Nocny kochanek

Majvi Åkerlind

Anna przeżywa życiowy kryzys. Na wpół dorosłe dzieci się od niej oddalają, a jej pozostała tylko praca recepcjonistki w hotelu. Kiedy okazało się, że w jej małym miasteczku będą kręcić kilka scen do nowego filmu, a główną rolę zagra Örjan Månsson, ulubieniec publiczności, to wydarzenie stało się kulturalnym hitem jesieni. Örjana znają wszyscy. Jego twarz o intensywnym spojrzeniu od zawsze zdobi okładki gazet. Talent aktorski to nie wszystko – mężczyzna znany jest także z szalonych imprez i wielu romansów. I to on melduje się w recepcji, gdzie pracuje Anna. Okazuje się, że to nie będzie jedynie zwykłe spotkanie gościa hotelowego i pracownicy. W środku nocy, gdy Anna zostaje sama na recepcji, Örjan w samym szlafroku schodzi na dół, żeby porozmawiać…

Noeton

Marta Magdalena Lasik

Opowiadanie z pogranicza fantasy i science-fiction. W Tarnowskich Górach od roku nie widziano żadnego dziecka. Maluchy zostały usunięte z miasta - mają zbyt bujną fantazję, mogłyby niechcący powołać stworzeńca. Mimo to stwory objawiają się co pewien czas - kiedyś wyłącznie blisko złóż srebra, teraz również daleko od nich. Kto jest sprawcą tego zamieszania i czy uda się go unieszkodliwić?

Noir

Zofia Markowska

Czasem los igra z ludzkim życiem w wyjątkowo przewrotny sposób. Pewnego dnia w gabinecie detektywa Michaela Todda pojawia się Rita Maroni, żona zamordowanego w tajemniczych okolicznościach członka włoskiej mafii, z prośbą o wytropienie zabójcy jej męża. Choć Michael ma mnóstwo wątpliwości dotyczących tego zlecenia, postanawia przyjrzeć się sprawie. Coraz bardziej zafascynowany losami pięknej Rity, skrupulatnie bada kolejne tropy i wątki, walcząc jednocześnie z pojawiającymi się w jego głowie niepokojącymi, krwawymi wizjami. Być może wkrótce okaże się, że z mordercą łączy go o wiele więcej, niż mógłby kiedykolwiek podejrzewać... Michael szedł ciemną alejką. Szedł szybko, osłaniając głowę przed siarczystymi kroplami deszczu. Tego dnia noc przyszła prędzej niż zwykle. Znienacka zarzuciła swoje ciemne poły na mieszkańców, narzucając im stalową wolę, której nie można było się przeciwstawić. Jedyne, co dało się usłyszeć poza klaksonami samochodów i uliczną wrzawą, to ciche odgłosy piosenki dobiegające z radia stojącego na parapecie okna jednego z mieszkań trzy kondygnacje wyżej. Spokojne dźwięki jazzu nie pasowały do charakteru tej okolicy, ale tworzyły coś w rodzaju równoległego świata, zupełnie innego niż cokolwiek w tym mieście. Było to jednak iluzoryczne, niczym słodki śpiew syren poprzedzający rozbicie się naiwnych żeglarzy o ostre jak brzytwa skały. Kiedy Todd dotarł do schodów, zaczął się po nich wspinać szybko i płynnie, aż stanął przed drzwiami swojego mieszkania, drzwi były na pół otwarte.

Noli me tangere!

Andreas Hoff

KTO PODNIESIE RĘKĘ NA ZMORĘ, NIGDY NIE ZAZNA SPOKOJU. Pewnego dnia Krzysztof Tuczyński de Wedel, wielki pan na włościach i zagorzały krzewiciel wiary katolickiej, spotyka na drodze piękną chłopkę. Sądząc, że dziewczyna jest protestantką, postanawia ją pohańbić i w ten sposób zasłużyć się w oczach Boga. Gwałcona dziewka rzuca mu w twarz znamienne słowa: Noli me tangere! Wkrótce do Tuczyńskiego dociera wiadomość, że kobieta jest katoliczką, a jej imiona to Maria Magdalena... Prawie cztery wieki później na tej samej drodze ktoś morduje młodą dziewczynę, wracającą z randki do domu. W toku śledztwa okazuje się, że zwłoki kobiety leżały w pozie przywodzącej na myśl wizerunek świętej Marii Magdaleny z pobliskiego kościoła. Wygląda na to, że zmory przeszłości wcale nie odeszły w zapomnienie, co więcej domagają się zadośćuczynienia... Panie, medyka, szybko! Krzysztof porwał się zza stołu i mimo protestów wbiegł do komnaty żony. Stanął jak wryty w progu i nie mógł się ruszyć. W łóżku leżała Marianna, spazmatycznie próbując złapać powietrze. Na jej piersiach siedziała postać w białej szacie. Odwróciła do niego głowę, a wtedy poznał zawzięte i harde spojrzenie Marii Magdaleny, którą rano wydał na śmierć. Twarz miała woskowobiałą, bez kropli krwi, niemal przeźroczystą. A na szyi szerokie cięcie. Próbował krzyczeć, aby ją zabrano, ale z gardła wydobywało mu się tylko charczenie. Opadł bezwładnie na kolana. Żona przestała się ruszać. Wtedy zjawa przykryła twarz nowo narodzonego synka dłonią i puściła dopiero, gdy zsiniał. Spojrzała mu jeszcze raz w oczy i rozpłynęła się w powietrzu. Krzysztof nie widział biegających akuszerek, nie słyszał krzyków i zawodzenia. Dał się wyprowadzić z komnaty. Przybyły medyk stwierdził śmierć młodej matki i dziecka.

Nomadland. W drodze za pracą

Jessica Bruder

Ich oszczędności wyparowały po kryzysie w 2008 roku lub z powodu różnych życiowych wypadków. Zamiast przejść na zasłużoną emeryturę, żegnają się z wygodnym życiem przedstawicieli klasy średniej, które wiedli dotąd. Sprzedają domy, bo nie mogą ich już utrzymać, przesiadają się do kamperów, przyczep, vanów czy pikapów i ruszają w drogę. Jeżdżą od stanu do stanu w poszukiwaniu dorywczej pracy na kempingach, przy zbiorach owoców i warzyw, w centrach logistycznych Amazona. Dla wielu firm to pracownicy doskonali. Są wytrwali, odpowiedzialni, doświadczeni, bardzo zdeterminowani. Przywożą ze sobą cały swój dobytek, zmieniając postoje przyczep w efemeryczne miasteczka robotnicze, które pustoszeją, kiedy kończy się praca. Nigdzie nie zostają wystarczająco długo, żeby stworzyć związek zawodowy. Niektórzy uważają ich za bezdomnych, ale koczownicy nowej ery nie lubią tej łatki. Mówią o sobie: bezmiejscowi. Twierdzą, że wyrwali się z niewoli czynszów, świadomie wypisali z zepsutego, demoralizującego systemu. Wielu nauczyło się cieszyć nową wolnością. Nawiązują przyjaźnie, dzielą się doświadczeniami, pomagają sobie nawzajem. Czas zapiąć pasy! Dzięki Jessice Bruder możemy dołączyć do nomadów i wyruszyć na włóczęgę po innej Ameryce. Workamperzy, wędrowni robotnicy, rozproszone plemię. Krzywdzeni i poniżani, wyrzuceni poza nawias społeczeństwa, a mimo to dumni i pełni nadziei, że kiedyś przestaną być obywatelami Ameryki, o której wszyscy zapomnieli. Reportaż Bruder to nie tylko opowieść o współczesnych nomadach, ale też o niewolniczej pracy, Amazonie, końcu ery emerytur, nierównościach i nowej walce klas. Przejmująca i niezbędna. Grzegorz Wysocki, Gazeta Wyborcza

Nomen omen

Marta Kisiel

Wynajęty pokój w starym domu rodem z filmów grozy, towarzyska papuga, upiorne głosy w telefonie i mnożące się starsze panie z ciągotami do sarkazmu – czy to aby nie za dużo jak na jedną Salomeę Przygodę? Cóż. Najwyraźniej los ma na ten temat inne zdanie, bo do kompletu ściąga jej na głowę Niedasia, beztroskiego młodszego brata, który z miejsca pakuje się w poważne kłopoty. Kłopoty, których początki sięgają pewnej ciemnej lutowej nocy podczas oblężenia Festung Breslau. Pełna humoru i grozy powieść – nomen omen – przygodowa o cenie, jaką przychodzi zapłacić za pochopne decyzje, tajemnicach z przeszłości, splatających ze sobą losy dwóch rodzin, oraz świecie, którego już nie ma. Wydanie poszerzone o opowiadanie Toten Räume.

Nondum oraz inne opowiadania

Lidia Amejko

Zbiór opowiadań, których bohaterowie różnorodni i skupieni w odmiennym czasie i odmiennych miejscach poszukują równowagi oraz sensu, mierząc się z nieprzewidywalną rzeczywistością. Plastyczny język tekstów i ich barwna narracja pomagają w wykreowaniu dynamicznych światów, w które wpisane są energia oraz niepokój.

Nora Sand. Tom 1: Zaginione (#1)

Lone Theils

Dania, wycieczka promem i dwie przyjaciółki, nieświadome, że to być może ostatnie wakacje w ich życiu... W 1985 roku dwie młode Dunki znikają bez śladu na promie płynącym do Anglii. Kilkadziesiąt lat później w walizce znalezionej w sklepie z używaną odzieżą w nadmorskim miasteczku Brine pojawia się ich zdjęcie. Duńska dziennikarka Nora Sand, londyńska korespondentka magazynu Globalt, przez przypadek odkrywa starą sprawę angielskiego seryjnego mordercy odsiadującego wyrok dożywocia w osławionym więzieniu Wolf Hall. Bestialskie morderstwa, których się dopuścił, okazują się mieć związek z Danią, a Nora Sand wkrótce obawia się o swoje życie. To pierwszy tom serii detektywistycznej Lone Theils z duńską dziennikarką Norą Sand w roli głównej. Nora Sand Seria skandynawskich kryminałów o dziennikarce śledczej - Norze Sand - która próbuje rozwikłać zagadki tragicznych porwań, zniknięć i morderstw. Lone Theils (ur. 1971) - duńska dziennikarka polityczna, która przez ponad dekadę pracowała w Anglii, skąd czerpie inspiracje do powieści crime z zagraniczną korespondentką w roli głównej. "Lone Theils napisała niezwykłą powieść kryminalną, oferując czytelnikowi jakość, którą rzadko można znaleźć w pierwszej książce. Tajemnica tego sukcesu tkwi w dobrze skonstruowanej fabule, trzymającej w napięciu historii i płynnym, przyjemnym języku" Kristeligt Dagblad "Lone Theils ma talent i nie boi się go wyrażać" Politiken