Zwinni. Zbrodnia i Scrum

Marcin Żmigrodzki

O książce: Zwinni. Zbrodnia i Scrum >> PRZECZYTAJ To niezwykła książka. Gratka dla miłośnika kryminałów i cenny poradnik dla kogoś, kto chciałby się bliżej zaprzyjaźnić ze Scrumem. Rozdział po rozdziale, iteracja po iteracji. Młody start-upowiec Szczepan odzyskuje świadomość w momencie, gdy jest ciągnięty po kanale melioracyjnym za terenowym samochodem Bernarda, entuzjasty zwinnego podejścia do biznesu i prawa.  Grupa Bernarda dostała zlecenie na kradzież mającego ogromne rozmiary, niezwykle cennego dzieła sztuki. Przedsięwzięcie, choć potencjalnie bardzo zyskowne, potrzebuje kreatywnego i elastycznego lidera. Na szczęście Bernard ma Szczepana, a Szczepan sprawnie porusza się w Scrumie i (pod pewną presją) jest skłonny wdrożyć Bernarda w zwinne zarządzanie projektem kradzieży ponad sześciu ton sztuki. Czy projekt się powiedzie? Czy dzieło zniknie z Wrocławia? Odpowiedzi szukaj w tym świetnie napisanym kryminale. Dowiesz się z niego także całkiem sporo o Scrumie, Kanbanie i prowadzeniu firmy w duchu Agile. Nie tylko start-upu.  I niekoniecznie mafii! Intencją autora było, by w formie powieści pokazać ducha zwinnego zespołu w działaniu, zaprezentować związane z nim postawy ludzi i tak zwany zwinny mindset. Ów zwinny model mentalny jest czynnikiem, który decyduje o tym, czy organizacja staje się Agile, czy tylko fasadowo stosuje rytuały i techniki zwinne. Przy okazji wciągania czytelnika w fabułę kryminału autor demonstruje wybrane praktyki popularne w świecie zwinnych projektów. Są więc tutaj sprinty, product backlog, tablica zadań, szacowanie metodą poker planning i inne techniki znane ze Scruma i z Kanbana.

Zwrotnik

Bartek Rojny

ILE POŚWIĘCISZ, BY OCALIĆ NAJCENNIEJSZE? W katowickim kościele zostają znalezione zwłoki wikarego. Chwilę później do pobliskiego zakonu ktoś podrzuca zmasakrowane ciało dziecka. Komisarz Helena Sawicka szuka wspólnego mianownika w obu sprawach. Śledztwa nie ułatwia fakt, że kilka miesięcy wcześniej zaginął jej własny syn. Trop prowadzi do tajemniczej wspólnoty religijnej w Częstochowie, rodzinnym mieście Witka Weinera. Jedynym sposobem, by poznać prawdę, jest przeniknięcie w jej wewnętrzne kręgi. Czy powrót w miejsca, o których usilnie próbował zapomnieć, pomoże w odnalezieniu mordercy? Jaką rolę odegra przyjaciółka z dawnych lat?

Zwycięzcy bieguna. Powieść fantastyczna

Edmund Jezierski

Znany magnat organizuje wyprawę na, tajemniczy dotychczas, biegun północny. Sam pomysł określany jest jako magnacki "wymysł", który narazi kraj na straty finansowe i śmieszność. Pod szczególną wątpliwość opinii ludu zostają również poddane tajemnicze koneksje pomiędzy magnatem, a chłopakiem z nizin społecznych, który ma poprowadzić wyprawę na tak olbrzymią skalę. Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. W niniejszej publikacji zachowano oryginalną pisownię.

Zwyczajne życie

Karel Čapek

Trylogia składa się z trzech powieści, które były wydane przed wojną w oddzielnych tomach, zyskały ogromną poczytność i tłumaczone były na wiele języków. Nie są one, jak przekonał się czytelnik, związane wspólnym wątkiem akcji ani postacią żadnego z bohaterów, łączy je jedynie wspólne założenie filozoficzne: dążenie do ukazania całej złożoności prawdy o człowieku. Metoda artystyczna cechująca twórczość psychologiczną Čapka polega na konstruowaniu wydarzeń i charakterów ludzkich na podstawie różnych wypowiedzi i obserwacji, co w rezultacie prowadzi do konkluzji, iż ustalenie jednej obiektywnej prawdy o ludziach i zjawiskach jest rzeczą niemożliwą. Nie jest tez zamiarem autora rozwiązanie ukazanych problemów ani wydanie sądu wartościującego bohaterów i ich czyny. Swoją postawę sformułował Čapek w słowach: "Wierzę, że widzieć to jest wielka mądrość, że im więcej kto widzi, tym mniej może sądzić i tym mniej również pragnie być sędzią." 2023 Wydawnictwo Błysk (Audiobook): 9788367739344

Zwyczajnie niezwykli. Obrazki o niepełnosprawności

Marek Dynowiak

Autor książki przez wiele lat był pracownikiem jednego z niemieckich domów opieki dla osób niepełnosprawnych intelektualnie. "Zwyczajnie niezwykli" to wybrane historie z życia podopiecznych i ich wychowawców. No dobrze, ale kogo chciałbyś tym zainteresować? Kto miałby być Twoim odbiorcą?", zapytała moja znajoma, gdy przed laty zwierzyłem jej się, że marzy mi się wydanie w Polsce książki opowiadającej o moich doświadczeniach w pracy opiekuna. Każdy", odpowiedziałem bez wahania, każdy, kto jest ciekawy ich życia. Moich normalnie upośledzonych". Dziś odpowiedziałbym tak samo i dlatego z ufnością oddaję w ręce czytelników publikację, którą pragnę zwrócić uwagę na los ludzi, o których zwykle (nie całkiem słusznie) myśli się, że są wyjątkowo nieszczęśliwi ludzi niepełnosprawnych umysłowo.

Zwyczajny szpieg. Powrót

Filip Hagenbeck

Nazywam się Hagenbeck Filip Hagenbeck. Kim jestem? Szpiegiem. Zwyczajnym. Wyszkolony w Starych Kiejkutach i oszlifowany w Centrali trafiłem do nigeryjskiego Lagos. To tam jako młody oficer operacyjny, pod przykryciem konsula w ambasadzie, przez kilka lat nadstawiałem karku w imię wyższych celów. I wtedy żelazna kurtyna zardzewiała i właśnie zawaliła się z hukiem. Opisałem to w pierwszym tomie wspomnień pod tytułem Zwyczajny Szpieg. Po powrocie z misji usłyszałem: Już tu nie pracujesz!. Ale przecież z wywiadu ponoć się nie wychodzi! Byłem więc nadal szpiegiem, tyle że bezrobotnym... Długo to nie trwało. Tak zaczyna się moja kolejna opowieść. Bez wahania wkroczyłem w wartki nurt nadwiślańskiego kapitalizmu, który w tamtych latach rozwijał się w całej swojej barbarzyńskiej krasie. Importowałem pomarańcze, o mało nie dopadli mnie handlarze narkotyków w Grecji, uratowałem polskie cukrownie przed bankructwem, a potem byłem świadkiem narodzin Radia Kolor. Zostałem nawet giełdowym milionerem. Świat należał do mnie. I wtedy zadzwonił telefon... Powrót do dawnej Firmy wcale nie był łatwy. W drugiej części mojej opowieści zdradzę Wam liczne tajemnice... nie, nie te o jakich myślicie. Te należą do naszego Państwa. Opowiem za to w szczegółach, jak zwyczajny szpieg uprawia swoje rzemiosło, prowadząc z pozoru zwyczajne życie. Niektórzy powiedzieliby nadmiernie urozmaicone. Zwłaszcza, gdy Rzeczpospolita posłała mnie, swojego szpiega, do Gorącego Kraju. Było naprawdę gorąco. Jak udało mi się przeżyć, jak przetrwałem liczne burze i niejeden samum? Sprawdźcie! Zapraszam do mojego świata, PRAWDZIWEGO świata zwyczajnych szpiegów. Takich jak ja...

Zwyczajny szpieg. Wspomnienia

Filip Hagenbeck

Nazywam się Hagenbeck Filip Hagenbeck. Kim jestem? Szpiegiem. Zupełnie zwyczajnym. Przelanie moich wspomnień na papier byłoby dawniej zupełnie nie do pomyślenia. Wpajana nam od początku szkolenia zasada poufności skłaniała do pozostawania w cieniu. Pamiętam ten wykład w Kiejkutach. Swego czasu usłyszałem żale pewnej badaczki z IPN, że oficerowie wywiadu z niesłusznych lat nie palą się do pisania wspomnień. A przecież są ważnymi świadkami historii. Zaśmiałem się wtedy gromko. Ale kiedy bez skrupułów ujawniono Zbiór Zastrzeżony IPN, nie było mi już do śmiechu. Postanowiłem więc sam opowiedzieć swoją historię. Nie jest to praca naukowa. Nie jest to historia wywiadu cywilnego. Nie jest to też analiza polityczna ówczesnych realiów. Nie wszystko mogę ani chcę opowiedzieć. Zobaczycie, jak zwyczajny absolwent wpada w łapy mafii zwanej wywiadem. Pokażę wam szkolenie wywiadowcze, szczegóły pracy Departamentu I MSW i funkcjonowania Centrali wywiadu. Uchylę też rąbka tajemnicy na temat moich przygód na Czarnym Lądzie. Przygotowując się do przelania na papier swoich memuarów, zorientowałem się, że nie zbawiłem świata, nie zapobiegłem trzeciej wojnie światowej, nie zdziałałem cudów. Byłem trybikiem w pewnej specyficznej machinie, jaką każde rozsądne państwo powołuje, aby widzieć i słyszeć to, czego jego rywale nie chcą ujawnić publicznie. Historia pełna jest niezwykłych postaci. Zarówno oficerów, jak i agentów. Szpiegów. Zawodowców i amatorów. Złodziei tajemnic. Zapraszam do mojego świata, świata zwyczajnych szpiegów. Nie będziecie rozczarowani. Filip Hagenbeck oficer wywiadu. Weteran długoletnich misji poza granicami kraju. Na terenach trudnych i gorących, także w warunkach wojennych. Ponoć urodził się 1 kwietnia, ale nie wyciągajcie z tego zbyt daleko idących wniosków. Do niedawna myślał, że resztę swego życia spędzi jak wszyscy szpiedzy w cieniu. W kapciach, przy kominku, z ukochanym psem, głaszcząc siwiejącą brodę. Pomylił się.

Zwykły dzień na osiedlu

Marcin Radwański

Zwykły dzień na osiedlu dla każdego może oznaczać coś zupełnie innego. Zwłaszcza dla tych, których życiem rządzi alkohol. "Zwykły dzień na osiedlu" to jedno z krótkich, przewrotnych i niepokojących opowiadań autora powieści kryminalnych i obyczajowych z Zielonej Góry.