Hulajnoga Zuzia. W fabryce zabawek

Karolina Górska

Ta hulajnoga ma na imię Zuzia. Ma dwie różowe rączki i kółka, którymi uwielbia jeździć w nieznane. Bardzo ciekawi ją świat i kocha nowe przygody. Ciekawe, co zaplanowała na dziś. Dowiedz się, jak Zuzia bawiła się w czasie wyprawy do fabryki zabawek. W książce, oprócz historyjki do czytania, znajdziesz zagadki, quizy i łamigłówki.

Hulajnoga Zuzia. W zoo

Karolina Górska

Hulajnoga Zuzia. W zoo to krótka książka dla dzieci o wesołej, ciekawej świata hulajnodze. Tym razem Zuzia wybiera się do zoo, aby podziwiać z przyjaciółmi zwierzęta.

Hulajnoga Zuzia. Weterynarz

Karolina Górska

Ta hulajnoga ma na imię Zuzia. Ma dwie różowe rączki i kółka, którymi uwielbia jeździć w nieznane. Bardzo ciekawi ją świat i kocha nowe przygody. Ciekawe, co zaplanowała na dziś. Dowiedz się, co robiła Zuzia w gabinecie weterynaryjnym. W książeczce oprócz historyjki do czytania, znajdziesz zagadki, quizy i łamigłówki.

Hulajnoga Zuzia. Wiosna

Karolina Górska

Ta hulajnoga ma na imię Zuzia. Ma dwie różowe rączki i kółka, którymi uwielbia jeździć w nieznane. Bardzo ciekawi ją świat i kocha nowe przygody. Ciekawe, co zaplanowała na dziś. Dowiedz się, jak Zuzia przywitała wiosnę. W książce, oprócz historyjki do czytania, znajdziesz zagadki, quizy i łamigłówki.

Hulajnoga Zuzia. Zimowe zabawy

Karolina Górska

Ta hulajnoga ma na imię Zuzia. Ma dwie różowe rączki i kółka, którymi uwielbia jeździć w nieznane. Bardzo ciekawi ją świat i kocha nowe przygody. Ciekawe, co zaplanowała na dziś. Dowiedz się, co robiła Zuzia podczas ferii zimowych. W książeczce oprócz historyjki do czytania, znajdziesz zagadki, quizy i łamigłówki.

Human at the Center of the Organization: Visions, Realities, Challenges

Marzena Stor red.

"Human at the Center of the Organization: Visions, Realities, Challenges," a monograph edited by Marzena Stor, is a comprehensive exploration of the paradigm shift in organizational management that emphasizes placing humans at the core of all strategic and operational activities. The monograph delves into various critical aspects such as HRM responses to labor shortages, employee loyalty, and performance factors, and the evolution of management practices in Poland. It also addresses contemporary issues like AI-enhanced recruitment, the needs of Generation Z, and the importance of mental health and well-being in the workplace. The goal of this monograph is to provide a detailed analysis of how organizations can balance efficiency and innovation with the need to support and understand their employees. Through theoretical frameworks, empirical research findings, and practical insights, this work offers valuable strategies for enhancing employee engagement, retention, and overall organizational performance, making it an indispensable resource for HRM professionals, organizational leaders, and scholars interested in the future of human-centric management.

Human being v. Person. Medically assisted procreation in the bioethical standards of The Council of Europe

Oktawian Nawrot

Oddawana do rąk Czytelnika monografia jest pierwszą anglojęzyczną publikacją prezentującą w sposób kompleksowy regulacje prawne Rady Europy dotyczące medycznie wspomaganej prokreacji. Autor, po przedstawieniu problematyki statusu ludzkiego życia w prenatalnych stadiach rozwoju, zarówno w świetle standardów konwencyjnych, prawa miękkiego Rady Europy, jak i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, poddaje gruntownej analizie regulacje dotyczące technik medycznie wspomaganej prokreacji, diagnostyki preimplantacyjnej i prenatalnej, a także klonowania. Całość zamyka ogólna refleksja nad stanem i jakością standardów bioetycznych Rady Europy dotyczących ludzkiej biogenezy, a także kierunkami ich rozwoju.

Human Capital Management in the Wandering Context of Events - Challenges for the Managerial Staff

Marzena Stor (red.)

This monograph is the result of cooperation between twenty researchers from eleven Polish universities and is based on the assumption that both employees and HRM in organizations are increasingly subject to unprecedented contextualization. The context is perceived as a phenomenon of a dynamic nature in which different stakeholders have to operate. The dynamics of this context is so specific and so enormous that this context becomes a wandering context of events in which it is more and more difficult to make rational decisions. The main goal of the monograph is to present empirical research findings and conceptual developments in selected HRM problems in various contexts. As for these contexts, the journey undertaken in this monograph begins with organizational contexts, then virtual and digital, followed by that of the pandemic, and finally ends in a context strongly focused on people. As the monograph is of a scientific and research nature, it is dedicated to other researchers dealing with HRM issues as well as management students who would like to deepen their knowledge in this field and learn about the latest research. At the same time, the authors also hope that it may be interesting for management practitioners who are looking for inspiration to create effective solutions in their work with human capital.

HUMAN SECURITY W OCHRONIE ZDROWIA Prawo. Bezpieczeństwo. Aksjologia

Zbiorowy

Ochrona zdrowia i życia to problematyka, która zyskała na aktualności bardziej niż kiedykolwiek. Ostatnie lata, w trakcie których jako społeczeństwo przeżywaliśmy nieznany nam dotychczas czas pandemii COVID-19, uświadomiły nam, jak istotne są prawa człowieka w zakresie ochrony zdrowia i życia i jak nieocenioną rolę w takim okresie odgrywa państwo, pod warunkiem, że wypełnia swe konstytucyjne zadania odpowiedzialnie i sprawnie. Odpowiedzialne i sprawnie działające państwo jest w stanie opanować strach i niepokój społeczeństwa i ochronić jednostkę przed skutkami pandemii, tworząc tym samym poczucie bezpieczeństwa. Z drugiej strony jednostka, ufając takiemu państwu, jest w stanie poddać się jego działaniom nawet za cenę ograniczenia jej praw i wolności. To zadanie stoi przed władzami państwa w każdym czasie, chociaż w stanach nadzwyczajnych nabiera szczególnego zaznaczenia. Odpowiedzialność państwa w obszarze ochrony zdrowia, zarówno w wymiarze jednostkowym, jak i ogólnospołecznym ma swoje aksjologiczne i normatywne zakotwiczenie w Konstytucji RP.

Human versus Machine: Accounting, Auditing and Education in the Era of Artificial Intelligence

Joanna Dyczkowska red.

The present book provides a critical reflection on the state and perspectives of the accountancy and auditors profession, addresses the AI technology's supportive role in accounting and auditing tasks, reporting processes and reports' attestation, as well as stresses the necessity to modify educational curriculums in business accounting in response to changing circumstances, and set the regulatory frameworks regarding the use of generative AI by academics and students. The considerations covered in the book are timely and can be helpful for business practitioners, academics and students. Moreover, the international context of the publication, reference to the latest literature on AI applications in business accounting, and presented research study can make this work valuable for all those interested in the opportunities and threats that AI may bring into the professional lives of many.

Humanistyczny obraz starości. Przesłanki dla gerontologii humanistycznej. Refleksje nad starością. Tom 3

Elżbieta Dubas

Recenzowana książka jest wartościowa pod względem naukowym, gdyż jest odważnym manifestem człowieczeństwa, a w samym centrum proponowanej perspektywy gerontologii humanistycznej stawiana jest osoba starzejąca się i stara oraz najbliższe otoczenie osób "towarzyszących jej w drodze". To perspektywa, w której tryumfuje człowiek, a starość jawi się jako etap rozwojowy zanurzony w biografii jednostki, postrzegany holistycznie. Humanistyczna perspektywa rozwoju w starości budowana jest na niezbywalnym fundamencie, a jest nim godność osobowa. Jednakże adresatami publikacji nie muszą być jedynie osoby naukowo zajmujące się procesami starzenia się. To książka, którą przeczytać może każdy. Bez względu na to czy pomoże czytelnikowi lektura tej książki zrozumieć starość swoich bliskich, własną starość, czy też uwrażliwi na problemy egzystencjalne, skonfrontuje ze stereotypami, to będzie wartościowym doświadczeniem wyzwalającym refleksję nad ludzkim istnieniem. Z recenzji dr. hab. Artura Fabisia, prof. WSB Z uwagi na szeroki zakres podejmowanych zagadnień oraz przyjętą humanistyczną perspektywę książka wzbudzi zainteresowanie gerontologów, w tym gerontologów społecznych, geragogów. Będzie też niezwykle użyteczna jako literatura w szkolnictwie wyższym, na kierunkach pedagogicznych, do realizacji zajęć dydaktycznych z zakresu gerontologii, andragogiki czy geragogiki itp. Również osoby pracujące z osobami starszymi i na ich rzecz, m.in. pracownicy instytucji pomocy społecznej oraz szeroko pojętej oświaty i kultury, mogą odnaleźć tu cenne inspiracje i wiedzę gerontologiczną, w ten sposób poszerzając własne kompetencje. Z recenzji dr hab. Anny Leszczyńskiej-Rejchert

Humanistyka w czasach antropocenu

Dipesh Chakrabarty

Tom Humanistyka w czasach antropocenu zbiera najważniejsze teksty Dipesha Chakrabarty'ego, jednego z najwybitniejszych w świecie przedstawicieli studiów postkolonialnych i zaangażowanego w dyskusje na temat zmian klimatycznych historyka. Interesując się relacjami między Zachodem a światem niezachodnim, Chakrabarty krytycznie podchodzi do eurocentrycznych wizji przeszłości, realizując projekt "prowincjonalizowania Europy". W niezwykle ciekawy sposób łączy przy tym badania postkolonialne z analizami procesów globalizacji, krytyką kapitalizmu, przepisywaniem historii i rozważaniami na temat antropogenicznych zmian środowiska. Angażująca lektura jego tekstów wprowadza w tematy szeroko dziś dyskutowanych w humanistyce światowej relacji między kryzysem środowiskowym a globalnym kapitalizmem oraz między sprawiedliwością społeczną, środowiskową a epistemiczną. Humanistyka w czasach antropocenu pokazuje ponadto inspirowane dyskusjami na temat tytułowej epoki wyłanianie się humanistyki planetarnej, która podchodząc krytycznie do studiów nad antropocenem, proponuje inne niż tradycyjne paradygmaty ujęcie czasu i rozumienia człowieka, rozpatrywanego w ścisłym związku z bytami innymi niż ludzie. Dipesh Chakrabarty - amerykański historyk bengalskiego pochodzenia; profesor historii i studiów południowo-azjatyckich University of Chicago, USA. Zajmuje się polityczną i społeczną historią Indii, problemami globalizacji, humanistyką środowiskową i skutkami globalnego ocieplenia oraz teorią i historią historiografii. Należy do grona przedstawicieli studiów postkolonialnych o światowej renomie. W 2014 roku otrzymał prestiżową nagrodę imienia Arnolda J. Toynbee'go za znaczący wkład do badań nad historią globalną. Jego szeroko dyskutowana książka Provincializing Europe. Postcolonial Thought and Historical Difference (wyd. pol.: Prowicjonalizacja Europy. Myśl postkolonialna i różnica historyczna, 2011), uznawana jest za jedną z najważniejszych publikacji we współczesnej humanistyce, a jej wpływ porównuje się z oddziaływaniem Orientalizmu Edwarda Saida. Autor m.in. Rethinking Working Class History (1989), Habitations of Modernity: Essays in the Wake of Subaltern Studies (2002) oraz The Climate of History in a Planetary Age (2021). Zebrane w tym tomie teksty dobrze odzwierciedlają intelektualną drogę, którą przebyłem przez ostatnie trzy dekady - od studiów postkolonialnych do historii planetarnych. Pokazują one, że będąc historykiem o postkolonialnej proweniencji, szukałem dla siebie miejsca między dwiema wizjami ludzkiej przyszłości. (...) Cokolwiek ludzie postanowią czynić, by stawić czoła niepewnej przyszłości - rozbudować pionowy system upraw, sekwestrować dwutlenek węgla czy realizować wielkie projekty inżynierii klimatu - powinni na samym początku przyjąć do wiadomości, że Ziemia przestała być jedynie rodzajem tła dla ich działań. Dawne tło to dziś pierwszy plan. Nawet jako humaniści musimy myśleć nie tylko o globie, stworzonym przez europejskie imperia, które rozprzestrzeniły kapitalizm i technologie, lecz także o planecie, czyli tym, co badacze klimatu nazywają "Ziemią jako systemem". W tym sensie, jak mi się wydaje, żegnamy się z erą globalizacji, wchodząc w epokę zwaną przeze mnie planetarną. [Dipesh Chakrabarty, z Przedmowy]

Humanistyka z perspektywy ontologii kulturowej

Marcin Maria Bogusławski

Google zapytany o „kryzys” wyświetla 6 280 000 wyników w 0,45 sekundy. Czołowe miejsca zajmują odniesienia do kryzysu gospodarczego, finansowego, psychologicznego czy kryzysu w związku. Martha C. Nussbaum w książce Nie dla zysku. Dlaczego demokracja potrzebuje humanistów w alarmującym tonie pisze jednak, że najważniejszy rodzaj kryzysu dotyczy edukacji, z której rugowana jest humanistyka, formująca świadomych, samodzielnych i krytycznych obywateli. Ich miejsce zastępują „pokolenia użytecznych maszyn”, a „na naszych oczach rozstrzyga się przyszłość światowych demokracji”. Humanistyka może spełnić funkcję edukacyjną tylko wtedy, gdy zasilają ją rzetelne badania akademickie. Jako jedność badania i nauczania, teoretyzowania i praktyki powinna być „polityką wrażliwości”, w ramach której humanista w sposób moralnie odpowiedzialny porusza się w sferze znaczeń i wartości. W tym sensie, zakorzenionym w filozofii Derridiańskiej, humanistyka oznacza „praktykowanie krytycznego oporu wobec wszystkich pojęć, wartości, idei czy kulturowych tendencji po to, by nie przekształciły się one w zawłaszczające dogmaty i ideologie”. Widać to szczególnie dobrze z perspektywy ontologii kulturowej, którą przyjęto w prezentowanej publikacji.

Humanizacja opieki okołoporodowej warunkiem zdrowego społeczeństwa. Standardy a rzeczywistość na przykładzie Polski i Chile

Alicja Łaska-Formejster, Paulina Adamczyk, Aneta Muzioł-Vidal

Publikacja dotyczy opieki okołoporodowej i jej roli w tworzeniu zdrowego społeczeństwa. Atutem tej monografii jest uwzględnienie interkulturowego charakteru analizy odwołującego się do Polski i Chile. Kontekstualizacja problemu w paradygmacie holistycznej medycyny zorientowanej na podmiotowe traktowanie rodzącej kobiety i dziecka została wzbogacona aktualnymi badaniami z zakresu prawa do opieki okołoporodowej i stosowania procedur instytucjonalno-medycznych. Książka powinna zainteresować reprezentantów zawodów medycznych, szczególnie związanych z opieką okołoporodową, środowiska akademickie reprezentujące różne dyscypliny (np. socjologię, medycynę, psychologię czy studia gender), a także przedstawicieli instytucji, organizacji czy ruchów społecznych mających wpływ na politykę okołoporodową oraz poprawę sytuacji matek. * Autorki podjęły interesujący poznawczo problem naukowy, który posiada równocześnie wymiar praktyczny i może przyczynić się do poprawy jakości opieki okołoporodowej. Publikacja dotyczy jednego z najważniejszych praw zdrowotnych człowieka - stanu zdrowia publicznego ze szczególnym wyeksponowaniem zdrowia prokreacyjnego. Zawiera też bardzo wiele informacji o tym, jakim jesteśmy społeczeństwem, jak zorganizowana jest opieka zdrowotna, jak traktujemy rodzące matki. Kompozycja książki podporządkowana jest idei humanizacji porodu, co interpretuje się jako stawianie kobiety w centrum tego wydarzenia, decydowanie o jego przebiegu i kontroli nad nim jako procesem odbywającym się w lokalnym środowisku własnym. Z recenzji dra hab. Mieczysława Gałuszki, prof. UM w Łodzi

Humanizacja pracy w warunkach współczesnego ładu gospodarczego

Konrad Kubala, Łukasz Kutyło

 W publikacji zostały poruszone najważniejsze dylematy, jakie dziś wiążą się z szeroko rozumianym światem pracy. W swych rozważaniach autorzy koncentrują się m.in. na zagadnieniach dotyczących różnych form partycypacji pracowniczej. Mimo że na gruncie dyskursu neoliberalnego za główny cel funkcjonowania przedsiębiorstwa uznano generowanie zysku, a wszelką aktywność prospołeczną traktowano jako zbędną, to okazuje się, że ta wizja działalności gospodarczej jest nazbyt uproszczona. Pojawia się coraz więcej dowodów, że istnieje koherencja między podmiotowym traktowaniem pracowników, włączaniem ich w decyzje podejmowane przez firmę a osiągnięciami przedsiębiorstwa. Sama partycypacja zaś pozostaje kolejną próbą realizacji w życiu społecznym wartości, które są głęboko zakorzenione w kulturze Zachodu. Przedmiotem zainteresowania autorów stały się formy reprezentacji pracowniczej. Nacisk położony został na funkcjonowanie związków zawodowych w realiach typowych dla współczesnej rzeczywistości rynkowej. Porusza się również zagadnienia związane z pracą, zarządzaniem, zastosowaniem nowoczesnych technologii w świecie przedsiębiorstw ‒ jak pogodzić ludzkie potrzeby, związane m.in. z bezpieczeństwem, pragnieniem bliskości, współpracy, z napięciem generowanym przez mechanizmy rynkowe. Aby skutecznie rywalizować ze sobą firmy muszą być coraz bardziej elastyczne, skłonne do podejmowania szybkich decyzji. Gdzie w tym wszystkim miejsce dla człowieka, dla jego podmiotowości, dla humanizacji stosunków pracy?

Humanizm performatywny: polemika z filozofią w praktyce literackiej Witolda Gombrowicza

Alfred Gall

Książka ta skupia się na roli filozofii w twórczości Witolda Gombrowicza. Praktyka literacka polskiego pisarza jest tu ujęta z perspektywy myśli neopragmatycznej oraz poststrukturalistycznej, przy czym pisanie literackie jest ujmowane jako swego rodzaju próba performatywnego przerobienia i podważenia określonych koncepcji filozoficznych. Okazuje się, że praktyka literacka Gombrowicza przez przewartościowanie oraz wręcz dekonstrukcję wybranych pojęć filozoficznych dąży do zrealizowania swoistego humanizmu, polegającego na przekroczeniu rzeczywistości zorganizowanej przez myślenie filozoficzne, i na dotarciu do innego wymiaru – wymiaru pozaludzkiego, który zwłaszcza przez pisanie jest przywołany i objawia się w tekstach w swoim specyficznym kształcie. Pisanie jest humanistyczne, ponieważ umożliwia dotarcie do wymiaru pozaludzkiego, który zresztą wpisany jest w medium kulturowe tekstu literackiego i przez to zaś uczłowieczone (by użyć wyrazu Gombrowiczowskiego).

Humanizowanie narcystycznego stylu

Stephen M. Johnson

Wznowiona po 30 latach książka Stephena M. Johnsona nie traci na swojej aktualności. Czym różni się od innych książek opisujących problematykę narcystycznego stylu? Nie było i nie ma autora, który piękniej opisuje i rozumie to, co się układa w naszą narcystyczną wrażliwą strukturę. Ogromną wartością tej książki jest obszerny materiał kliniczny, który pokazuje krok po kroku sposoby pracy terapeutycznej z pacjentami ze stylem narcystycznym . Autor korzysta z wiedzy opartej na teorii relacji z obiektem, terapii Gestalt, pracy z ciałem, terapii Ericksonowskiej i behawioralnej. "Humanizowanie narcystycznego stylu jest jedną z serii książek Stevena Johnsona poświęconych problematyce charakteru. Johnson przedstawia w niej czytelnikowi narcystyczny styl charakteru, odzwierciedlający trudności emocjonalne, z jakimi przyszło sobie radzić ludziom, których problemy biorą początek z urazów doznanych we wczesnym dzieciństwie, w okresie, kiedy jednostka nawiązuje pierwsze relacje z innymi. Przybliżając czytelnikowi sposób przeżywania siebie i innych osób z narcystycznym stylem, wyjaśniając naturę i przyczyny ich postaw i zachowań i przede wszystkim - ukazując ich cierpienie i samotność, autor pozwala czytelnikowi empatycznie zrozumieć osobę z rysem narcystycznym, zobaczyć w niej ludzką istotę, wbrew pozorom spragnioną głębokiej, znaczącej i satysfakcjonującej relacji z drugim człowiekiem." Anna Czownicka

Humor świętych. Historie i anegdoty

Henryk Bejda

Smutny święty to żaden święty twierdził najweselszy święty, Filip Neri. Wesołość zalecał innym, bo uważał, że smutek szkodzi duszy. Weźmy to sobie wszyscy do serca. Zresztą katolicyzm był, jest i zawsze będzie religią radości. Dobra Nowina jest przede wszystkim Radosną Nowiną, a nasza radość to najlepszy sposób głoszenia chrześcijaństwa, jak uważała św. Matka Teresa z Kalkuty Przekazuję w ręce drogich Czytelników bukiet dowcipów o świętych, błogosławionych i sługach Bożych, kawałów przez nich samych obmyślonych lub przez nich opowiadanych, zabawnych przejęzyczeń i śmiesznych żartów sytuacyjnych. Czytajmy zatem, radujmy się i chwalmy Pana, dzielmy się nimi z bliźnimi. Autor

Humor żydowski

Praca zbiorowa

Esencja humoru żydowskiego w najczystszej postaci. Zbiór dowcipów i humorystycznych opowiastek cieszących się ogromną popularnością. Dowcipy nie tylko bawią czytelnika, lecz także są źródłem informacji o tradycji, obyczajach i nakazach religijnych braci starszych w wierze. Wiele humorystycznych obrazków traktuje o sprawach dnia codziennego: miłości, szkole, handlu, pieniądzach, biedzie czy skąpstwie. Humor żydowski to humor, który się nie starzeje, nie traci uniwersalnej wymowy i bawi do dzisiaj.

Humorem i (u)Śmiechem

Szymon J. Wróbel

Humorem i (u)Śmiechem to prawdopodobnie najpoważniejsza książka o humorze jaka do tej pory powstała. Składają się nań wyjątkowe wywiady, przeplatane kultowymi żartami i zapomnianymi słowami pomnikowych mentorów. Dla jednych ta książka będzie wskazówką, czy inspiracją, dla kogoś lekiem na gorszy dzień, innych pobudzi do refleksji,  będą też tacy, dla których może stać się czystą rozrywką w miłym towarzystwie. Na książkę składają się barwne, często zaskakujące historie niezwykłych postaci, których na różny sposób łączy humor i (u)śmiech. Profesor Jan Miodek, Anna Dymna, Abelard Giza, Krzysztof Wielicki, Krzysztof Skiba, Jacek Fedorowicz, Joanna Kołaczkowska, Artur Andrus, Kamil Nosel i wielu innych. A wszystko co znajdziemy na kolejnych jej stronach, okraszone zostało karykaturami artysty Szymona Teluka.

Humoreska

Henryk Zbierzchowski

Henryk Zbierzchowski Impresye Humoreska Już świt przesiąkły drganiem świateł bladem, W kielichach kwiatów sennie się przelewa, Faun jeszcze drzemie, wsparty o pień drzewa, Rosa mu w włosy świetlny wpięła dyadem. Wtem elfy, w leśne zadzwoniwszy fiołki, Gdzie je uśpione rośny dopadł ranek, Lotny w powietrzu zatoczyły wianek, Lecąc się suszyć na d... Henryk Zbierzchowski Ur. 19 listopada 1881 we Lwowie Zm. 6 listopada 1942 w Krynicy Najważniejsze dzieła: Małżeństwo Loli, Żongler. Rzeczy wesołe i smutne, Człowiek o dwu twarzach Pisarz związany całe życie ze Lwowem. Debiutował w 1898 r. na łamach krakowskiego czasopisma "Życie", dwa lata później wydał pierwszy tomik poezji, Impresje. Ukończył studia prawnicze. W latach 1906--1910 pracował jako redaktor czasopisma "Nasz Kraj", publikował też w "Gazecie Porannej". Od 1920 r. prowadził czasopismo satyryczne "Szczutki". W 1928 r. miasto Lwów przyznało mu nagrodę literacką, w 1937 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, rok później Złoty Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury. W czasie wojny znalazł się w Krynicy i tam zmarł. Pisał liryki, powieści, nowele, piosenki (patriotyczne i kabaretowe) i sztuki teatralne (przeważnie komedie i wodewile). Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Humoreski

Mark Twain

"Uwielbiam potężny geniusz Michelangela, człowieka, który był wielkim w poezji, wielkim w malarstwie, rzeźbie, architekturze, we wszystkim, czego się dotknął. Nie wynika stąd jednak, aby mnie miano Michałem Aniołem częstować na pierwsze i drugie śniadanie, na obiad, podwieczorek i kolację a oprócz tego drugie tyle razy w międzyczasie. Lubię we wszystkim rozmaitość. Tymczasem na przykład w Genui wszystko zostało wykonane według planów Michała Anioła, w Mediolanie czego sam nie rysował lub nie malował, to rysowali i malowali jego uczniowie; jezioro Como przez niego zostało pomalowane, w Padwie, Weronie, Bolonii, Wenecji nie usłyszysz z ust przewodników nic innego, oprócz imienia Michelangela. We Florencji wszystko malował a prawie do wszystkiego sporządzał plany, do czego zaś osobiście twórczej nie przyłożył ręki, tam miał przynajmniej zwyczaj siadać na ulubionym kamieniu, aby się przyglądać rzeczom. Kamienie te naturalnie pokazywano nam i musieliśmy je także podziwiać. W Pizie wszystko jest wedle jego projektów z wyjątkiem starej wieży, ale i tę by mu na pewne przypisano, gdyby tak krzywo nie stała. (...) Nigdy przez całe moje życie nie było mi tak lekko na sercu, nie doświadczyłem takiego ukojenia, takiego spokoju duszy, jak wczoraj, kiedym się dowiedział, że Michelangelo już umarł. (fragment) Tagi: klasyka, opowiadanie, humor,

Humoreski

Mark Twain

  “Humoreski” to wspaniały zbiór satyr amerykańskiego pisarza Marka Twaina którego William Faulkner nazwał „ojcem amerykańskiej literatury”.   W skład tego zbioru wchodzą takie utwory jak: Nasz włoski przewodnik Rogers Opowiadanie komiwojażera Rewolucya w Pitcairn Nieszczęśliwy narzeczony Aurelii Umiejętność — contra: traf

Humoreski

Mark Twain

Mark Twain, właściwie Samuel Langhorne Clemens (1835-1910) amerykański pisarz pochodzenia szkockiego, satyryk, humorysta. Do jego najbardziej znanych powieści należą Przygody Tomka Sawyera (1876), Przygody Hucka (1884) i Książę i żebrak (1881). Pisarz William Faulkner nazwał Twaina ojcem amerykańskiej literatury. (Za Wikipedią). Niniejszy zbiorek zawiera humoreski: Nasz włoski przewodnik, Rogers, Opowiadanie komiwojażera, Rewolucja w Pitcairn, Nieszczęśliwy narzeczony Aurelii, Umiejętność contra: traf, Niewydana bajka, Skradziony biały słoń, Śmiertelna Gałka, Zegarek.