Wrota humoru

Janusz Kuklewicz

Wrota Humoru – pierwsza z serii pozycja grafik humorystycznych pokazująca tematykę kleru oraz nieco czarnego humoru w kolorach z półki katowskiej działalności. Rewelacyjna pozycja na poprawienie humoru. Janusz Kuklewicz Urodzony 30 maja 1967 roku w Lidzbarku Welskim, z wykształcenia ekonomista, bibliotekarz, plastyk. W latach 1999-2012 dyrektor Ośrodka Kultury w mazurskiej wsi. Żona Halina, syn Szymon. Rysuje od przedszkola, brał udział w kilku międzynarodowych konkursach rysunkowych. Publikacje w wydawnictwach ogólnopolskich, regionalnych i lokalnych. Zajmował się przez 13 lat orkiestrą dętą istniejącą do dziś, twórca teatralny i kabaretowy, na koncie wiele scenariuszy dla amatorskich teatrów dziecięcych i młodzieżowych. Hobby: hodowla winorośli, rysunek satyryczny, grafika i zabytkowa CZ 350. Nagrodzony odznaką Zasłużony Działacz Kultury https://spaknatak.w.interia.pl/kuklewicz.htm

Wrota kłamstw

Małgorzata Mroczkowska

Jennifer i Michał mieszkają w urokliwym domu przy plaży w Sandy Bay. Mimo poczucia, że jest szczęśliwa w związku, kobieta przeżywa wiele bolesnych chwil. Agresywne i prowokacyjne zachowanie nastoletniej córki, częste służbowe wyjazdy męża, który podróżuje między Anglią a Polską, a wreszcie powracające sprzed lat wspomnienia o śmierci syna sprawiają, że Jennifer cierpi. Nie wie, że podróże Michała nie są dyktowane tylko sprawami biznesowymi mężczyzna ma przed rodziną wiele do ukrycia. Obok wątku głównego w powieści występują rozbudowane historie poboczne, które pozwalają stworzyć panoramę ludzkich historii, marzeń i tęsknot.

Wrota Niebios

Kristoffer Lind

Członkowie Wrót Niebios żyli w ukryciu przed światem. Do czasu. Pewnego wiosennego dnia policja otrzymała anonimowe zgłoszenie o dziwnym znalezisku. Funkcjonariusze, którzy zjawili się pod wskazanym adresem w San Diego, odnaleźli trzydzieści dziewięć ciał. Wszyscy zmarli mają na sobie czarne sneakersy firmy Nike i są nakryci fioletowymi kocami… Wrota Niebios to niewielka fanatyczna sekta łącząca elementy chrześcijaństwa, science fiction oraz ufologii. Ważną inspirację dla członków sekty stanowi również serial telewizyjny Star Trek. Z pozoru organizacja wydaje się nieszkodliwa, ale to wyłącznie złudne wrażenie. Seria „Potęga kultu” przybliża historię najosobliwszych i najbrutalniejszych sekt w historii. W poszczególnych odcinkach dowiecie się między innymi o religijnych wspólnotach wierzących w UFO czy dziwnych rytuałach okultystycznych. Niemniej, jedna rzecz pozostaje niezmienna: na czele każdego kultu stoi charyzmatyczny przewodnik, który potrafi przyciągać do siebie rzeszę wyznawców.  Kim byli ci przywódcy? Czym się kierowali? Jak to możliwe, że zawładnęli umysłami zwykłych ludzi? 

Wrota światów. Zła piosenka

Tomasz Pacyński

Kontynuacja powieści "Sherwood" i "Maskarada". Mimo że świat puszczy powoli wraca do porządku, mieszkańcy żyją z poczuciem klęski. Nowy szeryf jest uczciwy i pełni swój urząd rzetelnie, ale cóż z tego, jeśli wszyscy są przekonani, że Match zginął w ataku na Nottingham. Pozory stagnacji mogą jednak mylić. Magiczne zdolności Jasona wzbierają na sile, a Match powraca zdeterminowany, by dokonać krwawej zemsty.

Wróbel

Caroline Grimwalker & Leffe Grimwalker

Po December grasuje gwałciciel niemający dla swoich ofiar żadnej litości. Nie upiecze się nawet funkcjonariuszom policji. W mieście jednak wszyscy milczą jak zaklęci - poczucie wstydu jest zbyt silne. Tymczasem John Wagner jest zaskoczony i zdezorientowany informacjami na temat przeszłości Sary. Z kolej Kim Cordell odkrywa uroki życia rodzinnego, ale wygląda to inaczej, niż sobie wyobrażała. Seria kryminałów "Śmierć w December" to wspólne dzieło małżeństwa Grimwalkerów. Gdyby przenieść ją na ekran, powstałaby mieszanka "Mare z Easttown", "Ozark" i "Siedem". W tajemniczym miasteczku nikt nie trzyma się reguł, ani dobrzy, ani źli. Ale jedno jest pewne - gdy raz znajdziesz się w December, trudno będzie ci je opuścić. "Wróbel" to siódma część dziesięciotomowej serii.

Wróbelek i kurczątko

Stanisław Jachowicz

Stanisław Jachowicz Bajki i powiastki Wróbelek i kurczątko Przyjdzie czasem bieda wielka, Niema ziarnek dla wróbelka, I aż wtenczas się pożywi, Gdy mu dadzą co poczciwi. Na podwórzu raz kucharka Posypała kurom ziarnka: Biedny wróbel ślinkę łykał, I powoli się przymykał. Stara kura, sknera wielka, Nie chce nic dać dla wróbelka, Ach, ja głód okropny znoszę, O trzy ziarnka tylko pr... Stanisław Jachowicz Ur. 17 kwietnia 1796 w Dzikowie (dziś dzielnica Tarnobrzega) Zm. 24 grudnia 1857 w Warszawie Najważniejsze dzieła: Rozmowy mamy z Józią służące za wstęp do wszelkich nauk, a mianowicie do gramatyki, ułożone dla pożytku młodzieży, Pisma różne wierszem Stanisława Jachowicza, Śpiewy dla dzieci, Rady wuja dla siostrzenic: (upominek dla młodych panien), Pomysły do poznania zasad języka polskiego, Ćwiczenia pobożne dla dzieci, rozwijające myśl, Podarek dziatkom polskim: z pozostałych pism ś. p. Stanisława Jachowicza, Upominek z prac Stanisława Jachowicza: bajki, nauczki, opisy, powiastki i różne wierszyki Poeta, bajkopisarz, pedagog, działacz charytatywny. Ukończył szkołę pijarów w Rzeszowie oraz gimnazjum w Stanisławowie. Studiował na wydziale filozoficznym na Uniwersytecie we Lwowie. Na studiach był współzałożycielem i wpływowym członkiem tajnego Towarzystwa Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej, a także inspiratorem i prezesem Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego. Po studiach zamieszkał w Warszawie, gdzie objął posadę kancelisty w Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Przystąpił do Związku Wolnych Polaków, po wykryciu którego otrzymał zakaz zajmowania posad rządowych. Wobec tego jego głównym zajęciem była praca pedagogiczna jako nauczyciela języka polskiego w domach i na prywatnych stancjach dla dziewcząt. Debiut literacki Jachowicza miał miejsce w 1818 r. w Pamiętniku lwowskim, gdzie opublikował bajki. Pierwszą książkę wydał w 1824 r. - zbiór bajek i powiastek pt. Bajki i powieści. Przez cztery kolejne lata ukazywały się rozszerzone wydania tego zbioru pod tym samym tytułem; w 1829 r. zbiór zawierał już 113 utworów. Jest autorem kilkuset wierszyków i powiastek dydaktyczno-moralizatorskich. Publikował również w periodykach pod własnym nazwiskiem lub pod pseudonimem Stanisław z Dzikowa. W 1829 r. redagował przez rok Tygodnik dla Dzieci. W W 1830 r. przy współudziale Ignacego Chrzanowskiego zaczął wydawać pierwsze w Europie codzienne pismo dla dzieci - Dziennik dla Dzieci. Publikowane przez niego gazety i książki miały wychowywać, ale też uczyć czytania, liczenia i historii. Zajmował się również opieką społeczną nad dziećmi. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wróble

Krzysztof Kamil Baczyński

Wró­ble Dzień wró­bli i ja­sno­ści!  w dzba­nusz­kach ma­łych ptasz­ków  świat się ustał mi­ło­ścią,  nie­fra­so­bli­wą ła­ską.    Na wy­cią­gnię­cie rę­ki  mam czy­stość ich, pu­szy­stość,  jak­bym do­ty­kał cie­bie  ga­łę­zią ich -- wie­lo­list­ną.    Nie­bo się zie­mi skła­nia  le­żąc śnie­giem na drze­wach,  oczy mru­żysz, za­sła­niasz,  piór­ka w bla­sku na­grze­wasz.    Nie ze­rwiesz się, na­stro­szysz  cie­pło pta­sie­go fu­tra,  od­po­wiesz wró­blim gło­sem  w mo­ją ciem­ność -- ma­lut­ka.    Bo na tym śnie­gu lu­dzie --  -- my z ciem­ny­mi ser­ca­mi. [...]Krzysztof Kamil BaczyńskiUr. 22 stycznia 1921 r. w Warszawie Zm. 4 sierpnia 1944 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Pokolenie, Historia, Bez imienia, Dwie miłości, Z głową na karabinie Poeta, rysownik. Twórczość poetycką rozpoczął już jako uczeń gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, gdzie w 1939 r. zdał maturę. Związany ze środowiskiem młodzieży lewicowej, m.in. z organizacją Spartakus działającą półlegalnie w szkołach średnich. W czasie okupacji niemieckiej zbliżył się do ugrupowań socjalistycznych, wydających podziemne pisma ?Płomienie? i ?Droga?. Od 1943 r. uczestniczył w tajnych kompletach polonistycznych, w tymże roku wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, które stały się zalążkiem batalionu AK ?Zośka? oraz ukończył konspiracyjną szkołę podchorążych rezerwy. Uczestnik powstania warszawskiego; poległ w walce przy Placu Teatralnym (Pałac Blanka); w parę tygodni później zginęła w powstaniu żona poety Barbara, którą poślubił w 1942 r. Nie licząc dwóch zbiorków odbitych na hektografie w 7 egzemplarzach w 1940 r. i kilku wierszy w antologiach Pieśń niepodległa i Słowo prawdziwe, zdążył ogłosić, pod pseudonimem Jan Bugaj, dwa konspiracyjne zbiory: Wiersze wybrane (1942) i Arkusz poetycki (1944) wydane nakładem ?Drogi?. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Wrócę, gdy będziesz spała. Rozmowy z dziećmi Holocaustu

Patrycja Dołowy

Fanni podała cyjanek swojemu synowi Jurkowi. Mama Biety, dziewczynki urodzonej w warszawskim getcie, uśpiła ją luminalem, umieściła w drewnianej skrzynce i w ten sposób przemyciła na aryjską stronę. Do skrzynki włożyła jeszcze srebrną łyżeczkę z wygrawerowanym imieniem i datą urodzin. Inna matka w czasie likwidacji łódzkiego getta zażyła cyjanek, a córkę wyrzuciła za okno miała tylko jedną porcję trucizny. Dziewczynka przeżyła, bo spódniczką zahaczyła o latarnię. Hanę trzy razy ratowała służąca rodziców, Zosia. Potem, gdy dobrze sytuowani krewni chcieli wziąć Hanę do siebie, nie potrafiła porzucić polskiej matki. Patrycja Dołowy wydobywa bo kopanie w takich wspomnieniach to ciężka praca historie żydowskich matek, które by ratować swoje dzieci, stawały przed tragicznymi wyborami, przybranych matek, które nie zawsze potrafiły rozstać się z ocalonymi dziećmi, i dzieci, często już na zawsze rozdartych pomiędzy dwiema tożsamościami, dwiema rodzinami, między poczuciem winy, wdzięcznością i żalem.