Antoniusz i Kleopatra

William Shakespeare

Akcja utworu toczy się w Italii, a także w Egipcie, po śmierci Cezara, obejmuje okres dziesięciu lat. W dziele przedstawiony został historyczny spór pomiędzy Antoniuszem i Kleopatrą a Oktawianem Augustem. Shakespeare zachował podstawowe fakty historyczne, jednak część z nich zmodyfikował na potrzeby utworu – taki zabieg zastosował, obarczając Kleopatrę winą za porażkę w bitwie pod Akcjum, mimo że historia nie stwierdza tego jednoznacznie. (za Wikipedią)

Antoniusz i Kleopatra

William Shakespeare

Za jedno jej spojrzenie on zaryzykowałby losy całego kraju. Jedno jego wzruszenie ramion - a kształt dzisiejszej Europy wyglądałby zupełnie inaczej. Kleopatra i Antoniusz - królowa hellenistycznego Egiptu i dowódca wojsk rzymskich. To nie do pomyślenia, by w swoich działaniach mogli kierować się osobistymi uczuciami. A jednak! Namiętność, która ich owładnęła, była tak gwałtowna, że gotowi byli złożyć na jej ołtarzu wszystkie polityczne interesy. Gdyby nie fatalna bitwa pod Akcjum, być może trwaliby razem do grobowej deski... A my żylibyśmy dzisiaj w zupełnie innym świecie. Klasyczna tragedia Williama Shakespearea była wielokrotnie ekranizowana, pierwszy raz w 1972 r. przez Charltona Hestona. William Shakespeare (1564-1616) - uważany za poetę narodowego Anglii oraz reformatora teatru, zarówno jego tragedie, jak i komedie weszły do kanonu światowej literatury. Wciąż trwają spory dotyczące autorstwa poszczególnych przypisywanych mu utworów. Istnieje ponad sto wersji jego nazwiska, gdyż w czasach jego życia zasady pisowni nie były jeszcze sztywno ustalone. Był zaangażowany w życie teatralne - grywał niewielkie role w spektaklach, dbał o finanse trup teatralnych, był współwłaścicielem Globe Theatre. Do jego najsłynniejszych utworów należą sztuki "Sen nocy letniej", Romeo i Julia", "Makbet", "Hamlet", "Król Lear", "Burza". Pochowany w absydzie kolegiaty Świętej Trójcy w Stratford.

Antonówki. Kobiety i Czechow

Sylwia Frołow

Dokądkolwiek wyjeżdżał, zawsze w pierwszej kolejności odwiedzał trzy miejsca: świątynię, cmentarz i dom publiczny. Lubił prostytutki, lubił aktorki, śpiewaczki, pisarki a uchodził za pięknego mężczyznę. Chyba żaden inny pisarz nie cieszył się tak powszechnym uwielbieniem kobiet. Większość życia spędził jednak w stanie kawalerskim, zapewniając wszystkich, a zwłaszcza ukochaną siostrę Marię (która mówiła: Swoje życie poświęciłam bratu), że nigdy się nie ożeni. Kiedy to zrobił trzy lata przed śmiercią zaprzyjaźniony Iwan Bunin uznał ten krok za samobójstwo. Kobieta może stać się przyjacielem mężczyzny tylko w tej kolejności: z początku dobra znajoma, potem kochanka, a potem dopiero przyjaciel twierdził bohater Wujaszka Wani, doktor Michaił Astrow, a w rzeczywistości sam Czechow. Oficjalnie uznany za przyjaciela kobiet, dla tych, które go kochały, potrafił być okrutny i niesprawiedliwy. Sylwia Frołow wydobywa z cienia wielkiego pisarza swoje bohaterki, które jednocześnie były bohaterkami jego utworów. Bo nie ma pisarza Czechowa i nie ma człowieka Czechowa bez kobiet. Nie na darmo Płatonow powiadał: Mężczyzna bez kobiety jest jak parowóz bez pary!.

Antropocen bez tajemnic

Nathanaël Wallenhorst

Mała książka poświęcona nowej epoce geologicznej (antropocenowi), w której niedawno się znaleźliśmy. Po raz pierwszy w ludzkiej pamięci możemy myśleć o epoce geologicznej, kiedy ona trwa! Ta nowa epoka jest bezpośrednio kształtowana przez działalność człowieka - niestety niekoniecznie dla dobra naszej planety. Powinniśmy działać świadomie, próbując zmienić kierunek, jaki obraliśmy. Czy gatunek ludzki i wszystkie inne gatunki, przetrwają nadchodząca katastrofę? Ta krótka praca ma pomóc ludziom w zrozumieniu antropocenu. Tylko wtedy będziemy w stanie działać na szczeblu społeczeństwa na rzecz przyszłych pokoleń.

Antropolog jako audytor wewnętrzny

Łucja Lange

Książka przybliża zarówno obszar zainteresowań antropologii kulturowej, jak i zakres działania audytu wewnętrznego. Autorka, były audytor wewnętrzny, a obecny antropolog kultury, zauważa podobieństwa między tymi dwoma dziedzinami i pragnie zwrócić na nie uwagę absolwentów, studentów oraz kandydatów na studia, wskazując jednocześnie ciekawą możliwość zatrudnienia. Swoje rozważania kieruje także do audytorów wewnętrznych, którym proponuje wartościową wiedzę z zakresu antropologii kulturowej, jako przydatne narzędzie ułatwiające pracę szczególnie w środowisku korporacji międzynarodowych. W świecie, w którym coraz częściej kładzie się nacisk na procedury, etyczność badań, jakość oraz mierzalność i policzalność - warto zastosować szerszą perspektywę i badać organizacje na sposób antropologiczny, nie tylko ekonomiczno-prawny. Książka została napisana w sposób odzwierciedlający tok badań - wprowadza czytelnika w zamysł autorki, przybliża inspiracje stojące za takim wyborem tematu, a następnie prezentuje drogę, jaką autorka przeszła z badanymi - od prezentacji antropologii kulturowej oraz audytu wewnętrznego, przez skoncentrowanie na pracy etnologów zatrudnionych w korporacjach aż do rozważań o możliwości zatrudnienia absolwentów antropologii kulturowej w audycie. Książka prezentuje ciekawą perspektywę praktyka, który zyskując wiedzę i doświadczenie etnologiczne, zauważa przydatność tychże w pracy audytora wewnętrznego i dzieli się swoimi spostrzeżeniami, nakierowując czytelnika na te podobieństwa i oczekując aktywnego odczytywania treści.

Antropologia literatury. Interpretacje i studia

Elżbieta Feliksiak

Dominantą, która spaja pola badawcze książki, jest hermeneutyczna komparatystyka. Autorka zaprasza do budowania mostów między przestrzenią wyobrażoną w świecie literackim a światem przeżywanym w przestrzeni rzeczywistej. Nie o literaturę chodzi, lecz  o człowieka i o prawdę bycia. Dlatego spośród trzech głównych słów kluczy pierwszym i najważniejszym jest tu  „przestrzeń antropologiczna”. W niej odbija się echem każdy przejaw naszych dokonań, a jako atrybuty towarzyszą jej: „ethos” i „katharsis”. Pola argumentacji wieloaspektowej antropologii literatury poznajemy na gruncie pytań o relacje między literaturą a  historią i pamięcią, sferą fikcji a sferą działania, myśleniem opowieści a logiką życia  w świecie. Jeden z nurtów  stanowią tu badania skupione wokół pytań o literaturę na wielonarodowych pograniczach, o wielokulturowość jako próg do przyszłości. Częścią przestrzeni antropologicznej są „mówiące krajobrazy”: odpowiadają naszą własną mową  na pytanie o sposoby godnego bycia na pograniczu współistniejących światów. Dzięki literaturze   mamy miejsce (swój ethos)  w dziejowości pytań i odpowiedzi. Przestrzeń antropologiczna – w literaturze i w życiu – może i powinna być miejscem obecności człowieka, przestrzenią rozmowy otwartej na światło. Ostatnia część książki uprzytamnia, jak wiele zależy pomimo wszystko od nas.             ELŻBIETA FELIKSIAK prof. dr hab. Komparatystka i  tłumaczka (członek STP), em. prof. zw. w Instytucie Filologii Polskiej  Uniwersytetu w Białymstoku, organizatorka i kierownik (1991-2010) Zakładu Teorii i Antropologii Literatury. Inicjatorka  badań pamięci  Kresów Wschodnich RP. Książki: Budowanie w przestrzeni sporu. Ethos literatury w sytuacji kryzysu europejskiego pluralizmu: Tomasz Mann–Tadeusz Konwicki–Erica Pedretti, PWN 1990; „Maria” Antoniego Malczewskiego. Duch dawnej Polski w stepowym teatrze świata, TLiAM Białystok 1997; Poezja i myśl. Studia o Norwidzie, TN KUL 2001; H. Friedrich, Struktura nowoczesnej liryki (tłum. i wstęp), PIW 1978. Jako prezes Białostockiego Oddz. Tow. Literackiego im. A. Mickiewicza wydawca „Biblioteki Pamięci i Myśli” (1991–2002).          

Antropologia wyobraźni twórczej w badaniach literackich. Świat wyobraźni Brunona Schulza

Marzena Karwowska

Książka poświęcona antropologii wyobraźni twórczej w badaniach literackich na przykładzie twórczości Brunona Schulza i jego twórczej wyobraźni jest błyskotliwym, z erudycją i znajomością przedmiotu napisanym studium. Składa się z dwu części: pierwszej, poświęconej antropologii wyobraźni twórczej w kontekście metodologii oraz drugiej, przybliżającej czytelnikowi świat wyobrażony Schulza z punktu widzenia antropologii literatury. Jej autorka dokonuje przeglądu pism antropologicznych Gastona Bachelarda i prezentuje założenia teoretyczne antropologii wyobraźni twórczej Gilberta Duranda. Kreśli ponadto współczesne tendencje w postdurandowskim nurcie badań literackich. Analizując twórczość Schulza, wyodrębnia pola tematyczne i odpowiadające im konstrukcje. Są to: mitologia nieba (obrazy wznoszenia, upadku, poetyka skrzydeł, schemat katamorficzny); deformacja wyobrażeniowa (imaginacyjny schemat gigantyzacji, liliputyzacja, hiperboliczne wzmocnienie obrazu); „Przesmyki sprzeczności”. „Uszczęśliwiające antynomie”; pomiędzy „orgią światła” i „gilotyną nocy”; wyobrażeniowe oblicza czasu; homo patiens; transpozycja mityczna; „spacery sceptyka przez rumowiska kultury”; wyobraźnia uskrzydlona. Znamienny jest tytuł zakończenia: Pomiędzy schizomorfią wyobraźni a „światem zamkniętym na klucz”.  

Antybiotykoterapia w intensywnej terapii

Urszula Zielińska-Borkowska, Jarosław Woroń

"Antybiotykoterapia w intensywnej terapii" pod redakcją dr n. med. Urszuli Zielińskiej-Borkowskiej i dra n. farm. Jarosław Woronia to (...) praktyczny przewodnik w trudnej sztuce walki z infekcjami na oddziałach intensywnej terapii, utożsamianych z najcięższymi zakażeniami, wieloopornymi drobnoustrojami, u najciężej chorych pacjentów. (...) W podręczniku wyczerpująco omówiono diagnostykę mikrobiologiczną, a także wybór odpowiedniej terapii, w tym empirycznej, w zakażeniach bakteryjnych, grzybicznych i wirusowych, z uwzględnieniem terapii szczegółowej w najczęściej występujących zespołach chorobowych u pacjentów intensywnej terapii. Autorzy określili również precyzyjnie, z jakimi powikłaniami wiąże się terapia przeciwdrobnoustrojowa, w tym z jakimi interakcjami i działaniami niepożądanymi możemy się spotkać w powszechnie stosowanej w intensywnej terapii. (...)