Katedra

Jacek Dukaj

Nowe, ekskluzywne wydanie opowieści, którą zachwycił się świat. Oto Katedra wyrosła z żywokrystu, świątynia milczącego kosmosu. Piękno nieludzką ręką stworzone. Tajemnica nauki, religii i sztuki. Wejdź. Przeżyj. Spróbuj wypowiedzieć. Wypadek zmusza holownik Sagittarius do schronienia się na jednej z planetoid w układzie gwiazdy Lévie. Zapasów tlenu nie starczy jednak dla wszystkich. Izmir Predú poświęca się, by reszta załogi holownika przeżyła. Do jego grobu na zimnej, pozbawionej atmosfery planetoidzie ciągną tłumy. Niektórzy pielgrzymi doznają cudownego uzdrowienia. Jeden z nich na grobie Izmira funduje Katedrę. Katedry się nie buduje, lecz sadzi. Katedra rośnie, dojrzewa, rozkwita. Co, kto wpływa na jej architekturę i na trajektorię planetoid? Wysłany na Izmiraidy ksiądz Pierre Lavone ma rozstrzygnąć kwestię cudów i świętości Izmira Predú, odkryć tę tajemnicę Izmiraid zanim z Katedrą przepadną na wieczność w międzygwiezdnej pustce Wydanie dopełnione szkicami, projektami alternatywnymi oraz opracowanymi na potrzeby tej edycji kadrami Tomka Bagińskiego z jego nominowanej do nagrody Oscara adaptacji Katedry, wyprodukowanej przez Platige Image.

Katedra

Jacek Dukaj

Niebezpiecznie jest za bardzo się zapatrzyć Planetoidy w układzie gwiazdy Lévie. Wypadek zmusza holownik Sagittarius do schronienia się na jednej z nich. Zapasów tlenu nie starczy jednak dla wszystkich. Izmir Predú poświęca się, by reszta załogi holownika przeżyła. Do jego grobu na zimnej, pozbawionej atmosfery planetoidzie ciągną pielgrzymki. Czy naprawdę zdarzają się tam cudowne uzdrowienia? Jeden z ozdrowieńców funduje na grobie Izmira Katedrę. Katedry się nie buduje, lecz sadzi; Katedra rośnie, dojrzewa, rozkwita. Coś lub ktoś wpływa na kod żywokrystu Katedry i trajektorię roju planetoid. Wysłany na Izmiraidy ksiądz Pierre Lavone ma rozstrzygnąć kwestię świętości i cudów Izmira Predú oraz odkryć tajemnicę Izmiraid zanim planetoidy razem z Katedrą przepadną na wieczność w pustce międzygwiezdnej... Na podstawie opowiadania Jacka Dukaja powstał film Tomasza Bagińskiego nominowany do Oscara. Ale znana oscarowa animacja pokazuje jedynie ostatnie sceny, dlatego warto przeczytać książkę, aby samemu spróbować rozwikłać tajemnice planetoid, Katedry i żywokrystu. Unoszę głowę i przed oczyma mam kosmos. Rorschachowe wyciemnienia mgławic, rzekę Drogi Mlecznej, delikatne kwiaty gwiezdnych gromad, srebrny piasek odległych galaktyk, kwazarów, zgrzytliwe świetlne staccato pulsarów A umysł to chłonie, obraca, organizuje, nazywa formy. Pierwsi kosmonauci, powracając z orbity, często mówili o doświadczeniu mistycznym. Dane im było obcować pośrednio z wysoką transcendencją. Kosmos Katedra oddziałują w ten sam sposób. (fragment tekstu)

Katedra

Ben Hopkins

Książka roku 2021 według Sunday Timesa, New York Timesa Jedna z najlepszych powieści historycznych, jakie czytałem. - Dan Jones, autor bestsellerów Templariusze, Krzyżowcy, Świt królestw Pierwsza połowa XIII wieku. W Hagenburgu trwa wielka przebudowa katedry. W cieniu monumentalnej budowli tętni życie. Wszyscy, od biskupiego skarbnika, przez miejskich kupców, utalentowanych mistrzów kamieniarskich, po miejscową społeczność żydowską, pozostają pod jej przemożnym wpływem wykraczającym poza kwestie duchowe i artystyczne. Zaskakujące koleje losów skarbnika Eugeniusa von Zaberna, uparcie spełniających marzenia braci Schäfferów i ich przedsiębiorczej siostry Grete, żony kupca, barona von Kronthala zakochanego w córce heretyka oraz wyjątkowego żydowskiego chłopca Judla ben Icchaka tworzą barwną mozaikę życia ówczesnego społeczeństwa. Walka o władzę i wpływy między Kościołem a możnymi, płonące stosy heretyków, watykańskie i dworskie intrygi, polityczne stronnictwa i ekonomiczne interesy, skrywane miłości Wszystko to sprawia, że miłośnicy prozy Umberta Eco, Hilary Mantel i Kena Folletta będą zachwyceni atmosferą i żywymi postaciami Katedry Bena Hopkinsa.

Katedra Najświętszej Panny Paryskiej. Dzwonnik z Notre-Dame. Notre-Dame de Paris 1482. The Hunchback of Notre Dame

Victor Hugo

"Katedra Najświętszej Marii Panny w Paryżu powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem Dzwonnik z Notre-Dame, osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Książka wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika. Książka została napisana pod wpływem odnalezienia przez autora greckiego napisu (Przeznaczenie) na ścianie Katedry Notre-Dame. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_Marii_Panny_w_Paryżu) Notre-Dame de Paris relve du genre du roman historique, qui est la mode au début du XIXe sicle16, de mme que la période du Moyen Âge qui suscite un intért nouveau de la part des écrivains et des potes partir des années 1820, sous l'impulsion d'auteurs comme Chateaubriand ou Madame de Staël. Le chapitre Paris vol d'oiseau , en particulier, présente une tentative de reconstitution historique du Paris de 1482. Mais Victor Hugo ne se considre pas comme tenu de respecter la vérité historique tout prix et n'hésite pas modifier le détail des faits et resserrer l'intrigue pour faire mieux ressortir le caractre de personnages historiques comme Louis XI ou pour mettre en avant sa vision de l'Histoire. En cela, il applique son roman les principes exposés dans un article propos de Walter Scott qu'il a publié en 1823, et o il affirme : j'aime mieux croire au roman qu' l'histoire, parce que je préfre la vérité morale la vérité historique . (https://fr.wikipedia.org/wiki/Notre-Dame_de_Paris_(roman) The novel's original French title, Notre-Dame de Paris (the formal title of the Cathedral) indicates that the Cathedral itself is the most significant aspect of the novel, both the main setting and the focus of the story's themes. With the notable exception of Phoebus and Esmeralda's meeting, almost every major event in the novel takes place within, atop, and around the outside of the cathedral, and also can be witnessed by a character standing within, atop, and around the outside of the cathedral. The Cathedral had fallen into disrepair at the time of writing, which Hugo wanted to point out. The book portrays the Gothic era as one of the extremes of architecture, passion, and religion. The theme of determinism (fate and destiny) is explored as well as revolution and social strife. The severe distinction of the social classes is shown by the relationships of Quasimodo and Esmeralda with higher-caste people in the book. Readers can also see a variety of modern themes emanating from the work including nuanced views on gender dynamics. For example, Phoebus objectifies Esmeralda as a sexual object. And, while Esmeralda is frequently cited as a paragon of purity this is certainly how Quasimodo sees her she is nonetheless seen to create her own objectification of the archer captain, Phoebus, that is at odds with readers' informed view of the man. (https://en.wikipedia.org/wiki/The_Hunchback_of_Notre-Dame)"

Katedra Notre-Dame w Paryżu (Dzwonnik z Notre-Dame)

Wiktor Hugo

‘Katedra Notre-Dame w Paryżu’ – powieść Wiktora Hugo znana w Polsce również pod tytułem „Dzwonnik z Notre-Dame”, osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to „obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta”. Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy. Książka wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji. W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika. Książka została napisana pod wpływem odnalezienia przez autora greckiego napisu „ΑΝАΓΚΗ” („Przeznaczenie”) na ścianie Katedry Notre-Dame. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Katedra_Marii_Panny_w_Paryżu)

Kategoria duchowości i jej wybrane parafrazy w pedagogice

Marta Znaniecka

Jest to książka o „dziwnej obecności” kategorii duchowości w pedagogice.  Z jednej strony jest ona niemal wstydliwie – być może ze względu na nienaukowe pochodzenie – zasłaniana i wciąż nazywana inaczej, z drugiej – pomimo licznych przebrań i przemianowań – z uporem, pod wciąż nowymi postaciami, do pedago-gicznego języka powraca. Marta Znaniecka stawia w ten sposób istotne pytanie 

Kategoria punktu widzenia w przekładzie ustnym z perspektywy językoznawstwa kognitywnego. W relacji język polski - język angielski

Łukasz Wiraszka

Książka stanowi próbę ukazania szeregu zjawisk semantycznych, które wspólnie określić można mianem zmian – czy też przesunięć – punktu widzenia osoby mówiącej, przez pryzmat aparatu pojęciowego, jaki oferuje językoznawstwo kognitywne, na materiale przekładu ustnego. Analiza licznych autentycznych przykładów z tłumaczeń w parze języków polski–angielski pozwala autorowi wskazać kilka interesujących regularności i zależności w ramach relacji między tłumaczeniem konsekutywnym a symultanicznym, a także zaoferować implikacje dla dydaktyki przekładu ustnego. Łukasz Wiraszka – tłumacz języka angielskiego, pasjonat językoznawstwa kognitywnego, wykładowca w Katedrze UNESCO do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.  

Kategorie antropologiczne i tożsamość narracyjna. Szkice z pogranicza neurosemiotyki i historii kultury

Jan Kordys

Książka jest rezultatem interdysplinarnych dociekań, od filozofii języka po psychoanalizę. Opowiada o przygodach umysłu, jego aktywności ujawniającej się w codziennych zachowaniach, w obserwacjach oraz eksperymentach neuropsychologów, w czynach bohaterów Homera czy dziele Prousta. Jako prezentacja nurtów w humanistyce - wskazuje również na istotne tematy rozpoczynającego się stulecia w innych dziedzinach, które nie pozostaną bez wpływu na tę pierwszą. Wydaje się bowiem, że umysł będzie dla biologii XXI wieku tym, czym w minionym był dla niej gen (Erik Kandel). Natomiast w refleksji nad umysłem dominantą stanie się pamięć (François Jacob). Druga połowa XX wieku przyniosła znaczącą zmianę w podejściu do relacji między umysłem a mózgiem. Nieinwazyjne techniki badawcze ukazują ‘biologię świadomości’, a zarazem - wymiar społeczny aktywności mózgu. Na styku neuroscience, cognitive science, antropologii kulturowej, lingwistyki powstaje obraz człowieka jako bytu mózgowego i cielesnego, a zarazem istoty społecznej posługującej się językiem oraz innymi systemami znaków. Ponadto, rozumienie - chociażby cząstkowe - mechanizmów mózgu jest niezbędne, abyśmy mogli szukać odpowiedzi na pytania: na ile czynniki warunkujące akty, emocje, myśli są podporządkowane prawom neurofizjologii? a więc również: czy jesteśmy czymś więcej niż nasze mózgi, żyjąc w dwóch splecionych ze sobą światach: jednym rządzonym przez biologię, drugim - przez porządek symboliczny? Stopniowo rodzi się także dialog między psychiatrią, neurobiologą, psychoanalizą. Jego źródeł można szukać w pracach neurologów z przełomu XIX i XX wieku (tradycji kontynuowanej przez Aleksandra Łurię czy Olivera Sacksa), którzy łączyli subtelną analizę kliniczną z głębokim rozumieniem pacjentów.

Kathakali - sztuka indyjskiego teatru

Krzysztof Renik

Książka ukazuje wyniki badań terenowych nad jedną z najbardziej widowiskowych form scenicznych w Indiach. Powinna zainteresować ludzi zawodowo zajmujących się teatrem, a także tych, których pociągają przemiany zachodzące w kulturze hinduskiej.

Katherine Christine

Hugh Walpole

Nicholas Harris, his father, and Rosamund Harris, his mother, looked at him with love and pride. Nicholas, a huge man, was 1603 fifty-nine years old this year, and his wife thirty-seven. They were in their own house in Westminster, and everything was fine with them. Robert, their only child, was three years old. He was wide and well-built, but not tall, his strong legs lay firmly on the ground, his round head sat well on his thick neck, his eyes were steady and piercing. He was still a child, but already had self-confidence and independence. Now he was a serious child: he only laughed when his father was at hand.

Katolicki - czyli jaki? Prawdziwa i fałszywa reforma

Kard. Gerhard Ludwig Müller

Kardynał Gerhard L. MUller na nowo odkrywa przed nami, co znaczy być katolikiem. Zebrane w tym tomie eseje byłego prefekta Kongregacji Nauki Wiary bardzo jasno pokazują, jak nie zatracić swojej tożsamości w czasach naznaczonych kryzysem wiary, skłaniającym do snucia wydumanych interpretacji Bożego objawienia i rozpuszczania soli Ewangelii w zawiesinie tak zwanych nowych kontekstów współczesności. To propozycja dla wszystkich, którzy katolickość Kościoła pojmują bardzo osobiście - jest ona dla nich nie tylko jedną z wielu prawd wiary, ale przede wszystkim najwłaściwszą drogą prowadzącą do zbawienia.

Katolicki dżentelmen

Sam Guzman

Sam Guzman pokazuje, że katolicki dżentelmen nie może być bożonarodzeniowym i wielkanocnym katolikiem od święta, traktującym wiarę jak bufet, przy którym zamawia się przekonania pasujące do określonego stylu życia. Powinien postępować w zgodzie z prawdą objawioną przez Chrystusa Pana. Dzisiaj, kiedy jak nigdy dotąd kwestionuje się nawet samo znaczenie bycia mężczyzną, warto na nowo postawić pytanie o to, kim jest mężczyzna i jak ma nim być. Autor w zwięzłych rozważaniach zajmuje się różnymi aspektami męskości, w tym m.in.: wychowaniem, życiem duchowym, tradycją.

Katolicki Katechizm Społeczny

ks. Józef Rogiński

Przedwojenne kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego opublikowane w roku 1935 przez ks. Józefa Rogińskiego. Autor opierał się ściśle na Katechizmie katolickim Kardynała Gasparriego, który był jednym z najsłynniejszych katechizmów okresu Międzywojnia. Swoją pracę oparł również o papieskie encykliki:Rerum novarum, która stanowiła reakcję Kościoła Rzymskiego na rosnące wpływy ruchów komunistycznych wśród katolickich robotników;Divini illius magistri, O chrześcijańskim wychowaniu młodzieży;Casti connubii, która podkreśliła świętość małżeństwa, zabroniła jako grzechu ciężkiego używania wszelkich form sztucznej kontroli urodzeń oraz przypomniała o potępieniu aborcji;Quadragesimo anno, o odnowieniu ustroju społecznego i dostosowaniu go do Prawa Ewangelicznego. Książkę prezentujemy w wersji oryginalnej, dostosowując jedynie ortografię i gramatykę do wymogów współczesnej polszczyzny. Ks. JÓZEF ROGIŃSKI: W latach 1906-1911 studiował teologię w Sankt Petersburgu na Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej. Po sowieckim i niemieckim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i aresztowany przez Niemców ok. 15.09.1939. Został przetransportowany do obozu Springborn funkcjonującym w dawnym klasztorze franciszkańskim w Stoczku Warmińskim. Najprawdopodobniej został zamordowany przez Niemców w KL Soldau. Autor wielu książek, m.in. św. Tomasz z Akwinu. Szkic biograficzny; Kartki z podróży do Francji; Podróż do Afryki na Kongres Eucharystyczny w Kartagenie; Katolicki Katechizm Społeczny; Droga Krzyżowa dla członków Akcji Katolickiej". NIHIL OBSTAT Ks. M. Piaszczyński cenzor Łomża 17.I.1935. IMPRIMATUR Łomżae, die 23 januarii 1935. Bernardus Dembek, Eppus Aux. Vic. Gen. No 295/35.

Katolicki savoir-vivre. ... czyli czego nie wiesz o zachowaniu w kościele

Wojciech Jaroń

Co zrobić, gdy chce nam się śmiać w kościele? Czy nieskorzystanie z wody święconej jest grzechem? Dlaczego przy ołtarzu nie może się palić więcej niż siedem świec? Czym jest turyferariusz, a czym nawikulariusz? Kiedy uklęknąć na jedno, a kiedy na dwa kolana? Wydaje się, że aby dobrze zachować się w Kościele, musimy dużo wiedzieć. Tu odpowiedni gest liturgiczny, tu jakiś znak, tam jakiś symbol... Tu przyklęknąć, tam się skłonić. Tu podnieść wzrok, a tam śpiewać, tu siedzieć, tam bić się w piersi... Można się całkiem pogubić. W liturgii jak w życiu istnieje określony kanon zachowań, którego warto przestrzegać. To, czy umiemy w konkretnej sytuacji odpowiednio się zachować, świadczy o naszej kulturze, o szacunku do ludzi, z którymi się spotykamy, i do instytucji, w której się znajdujemy. A to, jak zachowujemy się w świątyni ma podwójne znaczenie

Katolickie mniejszości wyznaniowe w Polsce i Ukrainie. Studia porównawcze

Magdalena Zowczak, Maria Sokołowska, Elżbieta Przybył-Sadowska, Magdalena Zatorska, ...

Katolickie mniejszości wyznaniowe w Polsce i Ukrainie. Studia porównawcze Redakcja naukowa Magdalena Zowczak Studia zawarte w monografii ukazują społeczności dwóch wyludniających się, peryferyjnych miasteczek: Murafy na ukraińskim Podolu, gdzie wśród prawosławnych zamieszkują od wieków rzymscy katolicy, oraz Białego Boru, gdzie po drugiej wojnie światowej osiedlono deportowanych z Bieszczad grekokatolików.

Katolicy

Brian Moore

Lądowanie helikoptera księdza Jamesa Kinselli, pełnomocnika z Rzymu, zwiastuje kryzys w uporządkowanym życiu mnichów z opactwa Muck, na ich jałowej wyspie u brzegów Irlandii. Kinselli przybywa z delikatną misją przywołania opactwa do współczesnej formuły istnienia Kościoła, a to znaczy również: uzyskania gwarancji, że mnisi porzucą tradycyjne praktyki na górze Coom, które uczyniły to odległe sanktuarium głośnym miejscem pielgrzymek i powodem zażenowania ruchu ekumenicznego. Kinsella, ubrany w dżinsowy mundur polowy i kurtkę lotniczą, mówiący z amerykańskim akcentem, jest modelowym wcieleniem nowego księdza. Uczeń południowoamerykańskiego rewolucjonisty, ojca Hartmanna, postrzega Kościół katolicki przede wszystkim jako strukturę, przez którą rewolucja socjalna może dotrzeć do upośledzonych i wyzyskiwanych rejonów świata. Jednak okazuje się wbrew pozorom, że coś jednak łączy Pełnomocnika i krnąbrnego tradycjonalistę: Stary opat, też bowiem zdążył zeświecczeć w rutynie i stał się zaledwie obrządkowym brygadzistą swojej małej społeczności, ukrywającym w rytuale osobisty deficyt wiary. Mimo to żądanie Kierownictwa Kościoła, aby przemianować Cuda na symbole, oznacza z punktu widzenia opata nakaz wiarołomstwa nie tyle nawet wobec Boga, w którego wątpi, co wobec własnej trzódki, która mu zawierzyła - i poprowadzenie jej wbrew samemu sobie w przerażającą otchłań bez powrotu, w której on sam już jedną nogą się znajduje.. W tym wyspiarskim bractwie widzimy niby w mikrokosmosie Kościół katolicki, który obejmuje zarówno ludzi świętych jak i zaledwie oddanych pracowników, polityków czy przywódców. Katolicy, modelowy obraz klasztornego życia, w najgłębszej warstwie opowiada po prostu o utracie wiary. Daje mistrzowski opis jej substytutów, jej sublimacji i jej probierzy.

Katolik ofiarą?

Zbigniew Kaliszuk

Istnieje powszechne przekonanie, że Kościół ze swoim nauczaniem o miłości, seksualności i cierpieniu utkwił w poprzedniej epoce. Z poglądem tym mierzy się Zbigniew Kaliszuk w książce Katolik ofiarą? drugiej części bestsellerowego Katolik frajerem? Znajdziesz tu odpowiedzi na pytania: Dlaczego Kościół zakazuje seksu i krytykuje wspólne mieszkanie przed ślubem? Czy seks zawsze jest czymś grzesznym? Jak wygrać miłość? Jak zadbać o to, by związek dwojga osób był udany? Czy cierpienie jest karą za grzechy, a może wręcz przeciwnie łaską daną od Boga? Czy cierpiący człowiek jest skazany na nieszczęśliwe życie? Jak postępować w obliczu cierpienia otaczających nas ludzi? Wraz z autorem odpowiedzi na powyższe pytania szukają znani dziennikarze, sportowcy i osoby duchowne, m.in. Krzysztof Ziemiec, Szymon Kołecki, Michał Jeliński, Jasiek Mela, Jacek Olszewski, Ania Golędzinowska, ks. Marek Dziewiecki i s. Małgorzata Chmielewska

Katolik talibem?

Zbigniew Kaliszuk

Związki partnerskie, eutanazja, aborcja, in vitro czy katolik może mieć na ich temat własne zdanie? A jeśli zdanie to zbiega się ze stanowiskiem Kościoła? Czy to znaczy, że nie potrafi myśleć samodzielnie? W książce tej, będącej kontynuacją świetnie przyjętych dwóch pierwszych tomów (Katolik frajerem?, Katolik ofiarą?), znajdziesz zapis gorących dyskusji o sprawach, które poruszają opinię publiczną i wywołują największe emocje. O prawach homoseksualistów, kobiet, księży, nienarodzonych dzieci i osób cierpiących rozmawiają m.in. Przemysław Babiarz, Krzysztof Ziemiec, Teresa Tomeo, Marek Jurek, Tomasz Terlikowski, Bronisław Wildstein, Wojciech Sadurski, Izabela Jaruga-Nowacka czy Szymon Grzelak. Jak trafić do ludzi, którzy nie widzą różnicy między talibem a katolikiem? Jak odmienić serce tych, którzy uważają Jezusa za przestarzały obciach? Ta książka w dużym stopniu pomoże znaleźć odpowiedź na to pytanie. A jest ono fundamentalne dla przyszłości chrześcijaństwa Łukasz Adamski, publicysta tygodnika Sieci, redaktor naczelny portalu wNas.pl. Bardzo dobra, rzeczowa dyskusja dotycząca tematów seksu, aborcji, in vitro, eutanazji przedstawiona z różnej perspektywy światopoglądowej. Tę książkę powinien przeczytać każdy katolik i nie katolik - Michał Chorosiński aktor.

Katorżnik

Jan Siwiński

Pamiętniki sybiraka zesłanego w roku 1863 na osiem lat do robót katorżnych w kopalniach Nerczyńskich, kraju Zabajkalskiego na Syberii. Autor sam tak pisze na temat owych pamiętników: Męki i niedole, wycierpiane i przebyte w r. 1863 i następnych lat w syberyjskich katorgach, utkwiły mi tak silnie w pamięci, że dzisiaj, pisząc o nich, uprzytomniam sobie każdą chwilę przebytych cierpień z taką dokładnością, jakby to działo się dopiero wczoraj, a jednak temu już z górą lat czterdzieści, a bieg życia mojego ku wieczorowi się już zbliża! Nim jednak umrę, chciałbym jak Rufln Piotrowski, albo Ugolin wypłakać me dzieje. Jednak pióro me nieudolne nie potrafi oddać tego, co serce czuje, przeto proszę o pobłażliwość tych, którzy będą czytać te moje pamiętniki, pisane nie dla filozofów ani w ogóle osób uczonych, lecz pisane dla patriotów, którzy gorąco umiłowali sprawę narodową. Ponieważ obrachunek z wrogiem dotąd nie skończony, przeto niechaj będą one przypomnieniem dla młodzieży, że śmierć lepsza od niewoli!...

Kato-tata. Nie-pamiętnik

Halszka Opfer

"Kato-tata" odsłania tabu, dotyka wrażliwego ciała wykorzystywanego dziecka, które nie szuka nigdzie pomocy a jątrzące rany nie goją się i roznoszą w nieskończoność, również na ciele i duszy dorosłej kobiety. Niechętnie rozmawiamy o molestowaniu dzieci, a już na pewno za wszelką cenę unikamy odnośników do osobistych doświadczeń naszych rozmówców, jakby bojąc się, że niechcący poruszone wspomnienia zaczną cuchnąć. Dlatego tak ważne jest, żeby to dziecko zaczęło krzyczeć, żeby wykrzyczało z siebie tę traumę, poczucie winy i strach. W "Kato-tacie" dziecko właśnie krzyczy, prostym, zwykłym językiem, wypranym z zawiłości literackiego stylu. Dopóki ten niezrozumiały ból siedzi cicho, dziecko będzie nadal cierpieć, choćby miało sto lat. Jeśli wyobrazimy sobie "Niedole cnoty" Sade`a w połączeniu z "Malowanym ptakiem" Kosińskiego przeniesione na Dolny Śląsk w realia lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych - możemy w przybliżeniu określić "Kato-tatę". Czytając tę książkę schodzimy do piekła i zastanawiamy się ile takich piekieł znajduje się w naszym najbliższym otoczeniu.

Katowice i Górny Śląsk. Travelbook. Wydanie 1

Mateusz Świstak

Katowice to miasto o złożonej duszy. Piękne, lecz niełatwe w odbiorze. Miasto mozaika, miasto przygoda, miasto tajemnica - wciąż warte odkrywania. Przewodnik pokazuje cztery oblicza Katowic: XIX-wieczne przemysłowe, modernistyczne - wprost z dwudziestolecia międzywojennego, socjalistyczne i w końcu współczesne, poprzemysłowe oblicze miasta kultury. Katowice warto poznawać w kontekście okolicznych miejscowości. Dlatego w drugiej części przewodnika opisanych zostało kilka najciekawszych miast regionu Górnego Śląska. Górnicza przeszłość i nowatorskie projekty Spodek - symbol miasta Muzea, pałace i galerie Atrakcje Górnego Śląska Kuchnia regionalna godna polecenia Travelbook to Twój niezastąpiony towarzysz podróży. Wskaże najważniejsze atrakcje, podpowie, czego szukać poza głównymi szlakami, i wprowadzi w świat miejscowych obyczajów. Znajdziesz w nim opisy najciekawszych regionów i miast, a sprawdzone informacje praktyczne umożliwią staranne zaplanowanie podróży.

Katyń 2010 - Moskwa 1610

Kazimierz Turaliński

Stosunki polsko-rosyjskie postrzegane bywają nad Wisłą przez pryzmat rozbiorów i faktycznej, niemal nieprzerwanej, dwustuletniej obecności wojsk ze Wschodu. Przewodnia myśl patriotyczna, od czasów pierwszego, dokonanego u schyłku XVIII-tego wieku podziału kraju między zaborców, zakładała dla Rzeczpospolitej romantyczną i moralnie uprzywilejowaną rolę ofiary agresji, walczącej o niepodległość i wolność swych obywateli. Wizja ta jednak nie przystaje do potrzeb XXI wieku, w którym Polacy odrzucić powinni pozycję pokrzywdzonego, słabego ogniwa Europy Środkowej. Zwłaszcza, gdy karty historii dowodzą zupełnego braku podstaw do kompleksów, a wręcz ujawniają mało spopularyzowaną chwałę narodowego oręża. Ostatnie cztery stulecia malują obraz Polski, jako najsilniejszego i nigdy niezłamanego przeciwnika Moskwy. Klamry czasowe lat 1610-2010 zawierają w sobie wiele czarnych kart kalendarza, jednocześnie stanowiących listę największych klęsk militarnych globalnego mocarstwa. Jedną z ich konsekwencji stała się dokonana w ramach zemsty Zbrodnia Katyńska, ta zaś pociągnęła za sobą 70 lat później tragiczną w skutkach katastrofę lotniczą w Smoleńsku. Śmierć prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego wraz z małżonką, przywódców wojskowych, parlamentarzystów, liderów organizacji społecznych związanych z kręgiem Rodzin Katyńskich oraz innych, licznych zasłużonych obywateli III RP i urzędników państwowych stanowiła podsumowanie wielowiekowych wojen. W zdecydowanej większości wygrywanych przez Orła Białego.Zrzucenie złej legendy uciemiężonej i rzuconej na kolana Polski potrzebne jest narodowi równie mocno, jak rozwój gospodarczy, czy budowanie jej pozycji we współczesnej Europie i świecie. Nie sposób budować lepszego jutra, gdy codziennością pozostaje zupełnie niepotrzebny kompleks słabości i nic-nieznaczenia narodu polskiego. Szczególnie warto sięgnąć w przeszłość, gdyż wbrew pozorom to właśnie Rzeczpospolita przez stulecia wiodła prym w regionie. To właśnie świadomość kart historii posłała pasażerów rządowego Tupolewa do Smoleńska. Każdy, kto chce zrozumieć  motywy 96 osób wybierających się w swą ostatnią, patriotyczną pielgrzymkę na ziemię katyńską przebyć musi podróż przez cztery ostatnie stulecia. Podróż stanowiącą swoistą terapię, przywracającą równowagę do wyobrażeń o wizerunku Rosji i Polski. Zamiast smutku i żalu - duma i odważne spojrzenie w przyszłość. Odważne, lecz pozbawione pogardy. Nacechowane szacunkiem i odpowiedzialnością. Wartości tej karty dnia dzisiejszego nie sposób przecenić, choć niestety, jak pokazały kręgi czasu, łatwo ją stracić. Książka zawiera syntetyczny opis czterech stuleci wojen pomiędzy Polską i Rosją, szczegółową analizę Katastrofy Smoleńskiej z uwzględnieniem i szczegółowym omówieniem błędów strony polskiej w prowadzonym śledztwie oraz ewidentne nieścisłości w twierdzeniach strony rosyjskiej, a także biogramy wszystkich ofiar 10 kwietnia, zbiór oficjalnych dokumentów związanych z tą katastrofą lotniczą i dwie galerie zdjęć ukazujące żałobę narodową. Spis treści Wstęp 15Drogi do Katynia:Historia konfliktów polsko-rosyjskich 22I Rzeczpospolita od Wielkiej Smuty do końca XVII wieku 23Schyłek Rzeczypospolitej Szlacheckiej 32Od wojen napoleońskich, po konflikt polsko-bolszewicki 43Po 17 września 1939 r. 53Katyń 1940 64Jesień ludów - upadek ZSRR 77 1989 - 2010 Zarzewia konfliktów 82Katyń 82Rewizjonizm historyczny 84Wojska nad Wisłą 85Polityka Polski na wschodzie 86Ekonomia i bezpieczeństwo 89 "Wolność i Prawda" 93List Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego do Rodzin Katyńskich 99 10 kwietnia 2010 r. 102Lista ofiar katastrofy 103Delegacja 103Przedstawiciele parlamentu 104Rodziny Katyńskie i inne stowarzyszenia 105Przedstawiciele Sił Zbrojnych RP 106Osoby towarzyszące 107Biuro Ochrony Rządu 108Załoga rządowego Tu-154 109Rozmieszczenie pasażerów ostatniego lotu                    Tu-154 nr 101 109 Chronologia 11 - 18 kwietnia 11110 kwietnia 11111 kwietnia 12012 kwietnia 12213 kwietnia 12414 kwietnia 12615 kwietnia 12816 kwietnia 13017 kwietnia 13118 kwietnia 133 Teoria konfliktu 135Międzynarodowy Komitet Lotniczy (MAK) 148Przetarg na naprawę Tu-154 158 Nie dyplomacja - kryminalistyka  cz. 1 Pytania bez odpowiedzi 162Wykluczenie problemów technicznych  162Protokoły sekcji zwłok  162Brak zabezpieczenia przez polskie służby materiału       dowodowego 163Stopień zniszczenia ciał 164Uszkodzenie przedmiotów należących do ofiar 165Czas katastrofy 166Stopień zniszczenia wraku 169Awaria samolotu po remoncie z XII 2009 r. 173Fragment skrzydła 174Promień rozrzutu szczątków maszyny 175Brak zabezpieczenia miejsca katastrofy 177Dwie eksplozje 178Nagranie wideo 180Świadek katastrofy Nikołaj Łosiew 181Brak odejścia na drugi krąg 182Ryzyko pilota oraz mgła 183Zeznania kontrolerów z lotniska Siewiernyj 183Oryginalne czarne skrzynki 184Meaconing 185Statystyczne prawdopodobieństwo katastrofy 186Drugi samolot ponad lotniskiem Siewiernyj 189"Przecieki" prasowe 190 Nie dyplomacja - kryminalistyka           cz. 2 Materiał dowodowy 193Zeznania świadków 194Sfalsyfikowane tezy, oświadczenia i dowody 202Nieistotne wątki podnoszone przez media 207Niezbędne do podjęcia w trybie natychmiastowym czynności dowodowe 210 Post mortem. 214Kondolencje 215Przywódcy państwowi i religijni  215Organizacje międzynarodowe  224Prasa zagraniczna 226Księga kondolencyjna prezydenta RP 229Lista kondolencyjna 235Żałoby narodowe 244Po katastrofie 248Wybrane reakcje na arenie międzynarodowej 248Wybrane reakcje na arenie krajowej 250Uroczystości pogrzebowe prezydenckiej pary 253Przedstawiciele państw 254Przedstawiciele organizacji międzynarodowych 25818 delegacji uczestniczących w pogrzebie pary                prezydenckiej: 262Uroczystości żałobne 17 kwietnia 2010 r. 264Uroczystości pogrzebowe 18 kwietnia 2010 r. 267Odznaczenia pośmiertne ofiar katastrofy 272Pośmiertne awanse dla ofiar katastrofy pod Smoleńskiem 277Miejsca wiecznego spoczynku ofiar katastrofy i uroczystości pogrzebowe 280 Kraj po 10 kwietnia. 298Komunikat Nr 186/VI kad. 299Nowa obsada urzędów cywilnych i wojskowych oraz organizacji społecznych 306 Polska rozdarta, czyli epilog. 309 Polska 310 Rosja 316 Śledztwo smoleńskie 322 Noty biograficzne wybranych ofiar katastrofy  327Oficjalna delegacja 327dr hab. Lech Kaczyński Prezydent RP  328Maria Kaczyńska Pierwsza Dama  337Ryszard Kaczorowski Ostatni Prezydent  II Rzeczypospolitej na uchodźstwie 340Krystyna Bochenek Wicemarszałek Senatu RP 345Krzysztof Putra Wicemarszałek Sejmu RP 347Jerzy Szmajdziński Wicemarszałek Sejmu RP 349Aleksander Szczygło Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego 351Władysław Stasiak Szef Kancelarii Prezydenta RP. 354Paweł Wypych Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP 358Mariusz Handzlik Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP 360Stanisław Jerzy Komorowski Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej 362Tomasz Merta Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego 363dr Andrzej Kremer Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 365Mariusz Kazana Dyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ 367Maciej Płażyński Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" 369Andrzej Przewoźnik Sekretarz Generalny  Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa  372 Parlamentarzyści RP 380dr Janina Fetlińska Senator RP  381Stanisław Zając Senator RP  383Leszek Deptuła Poseł na Sejm RP 385Grzegorz Dolniak Poseł na Sejm RP 387dr Grażyna Gęsicka Poseł na Sejm RP 389Przemysław Edgar Gosiewski Poseł na Sejm RP 392Izabela Jaruga-Nowacka Posłanka na Sejm RP 394Sebastian Karpiniuk Poseł na Sejm RP. 396Aleksandra Natalli-Świat Poseł na Sejm RP 400Arkadiusz Rybicki Poseł na Sejm RP 402Jolanta Szymanek-Deresz Poseł na Sejm RP 405Zbigniew Wassermann Poseł na Sejm RP 407Wiesław Woda Poseł na Sejm RP 409Edward Wojtas Poseł na Sejm RP 411 Przedstawiciele Rodzin Katyńskich i innych stowarzyszeń 413Ewa Bąkowska Wnuczka  gen. bryg. Mieczysława Smorawińskiego  414Anna Maria Borowska Córka ppor. Franciszka Popławskiego  417Bartosz Borowski Prawnuk ppor. Franciszka Popławskiego 417Edward Duchnowski Sekretarz Generalny Zarządu Głównego Związku Sybiraków 419ks. prałat Bronisław Gostomski  dziekan dekanatu Londyn-Północ 420o. Józef Joniec Prezes Stowarzyszenia Parafiada 421ks. dr Zdzisław Król Kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej w latach 1987-2007 422ks. Andrzej Kwaśnik kapelan Federacji Rodzin Katyńskich. 423dr Tadeusz Lutoborski syn ppor. Adama Lutoborskiego 424dr Bożena Mamontowicz-Łojek Prezes Polskiej  Fundacji Katyńskiej 426Stefan Melak Prezes Komitetu Katyńskiego 428adw. Stanisław Mikke Wiceprzewodniczący Rady                       Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 430Bronisława Orawiec-Löffler bratanica  majora Franciszka Orawca 432Katarzyna Piskorska Córka ppor. Tomasza Piskorskiego 434Andrzej Sariusz-Skąpski Prezes Federacji Rodzin  Katyńskich 436dr inż. Teresa Walewska-Przyjałkowska Wiceprezes  Fundacji "Golgota Wschodu"  437Wojciech Seweryn Artysta plastyk, przedstawiciel Rodzin Katyńskich 438Leszek Solski przedstawiciel Rodzin Katyńskich 439Gabriela Zych prezes zarządu kaliskiego stowarzyszenia Rodzin Katyńskich 440 Siły Zbrojne RP 441gen. dr Franciszek Gągor Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego  442gen. dyw. pil. Andrzej Błasik dowódca Sił Powietrznych RP  446gen. broni Tadeusz Buk dowódca Wojsk Lądowych RP 449gen. dyw. Kazimierz Gilarski dowódca Garnizonu Warszawa 451Admirał floty Andrzej Karweta dowódca Marynarki Wojennej RP 453gen. broni Bronisław Kwiatkowski dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych RP 455gen. broni Włodzimierz Potasiński dowódca Wojsk Specjalnych RP 458abp gen. dyw. Miron Chodakowski prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego. 460ks. ppłk Jan Osiński Ordynariat Polowy  Wojska Polskiego 461ks. płk Adam Pilch p.o. naczelnego kapelana ewangelickiego Wojska Polskiego. 464bp. gen. dyw. dr hab. Tadeusz Płoski ordynariusz polowy Wojska Polskiego 465 Osoby towarzyszące prezydenckiej delegacji katyńskiej  470Anna Walentynowicz Działaczka związkowa  współzałożycielka NSZZ "Solidarność"  471Joanna Agacka-Indecka Prezes Naczelnej Rady Adwokackiej   478Piotr Nurowski Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego  480płk. Czesław Cywiński Prezes Światowego Związku Żołnierzy AK 482dr hab. Janusz Kurtyka Prezes Instytutu Pamięci Narodowej 483dr Janusz Kochanowski Rzecznik Praw Obywatelskich V kadencji 487Sławomir Skrzypek Prezes Narodowego Banku Polskiego 491Janusz Zakrzeński Polski aktor. 494ks. prof. Ryszard Rumianek Rektor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 497ks. Roman Indrzejczyk Kapelan prezydenta RP. 499ppłk Zbigniew Dębski członek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari, powstaniec warszawski  501gen. Stanisław Nałęcz-Komornicki Kanclerz Orderu  Wojennego Virtuti Militari  502Janina Natusiewicz-Mirer Sybiraczka, działaczka społeczna 504Barbara Mamińska Dyrektor Biura Kadr i Odznaczeń w Kancelarii Prezydenta Polski 505Izabela Tomaszewska Dyrektor Zespołu Protokolarnego Prezydenta RP  506płk dr hab. Wojciech Lubiński Lekarz prezydenta RP  Lecha Kaczyńskiego 507Katarzyna Doraczyńska Pracownik biura prasowego Kancelarii Prezydenta RP 508Janusz Krupski Kierownik Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych 510Aleksander Fedorowicz Prezydencki tłumacz języka rosyjskiego 512Dariusz Jankowski Pracownik kancelarii  Prezydenta RP 513 Funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu 514mł. chor. Agnieszka Pogródka-Węcławek Funkcjonariusz i Stewardessa BOR 515ppłk. Jarosław Florczak Oficer BOR 516kpt. Dariusz Michałowski Oficer BOR  517por. Paweł Janeczek Oficer BOR 518ppor. Piotr Nosek Oficer BOR 519st. chor. Artur Francuz Funkcjonariusz BOR 520chor. Jacek Surówka Funkcjonariusz BOR 521chor. Paweł Krajewski Funkcjonariusz BOR 522chor. Marek Uleryk Funkcjonariusz BOR 523 Załoga Tu-154 524kpt. pil. Arkadiusz Protasiuk Dowódca załogi 525mjr pil. Robert Grzywna Drugi pilot 526por. pil. Artur Ziętek Nawigator  527chor. Andrzej Michalak Technik pokładowy 528Barbara Maria Maciejczyk Stewardessa 529Justyna Moniuszko Stewardessa 530Natalia Maria Januszko Stewardessa 531 Kadry - Pierwsza noc w Warszawie 532 Komunikaty i oficjalne oświadczenia  władz Rzeczypospolitej, państw trzecich oraz innych osób i instytucji. 538 - 640 Kadry - Tydzień żałoby narodowej po katastrofie smoleńskiej 641    

Katyń. Post mortem

Andrzej Mularczyk

Na podstawie książki powstał "Katyń" Wajdy. Książka przedstawiająca dramat zbrodni w Katyniu w nawiązaniu do tragicznych losów trzech kobiet: Busi, Anny i Niki. Powieść przedstawia dramatyczne dzieje żyjących w powojennej Polsce ludzi, których bliscy stali się ofiarami zbrodni katyńskiej. Uniwersalna opowieść o wolności oraz o bezlitosnych wyrokach historii. Na podstawie utworu Andrzej Wajda wyreżyserował film Katyń" (2007). W Stanach Zjednoczonych produkcja znalazła się w czołówce filmów nominowanych do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego.

Kaukaz i Azja Środkowa - pakiet 2 książek - Bawełna, samowary i Sartowie / Najpiękniejszy klejnot w carskiej koronie

Jerzy Rohoziński

1) Bawełna, samowary i Sartowie. Muzułmańskie okrainy carskiej Rosji 1795-1916   „Dni imperiów i sfer wpływów dobiegły końca” mówił w Warszawie Barack Obama, mając – oczywiście – na myśli Rosję i – zapewne – słynne stwierdzenie Putina o „największej tragedii geopolitycznej końca XX w.” Początki owego myślenia geopolitycznego sięgają korzeniami XIX stulecia, kiedy to Rosji carskiej udało się podbić słabe chanaty muzułmańskie na Zakaukaziu i w Azji Środkowej. Te ostatnie, nota bene, wtedy, kiedy państwo rosyjskie miało się reformować wewnętrznie. I tak się „wewnętrznie reformowało”, że doszło aż nad Araks i Amu-darię. Jakoś tak wyszło. W Londynie z nerwów obgryzano paznokcie. Wejdą do Indii, czy nie wejdą? Nie weszli. Wtedy to właśnie ukształtował się świat pojęć, wyobrażeń, a nawet pewnej specyficznej mentalności Wielkiej Gry, która odżyła w nieco zmienionej formie podczas zimnej wojny, a i dziś ma się całkiem dobrze. Okrucieństwo podbojów i strach podbitych miały zapewnić spokój, stabilizację i pozwolić na realizację „misji cywilizacyjnej”. Co z niej wyszło? Szkoda mówić. Wpadka goniła wpadkę. Tak, carscy wysłannicy nie wszystko zdążyli popsuć. To też trzeba umieć. A czego nie zdołali zniszczyć, za to już bardziej metodycznie wezmą się bolszewicy. Uderzające jest jednak, jak wiele z tego kolonialnego eksperymentu carskiej, ale tej petersbursko-oświeconej, Rosji zostało w Związku Sowieckim... A jeśli cokolwiek przydarzyło się dobrego, to głównie za sprawą wszelkiej maści podejrzanych i odmieńców: sekciarzy, obcych kolonistów, dysydentów religijnych, Tatarów, Ormian, Żydów, Polaków, rodzimej inteligencji... O tym wszystkim jest właśnie ta książka. “Nikt nie zrozumie dobrze Rosji w Europie, dopóki nie zobaczy jej w Azji” – jak stwierdził jeden z angielskich obserwatorów rosyjskiego pochodu ku wrotom Indii.     2) Najpiękniejszy klejnot w carskiej koronie. Gruzja pod panowaniem rosyjskim 1801-1917     Gruzińska historia pełna jest – z jednej strony – okrutnych wojen rozmaitego rodzaju, nacechowanych skrajnym wytężeniem sił fizycznych i moralnych, głębokim dramatyzmem, a z drugiej – zanotowała znaczne sukcesy, w określonych okresach kraj się jednoczył politycznie i terytorialnie, rozwijały się miasta i życie miejskie, nauka, kultura i szkolnictwo” – pisał wybitny gruziński historyk prof. Roin Metreweli. Narodziny, rozwój, wzloty i upadki państwa gruzińskiego pozostawały zawsze w ścisłym związku z sytuacją międzynarodową. Gruzini mieli pełne prawo pomstować na jakże zgubne nieraz przekleństwo geopolityki – położenie w strefie rywalizacji dwóch wielkich mocarstw. Z jednej strony Rzym, potem Bizancjum, wreszcie Turcy osmańscy, z drugiej – Persja, Arabowie i znów Persja, tyle że muzułmańska. Raz jedni górą, raz drudzy, nieustanne zwarcie, mordercze zapasy, ale walki nigdy nikt zdecydowanie nie wygra. Byleby tylko kraj całkowicie nie wpadł w ręce przeciwnika.   Ale oto już w X w. na Kaukazie pojawia się ten trzeci: najeźdźcy z północy. Rusowie. Ponoć nim się wycofali, pogrzebali żywcem swoje żony i niewolników swoich zmarłych towarzyszy. Wtedy to był tylko epizod, awanturnicza wyprawa, o której milczą ruskie kroniki. Ale za osiem i pół stulecia powrócili. Może wiedzeni jakimiś tajemnymi jękami duchów pogrzebanych kobiet. I powrócili tym razem na dobre. Przyszli jako wybawcy, pomocnicy, przyjaciele, bracia w wierze. Przyszli wyrwać biedną chrześcijańską Gruzję z turecko-perskich kleszczy, „pozbierać ziemie gruzińskie. I może właśnie to „zbieranie” stanowić będzie największy bonus panowania rosyjskiego. Możliwość swobodnego rozwoju narodowego... Nie, zaraz, jakiego „swobodnego”? Krępowanego przecież co chwila na przeróżne sposoby, ale być może właśnie dlatego tak dynamicznego, momentami nerwowego i niespokojnego, czasem wręcz histerycznego, a niekiedy na odwrót: pełnego godności i dostojeństwa, co stanowiło jaskrawy kontrast wobec nieudolnych często, chytrych i pełnych pogardy działań administracji rosyjskiej.   O tym jest ta książka, przeznaczona nie tylko dla jakże licznego grona zakochanych w Gruzji. Niech przeczytają ją także zakochani w Polsce. Bowiem w dziejach XIX-wiecznej Gruzji znajdujemy niemało wątków polskich. Natrafiamy na nie w najmniej spodziewanych momentach, w miejscach zupełnie egzotycznych.   Jerzy Rohoziński (ur. 1971), historyk, antropolog kultury. Autor książek Święci, biczownicy i czerwoni chanowie. Przemiany religijności muzułmańskiej w radzieckim i poradzieckim Azerbejdżanie (nagroda krajowa „Przeglądu Wschodniego” w 2005 r.), Bawełna, samowary i Sartowie. Muzułmańskie okrainy carskiej Rosji 1795–1916 (nominacja do nagrody „Identitas 2015”, wyróżnienie „Academia 2015”), Gruzja. Początki państw (wyróżnienie w plebiscycie czytelników projektu „Literacki Jedwabny Szlak”), Narodziny globalnego dżihadu (nominacja jury i internautów do tytułu najlepszej książki historycznej II półrocza 2017 r. w plebiscycie „Historia zebrana” – kategoria „historia niebanalna”). Gruzję poznał, koordynując programy współpracy rozwojowej, naukowej i kulturalnej realizowane przez Ambasadę RP w Tbilisi.