawędrował do ogrodu, gdy Nicolai pracował w piwnicy, a kobieta sprzątała dom. Sprawa wydaje się nieszczęśliwym wypadkiem. Skarre zauważa jednak coś dziwnego w zachowaniu matki i dzieli się podejrzeniami z Sejerem. Rozpoczyna się śledztwo. Sekcja zwłok ujawnia nowe zaskakujące fakty: płyn w płucach dziecka zawierał mydło. Co więcej, Carmen okazuje się płytką, zepsutą i przykładającą zbyt wielką wagę do pozorów osobą. Czy skrywa jakąś niewygodną dla siebie tajemnicę? Karin Fossum to norweska królowa zbrodni. Największą popularność przyniosła jej seria kryminałów o inspektorze Sejerze. Przetłumaczono ją na kilkanaście języków, a wybrane części otrzymały nagrodę za najlepszą powieść kryminalną w krajach skandynawskich. Autorka w swoich książkach skupia się przede wszystkim na motywacjach morderców i logice stojącej za dokonywanymi zbrodniami. Pisarka obnaża mechanizmy strachu, szaleństwa i cierpienia.

Carmens Messenger

Harold Bindloss

Jake Foster wanted to change something in his own country with small steps. To do this, he had to marry Alice, who is ready to invest in his business, in his idea. After the signing of the contract, he feels relieved because now he can increase income of his country. But is it worth the sacrifices for which he went?