Wspomaganie komputerowe w dydaktyce

Mariusz Śniadkowski (red.)

Drodzy czytelnicy. Celem przedstawionej publikacji jest zaprezentowanie wybranych aspektów wspomagania komputerowego w dydaktyce. Fundamentem leżącym u podstaw powstania poniższej publikacji są doświadczenia badawcze i praktyczne autorów oraz pracowników Wydziału Podstaw Techniki Politechniki Lubelskiej.

Wspomaganie podejmowania decyzji w zakresie kompleksowej obsługi kontenerów chłodniczych w zintegrowanych łańcuchach transportowych

Ludmiła Filina-Dawidowicz

Tematem monografii jest kompleksowa obsługa kontenerów chłodniczych, która do usług transportowych włącza usługi logistyczne. Przedmiotem badań jest transport, a w szczególności kształtowanie kompleksowej obsługi ładunków w ramach zintegrowanych łańcuchów transportowych. Celem pracy jest opracowanie metodyki wspomagania podejmowania decyzji w odniesieniu do wybranych obszarów kształtowania kompleksowej obsługi. Biorąc pod uwagę, że najbardziej wrażliwymi elementami łańcuchów transportowych są miejsca łączenia gałęzi transportu, szczególną uwagę poświęcono problematyce obsługi kontenerów chłodniczych w punktach przeładunku, a przede wszystkim w portach morskich.   Wieloaspektowość analizowanego zagadnienia odzwierciedla różnostronny charakter pracy. Poruszone w niej zostały zarówno aspekty techniczno-technologiczne, ekonomiczne, organizacyjne, jak i te związane z energooszczędnością i bezpieczeństwem realizacji przewozów. Zastosowanie wielokryterialnego podejścia do ukształtowania oferty usług stanowiących kompleksową obsługę pozwala usprawnić proces podejmowania decyzji poprzez wyeliminowanie błędów, w tym utraty walorów jakościowych zawartych w nich ładunków szybko psujących się.   Opracowana metodyka ma znaczenie teoretyczne, ponieważ ilustruje narzędzia służące do rozwiązywania problemów badawczych. Na szczególną uwagę zasługuje opracowanie koncepcyjnych i obliczeniowych modeli oceny ryzyka utraty walorów jakościowych ładunków podczas realizacji usług, które pozwalają na podejmowanie decyzji w warunkach niepewności, co stanowi duży atut monografii.

Wspomnienia

Marthe de Caylus

Jak się żyło w najbliższym otoczeniu króla Ludwika XIV? Co czekało w przyszłości młode szlachcianki marzące o luksusach i blasku życia na złotym Wersalu? Marthe M. de Caylus jako mała dziewczynka została odebrana przez ciotkę, panią de Maintenon, z rąk hugenotów i zamieszkała przy niej na dworze Króla Słońce. Wolter, który jako pierwszy wydał ,,Wspomnienia" Marthe, napisał: "Wszystko, co mówi markiza de Caylus, jest prawdą". Klasyczne dzieło M. de Caylus po dziś dzień zachwyca niefrasobliwą formą narracji i zadziwiająco trafnymi uwagami na temat dworskich intryg. Jeśli interesujesz się historią XVII-wiecznej Francji widzianą oczami młodej markizy, oto lektura idealna właśnie dla ciebie.

Wspomnienia cesarsko-królewskiej guwernantki

dzieło anonimowe

Z pałacu Badenich na dwór Habsburgów wspomnienia z życia wśród wyższych sfer Guwernantki. Nauczycielki języków obcych. Na przełomie XIX i XX wieku były niemal w każdym arystokratycznym pałacu czy ziemiańskim dworze. Uprzywilejowane wobec reszty personelu. Towarzyszyły swoim chlebodawcom na co dzień i od święta. Wtajemniczane niejednokrotnie w sprawy rodziny, niejedno o niej wiedziały. Często pozostawały anonimowe. Były Francuzkami, Niemkami i Angielkami tak jak autorka Wspomnień cesarsko-królewskiej guwernantki. Oto jest rok 1892. Przyszła guwernantka Wandy Badenianki wysiada na dworcu w Krakowie i stwierdza, że zaginął jej bagaż. Chce znaleźć pociąg do Lwowa, ale z nikim nie może się porozumieć. Dopiero gdy wymawia nazwisko Badeni, prowadzą ją do właściwego pociągu, którym jedzie żona wpływowego hrabiego z córką, którą Angielka ma uczyć języka. Tak rozpoczyna się nowy ekscytujący okres w życiu autorki pamiętnika. Trzy lata później podobne stanowisko będzie zajmować u Habsburgów jako nauczycielka arcyksiężniczki Elżbiety Marii zwanej Erzsi, wnuczki cesarza Franciszka Józefa. Wspomnienia cesarsko-królewskiej guwernantki, po raz pierwszy opublikowane w 1915 roku, stanowią znakomite źródło wiedzy, przynosząc ciekawy obraz życia polskiej arystokracji na kresach i austriackiej rodziny cesarskiej.

Wspomnienia i przygody

Arthur Conan Doyle

“Wspomnienia i przygody” to autobiografia Arthura Conana Doyle’a, znanego na całym świecie jako twórca serii powieści i opowiadań o Sherlocku Holmesie.   Jest to wspaniała lektura, która może zachwycić nie tylko z powodu lekkości pióra i kunsztu literackiego, ale również dzieki wspaniałym przeżyciom których doswiadczył Arthur Conan Doyle.  

Wspomnienia i przygody

Arthur Conan Doyle

„Wspomnienia i przygody” to autobiografia napisana przez Arthura Conan Doyle'a opublikowana w „The Strand Magazine” od października 1923 do lipca 1924. Autor tak podsumowuje to co przeżył: „Miałem życie mocno urozmaicone i romantyczne. Wiedziałem, co to znaczy być człowiekiem biednym i wiedziałem, co to znaczy być dość zamożnym. Próbowałem każdego rodzaju ludzkiego doświadczenia. Znałem wielu najwybitniejszych ludzi moich czasów. Miałem długą karierę literacką po przeszkoleniu medycznym, które dało mi tytuł lekarza medycyny w Edynburgu… Podróżowałem jako lekarz na wielorybniku przez siedem miesięcy w Arktyce, a następnie na Zachodnim Wybrzeżu Afryki. Widziałem co nieco z trzech wojen: sudańskiej, południowoafrykańskiej i niemieckiej. Moje życie było usiane przygodami wszelkiego rodzaju. W końcu zostałem zmuszony do poświęcenia ostatnich lat na opowiedzenie światu końcowego wyniku trzydziestu sześciu lat studiów nad okultyzmem... Takie jest życie, które szczegółowo opowiedziałem w moich Wspomnieniach i Przygodach”. Sir Arthur Conan Doyle. Bardzo ciekawa lektura. Owa autobiografia została później opublikowana w formie książkowej przez Hodder & Stoughton Ltd. 18 września 1924 roku.

Wspomnienia naocznego świadka

Anna z Tyszkiewiczów Potocka-Wąsowiczowa

Anna z Tyszkiewiczów Potocka-Wąsowiczowa (1779-1867), cioteczna wnuczka Stanisława Augusta, córka hetmana Ludwika Tyszkiewicza, żona Aleksandra Potockiego, była – jako jedynaczka – spadkobierczynią wielkiej fortuny. Dzięki koligacjom rodzinnym i towarzyskim stała się naocznym świadkiem spraw politycznych niemałej wagi.   Jej wspomnienia obejmują okres od Powstania Kościuszkowskiego do pierwszych lat Królestwa Polskiego. Pisane z werwą i talentem, doskonale oddają koloryt tej burzliwej i interesującej epoki.   Pamiętnik ten nie jest suchą kroniką faktów. Subiektywne spojrzenie autorki na ludzi i wydarzenia urozmaicane są dowcipnym, a często złośliwym komentarzem

Wspomnienia niebieskiego mundurka

Wiktor Gomulicki

Wiktor Teofil Gomulicki - Dzieciństwo, upamiętnione później w powieści dla młodzieży Wspomnienia niebieskiego mundurka (1906), spędził w Pułtusku. Uczęszczał tam do gimnazjum przy klasztorze Ojców Benedyktynów. Od 1864 roku mieszkał w Warszawie, gdzie ukończył gimnazjum i w roku 1866 rozpoczął studia prawnicze w Szkole Głównej. W trakcie ich trwania zadebiutował jako poeta na łamach Tygodnika Ilustrowanego. Gdy w roku 1869 uczelnia została przekształcona w uniwersytet rosyjski, Gomulicki porzucił naukę. W jego twórczości największe znaczenie mają utwory poetyckie, odznaczające się finezyjną kunsztownością formy, o urozmaiconej strofice i budowie wersyfikacyjnej. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Wiktor_Gomulicki)