Drach

Szczepan Twardoch

Drach wie. Wraz z kilkuletnim Josefem przygląda się świniobiciu. Jest październikowy poranek 1906 roku i, choć chłopiec nie ma o tym pojęcia, ryk zarzynanego zwierzęcia oraz smak wusztzupy powrócą do niego kilkanaście lat później, gdy po zakończeniu wojny będzie powracał na Śląsk. Nikodem nigdy nie był w wojsku. Jest za to wziętym architektem. Z poprzedniego związku ma pięcioletnią córkę, a po samochodowym wypadku bliznę nad lewym uchem. Właśnie rozstaje się z żoną, by ułożyć sobie życie z inną. Drach jest jednak świadomy, że dziewczyna coraz bardziej wymyka się mężczyźnie. Między Josefem a Nikodemem piękne, podłe, smutne i ostatecznie tragiczne losy dwóch rodzin; wiek wojen i powstań, śmierci i narodzin, miłości, zdrad i marzeń, które nigdy się nie spełnią. Drach o nich wie. Widzi przeszłość i zna przyszłość. Dla niego wszystko jest teraz Saga rodzinna? Wielka opowieść o Śląsku? A może powieść totalna, która wymyka się wszelkim kategoryzacjom? Autor Morfiny w szczytowej formie.

Drach. Edycyj ślnsk

Szczepan Twardoch

Po piyrszy rz powieść Szczepana Twardocha po ślnsku! Drach we przekładzie Grzegorza Kulika we szumnyj interpretacyi Dariusza Chojnackiego Drach wiy. Społym ze pruletnim Josefym prziziyr sie świniobiciu. Je październikowe rano 1906 roku i, chociż synek niy m ô tym pojyńci, ryk ôd zarzinanego zwiyrza i szmak wusztzupy wrcm d niego prnście lt niyskorzij, jak po kńcu wojny bydzie jechoł nazd na Ślnsk. Nikodem nigdy niy bł przi wojsku. Ôn je za to wziynty architekt. Ze ôstatnigo zwinzku m piyńć lt mod cer, a po wypadku autym szram nad lewym uchym. Prawie rozestw sie ze żnm, żeby ułożyć sie życie ze inkszm. Drach je ale świadmy, iże dzioucha corz barzij wymyk sie chopowi. Miyndzy Josefym a Nikodemym piykne, ôkropiczne, smutne i na kniec tragiczne losy dwch familiji; stolecie wojyn i powstań, śmierci i narodzin, miyłości, zdrad i pragniyń, co sie nigdy niy społnim. Drach ô nich wiy. Widzi przeszłość i zn prziszłość. Dl niego wszyjsko je terz. Saga familijn? Wielk ôpowieść ô Ślnsku? A możno powieść totaln, co uciyk wszyjskim kategoryzacyjm? Tłumaczenie Dracha na śląski etnolekt to próba zmierzenia się ze śląskością i uniwersalnością tej powieści. Paradoksalnie śląska wersja Dracha staje się probierzem jej śląskiego odniesienia dziejowego. Przekład Grzegorza Kulika budzi podziw! Drach stał się ważną książką dla wielu Górnoślązaków również dla mnie. prof. Zbigniew Kadłubek Górny Śląsk Twardocha jest prawdziwy bolesną wręcz brutalnością i nieraz wręcz wulgarnością połączoną ze specyficznym etycznym kodeksem, z którego wychowani tutaj ludzie nigdy nie rezygnują, nawet jeżeli znajdują się na granicy upodlenia. Gratuluję autorowi odwagi. prof. Ryszard Kaczmarek

Drag Adikt

Tomasz Górski

Nie zamierzam nikogo oszukiwać. Po przeczytaniu pierwszego rozdziału wszystko, o czym pomyślisz, upadnie. Tytułowy Drag zmaga się z własnym światem, którego nieostre granice wyznacza choroba - depresja. W podróży przez życie towarzyszy mu kochanka Marta. Uwikłany w wewnętrzne problemy nastolatek próbuje stworzyć wizję rzeczywistości, którą będzie w stanie zaakceptować. Drag snuje swą opowieść, sięgając do wspomnień, w których załamuje się obraz matki, miłości i zrozumienia. Kiedy już wydaje nam się, że poznajemy historię głównego bohatera, autor odbiera nam to przekonanie, zamieniając wspomnienia w senne wizje depresyjnej natury. Przez całe życie męczyło mnie poczucie, że nie jestem we właściwym miejscu. Albo inaczej. Że jestem we właściwym miejscu, ale gdzieś jeszcze muszę pójść, zanim się ściemni, zanim ktoś wyprosi wszystkich gości, zanim wszyscy wrócą do swoich łóżek. Wie pan, mając szczęście, wciąż zdawałem się pytać, gdzie mam go szukać? [...] I wychodziłem. Jakby nie wiedząc, gdzie i czym jest jakikolwiek koniec, szukając go za każdym razem, gdy już było tak blisko. W dalszą wędrówkę naturalnie wychodziłem w poszukiwaniu dalszej wędrówki. Cały czas szukać. Skoro nie szczęścia, bo to, choć niezauważone, siedziało obok, to czego, do jasnej cholery?

Dragona z Tarapatii

Joanna Wachowiak

Kontynuacja przygód bohaterki książki “Ala Baba i dwóch rozbójników”. Ala znów pakuje się w kłopoty. Jej młodsi bracia zaczęli chodzić do szkoły  i zmienili się w prawdziwych spryciarzy. Zamawiają u niej opowieści o bohaterce posiadającej supermoce. Tym razem Ala niezupełnie radzi sobie z wymyślaniem historii.  Bo gdy bohaterka ma telepaton czyli urządzenie do czytania ludzkich myśli wcale nie jest jej łatwo znaleźć w sobie supermoce, które pozwolą rozwiązać zwykłe problemy, jakich pełno wokół nas.

Draka w muzeum

Agata Loth-Ignaciuk

- Mogę wejść, gdzie chcę, nawet do skarbca. Albo do muzeum. Nocą. Jeśli tylko będę miał ochotę! - przechwala się Janek, po czym zakłada się z kolegami, że... zdoła zakraść się do muzeum, wynieść z niego dzieło sztuki tak, by całą aferę opisały gazety. A zatem nie ma odwrotu! Janek bierze na cel zbiory Muzeum Narodowego w Warszawie, a do udziału w nocnej eskapadzie namawia Stefka, swojego młodszego brata, ale też nieświadomego niczego dziadka Edka. Intryga rozkręca się z minuty na minutę, coś, co wyglądało na dziecinne łatwe, zamienia się w katastrofę! Ale czy na pewno? Sensacyjna akcja "Draki w Muzeum" przeplata się z fascynującą opowieścią o sztuce. Pojawia się Bitwa pod Grunwaldem (i jej powojenne losy), weduty Canaletta (i ich wykorzystanie do odbudowy Warszawy), Bitwa pod Orszą, malowidła z Faras, zbiory monet, kolekcje miniatur i greckich waz. Nuda, powiecie? Sami się przekonajcie.

Dramat

Anton Czechow

Dramat — Pawle Wasiliczu, tam jakaś dama pana prosi — zameldował Łukasz. — Czeka już całą godzinę. Paweł Wasilicz był dopiero co po śniadaniu. Usłyszawszy o damie, skrzywił się i powiedział: — Pal ją diabli! Powiedz, że jestem zajęty. — Ona już piąty raz przychodzi. Mówi, że bezwarunkowo musi się z panem zobaczyć... Prawie że płacze. — Hm... niech będzie, poproś ją do gabinetu. Paweł Wasilicz, nie śpiesząc się, włożył tużurek, wziął do jednej ręki pióro, do drugiej — książkę i udając, że jest bardzo zajęty, poszedł do gabinetu. [...]Anton CzechowUr. 29 stycznia 1860 r. w Taganrogu (Rosja) Zm. 15 lipca 1904 r. w Badenweiler (Niemcy) Najważniejsze dzieła: Śmierć urzędnika (1883), Nieciekawa historia (1889), Sala nr 6 (1892), Wyprawa na Sachalin (1895); Mewa (1896), Wujaszek Wania (1900), Trzy siostry (1901), Wiśniowy sad (1904) Urodzony w rodzinie kupieckiej, lekarz z wykształcenia. Swoje pierwsze utwory publikował w drugorzędnych pismach humorystycznych pod pseudonimami: ?Antosz Czechonte?, ?Człowiek bez żółci?, ?Brat swojego brata?. W początkowej fazie twórczości pisał wiele drobnych utworów, felietonów, humoresek, anegdot. Krytykował bezczynność rosyjskiego społeczeństwa wobec wszechobecnego zła. W 1890 roku odbył podróż na wyspę Sachalin, miejsca zesłania i katorg. Owocem podróży była praca literacko-naukowa. Jako dramaturg zyskał sławę dzięki współpracy z Konstantym Stanisławskim, wybitnym reżyserem i teoretykiem teatru. W 1901 roku poślubił jedną z wybitnych aktorek teatru Stanisławskiego MChaT, Olgę Knipper; była ona odtwórczynią większości pierwszoplanowych ról w jego sztukach. Zasłynął również jako mistrz krótkiej formy ? autor nowel i opowiadań. Zmarł na skutek wyniszczenia gruźlicą. autor: Danuta SzafranKupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dramy z całowaniem

Astrid Heise-Fjeldgen

Przyjaciółki Sille, Ginny i Emilie nie mogą się doczekać, aż znajdą sobie chłopaków. Dlatego postanawiają się założyć o to, która pierwsza się pocałuje. Sille uważa, że to lekka przesada, ale oczywiście swoje przyjaciółki należy wspierać zawsze i bez względu na wszystko. A zwłaszcza gdy się trafia na imprezę, gdzie aż się roi od ludzi mających swój pierwszy pocałunek dawno za sobą. „Besties” to seria o życiu nastoletniej Sille i jej przyjaciółek. To opowieść o problemach dojrzewania, wygłupach, szkole i chłopakach – tych, których można mieć, i tych, którzy są poza zasięgiem.

Drapieżna gra

Katarzyna Berenika Miszczuk

Klasyczny kryminał Katarzyny Bereniki Miszczuk, wydany siedem lat temu pod tytułem Pustułka, właśnie otrzymał nową miętową, odświeżoną i unowocześnioną odsłonę. Jakie jest dobre miejsce na zbrodnię? Czy koniecznie musi być to cicha uliczka pozbawiona świateł latarni w centrum szarego miasta? Sylwia Spyropoulos i jej bliscy przekonują się, że równie dobrym miejscem jest rajska wyspa, odcięta z powodu sztormu od reszty świata. Wśród jedenastu mieszkańców Wyspy Ptaków jest morderca. Gdy niebo zasnuwają ciemne chmury, a na ziemię spadają pierwsze krople deszczu, rozpoczyna się drapieżna gra. Każdy dzień obnaża kolejne rodowe sekrety skrzętnie do tej pory ukrywane za zasłoną kłamstw i niedopowiedzeń. Spyropoulosowie, według kolorowych magazynów ideał bogatej, powszechnie szanowanej rodziny, pokażą swoje prawdziwe twarze. Czy komuś uda się przeżyć i powstrzymać mordercę?