Dziecko patrzy, jak piszę

Julian Kornhauser

Julian Kornhauser Zjadacze kartofli Dziecko patrzy, jak piszę Dziecko patrzy, jak piszę, pióro skrzypi na papierze, kartka staje się krótsza, słowa mruczą przyjemnie. Dziecko patrzy, jak piszę, piszę jak patrzy dziecko, jest... Julian Kornhauser ur. 20 września 1946 Najważniejsze dzieła: Nastanie święto i dla leniuchów (1972), W fabrykach udajemy smutnych rewolucjonistów (1973), Zabójstwo (1973), Świat nie przedstawiony (wraz z Adamem Zagajewskim, 1974), Stan wyjątkowy (1978), Zjadacze Kartofli (1978) Poeta, prozaik, krytyk literacki, znawca i tłumacz literatury serbo-chorwackiej, profesor Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W PRL-u działacz opozycji. Jeden z czołowych reprezentantów poetyckiej Nowej Fali lat 70, wraz z Adamem Zagajewskim współautor kluczowej dla tego nurtu książki krytycznej Świat nie przedstawiony. Od innych przedstawicieli nurtu odróżnia go kontrolowana skłonność do surrealistycznego obrazowania, elementy symbolizmu i zwrot ku tematyce prywatnej. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Dziecko pokuty

Francine Rivers

Ta książka "Dziecko Pokuty" odsłania boleśnie ludzką hipokryzję. Nagle budzimy się z pięknego snu. Idealni ludzie, dobrzy chrześcijanie, których poznajemy na początku opowieści, okazują się wcale nie tacy krystalicznie czyści. Wiara okazuje się tylko wygodnym płaszczykiem – nosisz, kiedy ci wygodnie, a jak się robi za gorąco, odwieszasz do szafy. Dla Diny jest to bolesna lekcja.  W tej opowieści dotykamy problemu prawdziwej wiary, płynącej prosto z serca. Wiary, która sprawia, że nie wybieramy tego, co wydaje się nam łatwiejsze czy lepsze. Główna bohaterka wiele wycierpiała w imię swoich przekonań, wiara dała jej jednak oparcie, którego nie potrafili zapewnić jej najbliżsi.  Myślałam, że mnie samą ta religijność zmęczy i zniechęci, ale nie. Za sprawą pióra Francine Rivers można się nawet nawrócić, tak pięknie o niej pisze. W tej powieści doświadczamy bowiem żywego Boga, który kocha swoje owieczki i mówi, ciągle do nich mówi. Trzeba tylko nauczyć się go słuchać.  Autorka serwuje nam błyskotliwą i bezlitosną satyrę życia, w której poniekąd każdy się odnajdzie.  Była zimna styczniowa noc, kiedy zdarzyła się ta rzecz niewybaczalna, nie do pomyślenia. Tak zaczyna się opowieść o Dinie, której życie w krótkiej chwili rozpadło się niczym kryształ na dziesiątki drobnych kawałków.  Wracała z pracy... Akurat zepsuł się jej samochód... Co prawda było już późno, ale kampus był blisko... Nim jednak tam dotarła, dopadł ją ten mężczyzna ze starego kombi... W jednym momencie jej przyszłość stała się ciemną plamą, która z każdym dniem zdawała się coraz bardziej przerażać. Potem nadeszły dni, o jakich chciała zapomnieć. „Trzeba tylko – usłyszała chyba w klinice – pozbyć się tego, co poczęło się w tych przerażających okolicznościach... To niegroźny zabieg…" Czy jednak na pewno? To pytanie formułowane na różne sposoby wracało do niej niczym echo, przynosząc same wątpliwości…   FRANCINE RIVERS - jedna z najpopularniejszych pisarek amerykańskich, autorka ponad 20 bestsellerowych powieści, przetłumaczonych na dwadzieścia języków, m.in. trylogii "Znamię Lwa": „Głos w wietrze", „Echo w ciemności", „Jak świt poranka", "Purpurowa nić", "Dziecko pokuty", "Szofar zabrzmał", serii " Synowie Pocieszenia" dla dzieci "Pudełko po butach" Zdobyła liczne nagrody i zaszczyty, w tym Christy Award, za stworzenie inspirującej fikcji o charakterze historycznym, złoty medal Amerykańskiego Stowarzyszenia Wydawców Chrześcijańskich ECPA za powieść „Ostatni zjadacz grzechu" (zekranizowaną przez Michaela Landona). W 2010 roku książki Francine zostały uznane za najlepiej sprzedające się tytuły na liście „New York Timesa". Opinia  Wczoraj pod recenzją książki Francine Rivers znalazłam anonimowy komentarz (takie merytoryczne anonimy sprawiają, że mimo ton spamu jeszcze nie wyłączyłam tej opcji), polecono mi książkę „Dziecko pokuty”. Pogrzebałam w różnych zasobach i wieczorem pogrążyłam się w lekturze. Akurat dziś święto, więc jak najbardziej pasowała. Dina jest bardzo wierzącą dziewczyną, chrześcijańskie ideały nie są dla niej dodatkiem, ale treścią jej życia.  Studia, znajomi, wszystko musi być dopasowane do służenia Bogu.  Dina nie jest dewotką, nie jest istotą powierzchowną. Uważa się za kobietę szczęśliwą. Bóg dał jej cudownych rodziców i postawił na jej drodze mężczyznę  prawego i bogobojnego. Wszystko zmienia się przez jeden wieczór gdy wracając z pracy zostaje zgwałcona. Już ten fakt wiele zmienia, jej narzeczony daje jej, być może nieświadomie, do zrozumienia, że skoro przestała być dziewicą nie jest już pierwszej kategorii, że jej wartość zmalała. Jakby tego było mało, okazuje się że dziewczyna jest w ciąży. To już zupełnie rujnuje jej życie. Musi porzucić szkolę, zrywa z narzeczonym i wraca do domu, gdzie ma nadzieję uzyskać wsparcie. Niestety jej ukochany tatuś, również uważa, że powinna ciążę usunąć. Jednak aborcja, dla Diny jest sprzeczna z prawem bożym.  Dziewczyna się miota, nie wie co ma robić. W końcu ucieka z domu. Kto czytał książki tej autorki, mniej więcej wie, czego się spodziewać. Jej powieści są jedyne w swoim rodzaju, przesiąknięte religią, cytatami z Pisma i bezgranicznym oddaniem swego życia Bogu. Rivers umie bardzo ładnie pisać o uczuciach, ale w tej książce zostało to zminimalizowane. Autorka skupia się na dylematach wokół aborcji i raczej to jest głównym szkieletem książki. Liczba kobiet, ludzi nieszczęśliwych z powodu aborcji przekracza wszelkie normy. Moim zdaniem nieco przesadziła, przez co książka straciła wszelkie  pozory autentyczności. Jest sztuczna, dodatkowo tłumaczenie, które przypomina bardziej opowieść biblijną, bowiem język jest wniosły, rodem z kościelnej ambony.  Tym razem nie mamy nawet złudzeń, że czytamy powieść. To umoralniająca historia, dodatkowo rozciągnięta na ponad czterysta stron, gdy to samo można było zmieścić w połowie. Jestem nieco zawiedziona „Dzieckiem pokuty” cieszę się, że ją przeczytałam, ale moim zdaniem jest to książka zdecydowanie nie dla każdego. Większość osób wyrzuci ją przez okno po pięćdziesięciu stronach. Wzbudzi w nich tylko irytację.  Problem usunięcia ciąży pochodzącej z gwałtu nie jest tematem prostym, warto się nad nim pochylić i rozważyć, chociaż wiadomo teoria teorią, a praktyka praktyką. Nikt nie wie jakby się zachował w takiej sytuacji i oby żadna z osób czytających te słowa nie musiała przed takim dylematem stawać. Sama książka daje do myślenia. Znajdziemy tam ciekawe postacie, chociaż muszę ostrzec bo Ethan jest tak irytujący, że zęby bolą. To zdecydowanie najczarniejszy charakter w książce. Reszta, w gruncie rzeczy jest bardzo dobra, w większości wręcz idealna. To jest bardzo specyficzna książka, zdecydowanie nie dla każdego. Bardzo specyficzny styl i język, jednych zachwyci, drudzy uznają go za nawiedzony i przesadzony.  Chociaż jest to moja trzecia książka tej autorki, to z nią miałam największy problem.

Dziecko września

Adam został poczęty 1 września 1939 roku, kiedy jego ojciec Andrzej Borowy był już w drodze na front, a następnego dnia poległ pod Pszczyną w masakrze polskich batalionów, rozjechanych przez niemieckie czołgi. Od tej pory Teresa Borowa prowadziła prywatną wojnę z Hitlerem, Stalinem i całym światem, nie wyłączając własnej rodziny, walcząc najpierw o urodzenie, a potem ocalenie syna. Toczyła ją w rodzinnym Tarnowie, gdzie został aresztowany i wywieziony do Oświęcimia jej ojciec, w okupowanym Krakowie, gdzie trafiła do obozu w Płaszowie, w partyzanckiej ziemiance w Gorcach, gdzie mały Adaś omal nie padł ofiarą polskiego policjanta, wreszcie, już po wojnie, w odebranym Niemcom Zabrzu, gdzie nowi władcy zaprowadzili nowy "porządek". Po latach Adam stara się uporać z upiorami dawnego życia i wybrać własną drogę. Tłem dla losów Adama i jego matki są mniej znane, niekiedy przemilczane fragmenty naszej historii, wymykające się jednoznacznym ocenom ludzkie postawy, które determinują dramatyczne wybory, przed jakimi stają bohaterowie. Marek Harny (ur. 1946 w Zabrzu) już w kilku powieściach ("Urodzony z wiatru", "Dwie kochanki", "Sny wojenne"), w każdej na inny sposób, podejmował temat wojny, a przede wszystkim piętna, jakie odcisnęła na kolejnych pokoleniach.

Dziecko wysoko wrażliwe. Jak je mądrze wychować i wspierać

Urszula Sołtys-Para

Poradnik dla rodziców dzieci wysoko wrażliwych (i nie tylko) Twoje dziecko ma w sobie wielką moc! Pomóż mu się nauczyć z niej korzystać. Posłuchaj rad psychoterapeutki: Skoro sięgasz po tę książkę, prawdopodobnie jesteś rodzicem dziecka, które jest wyjątkowe: empatyczne, uważne, trafnie odczytujące emocje. Ale też ― co Cię być może niepokoi ― reagujące płaczem "z byle powodu", czasem niespodziewanie, bojące się w warunkach, które według Ciebie są bezpieczne, lub złoszczące się "nie wiadomo czemu". I pewnie szukasz informacji, jak je zrozumieć, jak pomóc i jemu, i sobie w takich sytuacjach. Jak nauczyć dziecko czuć adekwatnie, a nie za mocno. Intencją autorki tego poradnika ― psychoterapeutki opiekującej się dziećmi i mamy dwóch dziewczynek ― jest pokazać wysoką wrażliwość dziecka nie jako problem, a raczej jako szansę. Dziecko, a potem dorosły o ponadprzeciętnej wrażliwości jest w stanie dostrzec wiele niuansów, które czasem umykają osobom o mniejszej wrażliwości. Może więc wiele zrobić dla ludzi i świata. Może zwracać uwagę, wskazywać drogę, kierować na właściwe tory. Najpierw jednak musi się nauczyć żyć ze swoim szczególnym darem, dowiedzieć się, jak z niego czerpać ― dla dobra zarówno swojego, jak i innych. Książka Dzieci które czują mocniej pozwoli Ci: Po pierwsze zrozumieć, czym jest wysoka wrażliwość, i określić, czy Twoje dziecko należy do osób WW Po drugie dowiedzieć się, jak pielęgnować dziecko wysoko wrażliwe, by wyrosło na szczęśliwego, empatycznego dorosłego MAGAZYN DZIECI: Jak dbać o dobrostan psychiczny i fizyczny nie tylko dziecka z wysoką wrażliwością, ale i nas, rodziców? Posłuchaj audiobooka:  

Dziedzic kłamstwa. Sojusz to piękna iluzja

Maria Magdalena Syryńska

Ponad 50 tysięcy odsłon na Wattpadzie. Velvicia nie żyje. Została zamordowana wraz z matką przez Edwarda Withmoorea w ramach prezentacji siły. Dwadzieścia lat później ten sam człowiek planuje porwać jej bratanicę Maybeth, prawowitą następczynię arrayskiego tronu, aby zdobyć tereny, którymi włada. Wykorzystuje do tego swego syna Alexandra. Plan jest prosty, ale wymaga od księcia zbliżenia się do Maybeth. Książę ostatecznie decyduje, że nie pozwoli, by jego ojciec wykorzystał dziewczynę w tak okrutny sposób, i rozpoczyna podwójną grę. Resztka jego człowieczeństwa wyłania się zza kurtyny strachu i bezwzględności. Alexander postanawia położyć kres tyrańskim zapędom ojca. Pierwsza część dylogii. Okładki projektuje autorka.

Dziedzic ognia

Anna Havoc

Smok wawelski to nie tylko potwór ze średniowiecznej legendy. Choć trudno w to uwierzyć, świat smoków wcale nie odszedł do przeszłości, ale ciągle istnieje w rzeczywistości równoległej. Przekonuje się o tym Michał Keler, który ambitnie ściga przestępców w grodzie Kraka. Ambitny policjant zaczyna odczuwać dolegliwości, które trudno usprawiedliwić zmęczeniem. Gdy zaczyna zionąć ogniem, a jego ciało pokrywa się zrogowaciałymi plamami, zjawia się u niego tajemniczy Albert Nester.

Dziedzic z Redclyffe

Charlotte Mary Yonge

Anglia, XIX wiek. Młody baronet Walter Morville to szlachetny i pełen uroku szlachcic, ale namiętna i impulsywna natura często sprowadza na niego kłopoty. Za to jego kuzyn Filip Morville cieszy się nieposzlakowaną reputacją i dla wielu osób stanowi niepodważalny autorytet. Jest poważny i sumienny, a Waltera postrzega przez pryzmat jego niedoskonałości. Zarzuca mu, że jest lekkomyślnym hazardzistą i lekkoduchem. Ten znosi sytuację z wyjątkowym hartem ducha, robiąc wszystko, by oczyścić swe dobre imię i zdobyć serce oraz rękę ukochanej kobiety. Dziedzic z Redclyffe to wzruszająca opowieść o młodości pełnej wzlotów i upadków, o miłości, przyjaźni, przywiązaniu i kruchości życia.

Dziedzictwo

Elle Kennedy

Cztery opowieści. Cztery pary. Poznaj dalsze losy ulubionych bohaterów! Dziedzictwo skomponowane jest z kwartetu powiązanych ze sobą historii, które opowiadają dalsze losy bohaterów bestsellerowych powieści Elle Kennedy Układu, Błędu, Podboju i Celu. Życie po studiach okazało się nie do końca takie, jakie sobie wyobrażali Garrett i Hannah, Logan i Grace, Dean i Allie oraz Tucker i Sabrina. Oczywiście, mają przecież siebie nawzajem, ale doszły też problemy prawdziwego życia, na które nie przygotowały ich cztery lata na uniwersytecie Briar. Wesele. Oświadczyny. Potajemny ślub. I niespodziewana ciąża. Oto główne wątki każdej z opowieści. Jak się okazuje, dla tych czterech par miłość to bułka z masłem. Dorastanie zaś okazuje się znacznie trudniejsze. Jak duże konsekwencje mogą wynikać z wielkich decyzji? I czy okaże się, że szczęście przyniesie spodziewane nagrody? Zabawny i pełen ciepła zbiór kontynuacji wcześniejszych historii dostarcza wiele rozrywki! Nie do wiary, co ma w zanadrzu autorka!. Sarina Bowen, współautorka bestsellera Dobry chłopak