Zima koloru turkusu

Carina Bartsch

Druga część cyklu o Emely i Elyasie, parze studiujących w Berlinie dwudziestoparolatków, którzy choć prowadzą usiane towarzyskimi i rodzinnymi przygodami życie tęsknią za prawdziwą miłością. Emely jest kompletnie zdezorientowana. Dlaczego Elyas, mężczyzna o turkusowych oczach, zniknął właśnie wtedy, gdy zdecydowała się mu zaufać? Na szczęście wciąż może liczyć na swojego tajemniczego, internetowego wielbiciela... Ale czy w końcu dojdzie do ich spotkania?  Ciąg dalszy akademickiego romansu o tym, czy warto dawać drugą szansę trudnej miłości. 

Zima miejska

Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz Sonety odeskie Zima miejska Przeszły dżdże wiosny, zbiegło skwarne lato I przykre miastu jesienne potopy, Już bruk, ziębiącą obleczony szatą, Od stalnej Fryzów niekrzesany stopy. Więzieni słotą w domowej katuszy, Dziś na swobodne gdy wyjrzym powietrze, Londyński pojazd tarkotem nie głuszy Ani nas kręgi zbrojnymi rozetrze. Witaj narodom miejskim pora błoga! Już i Niemeńców, i sąsiednich Lechów Tu szuka ciżba, tysiącami mnoga, Zbiegłych Dryjadom i ... Adam Mickiewicz Ur. 24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka Zm. 26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł) Najważniejsze dzieła: Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831) Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy wieszczów). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika Trybuna Ludów i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zima Muminków

Tove Jansson

Życie Muminków i ich przyjaciół z Doliny skupia się wokół domu Mamy i Tatusia Muminka, gdzie każdy może liczyć na pomoc i przyjaźń. Panna Migotka, Paszczak, Mała Mi, Włóczykij, Ryjek, czy straszna Buka tworzą galerię postaci, które na zawsze pozostaną w pamięci czytelników.

Zima Naszej Goryczy

John Steinbeck

Ostatnia powieść jednego z ukochanych pisarzy Ameryki: historia degeneracji, korupcji i duchowego kryzysu. Życie w New Baytown w stanie Nowy Jork nie jest proste. Wielu mieszkańców miasteczka nosi w sercach gorycz i rozczarowanie. Ethan Hawley, kiedyś jeden z najbogatszych ludzi w mieście, a teraz sprzedawca w sklepie kiedyś należącym do jego rodziny, stara się zapomnieć o dawnych czasach. Najbliżsi nie pochwalają jego kodeksu moralnego, wciąż mając nadzieję na poprawę statusu, nawet kosztem oszustw i machlojek. Pewnego dnia Hawley postanawia, że ma już tego wszystkiego dosyć i postanawia wziąć wolne od bycia dobrym człowiekiem. Korzystając z rad rodziny i przyjaciół, zaczyna ryzykowną grę o pieniądze i wysokie miejsce w lokalnej hierarchii. Czy zdecyduje się wrócić na drogę prawa, zanim będzie za późno? John Steinbeck(19021968) amerykański powieściopisarz, laureat literackiej Nagrody Nobla w 1962 r. za realistyczny i poetycki dar, połączony z subtelnym humorem i ostrym widzeniem spraw społecznych. Jego najbardziej znane powieści to Grona gniewu, Myszy i ludzie i Na wschód od Edenu.

ZIMA NIE TRWA WIECZNIE

Janette Oke

"Co będziesz robił po skończeniu szkoły?" - wszyscy zadają mi to pytanie. Został nam jeszcze tylko miesiąc i wygląda na to, że jedynie ja spośród uczniów naszej małej szkoły nie mam konkretnych planów. Modlę się i modlę w tej sprawie, lecz wciąż nie mam odpowiedzi. Czy Bóg prowadzi mnie do tego, bym został pastorem? Farmerem? Mężem? Życie to pasmo różnych wyborów. Najtrudniejsze jest, by się na coś zdecydować. O serii Akcja dzieje się na amerykańskiej farmie, na początku XX wieku. Josh Jones zdaje sobie sprawę, że jego rodzina nie jest typowa, ale to jedyne życie, jakie kiedykolwiek poznał. Ciocia Lou, dziadek, wujek Charlie i pradziadek - wszyscy ukształtowali młodego mężczyznę, jakim się stał. Ale kiedy dorasta, Josh zaczyna stawiać czoła ważnym pytaniom dotyczącym życia, miłości i wiary. Trzy miliony książek sprzedanych w serii (na świecie). Janette Oke Znana kanadyjska autorka ponad 70 książek, między innymi sześciotomowej powieści Głos serca (na jej podstawie nakręcono znany w Polsce serial). W Polsce wydana została także jej bestsellerowa seria: Miłość Przychodzi Łagodnie oraz powieść z czasów biblijnych: Śledztwo Setnika. Tytuły w serii #PragnieniaSerc 1. Pewnego razu latem 2. Powiew jesieni 3. Zima nie trwa wiecznie 4. Wiosenna obietnica Wybrane fragmenty recenzji książek z tej serii "Lubię książki, w których akcja jest na tyle spokojna, że pozwala mi wejść w codzienność bohaterów. Interesują mnie zwyczajne perypetie, wybory dokonywane każdego dnia, wzrastanie na drodze życia. A jeśli - oprócz typowo obyczajowych walorów - powieść ma duchowy przekaz, jestem zachwycona! ☺️ Do takich książek należy powieść "Powiew jesieni" autorstwa Janette" imperfectdaughter.ola @Instagram "Przeczytałam jednym tchem, kontynuacja "Pewnego razu latem". Autorka rewelacyjnie wczuła się w postać dorastajacego chłopaka i w tak żartobliwy sporób. Wiele zabawnych momentów, ale i ważnych życiowo treści. Momentami wzruszajaca. Wszytko czego można chcieć od powieści! :)" Użytkownik Ceneo "(...) Bardzo spodobało mi się to, że Josh nie jest idealny. Ma słabości jak każdy z nas i dlatego z łatwością możemy się z nim utożsamić. (...) Nie przepadam za opasłymi książkami, ale żałowałam, że ta nie ma przy najmniej 800 stron. Tak wciąga! Nie mogę się doczekać kolejnych części tej serii." Magazyn Droga "(...) Powieści napisane są niezwykle przyjemnym językiem, są pełne ciepła, a także nutki nostalgii. Mimo swobodnego i lekkiego języka, poruszają niemało poważnych zagadnień, z którymi mamy do czynienia w swoim życiu. Podejście do Boga i wiary, do pracy, do swoich obowiązków; miłość, przyjaźń, szacunek do drugiego człowieka. Książki fantastycznie się czyta i czas spędzony przy nich to prawdziwa przyjemność!" Blog Wielopokoleniowo [O "Pewnego Razu Latem" i "Powiew Jesieni"] "Jak to możliwe, ze tak prosta i sielska opowieść zawiera aż tyle fundamentalnych prawd na temat życia? Książka Janette Oke porusza do głębi, kieruje nasze myśli ku Stwórcy a przy tym daje niezwykłeodprężenie. Bohaterów "Powiewu Jesieni" mieliśmy już okazję poznać w pierwszym tomie z serii "Pragnienia serc". Młody Joshua zdążył już nieco podrosnąć. Doświadcza życiowych dylematów, konfrontuje swoją wiarę. Zauroczenie, Bóg, rodzina, ewolucjonizm, utrata bliskiej osoby. A wszystko to między łowieniem ryb a pójściem na biwak. Polecam z całego serca, warto wybrać się we wspólną podróż z naszym rezolutnym bohaterem." Kaja Ciszewska - Wzrastanie

Zima pośród lodów

Juliusz Verne

“Zima pośród lodów” to powieść Juliusza Verne’a, uznanego za jednego z pionierów gatunku science fiction.   "Zima pośród lodów" Juliusza Verna opowiada o niebezpiecznej podróży kapitana Jana Cornbutte statkiem "Nieustraszonym" po mroźnych i pokrytych lodem wodach morza arktycznego. Jest to dla niego i jego załogi test na wytrwałość, odwagę oraz umiejętność pracy zespołowej, tylko najdzielniejsi mają szansę na przeżycie w tym niosącym śmierć klimacie.  

Zima pośród lodów - Un hivernage dans les glaces

Jules Verne

Jules Verne: Zima pośród lodów. Un hivernage dans les glaces. Powieść w dwóch wersjach językowych: polskiej i francuskiej.Version bilingue: polonaise et française. Fragment: Czarna bandera. Proboszcz starożytnego kościoła w Dunkierce, w dniu 12 maju 18... roku wstał rano o piątej godzinie i, wedle zwyczaju, przygotowywał się do cichej mszy, którą, miał odprawić, jak zwykle, w obecności kilku pobożnych rybaków. Szedł właśnie do ołtarza, przyodziany w kapłańskie szaty, gdy drzwi prowadzące do zakrystii otwarły się i stanął w nich jakiś człowiek, rozpromieniony radością i wzruszeniem. Był to sześćdziesięcioletni marynarz, mimo podeszłego wieku krzepki jeszcze i czerstwy, o postaci szlachetnej i twarzy nacechowanej dobrocią. Księże proboszczu zawołał bądź łaskaw i wstrzymaj się! Le curé de la vieille église de Dunkerque se réveilla cinq heures, le 12 mai 18.., pour dire, suivant son habitude, la premire basse messe laquelle assistaient quelques pieux pcheurs. Vtu de ses habits sacerdotaux, il allait se rendre lautel, quand un homme entra dans la sacristie, joyeux et effaré la fois. Cétait un marin dune soixantaine dannées, mais encore vigoureux et solide, avec une bonne et honnte figure. - Monsieur le curé, sécria-t-il, halte l! sil vous plaît!

Zima w Klinice Małych Zwierząt w Leśnej Górce

Tomasz Szwed

 Kiedy las przykrywa się białą kołderką śniegu i wokół ściska mróz, dla zwierząt nadchodzi trudny czas. Jedne chronią się w podziemnych tunelach, inne zapadają w zimowy sen, a jeszcze inne stroszą  futerka i przedzierają się przez zaspy. Śnieżna zima to także doskonała okazja do zabawy, szczególnie dla młodych zwierząt, jednak o wypadek nietrudno. Klinika Małych Zwierząt w Leśnej Górce jest przygotowana do zimy: zgromadzono zapasy żywności i środków leczniczych oraz zorganizowano zastępstwa dla zapadającego w sen zimowy personelu. Tu każdy pacjent znajdzie pomoc i wsparcie.  Kolejna część przygód lekarzy i pacjentów o miłych pyszczkach i miękkich futerkach. Ciepłe, przyjazne i dowcipne opowiadania, niosące wiedzę o świecie przyrody i oswajające z leczeniem – doskonała lektura dla przyszłych lekarzy.

Zimą bywa się pisarzem. O Leopoldzie Buczkowskim

Sławomir Buryła, Agnieszka Karpowicz, Radosław Sioma

Bywają pisarze, których znaczenie trudno mierzyć tak zwanym powodzeniem czytelniczym. Potencjalni odbiorcy bowiem omijają ich dzieła jako niezrozumiałe, zbyt awangardowe i nieliczące się z obowiązującym gustem oraz upodobaniami czytelniczymi. Mimo to twórczości takich autorów nie sposób pominąć milczeniem, a jej znaczenie dla kultury nie podlega dyskusji. Tak jest w przypadku Leopolda Buczkowskiego. Dorobek literacki tego urodzonego na Podolu malarza, rzeźbiarza, kompozytora, multiinstrumentalisty, człowieka wielu zawodów i umiejętności pozostaje zjawiskiem wyjątkowym na tle dwudziestowiecznej prozy polskiej. Dla wytworów pióra (które przyniosły Buczkowskiemu największe uznanie) niełatwo byłoby znaleźć w rodzimej literaturze odpowiednik – tak w przeszłości jak i współcześnie. Wyprzedzają one swój czas, sytuując się zarazem na obrzeżach dominujących tendencji i reguł ekspresji. Swoją oryginalność zawdzięczają nietuzinkowej i bezkompromisowej osobowości artysty pracującego na marginesie zinstytucjonalizowanej kultury oficjalnej. Buczkowski bez wątpienia nie jest autorem łatwym w lekturze. Jednak w nagrodę za wytrwałość otrzymujemy autonomiczną, oryginalną wypowiedź. Krytycy niekiedy przy okazji Oficera na nieszporach czy Kamienia w pieluszkach mówili o późnym wnuku, który pojmie i doceni wartość tych powieści. Obserwacja współczesnego statusu spuścizny Buczkowskiego każe jednak sceptycznie podchodzić do tego typu konstatacji. Jego powieści do dziś nie doczekały się wznowień wydawniczych, dorobek plastyczny i rzeźbiarski pozostaje w stanie rozproszenia...

Zimistrz. Świat Dysku. Tom 35

Terry Pratchett

Tiffany zrobiła jeden niewłaściwy krok, popełniła jeden drobny błąd... A teraz duch zimy się w niej zakochał. Daje róże i góry lodowe, wyznaje uczucie lawinami i obsypuje płatkami śniegu. Trudno to znosić, kiedy ma się trzynaście lat, ale jest to również trochę no... miłe. Łojzicku! A tak, klan Nac Mac Feeglów jest na miejscu, by pomagać i się wtrącać. Ale jeśli Tiffany nie znajdzie rozwiązania, może już nigdy nie przyjdzie wiosna... Książka uznana przez Rzeczpospolitą za bestseller roku 2007. Zobacz także Zimowy konkurs z Pratchettem!

Zimna krew 1: Zaginione dzieci

Jrn Jensen

Czy potrafisz zachować zimną krew? Masz nerwy ze stali? Jeśli tak, to przeczytaj książkę z serii o Tomku i Simonie. Tomek wraca ze szkoły do domu. Rozmyśla o dziewięciorgu dzieciach, które nagle zaginęły. Nikt nie wie, co się z nimi stało. Po prostu przepadły! To straszne", myśli Tomek. Nie słyszy, że tuż za nim jedzie samochód...

Zimna krew 2: Szalony profesor

Jrn Jensen

Tomek trafia do szpitala, w którym doszło do kilku tajemniczych zgonów. Chłopiec, z którym Tomek dzieli salę szpitalną, wyzdrowiał i ma zostać wypisany do domu. Nagle jego stan drastycznie się pogarsza...

Zimne bagno. Trylogia kamiennego bagna. Tom 2

Liza Marklund

Rok 1990, Stenträsk w Szwecji. Notatka pozostawiona na kuchennym stole. Kochanie, poszłam zbierać maliny. Muszę wyjść z mieszkania. Markus jest u Karin. A potem gwiazdka w prawym dolnym rogu, ta, która wyglądała jak blizna po cesarskim cięciu. Podpis Heleny. Zapadł zmrok, ale Helena i dziecko nie wrócili do domu. Odgłos owadów prowadził ekipę ratunkową, głuche brzęczenie tysiąca krwiopijnych komarów. Dziewczynka już dawno przestała krzyczeć. Mrówki wchodziły i wychodziły z jej ust. Wzięli ją za martwą, ale kiedy opiekun psów Petterson podniósł ją, wydała z siebie cichy jęk. Dziecko przeżyło, ale Helena nie. Była i pozostanie zaginiona. Jej ciała nigdy nie odnaleziono. Nigdy więcej o niej nie słyszano. Zimne bagno stało się jej grobem. Wiking Stormberg nigdy nie pogodził się ze stratą żony. Żył tylko dla swoich dzieci i pracy w policji w Stenträsk, i miał obsesję na punkcie bagien. Mijają dekady. Pewnego piątkowego popołudnia, w sierpniu 2020 roku, w skrzynce pocztowej Markusa, syna Wikinga i Heleny, ląduje list. Groźba, a może ostrzeżenie, napisane pismem Heleny i podpisane jej symbolem: gwiazdką. Wiking musi zadać sobie pytanie, czy wariuje, czy widzi duchy, czy też jakaś zewnętrzna siła zagraża jemu i jego rodzinie a jeśli tak, to kto lub co. Książka znalazła się na shortliście nagrody Adilbris za najlepszą powieść kryminalną 2022.

Zimne nóżki nieboszczyka

Agnieszka Pruska

Kryminalne perypetie z nieboszczykiem w tle Alicja i Julia zdecydowały, że zimowe ferie tym razem spędzą w Chojnicach. Miasto i okolice wydają się atrakcyjne, ale przyjaciółki obawiają się, że może im trochę brakować „kryminalnych atrakcji”. Czy zimą w mieście można trafić na zbrodnię i tajemnicę, a nawet nieboszczyka? Okazuje się, że jak najbardziej. "Kryminalna zagadka, trochę ochłody i duża dawka humoru – lektura w sam raz na wakacje i nie tylko!" - Anna Klejzerowicz, autorka kryminałów „Dwie przyjaciółki, prywatne śledztwo i nieboszczyk, który jest, a jakoby go nie było. Brzmi intrygująco? Tak właśnie powinno się pisać komedie kryminalne! Zapewniam, że nie oderwiecie się od lektury, i gorąco polecam!”  – Alek Rogoziński

Zimne ognie

Simon Beckett

Kate to spełniona zawodowo londyńska singielka. Jest jednak bardzo samotna niedawno rozstała się z partnerem, a jej jedynymi przyjaciółmi są Lucy i jej mąż. Marzy też o dziecku. Wkrótce poznaje przystojnego mężczyznę, z którym jest jej coraz lepiej. Gdy zachodzi w ciążę i pragnie wyznać mu tę nowinę, on nagle znika bez śladu Okazuje się, że jej kochankiem był psychopata, podający się za psychologa Alexa Turnera, który na dodatek porywa jej najlepszą przyjaciółkę

Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami

Marek Łuszczyna

Polki, kobiety, zbrodniarki... Oto pięć wciągających opowieści o kobietach, które z katów przeobrażają się w ofiary, a z ofiar w katów; podejrzewane o dokonanie zbrodni stają się najważniejszymi świadkami oskarżenia. Współtwórczyni komunistycznego aparatu bezpieczeństwa, wykorzystującego inwigilację, przemoc i donos, sama wpada w jego sidła, próbując odnaleźć Boga. Piękna osiemnastolatka w samoobronie w bestialski sposób morduje swoją matkę i ćwiartuje jej ciało. Jeżeli komuś się wydaje, że opisane tu wypadki nie wzbudzą w nim żadnych emocji, jest w błędzie - z każdym przeczytanym słowem szok, niedowierzanie i napięcie będą narastać. "Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami" to zbiór wstrząsających reportaży o kobietach, które dopuściły się makabrycznych czynów i musiały odpowiedzieć za swoje brutalne przestępstwa. Marek Łuszczyna, niczym wytrwany dziennikarz śledczy, stara się poznać motywacje bezwzględnych morderczyń. Każda z tych historii jest materiałem na streamingowy miniserial.

Zimne światło gwiazd

Bartek Biedrzycki

Krótka choć gwałtowna wojna wstrząsnęła kontynentem drugi raz po zaledwie dwudziestu latach wolności i pokoju. Dała nam impuls, aby tu, w Środkowej i Wschodniej Europie, skupić się na pracy na rzecz pokoju. Socjalistyczna nauka i technika wyniosła nas na orbitę, zgodnie ze słowami naszego wielkiego rodaka Konstantego Ciołkowskiego, że wprawdzie planeta nasza jest kolebką rozumu, lecz nie można całego życia spędzić w kolebce. Żyjemy w wieku gwiezdnym, w erze kosmosu, w czasach rewolucji ponadplanetarnej. To, o czym zaledwie śnili nasi dziadowie, a co w dekadzie naszych ojców było wciąż tylko ledwo uchwytnym marzeniem, stało się dla nas, dzieci demokratycznego dobrobytu i nauki - codziennością. Gdy w 1977 roku otwarto Szkołę Pilotów przy Centrum Kosmicznym Konstantego Ciołkowskiego, w mury nowej uczelni wstąpili dziewczęta i chłopcy będący kwiatem narodu polskiego. Ci dzielni młodzi ludzie, stawiając obywatelski obowiązek i rozwój nauki ponad własne partykularne interesy i ponad własne życie, zasiedlają zimną pustkę kosmicznej próżni. Poznajcie losy bohaterów socjalistycznej epopei - Gwiezdnej Glorii, pierwszej Polki w kosmosie - Wiktora Dobrowolskiego i Jerzego Nowickiego, pary nieustraszonych pilotów, których nie przeraża mrok orbity ani technologiczne niedostatki, a także przybranego ojca ich wszystkich - dyrektora Centrum Kosmicznego, towarzysza o nienagannej obywatelskiej postawie, który nie waha się, gdy trzeba, postawić ludzkie życie ponad partyjnym interesem.

Zimno zimniej zbrodnia

Praca zbiorowa

Zimno, zimniej, zbrodnia. Chmielarz, Stachula, Ćwirlej, Wroński, Szczygielski, Rozenberg, Szolc i Ostaszewski, czyli śmietanka polskich autorów kryminałów w opowiadaniach ze zbrodnią w tle. Wszyscy nagradzani, każdy uwielbiany przez fanów. Łącznie sprzedali grubo ponad milion egzemplarzy swoich mrożących krew w żyłach historii. Prawdziwi mistrzowie gatunku. Pusty las, krzyk i krew z opowiadania Anomalia Wojciecha Chmielarza, autora książek mrocznych i brutalnych, zderzają się w tym tomie ze swojską atmosferą peerelowskiego bankietu zakłóconego interwencją milicji obywatelskiej z anegdotycznej opowieści poznańskiego mistrza Ryszarda Ćwirleja. Zmęczony podkomisarz Rowicki Roberta Ostaszewskiego sąsiaduje tu z amatorem detektywem Herbertem Szadenem Marcina Wrońskiego. Możemy rozsmakować się w mrocznych retrospekcjach opowiadania Anny Rozenberg, dramatycznych napięciach thrillera Magdy Stachuli czy zagadkach szorstkiej historii pióra Izabeli Szolc, by w końcu zanurzyć się z perwersyjną przyjemnością w szaleństwie z Całunu Bartosza Szczygielskiego. A wszystko to w śnieżnej i mroźnej scenografii.

Zimowa droga. Powieść dokumentalna

Leonid Józefowicz

Koniec sierpnia 1922 roku. Z Władywostoku wyrusza kilkusetosobowy oddział pod dowództwem generała Anatolija Piepielajewa, żeby przyjść z pomocą powstaniu, które wybuchło w Jakucji przeciwko bolszewickiej władzy. Zaczyna się pasmo dramatycznych zmagań z syberyjską przyrodą, głodem, chłodem, wreszcie z oddziałami czerwonych. Ów zapomniany epizod wojny domowej w Rosji miał dwóch bohaterów: idealistę i poetę Piepielajewa i po drugiej stronie barykady jego głównego przeciwnika, anarchistę Iwana Stroda. Narracja owej powieści dokumentalnej, jak nazywa ją autor, oparta na bogatym materiale archiwalnym, skupia się na tych silnych i wyrazistych postaciach, przedstawiając ich męstwo, fatalistyczne poczucie misji i dziwnie dopełniające się losy.

Zimowa herbata

Alicja Górzyńska

Marcelina, samodzielna mama po rozwodzie, przeprowadza się z synkiem Aleksem do nowego mieszkania. Kiedy jej były mąż zabiera chłopca na dwa tygodnie, kobieta otoczona zimowym krajobrazem mroźnego Kołobrzegu, jest zmuszona poradzić sobie z tęsknotą i lękiem. Gdy przedświąteczny czas zapowiada się jako najtrudniejszy w jej życiu, los niespodziewanie stawia na jej drodze kogoś, kto wnosi ciepło i radość do tych mroźnych dni. Z każdą wypitą filiżanką zimowej, aromatycznej herbaty, Marcelina zaczyna dostrzegać, że być może ma jeszcze szansę na szczęście i nowy początek. Czy ta przypadkowa znajomość okaże się czymś poważnym, czy będzie jedynie sposobem na przetrwanie samotnych wieczorów?

Zimowa pieśń

Adolphe Retté

Zimowa pieśń Radosne wrzeciona gwarzą wśród komnaty:  Jej Miłość z siostrami dla dalekich przędzie.  Zamek śpi pod śniegiem. Ognia żar skrzydlaty  Krwawi staroświeckie okapu krawędzie,    Wiosenne śpiewanki szydzą z mroźnych śniegów.  Gwarnym korowodem kołowrotki pieją:  Rycerzowie walczą u dalekich brzegów,  Ale je ustrzeże miłość wraz z nadzieją. [...]Adolphe RettéUr. 25 lipca 1863 w Paryżu Zm. 8 grudnia 1930 w Beaune (w środkowo-zach. Francji) Najważniejsze dzieła: Cloches en la nuit, Thulé des Brumes, Arabesques, La Seule Nuit, Le Symbolisme, anecdotes et souvenirs Francuski pisarz i poeta, związany z symbolizmem. Syn protestanta i katoliczki, wychowywany przez dziadka, byłego rektora Uniwersytetu w Li?ge. Uczeń kolegium w Montbéliard w zach. Francji. W latach 1881-1886 służył w wojsku jako ochotnik, następnie osiadł w Paryżu, ożenił się i poświęcił się literaturze. W swoich poglądach skłaniał się w stronę anarchizmu. Opublikował też krytykę poezji Stéphane'a Mallarmégo. W 1894 ożenił się po raz drugi i przeprowadził się do Guermantes pod Paryżem. Jego twórczość z tego okresu można uznać za prekursorską w stosunku do naturyzmu. W 1908 r. przeszedł na katolicyzm i odciął się od niektórych swoich dawniejszych tekstów. Ostatnie lata życia spędził pod opieką sióstr dominikanek w Beaune.Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zimowe nawiedzenie

Dan Simmons

Przerażająca opowieść o duchach, strachu i samotności w scenerii znanego z horroru Letnia noc miasteczka Elm Haven Dale Stewart, niegdyś szanowany wykładowca i powieściopisarz, doprowadził do ruiny zarówno swoją karierę, jak i małżeństwo a teraz ciemność nieuchronnie się do niego zbliża. W ostatnich godzinach Halloween wrócił do wymierającego miasteczka Elm Haven, w którym się wychował. Dzięki odosobnieniu ma nadzieję znaleźć tutaj spokój. Ale przeprowadzka do od dawna opuszczonej posiadłości na obrzeżach miasta niegdyś będącej domem dziwnego i błyskotliwego przyjaciela Dalea, który stracił swoje młode życie w przerażającym wypadku podczas strasznego lata 1960 roku stanowi tylko ostatni z długiej serii popełnionych przez Stewarta błędów. Ponieważ wcale nie jest tutaj sam. Prywatne demony śledzą go w tym domu cieni, który zaczyna przekształcać rzeczywistość w przerażające, nowe formy. W dodatku wszystko pokrywa ciężki, wczesny śnieg, który właśnie zaczął padać Dan Simmons jest genialny!. Dean Koontz Jestem pod ogromnym wrażeniem Dana Simmonsa. Stephen King Zimowe nawiedzenie ukazuje w pełni talent Simmonsa jako niezrównanego literackiego stylisty. To przerażająca historia o duchach, która uniemożliwia czytelnikom odgadnięcie zakończenia aż do ostatniej strony. Denver Rocky Mountain News

Zimowe notatki o wrażeniach z lata

Fiodor Dostojewski

Zimowe notatki o wrażeniach z lata – czy warto przeczytać, co myślał Fiodor Dostojewski o Europejczykach,  po swojej pierwszej podróży na Zachód?   …Berlin jest niewiarygodnie podobny do Petersburga. Te same proste jak szpaler ulice, te same zapachy, te sa­me... (ale nie będę przecież wymieniał wszystkiego, co jest takie samo!). Bożeż Ty mój, myślałem, czy warto męczyć się dwie doby w wagonie, żeby zobaczyć to samo, od czego umknąłem?... Poza tym sami berlińczycy, wszyscy co do jednego, mieli takie niemieckie miny, że nie skusiwszy się na­wet na freski Kaulbacha (o zgrozo!), czym prędzej drapnąłem do Drezna, żywiąc w duszy najgłębsze przekonanie, że do Niemca trzeba szczególnie się przyzwycza­jać i że nie będąc przyzwyczajonym, bardzo trudno go znosić w większych ilościach… Rozsądku Francuz nie posiada, a na­wet uważałby posiadanie go za największe dla siebie nieszczęście… – …Wszystkie podobne, urą­gające cudzoziemcom zdania, nawet jeżeli się jeszcze dziś je spotyka, zawierają dla nas, Rosjan, coś nieodparcie przyjemnego… W Londynie można zo­baczyć masy w takich rozmiarach i w takich warunkach, jak nigdzie na świecie. Opowia­dano mi na przykład, że w nocy z soboty na niedzielę pół miliona robotników i ro­botnic wraz z dziećmi zalewa całe miasto, skupiając się specjalnie w niektórych dziel­nicach, i przez całą noc, aż do piątej rano, święcą sabat, to jest obżerają się i upijają jak bydlęta - za cały tydzień. Wszyscy przepuszczają cały tygodniowy zarobek, zdobyty ciężkim, potępieńczym trudem… Wszyscy są pijani, ale nie na wesoło, lecz ponuro, ciężko i jakoś dziwnie milcząco.  Wszyscy chcą jak najprę­dzej upić się do nieprzytomności. Żony nie pozostają w tyle, upijają się razem z męża­mi; dzieci biegają i pełzają pomiędzy nimi…   - Warto, na pewno!    

Zimowe opowieści. Wydanie ekskluzywne

Opracowanie zbiorowe

Specjalna edycja klasyki literatury to książki, które warto mieć w swojej domowej biblioteczce i do których warto wracać. Piękne, nastrojowe baśnie, idealne na długie zimowe wieczory. W mroźnej scenerii rozgrywają się przygody pewnego nieprawdopodobnego skąpca, zaczarowanego dziadka do orzechów, bałwanka marzącego o ciepłym piecu, bożonarodzeniowej choinki, nieszczęśliwej dziewczynki z zapałkami oraz groźnej Królowej Śniegu, małego Kaja i dzielnej Gerdy.