Wykresy fal środkowej Wołgi

Konstanty Usenko

Wołga nieodgadniona niebieska trasa nieśpiesznego ruchu. Biegnie od drewnianych cerkiewek przez meandry komarowych rozlewisk, rosyjskie miasta i miasteczka, święte puszcze i pozostałości Bułgarii Wołżańsko-Kamskiej aż po białe budowle z kredy, klify i wąwozy, zmurszałe przystanie i wielkie radzieckie hydroelektrownie. Tatarskie chatki i pasieki na jednym brzegu, deweloperskie kilkunastopiętrowce na drugim. Kazań, Samara, Joszkar-Oła, Nabierieżnyje Czełny... To tutaj tak naprawdę kończy się Europa, a w nadwołżańskim tyglu mieszają się dziesiątki kultur, historii i wierzeń. Konstanty Usenko, którego korzenie sięgają Koźmodiemiańska w autonomicznej Republice Mari El, zabiera nas w podróż po peryferiach Europy, nie porzucając przy tym muzycznych fascynacji. Rytm marszruty wyznaczają pradawne pentatoniczne melodie pomieszane z elektronicznym radzieckim industrialem, a magicznej podróży do źródeł towarzyszy atmosfera snu na jawie. Wykresy fal środkowej Wołgi to brawurowy przykład punkowej etnografii i wyznanie wiary nowofalowca, próbującego poskładać swoją nomadyczną tożsamość. To już trzecia książka Kostka Usenki, nomady dumnego z bycia kundlem, muzyka i pisarza. Nie użyję terminu dziennikarz, ponieważ siłą jego rosyjskich opowieści jest to, że ogląda i rozmawia jako swój, a nie turysta, korespondent. Przypomina Chlebnikowa, poetę futurystę, dla którego antropologia nie była nauką, lecz przeżyciem. Usenko wspomina swoje koncerty w Tatarstanie i Republice Maryjskiej, a także dzieciństwo i utwory, których uczył się w szkole muzycznej. Historyczne rozważania o skrzydlatych irbisach i świętych drzewach mieszają się z notatkami o muzyce alternatywnej oraz analizą gangów upadającego ZSRR tańczących w sakralnych kręgach do italo disco Sabriny. Punkowa etnografia w szalonym wydaniu. Max Cegielski

Wykrycie fałszywych 1000-markówek w Żabieńcu

Daniel Bachrach

Opowiadanie kryminalne warszawskiego Sherlocka Holmesa" z pierwszej połowy XX wieku, podane z pierwszej ręki. Daniel Bachrach, aspirant Urzędu Śledczego w Warszawie, wspomina sprawę kryminalną, którą prowadził. Śledczy Daniel Bachrach został wysłany na przesłuchanie kobiety przyłapanej na próbie wprowadzenia w obieg fałszywych pieniędzy. Na miejscu okazało się, że aresztowaną jest Stanisława Bujanowicz, młoda kobieta lekkich obyczajów. Przed komisarzem wyzwanie, by dowiedzieć się, kto przekazał jej fałszywy tysiącmarkowy banknot. Czy dzięki zeznaniom kobiety uda się rozpracować kolejną szajkę fałszerzy pieniędzy? Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi.

Wykrzyknik

Anton Czechow

Wykrzyknik W wigilię Bożego Narodzenia urzędnik Pierekładin położył się spać, obrażony i przygnębiony. — Odczep się, zły duchu! — krzyknął na żonę, gdy go spytała, czemu jest taki pochmurny. Pochodziło to zaś stąd, że właśnie wrócił z towarzystwa, gdzie usłyszał wiele dla siebie nieprzyjemnych i krzywdzących rzeczy. Początkowo mówiono o pożytku oświaty w ogóle, potem niepostrzeżenie rozmowa przeszła na stopień wykształcenia urzędników, przy czym wypowiedziano wiele uwag i nawet drwinek z powodu niskiego stanu tego wykształcenia. [...]Anton CzechowUr. 29 stycznia 1860 r. w Taganrogu (Rosja) Zm. 15 lipca 1904 r. w Badenweiler (Niemcy) Najważniejsze dzieła: Śmierć urzędnika (1883), Nieciekawa historia (1889), Sala nr 6 (1892), Wyprawa na Sachalin (1895); Mewa (1896), Wujaszek Wania (1900), Trzy siostry (1901), Wiśniowy sad (1904) Urodzony w rodzinie kupieckiej, lekarz z wykształcenia. Swoje pierwsze utwory publikował w drugorzędnych pismach humorystycznych pod pseudonimami: ?Antosz Czechonte?, ?Człowiek bez żółci?, ?Brat swojego brata?. W początkowej fazie twórczości pisał wiele drobnych utworów, felietonów, humoresek, anegdot. Krytykował bezczynność rosyjskiego społeczeństwa wobec wszechobecnego zła. W 1890 roku odbył podróż na wyspę Sachalin, miejsca zesłania i katorg. Owocem podróży była praca literacko-naukowa. Jako dramaturg zyskał sławę dzięki współpracy z Konstantym Stanisławskim, wybitnym reżyserem i teoretykiem teatru. W 1901 roku poślubił jedną z wybitnych aktorek teatru Stanisławskiego MChaT, Olgę Knipper; była ona odtwórczynią większości pierwszoplanowych ról w jego sztukach. Zasłynął również jako mistrz krótkiej formy ? autor nowel i opowiadań. Zmarł na skutek wyniszczenia gruźlicą. autor: Danuta SzafranKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wyluzuj, kobieto!

Katarzyna Grochola

Nie sztuką jest zatrzymać upływ czasu. Sztuką jest wyluzować w każdym wieku. Katarzyna Grochola, dorastające dzieci i nadopiekuńcze matki. Uzdrawiająca opowieść o dystansie, którego wszyscy potrzebujemy nabrać. Pora dać sobie odetchnąć! W życiu matki nadchodzi taka chwila, gdy musi zmierzyć się z największym przeciwnikiem utratą kontroli. U Wiki ta utrata przybrała postać Agaty narzeczonej syna, Piotrusia. Przecież to matka jest najważniejsza, to ona najlepiej o wszystko zadba. Wyluzować? Nigdy w życiu! Czy chodzi o wieczne ogarnianie nieogarniętego życia rodzinnego? Czy może pępowinę, która oplata wszystkich dookoła? Czy o narzucane nierzadko przez samą siebie konwenanse i ograniczenia? Mistrzyni polskiej literatury obyczajowej mówi: czas dojrzeć, spuścić z łańcucha i się śmiać. Ile jest w Tobie z Wiki, ile z Grocholi, ile z matki Polki? Przestań gryźć się w język i usłysz: wyluzuj! AUDIOBOOK CZYTA AUTORKA

Wymagający papież. W hołdzie Benedyktowi XVI

ks. Robert Skrzypczak

Joseph Ratzinger ponadprzeciętny umysł, niezrównany teolog, niezłomny obrońca wiary katolickiej. Obserwatorzy życia kościelnego zgodnie uważają, że wraz ze śmiercią Benedykta XVI zamknęła się epoka rozpoczęta w 1978 roku przez Jana Pawła II. W swojej najnowszej książce ks. prof. Robert Skrzypczak dokonuje wnikliwego spojrzenia w życie, działalność i pontyfikat Benedykta XVI. Dzięki tej analizie zaczynamy rozumieć jego dylematy, poznajemy kulisy decyzji oraz prawdziwe poglądy. Lecz nade wszystko dostrzegamy osobę, która całym swoim życiem i siłą umysłu świadczyła o wierze w prawdziwego Boga. Mocna, wiele wyjaśniająca, wciągająca. Od początku, czyli pierwszych opowieści o dramacie sumień młodych niemieckich adeptów teologii po drugiej wojnie światowej, do końca (wybranych tekstów autorstwa Benedykta XVI). Jak mawiał kilkakrotnie cytowany przez autora G.K. Chesterton: Kościół to jedyna instytucja na świecie, która potrafi w najwyższym stopniu inspirować i zarazem drażnić. Ta książka też, o ile drażnić znaczy prowokować do myślenia (ks. Adam Pawlaszczyk, redaktor naczelny Gościa Niedzielnego) Publikacje ks. prof. Roberta Skrzypczaka śledzę od lat z wielkim zainteresowaniem. Czas poświęcony na ich lekturę nigdy nie był dla mnie czasem straconym. Autor, zabierając głos w sprawach najbardziej istotnych dla Kościoła, człowieka i ludzkiej cywilizacji, nie pozwala sobie na miałkość treści. Nie tylko ma coś do powiedzenia jako naukowiec, ale jako czynny duszpasterz z przedseminaryjnym doświadczeniem pracy w poradni psychologicznej, potrafi tym czymś się dzielić, trafiając do umysłu i do serca. Jego szczególne fascynacje prócz Ewangelii to duchowość Sługi Bożego ks. Dolindo Routolo oraz teologia Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Wartość książki Wymagający Papież polega na błyskotliwym wyeksponowaniu najważniejszych doświadczeń życiowych i analiz teologicznych jej Bohatera oraz na prezentacji mało znanych albo wręcz nieznanych polskiemu czytelnikowi tekstów papieża Ratzingera (ks. Henryk Zieliński, redaktor naczelny Idziemy). By Kościół katolicki w pełni przyswoił duchowe i intelektualne dziedzictwo Josepha Ratzingera, potrzeba będzie wielu lat. Książka ks. Roberta Skrzypczaka jest jedną z pierwszych prób ukazania wielkości teologicznego dzieła Benedykta XVI ze szczególnym wskazaniem tych wątków jego nauczania, które mogą być drogowskazem i pomocą dla chrześcijan zmagających się z największymi wyzwaniami dla wiary w XXI wieku (Grzegorz Górny, publicysta).

Wymarzone

Justyna Piec-Głogowska

Marzenie o dziecku uskrzydla, ale może mieć też destrukcyjną moc Presja, wielkie nadzieje i ciągłe zawody naznaczają życie, emocje i małżeństwo Karoliny i Adama. Po wielu nieudanych próbach zajścia w ciążę, młoda kobieta przestaje wierzyć w to, że kiedykolwiek zostanie matką. Swoje smutki topi w alkoholu, a narastającą frustrację wyładowuje na mężu. Ten z kolei coraz częściej spogląda pożądliwie w stronę Ady, atrakcyjnej koleżanki z pracy. Jedna nierozsądna decyzja i kilka zbiegów okoliczności sprawiają, że Karolina i Adam zaczynają gubić się we własnych emocjach Wymarzone to nie tylko poruszająca historia o miłości i pragnieniu dziecka, ale także terapeutyczna lekcja dla małżeństw, niosąca nadzieję, że nad tym, co dobre, zawsze czuwa siła wyższa. Justyna Piec-Głogowska autorka powieści obyczajowej dla kobiet pod tytułem Wymarzone opublikowanej po raz pierwszy w 2022 roku.

Wymarzony dom Ani

Lucy Maud Montgomery

Ania poślubia Gilberta Blyth'a, młoda para przeprowadza się do położonej nad morzem wioski, Glen St. Mary. Tu Gilbert rozpoczyna pracę lekarza, Ania natomiast zostaje panią wymarzonego domu. Poznaje nowe otoczenie i sąsiadów, zaprzyjaźnia się ze szlachetnym kapitanem Jimem oraz nieszczęśliwą Ewą Moore. Wkrótce spełnić się ma kolejne marzenie Ani, marzenie, które jest jej najpiękniejszą tajemnicą. Wymarzony dom Ani" jest piątą z serii książką o przygodach rudowłosej Ani Shirley. Seria Ania z Zielonego Wzgórza" stała się inspiracją dla wielu produkcji filmowych, w tym także także najnowszego serialu Netflixa Ania, nie Anna".

Wymazana granica. Śladami II Rzeczpospolitej

Tomasz Grzywaczewski

Tu nie ma prostych historii i prostych odpowiedzi na trudne pytania. Tu zawsze żyje się niepewnie, coś każe siedzieć na walizkach i spać z otwartymi oczami. To miejsce dobre dla przemytników, uciekinierów i starców. Chociaż tej granicy od dawna już nie ma, życie nadal toczy się przygranicznym rytmem. Granica ciągle tkwi w głowach i we wspomnieniach zarówno tych, którzy nie dali się wypędzić, jak i tych, których dawno wypędzono. Wymazana granica Tomasza Grzywaczewskiego to reporterska wyprawa wzdłuż granic II RP od Kaszub, przez Wielkopolskę, Śląsk, Bieszczady, po Kresy Wschodnie, Mazury i Pomorze. Autor odnajduje ostatnich pamiętających przedwojenne granice i ich znikanie nad Bałtykiem, na Śląsku Cieszyńskim, w wioskach Bojkowszczyzny, wysiedleńców z akcji Wisła, ocalonych z rzezi na Wołyniu, mieszkańców dawnych rubieży Polski na Huculszczyźnie, Pokuciu, Polesiu, nad Dźwiną i na krańcach Litwy. Opowieść o tym, jak dziś żyje się przy nieistniejącej granicy, snują także nieliczni dobrowolni strażnicy pamięci oraz młodzi, którzy pragną żyć jak w XXI wieku przystało, ale którym brzemię pogranicza na to nie pozwala. Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.