Z pamiętnika misia Porzucka

Aneta Lejwoda-Zielińska, Anna Mituła

Niezwykła opowieść o przyjaźni między pluszowym misiem a dorosłym. Miś, porzucony na śmietniku przez poprzedniego właściciela, trafia do domu dziecka, skąd zostaje adoptowany przez panią Anię, którą od tej pory nazywa Czarodziejką. To właśnie z nią przeżywa mnóstwo przygód, poznaje świat i próbuje zrozumieć rządzące nim zasady. U boku opiekunki dojrzewa, poznaje emocje oraz odkrywa swoje pasje. Wciela się w różne role – raz jest misiem motocyklistą, detektywem, astronautą, a innym razem organizatorem akcji charytatywnej dla domu dziecka. Z panią Anią wyrusza do szkoły, gdzie zaprzyjaźnia się z dziećmi i przeżywa pierwsze szkolne przyjaźnie i rozczarowania. Miś Porzucek ma mnóstwo zalet, ale i wad, co sprawia, że czytelnik identyfikuje się z nim – czytelnik nie tylko ten najmłodszy, lecz również dorosły. W utworze nie brakuje humoru. Misiowi w zabawach towarzyszą: mucha Bzyczka, psinka Zosia, żółw Hydraulik, żyrafa Basia, a także motocykl Czesław. Nad wszystkim zaś unosi się mgiełka magii, którą dzieci uwielbiają. Opowiadania zawarte w książce zostały wyróżnione w ogólnopolskim konkursie „Książka przyjazna dziecku” zorganizowanym przez Muzeum Zabawy i Zabawek w Kielcach.

Z pamiętnika ogrodnika

Weles

Uwaga, komiks zawiera treści erotyczne i jest przeznaczony wyłącznie dla osób pełnoletnich. Z pamiętnika ogrodnika to pierwsza polska seria komiksowych opowiastek o erotycznych przygodach, utrzymana w formie sex-pamiętnika. Dynamiczna kreska, wysokiej jakości rysunek i czasami dowcipne dialogi składają się na komiks przedstawiający ostre, mocne sex-historie. Hard erotyka wyłącznie dla dorosłych czytelników, o ich dorosłych fantazjach, nietraktowanych zbyt poważnie. Ile razy oglądając film xxx, przewijałeś przerywniki między momentami? Ile razy drażniło cię, gdy oglądając komiks xxx, musiałeś przekartkować trzydzieści nieistotnych stron, zanim zobaczyłeś te cztery właściwe? W tym komiksie nie musisz kartkować zbędnych stron. Autor usunął zbędne pitu-pitu, aby dostarczyć ci to, co w takim komiksie najważniejsze. Skupił się na tym, co tygrysy lubią najbardziej. Seria Z pamiętnika ogrodnika dostarczy ci esencję, samo jądro tematu sam sex!

Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela

Henryk Sienkiewicz

“Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela" to nowela Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Nowela jest początkiem zainteresowania pisarza sprawami konfliktu polsko-niemieckiego, zwieńczonego napisaniem Krzyżaków. Autor krytykuje obłudę szkoły pruskiej, szykany polityczne związane z niemieckim językiem wykładowym, a nade wszystko złą metodę dydaktyczną przeciążającą pamięć uczniów mało przydatnymi w życiu danymi. Łączy się to ściśle z pozytywistyczną polemiką ideologiczną. Dzieje małego Michasia są zbeletryzowanym opisem walki ze starą metodą nauczania. Walka ta kończy się klęską. Uwagi poznańskiego nauczyciela – Wawrzynkiewicza, są w istocie propagandą nowej, pozytywistycznej metody wychowawczej.

Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela

Henryk Sienkiewicz

Z pa­mięt­ni­ka po­znań­skie­go na­uczy­cie­la Świa­tło lam­py, cho­ciaż przy­ćmio­ne, bu­dzi­ło mnie i nie­raz o dru­giej lub trze­ciej po pół­no­cy wi­dzia­łem Mi­cha­sia pra­cu­ją­ce­go jesz­cze. Ma­ła i wą­tła je­go po­stać, przy­bra­na tyl­ko w bie­li­znę, schy­lo­na by­ła nad książ­ką, a w ci­szy noc­nej sen­ny i zmę­czo­ny głos po­wta­rzał me­cha­nicz­nie ko­niu­ga­cje ła­ciń­skie lub grec­kie z tą jed­no­staj­no­ścią, z ja­ką w ko­ście­le po­wta­rza­ją sło­wa li­ta­nii. Gdym za­wo­łał na nie­go, by szedł spać, chło­piec od­po­wia­dał mi: ,,Nie umiem jesz­cze lek­cji, pa­nie Waw­rzyn­kie­wicz". [...]Henryk SienkiewiczUr. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za ?całokształt twórczości? (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. ?Litwos?) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Z pamiętnika Psychiatry

Łukasz Święcicki

W felietonie Pan Profesor snuje błyskotliwe, chwilami humorystyczne rozważania na temat roli psychiatry we współczesnym systemie opieki zdrowotnej. Podkreśla znaczenie komunikacji lekarza z pacjentem w procesie leczenia, do której to predysponowany jest głównie lekarz psychiatra. To świetna, zmuszająca do refleksji lektura dla lekarzy różnych specjalności, podkreślająca wagę holistycznego podejścia do pacjenta, dzięki temu bowiem możemy liczyć na satysfakcjonujące rezultaty leczenia. Całości dopełnia atrakcyjna szata graficzna.    

Z pamiętnika samotnej wróżki

Ewa Zdunek

Z pozoru lekka obyczajowa pozycja , ale jest w niej coś więcej. Refleksje na temat ludzkich poszukiwań, emocji, słabości. Przytoczone pytania kierowane do wróżki, fragmenty listów z portali są ciekawym punktem zaczepienia do dyskusji o tym jak i czym żyjemy. [KAROLKA77, lubimyczytac.pl] Książka dla osób szukających czegoś lekkiego, ciekawego i zabawnego. Mamy tu wróżkę – tarotową wróżkę. Zwyczajną, polską dziewczynę, która szuka szczęścia i podąża za tym co mówi jej serce. Wróżkę, która szuka miłości na portalach randkowych. Książka napisana jest w formie pamiętnika, język prosty, zabawny, łatwo się czyta i chce się wiedzieć co jest dalej. Można też dowiedzieć się w pewnym stopniu na czym polega tarot – książka może zaszczepić w nas chęć zgłębiania tej dziedziny. Opowieść o tym, jak ciężko jest znaleźć osobę nam bliską, jak różni są ludzie, których poznajemy w internecie. Pięknie jest opisany stosunek ludzi do seksu, który przestał to być temat tabu. I ten zwrot akcji na sam koniec! Był minimalnie przewidywalny, ale jadąc do pracy, uśmiechnęłam się szeroko kiedy dowiedziałam się kto krył się za listami! Sama chciałabym coś takiego przeżyć i bardzo zazdroszczę głównej bohaterce. [XMARGLAX, lubimyczytac.pl] Oto poznajemy Emilię, wróżkę trochę z powołania a trochę z konieczności. A przede wszystkim samotną, nieco zagubioną kobietę, która marzy. Marzy, żeby być kimś innym niż jest. A kim jest? Córką zgorzkniałego, wiecznie narzekającego ojca, którego życie toczy się wokół dwóch spraw: rodzinnego interesu pralniczego i potencjalnego zamążpójścia jego córki. Emilia pracuje więc w pralni ojca, drą ze sobą koty, jest nieszczęśliwa i bardzo pragnie to zmienić. Na kolejnych kartach towarzyszymy więc głównej bohaterce w tej przemianie. I tu zaczynają się schody. Autorzy literatury współczesnej przyzwyczaili nas, że tego typu opowieść powinna być smutnym romansem, głęboką, psychologiczną rozprawką lub komedią romantyczną, mocno przesłodzoną na końcu. W tej książce jest inaczej. Zupełnie inaczej. Tak prozaicznie, życiowo, czasem nudno, czasem coś się dzieje, co nie ma związku z głównym wątkiem. Tak, jakoś bardzo podobnie, jak w życiu. Kto z nas przeżywa tyle dramatycznych uniesień, co bohaterki popularnych romansów? Emilia robi to, co zrobiłaby pewnie prawie każda singielka na jej miejscu: zakłada konto na portalu randkowym. Pełna nadziei, której nie chce zapeszyć, więc na wszelki wypadek sama sobie nie wróży, rozpoczyna przygodę z internetowym światem iluzji. Co z tego wynikło? Warto przeczytać, bo w niewielu książkach pisze się o prawdziwej stronie takich randek, bali dla singli itp. Drugi równoległy wątek to praca wróżki. Wygodna, bo zdalna, dobrze płatna, dająca poczucie niezależności. Tu Emilia zaskakuje nas wiedzą, wręcz życiową mądrością, dojrzałością, ciepłem. Jakby tkwiły w niej dwie zupełnie różne osoby. Która z nich zwycięży i obejmie panowanie nad Emilią? Oto zagadka, podobnie, jak pytanie czy ona kogoś znajdzie? Myślę, że bardziej intrygujące jest pytanie kogo? Zakończenie dorównuje najlepszym zakończeniom najlepszych książek, które traktowały o miłości. Piękne i wzruszające. Czytając książkę odnosiłam wrażenie, że czytam czyjś, autentyczny, bardzo osobisty pamiętnik. Nie zniekształcony sztucznym wymyślaniem fabuły. Taki zapis z życia trzydziestoletniej kobiety o ciekawym wnętrzu. [BRYGIDATK, lubimyczytac.pl] Projekt okładki: Olga Bołdok

Z pamiętnika siostry zakonnicy

Gabriela Zapolska

„Z pamiętnika siostry zakonnicy” to opowiadanie autorstwa Gabrieli Zapolskiej, jednej z najwybitniejszych przedstawicielek polskiego naturalizmu. „On ujął ją w ramiona i usta ich złączyły się w długim pocałunku.  Ja stałam jak wryta — nie śmiejąc odetchnąć, poruszyć się, postąpić kroku.  Zdawało mi się, że razem z tym pocałunkiem spada na mnie jakieś okropne nieszczęście, że ciemna przepaść rozerwała się pod memi stopami. Oczy moje tylko mimowolnie wzniosły się do Nieba, a myśl zmieniła się w gorącą modlitwę. Pragnęłam błagać Boga o litość nad tą nieszczęśliwą, która, z jednego obłędu uleczona, wpadała w drugi jeszcze straszniejszy, bo na ten nie było i niema lekarstwa.”  Fragment opowiadania.

Z pamiętników młodej mężatki

Gabriela Zapolska

„Z pamiętników młodej mężatki” to nowela autorstwa Gabrieli Zapolskiej, jednej z najwybitniejszych przedstawicielek polskiego naturalizmu. Dowcipny obraz świata młodej mężatki ukazany przez Zapolską w formie pamiętnika.