Życie psa na balkonie

Tomasz Górski

Do czego może doprowadzić dyskusja pomiędzy ojcem alkoholikiem a synem nieudacznikiem? Życie psa na balkonie to obraz naiwności pokoleniowej, o którą ocieramy się każdego dnia. To rozmowa, która udowadnia, że nieustannie tkwimy w błędnym przeświadczeniu o właściwości własnych ideałów i własnej rzeczywistości. W końcu to opowieść o mieszkaniu zduszonym w smrodzie pustych butelek po wódce, przykrytym stosem ulotek, w którym tylko jedne drzwi pozostają szczelnie zamknięte. Co kryje się za tymi drzwiami i czy istnieje odpowiedni moment, by je otworzyć?

Życie skrojone na miarę. Tom 1

Janusz „Krawiec” Wiśniewski

Piotr, bohater tej książki przeszedł wszystkie szczeble zawodowej kariery w dziedzinie krawiectwa: od czeladnika, terminującego w pracowni stryja, do mistrza i przedsiębiorcy, właściciela dużego zakładu krawieckiego, w którym szyje ubrania prezydentom, premierom, artystom, biznesmenom. Jest to nie tylko świetnie opowiedziana historia o zawodowych (krawieckich) ambicjach, klęskach i sukcesach ale także opowieść o życiu rodzinnym i towarzyskim, o uczuciach, o miłosnych podbojach, o marzeniach, o życiu w ogóle. To prawdziwa krawiecka epopeja odmalowana na tle intensywnych przemian politycznych, społecznych i obyczajowych naszego kraju. To „opowiedziana nożycami” historia, prowadząca nas przez zmieniające się mody i kroje garniturów, tkanin, dodatków krawieckich. Akcja tej w dużej mierze autobiograficznej powieści rozpoczyna się od lat 40-tych XX wieku, czyli od wczesnego dzieciństwa autora, a kończy pod koniec wieku XX. Książka ta ma szczerość i prawdę autentyku. Jej siłą jest też szczegółowe odtworzenie realiów dotyczących czasów, które opisuje, a także obfitość wziętych z życia historii i anegdot. Istotnym elementem tej książki są klimaty związane z modą (głównie męską). Na jej kartach autor niejednokrotnie opisuje ubiór jej bohaterów fachowo go komentując. Zapoznajemy się w ten sposób z wieloma ciekawymi i użytecznymi informacjami dotyczącymi właściwego, dobranego do okoliczności i cech danej osoby stroju. Ze względu na dużą objętość powieść „Życie skrojone na miarę” podzielona jest na dwie części: Tom 1. (podtytuł „krawiotka”) i Tom 2. (podtytuł „mistrz”). Tom 3. zatytułowany „Życie od podszewki” jest swoistym post-scriptum do dwóch wcześniejszych tomów. JANUSZ MAJEWSKI (REŻYSER):   Ta książka, to prawdziwa niespodzianka! Ma siłę, szczerość i prawdę autentyku, a równocześnie daje zaskakująco trafną syntezę życia zwykłych ludzi w dziwnym kraju zwanym PRL-em. Tak, jak kiedyś „Zaklęte rewiry” Worcella, mogła by być świetnym, krwistym materiałem na film lub serial. LESZEK BUGAJSKI ("NEWSWEEK"):   Nie przypominam sobie w polskiej literaturze powojennej utworu, który dałoby się porównać z powieścią Wiśniewskiego – napisanego z takim epickim rozmachem i z takiej perspektywy pokazującego rzeczywistość PRL-u, i tak intensywnie skupionego na opisie materialnej strony świata. Ta ostatnia cecha powieści Wiśniewskiego sprawia, że jest ona (będzie w przyszłości?) znaczącym materiałem źródłowym pomocnym w rekonstrukcji wyglądu odchodzącego w przeszłość świata, a w każdym razie tej jego części, której nie da się zamknąć w archiwach czy której archiwa nie są w stanie ocalać od zapomnienia. TOM 1. Niniejszy Tom 1. rozpoczyna się od wczesnego dzieciństwa bohatera, a kończy na latach 60-tych XX wieku. Jakby nie patrzeć, ta powieść jest w dużej części osnuta na biografii autora. Główny jej bohater Piotr podobnie do Janusza Wiśniewskiego urodził się w krawieckiej rodzinie, w czasach niemieckiej okupacji Warszawy. Podobnie przeżył po powstańcze wysiedlenie i już w roku 1945 znalazł się w odzyskanym po Niemcach Słupsku, u stryja, również krawca, niestety alkoholika. Młodzieńcze lata nauki w szkole. Czas mozolnej praktyki w pracowni krawieckiej u stryja w Gdyni. Młodość, wojsko, zauroczenia seksem, nielegalny handel przywiezionymi przez marynarzy atrakcyjnymi towarami, egzaminy. W końcu przejęcie pracowni po niespodziewanej śmierci stryja. Pierwszy tom, kończą perypetie niefortunnego małżeństwa Piotra z Wiką. Co oznacza „krawiotka” – podtytuł Tomu 1.? To marny krawiec nie posiadający własnego zakładu. Pejoratywne określenie funkcjonujące w okresie międzywojennym.

Życie skrojone na miarę. Tom 2

Janusz „Krawiec” Wiśniewski

Piotr, bohater tej książki przeszedł wszystkie szczeble zawodowej kariery w dziedzinie krawiectwa: od czeladnika, terminującego w pracowni stryja, do mistrza i przedsiębiorcy, właściciela dużego zakładu krawieckiego, w którym szyje ubrania prezydentom, premierom, artystom, biznesmenom. Jest to nie tylko świetnie opowiedziana historia o zawodowych (krawieckich) ambicjach, klęskach i sukcesach ale także opowieść o życiu rodzinnym i towarzyskim, o uczuciach, o miłosnych podbojach, o marzeniach, o życiu w ogóle. To prawdziwa krawiecka epopeja odmalowana na tle intensywnych przemian politycznych, społecznych i obyczajowych naszego kraju. To „opowiedziana nożycami” historia, prowadząca nas przez zmieniające się mody i kroje garniturów, tkanin, dodatków krawieckich. Akcja tej w dużej mierze autobiograficznej powieści rozpoczyna się od lat 40-tych XX wieku, czyli od wczesnego dzieciństwa autora, a kończy pod koniec wieku XX. Książka ta ma szczerość i prawdę autentyku. Jej siłą jest też szczegółowe odtworzenie realiów dotyczących czasów, które opisuje, a także obfitość wziętych z życia historii i anegdot. Istotnym elementem tej książki są klimaty związane z modą (głównie męską). Na jej kartach autor niejednokrotnie opisuje ubiór jej bohaterów fachowo go komentując. Zapoznajemy się w ten sposób z wieloma ciekawymi i użytecznymi informacjami dotyczącymi właściwego, dobranego do okoliczności i cech danej osoby stroju. Ze względu na dużą objętość powieść „Życie skrojone na miarę” podzielona jest na dwie części: Tom 1. (podtytuł „krawiotka”) i Tom 2. (podtytuł „mistrz”). Tom 3. zatytułowany „Życie od podszewki” jest swoistym post-scriptum do dwóch wcześniejszych tomów.

Życie to jest teatr

Marek Zabiciel

Czy zastanawiasz się czasem, kto reżyseruje Twoje życie? A może często myślisz o tym, kto ma tak naprawdę wpływ na kształt Twojego życia, to, kim jesteś i jak się czujesz? Może to zaskakujące, ale jedyną osobą, która właściwie potrafi wyreżyserować dzieło pt. "Moje spełnione życie" jesteś właśnie TY. Nikt inny nie zrobi tego lepiej. Jeżeli czujesz, że Twoje życie nie wygląda tak jak masz to napisane w swoim scenariuszu, to po prostu musisz coś w nim skorygować. Książka, którą masz przed sobą, w niezwykły sposób poprowadzi Cię przez cały proces pisania właściwego scenariusza, który sprawdzi się tylko w Twoim przypadku. Dzięki tej książce to właśnie TY zasiądziesz na krześle z napisem reżyser. Dzięki poszczególnym rozdziałom tej książki m.in.: zrozumiesz, co warto zmieniać w swoim życiu, a które elementy lepiej zostawić w spokoju, dowiesz się, co działa jak PSYCHOLOGICZNA ASPIRYNA, - odkryjesz prosty sposób na konsekwentne dowodzenie swoim życiem. Życie to jest teatr to książka, która mnie wiele nauczyła. Takiej książki szukałam, jestem szczęśliwa, że mogłam ją przeczytać i skorzystać ze wskazówek potrzebnych człowiekowi w życiu. Polecam ją każdemu. Naprawdę warto ją przeczytać." Maria Matyasek, od 20 lat pracuję w administracji państwowej Poznaj książkę, dzięki której to Ty zaczniesz reżyserować swoje życie.

Życie w równowadze między łaską a wiarą

Andrew Wommack

Łaska i wiara są często postrzegane jako przeciwstawne sobie siły. Wielu z tych, którzy kładą nacisk na Bożą łaskę wierzy, że kiedy już jesteśmy zbawieni, Boże błogosławieństwa (pokój, uzdrowienie, prosperowanie) są przez Niego suwerennie rozdzielane, tak jak On tego chce. Wielu z tych, którzy kładą nacisk na wiarę, wierzy, że przyjmowanie od Boga jest zależne od nas; wierzą, że Boże błogosławieństwo w naszym życiu jest zależne od naszej chęci do studiowania Bożego Słowa, od modlitwy i postu, chodzenia do kościoła a nawet od oddawania dziesięciny. Rzeczywista prawda leży gdzieś pomiędzy. Łaska i wiara są niezbędnymi składnikami naszej drogi z Panem. Jednakże podkreślanie jednego z wykluczeniem drugiego oraz brak równowagi sprawią, że przyjmowanie od Boga będzie trudne. Brak zrozumienia zależności między łaską a wiarą doprowadził do wielkiego zamieszania, do frustracji i do rozczarowania w Ciele Chrystusa. Andrew Wommack, znany w wielu krajach nauczyciel Słowa Bożego wskazuje na wiele złych założeń, które doprowadziły do tych dwóch pozornie przeciwstawnych sobie poglądów na temat łaski i wiary oraz uczy, w jaki sposób możesz przyjmować od Boga poprzez doprowadzenie ich do równowagi. Jeżeli zmagałeś się w swojej relacji z Bogiem lub ze zrozumieniem, dlaczego twoje modlitwy wydają się pozostawać bez odpowiedzi, ta książka jest dla ciebie.

Życie, wszechświat i cała reszta

Douglas Adams

TRZECIA CZĘŚĆ TRYLOGII W PIĘCIU CZĘŚCIACH Latanie to sztuka, a raczej sztuczka tak twierdzi przewodnik Autostopem przez Galaktykę. Dowcip polega na tym, by nauczyć się rzucać na ziemię i nie trafić w nią. Z lotu ptaka wiele problemów i niebezpieczeństw wygląda całkiem inaczej zwłaszcza życie, wszechświat i cała reszta. Autor: Douglas Adams (19522001) Urodził się w Cambridge, kształcił się w Brentwood School w Essex i St John's College w Cambridge, gdzie w 1974 r. uzyskał tytuł licencjata (a później magistra) literatury angielskiej. Był twórcą wszystkich wersji przewodnika Autostopem przez Galaktykę, który zadebiutował w marcu 1978 r. jako seria BBC Radio 4, po czym przekształcił się w serię bestsellerowych powieści, serial telewizyjny, album płytowy, grę komputerową i kilka adaptacji scenicznych. Sprzedało się ponad 15 milionów jego książek w języku angielskim, a tłumaczenia na niemiecki, szwedzki i wiele innych języków także były bestsellerami. Istnieją dwie asteroidy nazwane na jego cześć: (18610) Arthurdent i (25924) Douglasadams. Lektor: Maciej Więckowski Aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, lektor audiobooków. Do 2010 roku związany z Teatrem Powszechnym w Łodzi, gościnnie występował również w teatrach w Warszawie i Kaliszu. Współtwórca projektu muzyczno-filmowo-dubbingowego Niemy Movie. Miłośnicy seriali kojarzą go m.in. z Na dobre i na złe, Belle Epoque lub Belfra 2.

Życie z kartonu

Anna Laszczka

Przewrotne opowiadania o tym, że największą niespodzianką w życiu jest samo życie. Wędkarz, którego nad brzegiem rzeki dopada grupa urzędników. Dwóch samobójców pojawiających się w tej samej chwili na jedynym w okolicy moście. Kobieta, dla której prawdziwym sensem życia jest karmienie gołębi. I pewien zupełnie nietypowy wampir... To tylko niektórzy bohaterowie opowiadań Anny Laszczki. W tomie Życie z kartonu" mieszają się najrozmaitsze style, światy i czasy. Zupełnie fantastyczne historie przeplatają się z tymi, które znamy z własnego otoczenia i pierwszych stron gazet, a to, co na początku wydaje się śmieszne, za chwilę okazuje się wyjątkowo ponure. Niczego nie można być pewnym, oprócz jednego: te opowieści z pewnością was zaskoczą. O, mentolowe, chętnie, zwłaszcza że to będzie ostatni papieros w moim życiu podtrzymywał rozmowę pierwszy nieznajomy. Co za zbieg okoliczności. Wie pan, ja też palę właśnie ostatniego. Rzuca pan? Ależ skąd! W życiu bym nie rzucił! Lubię palić, ale wie pan, dzisiejszej nocy postanowiłem popełnić samobójstwo kontynuował gawędziarskim tonem drugi z przybyłych, spokojnie wypuszczając nosem smugi dymu. To niesłychanie zabawne, co pan mówi. Przyszedłem tu z tego samego powodu. Fakt, rzeczywiście niesamowite! Akurat dziś! To po przemyśleniu czy spontanicznie? Jeśli oczywiście wolno zapytać. Po przemyśleniu, w tak ważnej sprawie to chyba naturalne! zauważył drugi, choć w jego głosie dało się słyszeć delikatną nutę oburzenia. Racja, choć niektórzy podchodzą do tego bardzo emocjonalnie i robią to pod wpływem chwili. A jakie metody brał pan pod uwagę? Jeśli wolno zapytać. Bo ja długo wahałem się między skokiem z mostu a trucizną lub jakimś medykamentem.

Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby

Ewa Chalimoniuk, Elżbieta Sobkowiak, Krzysztof Popławski OP

Ta książka daje nadzieję i realne wsparcie w żałobie! Śmierć dotyka nie tylko osoby najbardziej związane ze zmarłym, ale także ich bliskich. Szok, rozpacz, cierpienie, gniew, bezradność, a jednocześnie konieczność zorganizowania najpierw pogrzebu, a potem życia na nowo. Jak to wszystko udźwignąć? W formule Q&A, zwięzłych pytań i nieco bardziej rozbudowanych odpowiedzi, z tematem zmierzyły się dwie doświadczone psychoterapeutki oraz ceniony dominikański duszpasterz. Dzięki kompetencjom autorów wymiar psychologiczny przeplata się z teologicznym i w efekcie lektura Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby stanie się pomocą w trudnym doświadczeniu straty. Całość podzielona jest na trzy części, w których autorzy odpowiadają na najczęściej zadawane pytania związane z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania; m.in. Jak po chrześcijańsku podejść do śmierci i straty? Jak o nich rozmawiać? Jak je przeżyć? Jak pomóc tym, którzy odeszli, a jak tym, którzy pozostali pogrążeni w rozpaczy i uczuciu pustki? Czy żałoba ma cel? Jakie są jej fazy? Dodatkowo w publikacji znaleźć można rekomendowaną literaturę związaną z tematem oraz przydatne adresy organizacji niosących pomoc osobom znajdujących się w żałobie. Wiele osób dotkniętych nagłą śmiercią bliskich, szczególnie śmiercią tragiczną lub przedwczesną zadaje sobie fundamentalne pytanie Czy Bóg jest dobry, skoro dopuszcza taki rodzaj śmierci? Dominikanin Krzysztof Popławski OP odpowiada na nie tak: Często w tego rodzaju pytaniach jest ukryte założenie, że śmierć jest czymś najgorszym, co nas spotyka. Oczywiście znamy przykłady tragicznych, okrutnych śmierci. (). A z drugiej strony, dla kogoś, kto jest blisko Boga, każdy czas jest odpowiedni, by spotkać się ze śmiercią, czyli z Bogiem w nowym życiu. Nie wiem, czy Bóg chce tych tragicznych śmierci. Nie mógłbym powiedzieć ze spokojem, jak niektórym się to zdarza: Bóg tak chciał. Czasem myślę, że Bóg wcale tak nie chciał, i nie wiem, dlaczego do tego wszystkiego dopuścił. Inni pytają: Czy można się użalać nad sobą, gdy odchodzą bliscy? Ewa Chalimoniuk odpowiada: Oczywiście, bo śmierć jest aktem nieodwracalnym. Nie można sprawdzić empirycznie, co się dzieje po śmierci. Czujemy się osieroceni, doświadczamy nagle bardzo dużej zmiany i musimy się jakoś zmierzyć z tym, co nas czeka bez osoby, która zmarła. Jeszcze inni głowią się na tym, w jaki sposób wspierać bliskich, szczególnie na początku żałoby? Elżbieta Sobkowiak radzi: To, co możemy zrobić w pierwszym etapie żałoby, w szoku, to być. Dla wielu osób wydaje się to za mało, ale z mojego doświadczenia terapeuty wiem, że to najbardziej pomaga żałobnikom. Bardzo doceniają to, że w obliczu tragedii nie byli sami, mieli na czyim ramieniu płakać, zostali wysłuchani. Nie musimy szukać górnolotnych słów czy też gestów, wystarczy być blisko i słuchać. Pacjenci za to są najbardziej wdzięczni i tego najbardziej im brakuje.