Życie na xanaksie

Jarosław Mikołajewski

Życie na xanaksie to dogłębne spojrzenie w teraźniejszość i na detale, które pomijamy w codziennym biegu. W swoim najnowszym tomie Jarosław Mikołajewski, jeden z najbardziej uznanych polskich współczesnych poetów, nie po raz pierwszy oddaje głos emocjom i wrażliwości. Autor skupia się na refleksyjnej obserwacji rzeczywistości, snów. Czasem opowiada o Bogu, innym razem droczy się z nim, pyta o sens życia, które postrzega jako wypadkową bezsilności i pragnień. Tęsknota za zmarłymi, godzenie się ze swoim dojrzałym wiekiem i śmiercią, a także szczere spojrzenie na zmieniające się z biegiem czasu ciało to motywy powracające w kolejnych wierszach. Najnowszy tom jest również odpowiedzią poety na aktualne wydarzenia i wyrazem niezgody na świat, który niesie ze sobą wojny, choroby i cierpienie. Poezja, która rozszczelnia świat, wykracza poza słowo i to jest jej największa wartość.

Życie nadprzyrodzone duszy ludzkiej

Ks. Józef Stanisław Adamski SJ

Bóg mieszka w nas przez łaskę, ale gdzie przebywa? Czy tylko we władzach duszy, które ma pchnąć do czynu, i czy łaskę można wziąć za jedno z władzami nadprzyrodzonymi, albo przynajmniej z oną władzą, o której mówi św. Paweł: Gdybym miłości nie miał, to niczym jestem? Czy miłość i łaska jest jedną i tą samą rzeczą? Można to twierdzić lub temu przeczyć; ale wszyscy się zgadzają na ich nierozdzielne złączenie; jedna nie idzie nigdy bez drugiej. Gdzie jest łaska, tam kwitnie miłość; gdzie kwitnie miłość, spotykamy łaskę. Wszelako, zgodniejszym jest ze wskazówkami Pisma św. i z nauką Kościoła, by nie mieszać tych świętych darów. Łaska uprzedza miłość – mówi genialny Augustyn św., uprzedza ją, jak istota uprzedza działanie, jak natura uprzedza wszelaką władzę.

Życie. Następny poziom. Coaching transpersonalny

Jarosław Gibas

Bez rozwoju duchowego nie ma dostępu do najsilniejszej a zarazem najgłębszej motywacji osobistej. Odpowiada ona na pytanie: co jest ważne, co nadaje sens nawet prostym działaniom. W tych kilku słowach można by streścić główne przesłanie tej książki, z którym jako coach i autor się utożsamiam. Klasyczne metody coachingu zachowują swoją skuteczność do chwili, kiedy pada pytanie o poczucie sensu podejmowanych działań na planie całego życia. Serdecznie polecam lekturę w głąb transpersonalnej motywacji. Maciej Bennewicz, menedżer, trener, coach   Mindfulness to słowo, ktore jest już obecne we wszystkich najlepszych światowych podręcznikach zarządzania. Książka Jarka Gibasa pokazuje potęgę działania tych mechanizmów również w coachingu. Mateusz Grzesiak, międzynarodowy nauczyciel i trener, psycholog   Jarosław Gibas odkrywa przed polskimi czytelnikami kierunek, w którym zmierza dzisiaj światowy coaching. To lektura dla poszukujących  odpowiedzi, na najważniejsze życiowe pytania. Jacek Walkiewicz, mówca motywacyjny i mentor Wyrusz w podróż do źródeł rozwoju Wyobraź sobie, że idziesz przez las. Błądzisz, szukając najlepszej drogi. Raz za razem rozglądasz się za nową ścieżką, wracasz w to samo miejsce, znowu szukasz i znowu się orientujesz, że jednak nie idziesz w dobrą stronę. Nagle nad głową, ponad drzewami widzisz szybującego sokoła. Postanawiasz iść za nim. Ścieżki przechodzą jedne w drugie, ale za każdym razem stają się szersze i idzie Ci się łatwiej. W końcu, wciąż za krążącym po niebie sokołem, trafiasz na gościniec prowadzący do ogrodu. Na jego końcu widzisz majaczący w oddali dom. I kiedy się doń zbliżasz, spostrzegasz, że nie ma już sokoła. Zniknął dokładnie w tym momencie, w którym zobaczyłeś swój prawdziwy CEL. Zniknął, bo nie był Ci już potrzebny! Coaching transpersonalny podchodzi do człowieka jako do fizycznej, psychicznej i duchowej całości. Rola coacha polega na upewnieniu się, że wybory, których dokonuje klient, są rzeczywiście jego wyborami: są dyktowane sercem, płyną z głębi duszy, są zgodne z tym, kim klient jest naprawdę i kim faktycznie chce zostać. Coach musi wiedzieć, że kierunek, w którym klient chce iść, nie jest jedynie mrzonką i nie wynika z presji społecznej. Musi także przekonać się, iż zmiana, która dokonuje się w kliencie, będzie trwała. Reszta — autodiagnoza, zdefiniowanie celu i wybór właściwej drogi ku przyszłości — leży po stronie klienta procesu coachingowego. Dlaczego? Ponieważ w coachingu, jak w życiu, naprawdę wszystko zależy od Ciebie!  

Życie. Następny poziom. Wydanie 2 rozszerzone

Jarosław Gibas

Wyrusz w podróż do źródeł rozwoju Wyobraź sobie, że idziesz przez las. Błądzisz, szukając najlepszej drogi. Raz za razem rozglądasz się za nową ścieżką, wracasz w to samo miejsce, znowu szukasz i znowu się orientujesz, że jednak nie idziesz w dobrą stronę. Nagle nad głową, ponad drzewami widzisz szybującego sokoła. Postanawiasz iść za nim. Ścieżki przechodzą jedne w drugie, ale za każdym razem stają się szersze i idzie Ci się łatwiej. W końcu, wciąż za krążącym po niebie sokołem, trafiasz na gościniec prowadzący do ogrodu. Na jego końcu widzisz majaczący w oddali dom. I kiedy się doń zbliżasz, spostrzegasz, że nie ma już sokoła. Zniknął dokładnie w tym momencie, w którym zobaczyłeś swój prawdziwy cel. Zniknął, bo nie był Ci już potrzebny. W perspektywie transpersonalnej z jednej strony widzimy człowieka jako fizyczną, psychiczną i duchową całość, z drugiej - odkrywamy, że w jego wnętrzu istnieje coś ponad odgrywane role, osobowości czy aktywność, do której mobilizuje go własne, często zalęknione i roztrzęsione ego. To perspektywa oparta na zdolności nieidentyfikowania się z osądami czy emocjami; wykorzystująca metody uważnej obecności, stany flow, medytację. Pozwala odkrywać nową jakość życia i sprawia, że rozwiązanie większości problemów staje się zadziwiająco proste. Technik oferowanych przez psychologię transpersonalną można używać w wielu obszarach życia. Korzystają z niej zarówno psychoterapeuci i psycholodzy w pracy z pacjentami, jak i mentorzy biznesowi pracujący z zarządzanymi przez siebie zespołami czy specjaliści korzystający z technik coachingowych. Perspektywa transpersonalna przyda Ci się wszędzie tam, gdzie widzisz potrzebę zmiany - pozbycia się tego, co Cię spowalnia, blokuje czy przygniata. I jednocześnie dodania sobie energii życiowej. Prędzej czy później ścieżka rozwoju osobistego w niezwykły sposób zacznie się przeplatać ze ścieżką rozwoju duchowego. I wyłącznie od Ciebie zależy, czy zechcesz z tej możliwości skorzystać.

Życie nie jest bajką czyli Life is brutal

Mander

Gdy się komuś dobrze wiedzie, To się sąsiad zaraz złości, Chętnie by cię widział w biedzie, Powodzenia ci zazdrości. No i zawsze coś się zdarzy, Zawsze będzie jakaś draka, Więc każdemu wciąż się marzy, Aby była opcja taka: Żeby dożyć takiej chwili, By los sobie tak osłodzić, By ci wszyscy zazdrościli, A nikt nie mógł nic zaszkodzić. Los jest jednak nieciekawy, i to nie jest żadna ściema, Choć potrafi być łaskawy, Lecz tak dobrze w życiu nie ma...

Życie nie pozwala unikać wzruszeń

Agnieszka Świrniak

"Albowiem to, w co wpatrywałam się z osłupieniem godnym żony Lota, okazało się... trupem. Trupem na urlopie! Znaczy nie trup był na urlopie. Tylko na moim. Trup był na moim urlopie. Litości! Umieranie na urlopie zagranicznych policjantów powinno być zakazane prawem!". Klara Poirot - jak przystało na policjantkę, a do tego szefową grupy operacyjnej - to twarda kobieta! Zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym. To, co wydarzyło się podczas akcji przeciwko grupie neonazistów, zszargało jednak nawet jej nerwy. Przymusowy urlop postanawia spędzić w Paryżu, u przyrodniej siostry-arystokratki. Niestety, tam również nie jest dane zaznać jej spokoju. Na przyjęciu powitalnym przyczepia się do niej nieznośny prezenter-podrywacz. I gdy wydaje jej się, że gorzej już być nie może, pod drzwiami do mieszkania czeka na nią makabryczne znalezisko. W powieści można odnaleźć wiele nawiązań do popularnej postaci Herkulesa Poirota. Kontynuacja książki "Życie nie lubi porządku". Idealna lektura dla miłośników Agathy Christie.

Życie od nowa

Izabela Grabda

“Jedno chce, to nie chce drugie”. Malwina nie przypuszczała, że cytat z wierszyka, którego uczy swoich podopiecznych w przedszkolu, stanie się mottem jej życia uczuciowego. Prozaiczna, zdawałoby się, pomyłka z zamówieniem podręczników wywróciła jej poukładany świat do góry nogami, a Piotr, właściciel firmy współpracującej z przedszkolem, w zagmatwany i pełen zwrotów akcji sposób stał się częścią codzienności Malwiny. Czy Malwina zrobi wszystko, by urzeczywistnić marzenia? Czy Piotr zdoła przełamać bariery, by zdobyć i zatrzymać Malwinę? Choć „Życie od nowa” to historia, która może przytrafić się każdemu z nas, to zaskakuje jak najlepszy film akcji. „Życie od nowa” to wyjątkowa opowieść o dojrzałej kobiecie, która w końcu musi wziąć swój los w swoje ręce. Książka Izabeli Grabdy pokazuje, że życie jest za krótkie, by patrzeć, jak przelatuje nam przez palce. Justyna Leśniewicz, autorka powieści Melodia serc Opowiedziana w lekkim stylu historia emanuje pozytywnymi emocjami i zostawia czytelnika z nadzieją, że życie może pozytywnie zaskoczyć, i to w najmniej spodziewanym momencie. Nigdy nie mów nigdy — chichocze los na kartach książki, a wy nieraz zaśmiejecie się z perypetii bohaterów. Polecam serdecznie! Joanna Wtulich, autorka powieści Ćma „Życie od nowa” to opowieść o przełamywaniu własnych lęków i nadziei na to, że nigdy nie wiadomo, pod jaką postacią przyjdzie do nas szczęście. Polecam. Katarzyna Chojnacka-Musiał, Bibliotecznie „Życie od nowa” to piękna i prawdziwa historia o odnajdywaniu siebie i przełamywaniu własnych słabości. Autorka zafundowała nam pełną ciepła, miłości oraz życiowych rozterek opowieść. Ta książka otuli was niczym ciepły kocyk w chłodne wieczory. Malwina Nowak, Świat książkowy Mali „Życie od nowa” opowiada o lęku, strachu, o ograniczeniach, ale to również zabawna i pełna ciepła historia. To lekka i przyjemna powieść, wywołująca szeroki uśmiech na twarzy. Polecam z całego serca! Magda Zimna, Czytamy, bo kochamy Historia o kobiecie, która jest niczym Mont Everest — trudna do zdobycia. To powieść pełna zaskakujących zwrotów akcji, która wciąga już od pierwszych stron. Zobaczcie, czy warto zacząć „Życie od nowa”. Gorąco polecam! Agnieszka Rowka, Złotowłosa i książki

Życie od podszewki. Tom 3

Janusz „Krawiec” Wiśniewski

Ta książka stanowi swoistą kontynuację wydanej wcześniej w dwóch tomach powieści „Życie skrojone na miarę” tego samego autora. Jest to opowieść o pisaniu powieści, o zmaganiu się z samym sobą, z bliskimi. O położeniu na szalę własnego prestiżu i miłości. O cenie jaką trzeba zapłacić za wejście do krainy sztuki. Po publikacji powieści życie głównego bohatera, Piotra, mocno się komplikuje. Tak bardzo, że pojawiają się na jego życiowej drodze psychoterapeutka doktor Maria oraz psychiatra prof. Władysław, a także epizod szpitala psychiatrycznego. Okazuje się, że literacki sukces może też nieść ze sobą poważne niebezpieczeństwa! Czy Piotrowi uda się przezwyciężyć kryzys? Czy wyjdzie na prostą?   O CZYM SĄ DWA WCZEŚNIEJSZE TOMY? Piotr, bohater tej książki przeszedł wszystkie szczeble zawodowej kariery w dziedzinie krawiectwa: od czeladnika, terminującego w pracowni stryja, do mistrza i przedsiębiorcy, właściciela dużego zakładu krawieckiego, w którym szyje ubrania prezydentom, premierom, artystom, biznesmenom. Jest to nie tylko świetnie opowiedziana historia o zawodowych (krawieckich) ambicjach, klęskach i sukcesach ale także opowieść o życiu rodzinnym i towarzyskim, o uczuciach, o miłosnych podbojach, o marzeniach, o życiu w ogóle. To prawdziwa krawiecka epopeja odmalowana na tle intensywnych przemian politycznych, społecznych i obyczajowych naszego kraju. To „opowiedziana nożycami” historia, prowadząca nas przez zmieniające się mody i kroje garniturów, tkanin, dodatków krawieckich. Akcja tej w dużej mierze autobiograficznej powieści rozpoczyna się od lat 40-tych XX wieku, czyli od wczesnego dzieciństwa autora, a kończy pod koniec wieku XX. Książka ta ma szczerość i prawdę autentyku. Jej siłą jest też szczegółowe odtworzenie realiów dotyczących czasów, które opisuje, a także obfitość wziętych z życia historii i anegdot. Istotnym elementem tej książki są klimaty związane z modą (głównie męską). Na jej kartach autor niejednokrotnie opisuje ubiór jej bohaterów fachowo go komentując. Zapoznajemy się w ten sposób z wieloma ciekawymi i użytecznymi informacjami dotyczącymi właściwego, dobranego do okoliczności i cech danej osoby stroju. Ze względu na dużą objętość powieść „Życie skrojone na miarę” podzielona jest na dwie części: Tom 1. (podtytuł „krawiotka”) i Tom 2. (podtytuł „mistrz”). Tom 3. zatytułowany „Życie od podszewki” jest swoistym post-scriptum do dwóch wcześniejszych tomów.

Życie odnalezione. Poznaj, przyjmij i pokochaj siebie

Jean-François Noel

Żeby odnaleźć własne ja, trzeba siebie poznać, przyjąć i pokochać. Żeby prawdziwie żyć, trzeba zdemaskować iluzję świata, nauczyć się być sobą i wreszcie zaakceptować siebie. Książka psychoanalityka ks. Noela uczy, jak odrzucić poczucie winy, dojść do prawdy o sobie oraz zadbać o swój dobrostan. Szukanie odpowiedzi na pytanie Kim mogę się stać, a czego jeszcze nie wiem? okazuje się często pierwszym krokiem do odnalezienia Boga i budowania z Nim dojrzałej relacji. Autor podkreśla niezaprzeczalny fakt, że każdy z nas otrzymał co najmniej jeden talent. Wszystkim nam też została udzielona ta sama wartość życia. O tym warto sobie przypominać. Wysuwa przy tym tezę, że bycie sobą nie jest czymś, co dzieje się automatycznie, ale czymś nad czym trzeba i warto pracować. Do podjęcia tego starania zaprasza nas Bóg powołując nas do istnienia.

Życie ofiarowane. Poradnik dla mężczyzn rozeznających powołanie zakonne

Benedict Croell OP, Andrew Hofer OP

Jak poznać, czy Bóg powołuje mnie do zakonu? Czy byłbym tam szczęśliwy? Które wspólnoty brać pod uwagę? Jak właściwie wygląda życie zakonne? Jak się do niego przygotować? Czego unikać? Jeśli zadajesz sobie podobne pytania, to ta książka jest dla ciebie. Autorzy służą teoretycznym wsparciem i praktyczną radą. Odpowiadają na pytania i rozwiewają wątpliwości. Dzielą się własnym doświadczeniem, przywołując także wypowiedzi braci i ojców z innych zgromadzeń zakonnych. Treść, zaadaptowana do wydania polskiego, zwiera m.in. głosy polskich zakonników.

Życie pana Moliera

Michaił Bułhakow

Michaił Bułhakow uważał Moliera za kogoś szczególnie mu bliskiego, choć Molier miał więcej szczęścia jako pisarz: jego sztuki były wystawiane, sam w nich grywał i cieszył się zasłużoną sławą. Bułhakow przeciwnie - Życia pana Moliera nigdy nie ujrzał w druku ani na scenie. Powieść trafiła do czytelników 22 lata po śmierci autora. W Życiu pana Moliera Michaił Bułhakow przedstawia pełną upokorzeń i rozczarowań egzystencję twórcy, którego współcześni nie doceniają, gdyż swym geniuszem przerasta otoczenie o całe epoki, a jego losy zależą od kaprysu tyrana. Losy Bułhakowa również zależały od tyrana, przejmująco brzmią więc ostatnie słowa powieści: „...ja, któremu nigdy nie będzie sądzone go zobaczyć, przesyłam mu na pożegnanie moje pozdrowienie”.

Życie pełne mocy. Czyli jak zwyciężać dzięki wierze

Grzegorz Miecznikowski

Grzegorz Miecznikowski nawrócił się 17 lat temu. Był gorliwym heavymetalowcem, któremu z Kościołem nie było po drodze. Jego życie odmieniło się, kiedy spotkał się z Bogiem Żywym. To doświadczenie radykalnie zmieniło jego życie. Zapragnął głosić Słowo Boże i opowiadać ludziom, jak dobry jest Bóg. O tych spotkaniach napisał książkę: "Życie Pełne Mocy, czyli jak zwyciężyć dzięki wierze". W mojej najnowszej książce spisałem doświadczenia i uzdrowienia zebrane z ostatnich dziewięciu lat mojego życia. Ufam, że ta książka może dotrzeć do wielu ludzi wierzących i mam nadzieję, że będzie inspiracją i zachętą zarówno dla wierzących, jak i niewierzących. Słowo Boże jest żywe! Gdy uwierzymy Bogu na Słowo, możemy doświadczyć Jego Miłości i cudów w naszej codzienności. Ta książka może zapalić do głoszenia tych, którzy ewangelizują, może ożywić wiarę wielu młodych ludzi. Może dać świadectwo, że Ewangelia się wydarza naprawdę tu i teraz Śmiało rekomenduję! (ks. mgr Piotr Jasek FDP, asystent kościelny ARW). Pokazuje on, że każdy może mieć potrzebną siłę, moc i mądrość płynącą z relacji z Bogiem (Ania i Jacek Weiglowie, Apostolski Ruch Wiary). Udziela praktycznych rad, jak życzliwy towarzysz przygody (Agnieszka i Michał Grzankowie, Dom Przymierza). Napełnia ogromną nadzieją i przypomina, jak dobry i wszechmocny jest nasz Tata w Niebie (Iwona Pietrala, ewangelizatorka i wokalistka). Niesamowita historia Grzegorza ożywia i wznosi na nowy poziom życie każdego, kto ją pozna. (Andrzej Sobczyk, ewangelizator). Grzegorz Miecznikowski pasjonat słowa Bożego i ewangelizacji. W 2007 r. przemieniony spotkaniem z Bogiem, porzucił mroczny świat i przeszedł drogę od gorliwego ateisty do gorącego ewangelizatora. Bóg wyciągnął go z depresji, nerwicy, hazardu i przeprowadził zwycięsko przez chorobę onkologiczną. Dziś Grzegorz rozpala innych: z pasją głosi, ewangelizuje i wie, że nie ma nic niemożliwego dla tych, którzy dają się prowadzić Duchowi Świętemu. Na co dzień prowadzi Służbę Ogień Miłości w ramach Apostolskiego Ruchu Wiary.

Życie. Piękna katastrofa. Mądrością ciała i umysłu możesz pokonać stres, choroby i ból

Jon Kabat-Zinn

Klasyczne już dzieło Jona Kabata-Zinna na temat praktyki uważności w walce ze stresem i cierpieniem wytrzymuje próbę czasu. To bardzo użyteczny i praktyczny przewodnik. Gorąco polecam nowe wydanie lekarzom, pacjentom i wszystkim, którzy interesują się wiedzą o tym, jak użyć potęgi skupionej świadomości w obliczu zarówno poważnych, jak i pomniejszych życiowych wyzwań. Andrew Weil, lek. med., autor książki Spontaniczne szczęście To wspaniałe, że otrzymujemy nową i zaktualizowaną wersję klasycznej pozycji, która skłoniła tak wielu ludzi do wejścia na ścieżkę transformacji własnego umysłu i rozbudziła w nas zdolność dostrzegania piękna w każdej chwili, w każdym dniu naszego życia. Oparte na pierwszym drugie wydanie z pewnością będzie uznane za cenny materiał źródłowy i przewodnik nowych pokoleń szukających mądrości ukazującej, jak odnaleźć pełnię życia i jak odnaleźć w nim spełnienie. dr Diana Chapman Walsh, emerytowana prezes zarządu Wellesley College W zmienionym i rozszerzonym wydaniu swojego przełomowego dzieła Życie, piękna katastrofa Jon Kabat-Zinn kreśli dla nas ścieżkę życia pełną niuansów, dbałości o szczegóły i nieustannego zadziwienia. Czerpiąc ze swoich długoletnich doświadczeń w pracy z tysiącami indywidualnych przypadków, łączy osobiste historie swoich podopiecznych z najnowszymi odkryciami, by nauczyć nas wykorzystania inteligentnej świadomości w sposób, który radykalnie zmniejszy nasze obciążenie i pomoże nam odnaleźć radość nawet w najtrudniejszych chwilach życia. Ta książka może zmienić twoje życie. Skorzystaj z zaproszenia! dr Clifford Saron, UC Davis Center for Mind and Brain, szef zespołu badawczego, The Shamatha Project

Życie po śmierci

Wiktor Szponar

Obudziłam się pod białym prześcieradłem w szpitalnym prosektorium. Wiedziałam, że urodziłam żywe dziecko i znałam dokładną godzinę swojej śmierci. Według ankiet przeprowadzonych w ciągu ostatnich 40 lat, do doświadczenia NDE near death expierience, przyznaje się od 4,2 do 5% osób, które przeszły przez doświadczenie śmierci klinicznej. Czy to możliwe, aby kilka tysięcy przebadanych ludzi, w różnym wieku, na przestrzeni kilkudziesięciu lat, z pięciu kontynentów, o różnych wierzeniach i światopoglądach, miało tę samą halucynację albo byli ze sobą w spisku? Badania dra Pima van Lommela przeprowadzone w latach 1988-1992 opublikowane w prestiżowym piśmie medycznym The Lancet, objęły 344 pacjentów z grupy 509, które przeżyły reanimację po zawale serca. Na świecie istniały jeszcze trzy programy badawcze nad Doświadczeniem Śmierci Klinicznej: jeden w USA i dwa w Wielkiej Brytanii, objęły one 562 pacjentów. Wszystkie dały podobne wyniki, ale żaden nadal naukowo nie wytłumaczył zadziwiającego zjawiska. Bo najważniejszy wniosek z tych programów badawczych jest taki, że Doświadczenia Śmierci Klinicznej, pochodzą z chwili, gdy funkcje mózgowe są całkowicie zatrzymane. Pacjenci pamiętali dokładnie treść rozmów lekarzy i podejmowane czynności w czasie, kiedy ich elektroencefalogram (EEG) był płaski. Żadne halucynacje nie mogłyby być zapamiętane, gdyż kora mózgowa w tym momencie była nieaktywna. Będąc z drugiej strony, widziałem moment, kiedy lekarz wyszedł z sali i zakomunikował moim bliskim, że umarłem i teraz trwa tylko procedura odłączania. Słyszałem, jak rodzina rozmawia o moim pogrzebie. Żona mówiła, żeby pochować mnie w ślubnym garniturze. Podczas swojego teologicznego śledztwa korzystałem z najbardziej znanych relacji pacjentów po NDE. Pod lupę wziąłem takie światowe bestsellery jak Trafiona przez piorun Glorii Polo, Niebo istnieje naprawdę Coltona Burbo, Dowód Ebena Alexandra, Przejście Piotra Kalinowskiego, Byłem w niebie Richarda Sigmunda oraz wielu innych. Korzystałem także z badań autorstwa Raymonda Moodyego (Życie po życiu), Pima van Lommela (Wieczna świadomość) oraz opracowań Antoniego Socciego (Ci, którzy wrócili z zaświatów) oraz Johna Burkego (Zobaczyć niebo). Osobiście spotkałem się także z pacjentami, przeprowadziłem wywiady oraz zebrałem dokumentację medyczną. Czy świadkowie życia po śmierci mówią prawdę?

Życie po śmierci

Danka Sikorska

Poezja Danuty Sikorskiej otwiera świat kobiecej emocjonalności, wolnej jednak od niekontrolowanych przypływów. Nawet wówczas, gdy dotyka dramatycznych spraw, poetka zdaje się panować and uczuciami i doznaniami zdobywając się na autoironiczny dystans. Nie bez znaczenia jest tu aktorskie doświadczenie Sikorskiej. Autorka mierzy się z najważniejszymi problemami współczesnej kobiety i poprzez poezję wywalcza sobie przestrzeń dla własnej niezależności. Nie jest to wszakże twórczość kobieca w jej stereotypowym rozumieniu. Przeciwnie – okazuje się bardzo „twardą”, w jakiś sposób męską,  po prostu ludzką. Ryszard Biberstajn)

Życie po śmierci 2

ks. Wiktor Szponar

Druga część teologicznego śledztwa przeprowadzonego przez ks. Wiktora Szponara. Po sukcesie wydawniczym pierwszego tomu zaczęli się zgłaszać do autora czytelnicy, którzy doświadczyli zjawisk towarzyszących śmierci klinicznej: wierzący, ateiści i poszukujący. Te przejmujące wydarzenia, odmieniły radykalnie ich późniejsze losy. Życie po śmierci 2 stanowi zapis rozmów ks. Szponara z osobami, które doświadczyły NDE. Chrystus zaprowadził mnie do dużego pomieszczenia, w którym nie było żadnych mebli, tylko od mojej lewej strony na stojaku stało duże lustro. Pan Jezus nakazał, abym przed nim stanęła. I zwrócił się do aniołów którzy się tam pojawili: Przynieście białą szatę. Krzyknęłam zachwycona: Panie Jezu, ona na mnie idealnie pasuje. A On uśmiechnął się i odrzekł: Została uszyta na miarę. Przemiana, którą przeżył Jan Ben Radecki, jest jedną z najbardziej niezwykłych. Z malarza obrazów satanistycznych dla wrocławskiej kawiarni o wiele mówiącej nazwie Mefisto, Radecki stał się fundatorem i budowniczym pierwszej w Polsce kaplicy pod wezwaniem św. siostry Faustyny. Czy tak niesamowitą drogę można przejść bez Bożej łaski, która objawiła się podczas NDE? Po tamtej stronie spotkałem się ze swoim bratem, który został abortowany, ponieważ moja mama była ofiarą gwałtu. Wcześniej o tym nie wiedziałem. Dopiero kiedy się wybudziłem ze śpiączki, spytałem mamę o gwałt Brat mi powiedział, że mama przez 10 tygodni nazywała go Michałem, więc to było jego imię. Spytałem mamę, czy mogłaby mi powiedzieć coś o Michale. Przez godzinę płakała, aż lekarze podali jej tabletki uspokajające. O niezwykłej więzi między bliźniakami słyszał chyba każdy. Ani medycyna, ani teologia nie potrafią wytłumaczyć tego niesamowitego zjawiska. Pani Ania z Poznania jako bliźniaczka często doświadczała tego, co jej brat. Ale nie mogła przypuszczać, że również doświadczy NDE, czuwając przy umierającym bracie. W pewnej chwili zdałam sobie sprawę, że słyszę piękno przyrody: szum strumienia i ptasi śpiew. Było mi bardzo dobrze. W końcu otworzyłam oczy i bardzo się przestraszyłam, bo pojawiła się przerażająca ciemność. Piękne dźwięki ucichły. Z daleka dostrzegłam światło, które się zbliżało. Na początku myślałam, że widzę stopy Matki Bożej w kwiatach. Kiedy jednak światło znalazło się bliżej mnie, zorientowałam się, że to Pan Jezus, dokładnie taki, jak na obrazie siostry Faustyny. Jedyna różnica była taka, że z Jego serca nie wypływały dwa strumienie.

Życie po życiu

Raymond Moody.M.D.

 Czym jest świadomość? Jak oddziałują na siebie umysł i materia? Czym jest śmierć? Czy dusza żyje po śmierci ciała? Doktor Raymond Moody przeanalizował niezwykłe doświadczenia zrelacjonowane mu przez ponad setkę pacjentów, którzy powrócili znad krawędzi śmierci. Pomimo różnic w systemie wierzeń, sytuacji społecznej i zdrowotnej pacjentów ich wspomnienia były zadziwiająco podobne. Wydanie Życia po życiu nie tylko zwróciło uwagę świata nauki na zagadnienie doświadczeń stanu bliskiego śmierci, lecz także stworzyło kontekst, w którym ludzie mogą swobodnie opowiadać o swoich przeżyciach. Książka doktora Moodyego Życie po życiu stała się istotnym czynnikiem przywracającym równowagę rozumieniu śmierci w naszej kulturze oraz pomagającym poznać, jak należy żyć. W rozumieniu tym zawiera się przekonanie, że nie należy się bać śmierci fizycznej, gdyż nie jest ona końcem duszy ani nie zrywa łączności z duszami bliskich. Eben Alexander, neurochirurg, autor książki Dowód Według mojej oceny życie po śmierci istnieje. Uważam, że wyjaśnienia neurofizjologiczne nie mają wartości. Wierzę natomiast moim kolegom lekarzom i tysiącom innych ludzi na całym świecie, którzy donosili o swoich doświadczeniach. Według ich oceny bowiem i według analiz przypadków zawartych w Życiu po życiu odwiedzili oni życie pozagrobowe pełne miłości i światła.                                                        Raymond Moody

Życie podziemne mężczyzny

Michał W. Pistolet

Życie Podziemne Mężczyzny - dziennik mężczyzny uwikłanego w romans i obsesyjny sex, próbującego przy tym za wszelką cenę utrzymać małżeństwo Historie jego męskich przyjaciół, też wiarołomców, wiwisekcja niejawnej strony mężczyzny. Uwaga - wulgarne! Życie Podziemne Mężczyzny – rzecz kultowa, książkowy must have, oparty na blogu, który przez 3 lata był najbardziej popularnym i najczęściej komentowanym dziennikiem w polskiej blogosferze. Autor książki przez kilka lat zapraszany był do niezliczonej ilości programów TV, traktujących o zdradach, oszustwach i cielesności mężczyzn. Nakręcono o nim oraz o fenomenie bloga i książki kilka poważnych reportaży i napisano nie mniejszą ilość prac magisterskich. Nie da się też ukryć, że zarówno blog jak i książka należały do najbardziej znienawidzonych pozycji w internecie, a sam autor dostawał nawet pogróżki.   Po 10 latach od pierwszego książkowego wydania, widać, że zainteresowanie książką, a więc i tematyką zdrad i męskiej lubieżności nie zmalało. Jedyne co się zmieniło to siła związków. Oczywistym jest, że bohaterowie opowieści Michała W.Pistoleta do mistrzów ogłady i taktu w stosunku do kobiet nie należą. Jednak ich dramatyczna walka o to, by zdrada nie wyszła na jaw, a ukochana kobieta nie poznała prawdy jest w naszych dzisiejszych czasach tumiwisizmu oraz wdupizmu wręcz rozczulająca!   I właśnie ten – co prawda głęboko ukryty – romantyzm bohaterów jest prawdopodobnie przyczyną, że książka Życie Podziemne Mężczyzny, nie jest odsprzedawana.   Tę książkę chce się po prostu mieć i zaglądać do niej co jakiś czas. Z rozrzewnieniem…   Jeżeli nie lubisz czytać książek – to przeczytaj tę jedną, najważniejszą! Michał W. Pistolet (Michał Wojciechowicz) – ur. 13.XII.1964. Gdańszczanin. Autor ( w kolejności): „Mój czas w moich rękach” – 1993 / podręcznik do zarządzania czasem; „Cype

Życie podziemne mężczyzny 2. Rewanż

Michał W. Pistolet

„Życie podziemne mężczyzny”, zarówno część pierwsza jak i druga, to wstrząsająca lektura. Michał W. Pistolet pisze trzewiami. Czytając o poceniu się, wydzielinach i fizyczności aktu płciowego doświadczamy tych emocji, widoków, a nawet zapachów wraz z autorem. I nie ma w tym cienia fałszu. Trudno znaleźć we współczesnej polskiej literaturze drugiego przykładu tak bezwzględnej i ogłuszającej szczerości. Pomimo całej naszej otwartości, my, Polacy, nie czujemy się komfortowo z bezceremonialnością jaką na kartach książki prezentuje autor. Z drugiej jednak strony cielesność jest pretekstem, by przypomnieć nam prawdę o nas samych: lawirujących, oszukujących i często w żywe oczy kłamiących indywidualistów skupionych na sobie i swoich potrzebach. „Życie podziemne mężczyzny 2 rewanż” jest manifestem radosnej i absolutnie niczym nieskrępowanej ludzkiej seksualności, która jednak często prowadzi nas na manowce. I jeszcze jedno - ta książka po prostu otwiera oczy. Wielu mężczyzn wręcza ją swoim damskim przyjaciółkom z przesłaniem: „Przeczytaj to. Właśnie tacy jesteśmy”. Pierwsza część doczekała się wydań niemieckiego i angielskiego. Lektura obowiązkowa!

Życie polskie w dawnych wiekach

Władysław Łoziński

Barwny obraz staropolskich obyczajów, ukazujący świat szlachty i magnaterii na szerokim tle, o czym świadczą tytuły poszczególnych rozdziałów: Zamki i pałace, Dwory i dworki, Ubiory i splendory, Dom i świat. "Władysław Łoziński rozpoczyna swoją podroż po świecie szlachetnych Sarmatów od ich siedzib, prezentując je z prawdziwym znawstwem. Fragmenty te mają dodatkowy walor historyczny, ponieważ część opisywanych obiektów już nie istnieje. Z wielką estymą traktuje autor kwestie ubiorów, omawiając szczegółowo przeznaczenie poszczególnych jego elementów, jak również dodatki oraz broń, która z czasem stała się nieodłączną częścią paradnego stroju. Ważną część opowieści stanowi wszystko to, co można by nazwać najbliższym otoczeniem szlachcica. Dom i jego okolica, rola, jaką w życiu rodzinnym, społecznym i politycznym odgrywała kobieta, tytuły, sąsiedzi, rozrywki, podróże, kuchnia, etykieta - wszystko to przedstawił Łoziński w sposób, który przez ponad sto lat wcale się nie zestarzał - Życie polskie w dawnych wiekach nadal spełnia wszystkie kryteria doskonałej książki historycznej. Świetny temat, doskonały język, rewelacyjna narracja". Norbert Haładaj

Życie poprzednie

Charles Baudelaire

Życie poprzednie Długom ja żył pod cieniem portyków klasycznych,  Które słońca nadmorskie w blask wieńczyły złoty,  A szereg kolumn prostych i majestatycznych  Wieczorami się zdawał jak bazaltów groty.    Wichry, mnąc obraz nieba pod morza błękitem  Uroczyście mistycznym sposobem mieszały  Swej muzyki bogatej potężne hejnały  Ze szkarłatem wieczoru w oczach mych odbitym. [...]Charles BaudelaireUr. 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu Zm. 31 sierpnia 1867 r. w Paryżu Najważniejsze dzieła: (zbiory wierszy) Kwiaty zła (1857), Sztuczne raje (1860), Paryski spleen (1864); (zbiory pism estetycznych) Salon 1845, Salon 1846, Malarz życia nowoczesnego (1863), Sztuka romantyczna (1868); Moje obnażone serce (1897) Francuski poeta i krytyk sztuki, jedna z najbardziej wpływowych postaci literatury XIX w. Zaliczany do grona tzw. ,,poetów przeklętych". Ostatni romantyk (wyprowadził własne wnioski z wielowątkowego dorobku tej epoki), był jednocześnie zwolennikiem metody realistycznej w literaturze. Bliskie sobie tematy i idee odnajdowali w jego twórczości parnasiści (?sztuka dla sztuki?, ?piękno nie jest użyteczne?), wyznawcy dekadentyzmu (ból istnienia), symboliści, surrealiści czy przedstawiciele modernizmu katolickiego; w jego dorobku za równie istotne jak utwory własne uważa się przekłady wierszy Edgara Allana Poego. W 1841odbył podróż morską odwiedzając wyspy Mauritius i Reunion oraz (być może) Indie, co jako doświadczenie egzotyki wpłynęło na jego wyobraźnię poetycką. Od 1842 r. przez dwadzieścia lat był związany z pół-Francuską, pół-Afrykanką urodzoną na Haiti Jeanne Duval, aktorką i tancerką, której poświęcił wiele ze swoich najsłynniejszych wierszy (m.in. Padlina, Do Kreolki, Sed non satiata, Zapach egzotyczny, Tańcząca żmija). Jej portret w półleżącej pozie stworzył w 1862 r. Manet. Pierwsze publikacje Baudelaire'a dotyczyły malarstwa (zbiory Salon 1845 i Salon 1846) i również później zajmował się on krytyką sztuk plastycznych (w 1855r. wydał kolejny tom szkiców), a jego artykuły poświęcone Delacroix, Ingresowi czy Manetowi (Malarz życia współczesnego) należą do kanonicznych tekstów teoretycznych o sztuce. Choć nie zajmował się muzyką, był pierwszym, który docenił dzieło Wagnera. W 1848 r. Baudelaire włączył się aktywnie w rewolucję Wiosny Ludów ? o epizodzie tym zadecydowały nie tyle poglądy polityczne, ile poryw ducha i osobista niechęć do ojczyma, Jacques'a Aupicka, generała armii francuskiej. Nie najlepiej czuł się w rzeczywistości ustanowionego po upadku rewolty burżuazyjno-konserwatywnego ładu II Cesarstwa; niemal jako osobistą tragedię przeżył zarządzoną przez Napoleona III przebudowę Paryża, w wyniku której wyburzono wiele ze starej, średniowiecznej zabudowy miasta. Z powodu wydanego w 1857 r. tomu poezji Kwiaty zła autor został oskarżony o obrazę moralności, skazany na grzywnę i zmuszony do usunięcia niektórych utworów (pełne wydanie ukazało się dopiero w 1913 r.). Baudelaire obracał się w kręgu najwybitniejszych twórców epoki, takich jak Balzac, Nerval, Flaubert czy Gautier. Zostawił też wiele artykułów (pisanych często na zamówienie do gazet) o współczesnych mu twórcach literatury oraz żywych portretów kolegów po piórze w pamiętnikach Moje serce obnażone czy wydanych pośmiertnie Dziennikach poufnych. Przy tej okazji formułował swój własny system filozoficzno-estetyczny. Pierwsze, powierzchowne wrażenie każe uznać, że Baudelaire epatuje obrazami wszystkiego, co budzi obrzydzenie oraz śmiałą erotyką. Jednak nie zajmował się on obrazoburstwem dla niego samego, ale uznając, że ?świat jest słownikiem hieroglifów?, uważał, że należy dostrzec i zinterpretować wszelkie przejawy rzeczywistości, co pozwoli dosięgnąć piękna będącego absolutem istniejącego poza światem; jego teoria estetyczna naznaczona była mistycyzmem w duchu Swedenborga i platońskim idealizmem. Pierwszy tom jego wierszy charakteryzuje klasyczna forma, w którą wlana została nie poruszana dotąd tematyka, natomiast Paryski spleen jako zbiór poematów prozą stanowi krok w kierunku poezji nowoczesnej. Powszechnie uważa się, że Baudelaire zmarł na syfilis, podobnie jak jego wieloletnia kochanka, był też uzależniony od laudanum i przypuszczalnie od opium, nadużywał alkoholu, przez lata pędził życie kloszarda. W 1866 r. podczas pobytu w Belgii doznał wylewu krwi do mózgu i został częściowo sparaliżowany. Rok później zmarł w klinice w Paryżu i został pochowany na cmentarzu Montparnasse. Wydaniem pozostałych po nim pism zajęła się owdowiała powtórnie matka. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Życie prywatne Polaków w XIX w

Marta Zbrzeźniak, Maria Korybut-Marciniak

Książka jest pierwszym tomem serii wydawniczej Życie prywatne Polaków w XIX wieku, będącej pokłosiem drugiej ogólnopolskiej konferencji naukowej z tego cyklu. Prezentowane w niej artykuły i rozprawy to efekt współpracy naukowo-badawczej Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego, które podjęły inicjatywę opracowania zagadnień dotyczących życia prywatnego kobiet w XIX stuleciu. Kolejne trzy tomy noszą podtytuł „Portret kobiecy” Polki w realiach epoki. Przedstawiają prywatność ówczesnych kobiet w kontekście rozszerzania ich roli w życiu społecznym, niezależności prawnej, zrównania w życiu publicznym z mężczyznami, dostępu do wyższej edukacji, aktywności społecznej, emancypacji, przeciwstawiania się sztywnym ramom obyczajowo-prawnym, dążenia do równości i wolności (ruch sufrażystek, feministek). Jednocześnie ilustrują chęć realizowania aspiracji, rozwijania zdolności i talentów, poszukiwania dróg samorealizacji. Polka w społeczeństwie XIX w. to również towarzyszka życia mężczyzny, z pokorą przyjmująca jego trudne wybory, troszcząca się o potomstwo, osoby starsze, dzieląca trudy zesłania, rozdarta bólem z powodu straty męża czy syna w walce, zabiegająca o dom, ubogich, przekazująca kolejnym pokoleniom tradycje narodowe, pielęgnująca pamięć o przodkach. To także kobieta dotrzymująca kroku najnowszym trendom w modzie, podążająca szlakiem popularnych polskich i zagranicznych kurortów, uczestniczka i organizatorka życia towarzyskiego. Seria przybliża codzienność, mentalność, sposób widzenia rzeczywistości przez Polki zamieszkujące tereny wszystkich zaborów. Artykuły i rozprawy grupują się wokół kilku głównych wątków tematycznych. Są to: aktywność społeczna i zawodowa Polek, zagadnienia życia codziennego, spędzania czasu wolnego, postawy patriotyczne Polek w okresie powstań narodowych, problematyka kobieca na łamach dziewiętnastowiecznej prasy, portrety literackie kobiet, życie prywatne kobiet z wyższych warstw społecznych – arystokratek, ziemianek i inteligentek, zagadnienia egzystencji kobiet z warstwy robotniczej, chłopskiej i z marginesu społecznego.  

Życie prywatne Polaków w XIX w

Mateusz Klempert, Jarosław Kita, Maria Korybut-Marciniak

Książka jest trzecim tomem serii wydawniczej Życie prywatne Polaków w XIX wieku, będącej pokłosiem drugiej ogólnopolskiej konferencji naukowej z tego cyklu. Prezentowane w niej artykuły i rozprawy to efekt współpracy naukowo-badawczej Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego, które podjęły inicjatywę opracowania zagadnień dotyczących życia prywatnego kobiet w XIX stuleciu. Kolejne trzy tomy noszą podtytuł „Portret kobiecy” Polki w realiach epoki. Przedstawiają prywatność ówczesnych kobiet w kontekście rozszerzania ich roli w życiu społecznym, niezależności prawnej, zrównania w życiu publicznym z mężczyznami, dostępu do wyższej edukacji, aktywności społecznej, emancypacji, przeciwstawiania się sztywnym ramom obyczajowo-prawnym, dążenia do równości i wolności (ruch sufrażystek, feministek). Jednocześnie ilustrują chęć realizowania aspiracji, rozwijania zdolności i talentów, poszukiwania dróg samorealizacji. Polka w społeczeństwie XIX w. to również towarzyszka życia mężczyzny, z pokorą przyjmująca jego trudne wybory, troszcząca się o potomstwo, osoby starsze, dzieląca trudy zesłania, rozdarta bólem z powodu straty męża czy syna w walce, zabiegająca o dom, ubogich, przekazująca kolejnym pokoleniom tradycje narodowe, pielęgnująca pamięć o przodkach. To także kobieta dotrzymująca kroku najnowszym trendom w modzie, podążająca szlakiem popularnych polskich i zagranicznych kurortów, uczestniczka i organizatorka życia towarzyskiego. Seria przybliża codzienność, mentalność, sposób widzenia rzeczywistości przez Polki zamieszkujące tereny wszystkich zaborów. Artykuły i rozprawy grupują się wokół kilku głównych wątków tematycznych. Są to: aktywność społeczna i zawodowa Polek, zagadnienia życia codziennego, spędzania czasu wolnego, postawy patriotyczne Polek w okresie powstań narodowych, problematyka kobieca na łamach dziewiętnastowiecznej prasy, portrety literackie kobiet, życie prywatne kobiet z wyższych warstw społecznych – arystokratek, ziemianek i inteligentek, zagadnienia egzystencji kobiet z warstwy robotniczej, chłopskiej i z marginesu społecznego.  

Życie prywatne Polaków w XIX w

Jarosław Kita, Marta Sikorska-Kowalska

Książka jest drugim tomem serii wydawniczej Życie prywatne Polaków w XIX wieku, będącej pokłosiem drugiej ogólnopolskiej konferencji naukowej z tego cyklu. Prezentowane w niej artykuły i rozprawy to efekt współpracy naukowo-badawczej Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz Instytutu Historii Uniwersytetu Łódzkiego, które podjęły inicjatywę opracowania zagadnień dotyczących życia prywatnego kobiet w XIX stuleciu. Kolejne trzy tomy noszą podtytuł „Portret kobiecy” Polki w realiach epoki. Przedstawiają prywatność ówczesnych kobiet w kontekście rozszerzania ich roli w życiu społecznym, niezależności prawnej, zrównania w życiu publicznym z mężczyznami, dostępu do wyższej edukacji, aktywności społecznej, emancypacji, przeciwstawiania się sztywnym ramom obyczajowo-prawnym, dążenia do równości i wolności (ruch sufrażystek, feministek). Jednocześnie ilustrują chęć realizowania aspiracji, rozwijania zdolności i talentów, poszukiwania dróg samorealizacji. Polka w społeczeństwie XIX w. to również towarzyszka życia mężczyzny, z pokorą przyjmująca jego trudne wybory, troszcząca się o potomstwo, osoby starsze, dzieląca trudy zesłania, rozdarta bólem z powodu straty męża czy syna w walce, zabiegająca o dom, ubogich, przekazująca kolejnym pokoleniom tradycje narodowe, pielęgnująca pamięć o przodkach. To także kobieta dotrzymująca kroku najnowszym trendom w modzie, podążająca szlakiem popularnych polskich i zagranicznych kurortów, uczestniczka i organizatorka życia towarzyskiego. Seria przybliża codzienność, mentalność, sposób widzenia rzeczywistości przez Polki zamieszkujące tereny wszystkich zaborów. Artykuły i rozprawy grupują się wokół kilku głównych wątków tematycznych. Są to: aktywność społeczna i zawodowa Polek, zagadnienia życia codziennego, spędzania czasu wolnego, postawy patriotyczne Polek w okresie powstań narodowych, problematyka kobieca na łamach dziewiętnastowiecznej prasy, portrety literackie kobiet, życie prywatne kobiet z wyższych warstw społecznych – arystokratek, ziemianek i inteligentek, zagadnienia egzystencji kobiet z warstwy robotniczej, chłopskiej i z marginesu społecznego.