Źródło

Jędrzej Pasierski

W wąwozie w Beskidzie Sądeckim pasterz znajduje ciała słynnego podróżnika i jego żony. Do doliny Popradu zostaje ściągnięta komisarz Nina Warwiłow. Nad potokiem na miejscu zbrodnibrakuje plecaka i aparatu Łazęgi tak w okolicy nazywają podróżnika. Co zaś oznaczają szarfy na drzewach w wąwozie położonym między schroniskiem a wsią Rytów? Śledztwo sięga od zaułków Nowego Sącza po dawne opuszczone hale pasterskie. Nieuchronnie prowadzi Ninę do samego Rytowa, osady położonej wysoko w górach, gdzie osiedliła się nietypowa społeczność. Tu wiedzie najszybsza droga, jaką mógł podążyć sprawca po morderstwie.Wiejska zasłona milczenia kryje starą prawdę, że zabójca zawsze wraca na miejsce zbrodni. Zwłaszcza gdy u źródła zostawił po sobie szczególny ślad

Żal

Józef Czechowicz

żal głowę która siwieje a świeci jak świecznik  kiedy srebrne pasemka wiatrów przefruwają  niosę po dnach uliczek  jaskółki nadrzeczne  świergocą to mało idźże    tak chodzić tak oglądać sceny sny festyny  roztrzaskane szybki synagog  płomień połykający grube statków liny  płomień miłości  nagość    tak wysłuchiwać ryku głodnych ludów  a to jest inny głos niż ludzi głodnych płacz  zniża się wieczór świata tego  nozdrza wietrzą czerwony udój  z potopu gorącego  zapytamy się wzajem ktoś zacz    rozmnożony cudownie na wszystkich nas  będę strzelał do siebie i marł wielokrotnie  ja gdym z pługiem do bruzdy przywarł  ja przy foliałach jurysta  zakrztuszony wołaniem gaz  ja śpiąca pośród jaskrów  i dziecko w żywej pochodni  i bombą trafiony w stallach  i powieszony podpalacz  ja czarny krzyżyk na listach    o żniwa żniwa huku i blasków    czy zdąży kręta rzeka z braterskiej krwi odrdzawieć  nim się kolumny stolic znów podźwigną nade mną  naleci wtedy jaskółek zamieć  świśnie u głowy skrzydło poprzez ptasią ciemność  idźże idź dalej    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Żal po stracie. Sztuka akceptacji

Ewa Woydyłło

Nowe poszerzone o rozdział pomagający nam zrozumieć doświadczenie wojny wydanie poradnika Ewy Woydyłło Umiera ktoś bliski. Rozpada się nasz związek. Dowiadujemy się o chorobie. Tuż za naszą granicą wybucha konflikt zbrojny. Te i inne sytuacje mają wspólny mianownik: rozsypuje się nasz dotychczasowy świat. Ceniona psycholożka pokazuje, jak radzić sobie z emocjami po traumie. Woydyłło przekonuje, że akceptacja utraty to nie kapitulacja, a pomagając innym, pomagamy sobie. Autorka odwołuje się do własnej biografii, osobistych doświadczeń utraty i skutecznych sposobów, które pomogły jej wyjść z trudności. Żal po stracie. Sztuka akceptacji pozwala odnaleźć się w nowej sytuacji oraz odzyskać spokój i poczucie bezpieczeństwa. AUDIOBOOK CZYTA ANNA MOSKAL

Żałobny śpiew (#1)

Emma Olofsson

Szwedzki wydział zabójstw, początkująca detektyw i masowe morderstwa kobiet. Detektyw Sonja Ljung ma za sobą burzliwy pierwszy dzień w wydziale przestępstw. Otrzymuje powiadomienie o uzbrojonym mężczyźnie, który włamał się do pobliskiej szkoły. Na miejscu odkrywa martwą nauczycielkę z ranami kłutymi klatki piersiowej. Niedługo potem zostaje zamordowana kolejna kobieta. Przy obu ciałach zostają znalezione cytaty ze szwedzkiej bajki dla dzieci. Czy morderca chce w ten sposób coś przekazać? Setki kilometrów od Karlskron poznajemy Irankę, która ucieka do Szwecji, by odnaleźć ukochanego chłopaka. Nikt nie spodziewa się, że zaginięcie mężczyzny może być ściśle powiązane ze śledztwem... To I część serii o szwedzkiej detektyw Sonji Ljung. Dla miłośniczek i miłośników klimatu skandynawskich kryminałów Camilli Läckberg. Emma Olofsson urodziła się w Malmö. Obecnie pracuje jako nauczycielka szwedzkiego. Zadebiutowała w 2020 roku serią o detektyw Sonji Ljung.

Żar. Oddech Afryki

Dariusz Rosiak

Z jednej strony kolonializm, głód, konflikty plemienne, epidemie i klęski naturalne, krzywdy wyrządzone przez białego człowieka. Z drugiej safari, nieskażona natura, piękno krajobrazu i wieczne lato. Tyle stereotypy. A jaka Afryka jest naprawdę? Tego próbuje się dowiedzieć Dariusz Rosiak, który na szczęście dla czytelnika zawsze chodzi własnymi drogami i zawsze zadaje wnikliwe pytania. Dzięki temu jego Afryka jest inna, ale nadal piękna i fascynująca. Gdyby poszukać wszystkich odmian życia, bez wygodnych kompromisów i honorowania tabu, bez zgody na polityczną poprawność i oportunizm? Może udałoby się nam dowiedzieć czegoś więcej o kontynencie, wobec którego zwykle stosujemy tylko trzy wygodne podejścia: łatwo nam jest użalać się nad Afryką, jeszcze łatwiej ją czcić, a najłatwiej nad nią dominować. To są najbardziej popularne metody oswojenia kontynentu, który dla niektórych białych jest wyrzutem sumienia, dla innych choćby dla nas, Polaków coraz częściej odskocznią od normalnego, nudnego, niespełnionego życia. Cechą wspólną tych strategii jest fakt, że w ich centrum stawiamy nie Afrykę i Afrykanów, ale siebie pisze Dariusz Rosiak we wstępie. "Nie czytałem książki o Afryce, która byłaby tak bliska prawdy jak zbiór reportaży Rosiaka. Mają wszelkie zalety: nie są oparte na z góry przyjętych ideach, choćby najbardziej słusznych i właściwych, nie urodziły się przy biurku żadnego gabinetu, nie udowadniają żadnych teorii, nie wypływają z narzuconej choćby nieświadomie fabuły." Wojciech Albiński, Rzeczpospolita

Żar pożądania - opowiadanie erotyczne

Sofia Fritzson

Jej oczy są ciemne, Erik nie odrywając od niej wzroku, z wolna opada na nią. Posapuje z ciepła i wilgoci, które go otaczają, przez chwilę pozostaje całkowicie nieruchomy. Znajduje jej usta i z rozkoszą je całuje". Samotnym rodzicom niełatwo jest spotkać kogoś nowego, ale w tym opowiadaniu iskrzy się przy pierwszym spojrzeniu i mimo że w pobliżu są dzieci, a zabawa trwa w najlepsze, seksualnego pożądania nic nie powstrzyma. Żar pożądania to erotyczne opowiadanie o tajemniczym, seksualnym spotkaniu w śniegu, spotkaniu, które być może będzie miało ciąg dalszy.

Żar pożądania - zbiór romansów erotycznych

Sofia Fritzson

Zbiór romansów erotycznych autorstwa Sofii Fritzson: Iskra pragnienia - Jennifer: Jedna fantazja i dwie zmysłowe noce 1 - Josefin: Jedna fantazja i dwie zmysłowe noce 2 - Namiętne spotkania 1: Jessica - Namiętne spotkania 2: Jesper - Jill: Jedna tajemnica i trzy namiętne spotkania 3 - Ogniste spojrzenia 1: Jonna - Ogniste spojrzenia 2: Jimmy - Płomień namiętności - Żar pożądania

Żar Prawdy

Emilia Kubaszak

Anita jest wykształcona, zdolna i całkowicie aspołeczna. Nie umie budować relacji, nie potrafi także wyjaśnić, dlaczego trwa zawieszona w przestrzeni pełnej pretensji i frustracji. Wyzwoleniem staje się dla niej "Żar prawdy" - książka, której bohaterką jest Barbara. Szuka ona prawdy o swoim pochodzeniu i z każdym dniem wpada w coraz większą obsesję. Zarówno Anita, jak i Barbara próbują znaleźć swoje miejsce na ziemi, a zdarzenia mające miejsce w ich życiu wiodą je ku prawdzie.