Bruno Kreisky. Polityka zagraniczna i dyplomacja wobec PRL (1959-1983)

Agnieszka Kisztelińska-Węgrzyńska

Dyplomacja Brunona Kreisky'ego wobec Polski w latach 1959-1983 miała przynosić korzyści obu stronom. Działając zgodnie z przekonaniem wypełniania obowiązku wobec swojego kraju, wzmacniając Wiedeń i przygotowując go do roli międzynarodowego centrum politycznego, wspomagał on zarazem rozwój państw sąsiednich. Zwracał uwagę, że w interesie Wiednia leży, by kierunek zmian na obszarze wschodnim miał charakter wyłącznie ewolucyjny. Dzięki Polsce Kreisky zmieniał swe podejście do innych krajów Europy Środkowej. Choć negatywnie oceniał polskie doświadczenia związane z kształtowaniem demokracji w przeszłości, już podczas pierwszej wizyty w 1960 r. przekonał się, że z Warszawy wychodził silny impuls do pozostałych państw regionu, zachęcający do otwarcia na Zachód. Kreisky przewidywał, że emancypacja społeczeństw za żelazną kurtyną może następować wyłącznie za przyzwoleniem Moskwy. Jakakolwiek ingerencja, zachęta i presja na obywateli państw wschodnich, mobilizująca ich do zrywów rewolucyjnych skazana była, jak sądził, na porażkę. Jednakże zawsze, kiedy do tych zrywów dochodziło - na Węgrzech, w Czechosłowacji czy Polsce - Austria pomagała poszkodowanym. Kanclerz konsekwentnie sprzeciwiał się przy tym sankcjom międzynarodowym wobec władz komunistycznych, gdyż uważał, ze godzą one przede wszystkim w zwykłych obywateli. Polskie władze wykorzystywały to podejście propagandowo.

Bruno Whatever

Leo Gramski

Bruno jest jakiś dziwny. Nic go nie obchodzi, niczym się nie przejmuje. Nie lubi imprez, a jak już na nie chodzi, nie pije alkoholu. Najbardziej jednak nie znosi social mediów. Jest przekonany, że gdyby założył konto na Instagramie, Instagram sam by się zbanował, a na TikToku byłby jedynym tiktokerem z ujemną liczbą obserwujących. Przy nim nawet Facebook jest cool. Przyjaciele określają go słowemwhatever, bo Bruno nie lubi się angażować w nic, co wymaga zaangażowania. Ale los właśnie szykuje mu niespodziankę. Bruno zaczyna odkrywać w sobie obce do tej pory uczucia, a znaleziona przypadkiem tajemnicza karteczka sprawia, że podejmuje prywatne dochodzenie. Podejrzanych o podrzucenie tajemniczego listu jest sporo: mama, znienawidzona sąsiadka, najlepszy przyjaciel, dziwny kolega, nowy uczeń w szkole Jedno z nich zmieni życie chłopaka na zawsze. To będzie prawdziwa rewolucja! Leo Gramski he/she/they? Ma na koncie wiele znanych książek, jednak w tym gatunku debiutuje, dlatego znika pod pseudonimem. Na ten coming out trzeba będzie poczekać, ale kiedyś na pewno zdradzi, kim jest

Brush lettering dla początkujących

Wioletta Guzy

Naucz się pięknie pisać brush penem - od podstaw! Sztuka pięknego pisania Brush lettering w dosłownym tłumaczeniu oznacza kaligrafię pędzlem. Czasem używa się też specjalnych pisaków do brush letteringu. Wbrew pozorom sztuka ta ma wymiar nie tylko rozrywkowy czy relaksacyjny - wiele osób potwierdza, że ćwiczenie kaligrafii bardzo je relaksuje - ale także wybitnie praktyczny. Zdolność pięknego pisania pozwala tworzyć zachwycające kartki świąteczne, piękne zaproszenia na rozmaite uroczystości, oryginalne plakaty z ulubionymi cytatami i inne ręcznie wykonywane dzieła, które cieszą oko, zdobią otoczenie i uprzyjemniają życie. Satysfakcja gwarantowana, a zabawa przednia! Opanowanie sztuki kaligrafowania pędzlem nie jest wcale trudne. Wystarczy zaopatrzyć się w niezbędne narzędzia i materiały, wiedzieć, co się chce napisać, dodać do tego odrobinę cierpliwości i skorzystać z kilku rad od doświadczonej nauczycielki brush letteringu. Wioletta Guzy z pasji uczyniła sposób na życie - pięknego pisania uczy uczestników warsztatów online i na żywo, wiedzą i umiejętnościami dzieli się też chętnie za pośrednictwem konta na Instagramie, a także... tej książki. Stanowi ona swego rodzaju kompendium wiedzy i inspiracji w dziedzinie brush letteringu. Uwaga! Autorka jest osobą leworęczną, poradnik zatem zawiera dodatkowo specjalne podpowiedzi dla osób piszących lewą ręką.

Brush off your knees and run

Anna Urbańska

With exceptional sensitivity and subtleness, Anna Urbańska presents a world full of possibilities. Her book titled Otrzep kolana i biegnij (Brush Off Your Knees and Run) surprises the reader with its delicate style, humour and piercing intimacy. The author invites you to the world of reflections. She teaches you how to look after yourself. She uncovers forgotten mysteries and helps you overcome common, demobilizing patterns. She refers to the perspective of a child who is delighted to get to know the world. She reveals specific tracks which help you achieve your goals, make a change or succeed. Most criticially, though, she notices that it is worth sharing love and kindness with others. Otrzep kolana i biegnij (Brush Off Your Knees and Run) is a book filled with personal, moving stories and hilarious anecdotes. Like a virtuoso, Anna Urbańska shifts between sad and joyful aspects of life, describing the spectrum of emotions which make up her universe in a truly brilliant way. She pays attention to the significant role of attitude, trust, belief, responsibility or flexibility in life. Her advice is to take care of your life force. This energetic engine, she claims, is located within your mind, emotions, spirituality and healthy body. By taking care of yourself, you can go into space like a rocket. The author boldly confides in the reader by sharing stories about difficult moments in her life and the way she dealt with her problems. With a sincere smile on her face, she argues ‘it’s not worth giving up’. All you have to do is open your heart, believe in yourself and set goals. You can find your ‘recipe for success’ in this book. Sounds incredible? Just try, take a risk, believe. While searching for the answer to the ‘who am I’ question, the author strives to help the reader by sharing stories and experiences of many people. You can find inspiring interviews with Piotr Cygan, Edyta Skibińska, Magdalena Jewiarz, Paweł Zaremba, Anna Cieciórska, Paweł Jarząbek, Laura Kozłowska and Marlena Wawrzyniak in her book. These conversations are meant to inspire and to form a trigger to brush off your knees and run!

Brutalizm

Achille Mbembe

Oryginalna diagnoza współczesności dokonana z perspektywy Afryki łączy elementy teorii krytycznej, myśli postkolonialnej i psychoanalizy. Tytułowy brutalizm to metafora naszej epoki, w której zachłanny kapitalizm w coraz bardziej bezwzględny sposób kruszy, rozszczepia i drenuje zarówno planetę, jak i ludzkie ciała. Paradoksalnie, technologie cyfrowe tylko pogłębiają politykę ekstrakcji, przyczyniając się do zagłady wszystkiego, co żywe. Umożliwiają też one uprawianie na niespotykaną dotąd skalę rasistowskiej polityki segregacji i sortowania ludzi, zmieniając ich w przemieszczające się ciała-granice i sprawiając, że nigdy nie będą mogli znaleźć się "u siebie". W chwili, gdy prawicowi populiści straszą widmem "wielkiego zastąpienia" białej populacji niebiałą, dokonuje się rzeczywisty proces wymiany ludzi na cyfrowe awatary i inteligentne maszyny. Ciało staje się teraz bowiem wyłącznie narzędziem w osiąganiu chwilowej rozkoszy albo obiektem poddanym obróbce termopolityki. Cyfrowy neoliberalizm doprowadził do tego, że to, co nieświadome, przestało być przedmiotem represji i wybucha w paroksyzmach narcystycznego hedonizmu i maskulinizmu. Prawdziwym laboratorium tego rodzaju brutalistycznych praktyk przez wieki była i wciąż pozostaje Afryka, poddawana kolonialnej przemocy, ekstrakcji ciał, dóbr naturalnych i obiektów sztuki. I dlatego to właśnie w Afryce - w afrykańskiej myśli, historii i doświadczeniu - szuka Mbembe odpowiedzi na pytania, jak naprawić to, co zniszczone, jak wypracować nowe formy globalnego współistnienia.

Brutalna gra

Ewa Maciejczuk

Brutalność, konsekwencja, oddanie to wartości, jakimi kieruje się głowa rodziny Gusto. Wkraczając do świata mafii, musisz przestrzegać ich zasad. Jeśli tego nie zrobisz - szybko odpadasz z tej brutalnej gry. Stawką jest Twoje życie. Louis Gusto stoi na czele własnej rodziny i zmaga się nie tylko z półświatkiem, ale także z krnąbrną siostrą Rozalie, która jest jego całkowitym przeciwieństwem. Los bywa przewrotny. Pewnego dnia Rozalie ucieka z domu i trafia w ręce Jacoba - największego wroga Louisa. Jak potoczą się ich losy? Czy mężczyzna rządzący twardą ręką wykorzysta sytuację i spróbuje przejąć jego interesy? Czy dawna miłość jest w stanie zmienić bezwzględnego człowieka w czułego partnera? Czy mrok, który rozgościł się na dobre w sercach bohaterów, w końcu nimi zawładnie i upomni się o swoje?

Bryganci z Maladetta

Karol May

Cykl powieściowy Ród Rodriganda, tom II. Akcja powieści toczy się w wieku XIX. Pablo Cortejo, podstępny sekretarz hrabiego Fernanda de Rodriganda postanawia uwolnić się od swego pana i na wpół żywego przekazuje go w ręce piratów, sam natomiast ujawnia testament, wedle którego spadkobiercą majątku ma zostać fałszywy hrabia Alfonso. Sprawy rodu w Meksyku wyglądają nad wyraz źle, ale nie lepiej dzieje się też w ich rodowym gnieździe, w hiszpańskim zamku, gdzie hrabia Manuelo de Rodriganda coraz bardziej podupada na zdrowiu. Nie widząc wyjścia z tej przykrej i groźnej sytuacji zdesperowana Roseta, córka hrabiego prosi o obronę doktora Sternau.

Bryk Bardzo Niekonwencjonalny (Tom 1). Adam Mickiewicz

Łukasz Radecki

Nie lubisz lub nie chcesz czytać wierszem, a chcesz poznać twórczość Mickiewicza? Musisz zaliczyć sprawdzian lub przygotowujesz się do matury? Bez obaw, mamy coś dla Ciebie! Wszystkie utwory poetyckie Adama Mickiewicza po raz pierwszy prozą. Ballady i romanse, Konrad Wallenrod, Dziady, Grażyna, Pan Tadeusz w adaptacjach atrakcyjnych i szczegółowych! Wszystkie świetne pomysły są tak naprawdę bardzo proste. Ot, przełożyć wersy Mickiewicza na współczesny język prozy. By dziś lepiej trafiał pod strzechy (pewnie już bardziej fotowoltaiczne niż słomiane). Dla mnie bomba! Kamil M. Śmiałkowski (Człowiek z popkultury) Łukasz Radecki staje się tłumaczem dzieł Adama Mickiewicza z polskiego (dawnego i coraz bardziej hermetycznego) na polski (współczesny i przyswajalny), aby przybliżyć twórczość wieszcza nowemu pokoleniu. Jerzy Rzymowski (Nowa Fantastyka) Łukasz Radecki to zrobił: przepisał Mickiewicza prozą i to w łatwy do zrozumienia sposób! Dla jednych będzie to wybawienie, dla innych herezja. Nie mam jednak wątpliwości, że dla uczniów to idealny wstęp do czytania twórczości Mickiewicza w oryginale. Dr Mikołaj Marcela, autor bestsellerów Selekcje, Jak nie spieprzyć życia swojemu dziecku