Zadbaj o swoje wewnętrzne dziecko

Charles L. Whitfield

TA KSIĄŻKA POMOGŁA SETKOM TYSIĘCY DOROSŁYCH DZIECI Z RODZIN DYSFUKCYJNYCH ODKRYĆ SWOJE PEŁNE ŻYCIA, SPEŁNIONE JA Nie potrafisz doceniać własnych dokonań? Doświadczasz wewnętrznej pustki i niewyjaśnionego smutku? Nie umiesz mówić o swoich uczuciach? Robisz wszystko, by pokazać światu, że dasz radę? Niewykluczone, że te uczucia i zachowania biorą się z twojego dzieciństwa. Być może należysz do licznej grupy DDD, czyli dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, wśród których znajdują się m.in. DDA, dorosłe dzieci alkoholików. Oprócz alkoholizmu dysfunkcje w rodzinie mogą jednak obejmować także uzależnienia rodzica od innych substancji, pracoholizm, skłonność do stosowania wszelkiego rodzaju przemocy i rozbudowanego systemu kar, zbytnią kontrolę, chłód emocjonalny, nadopiekuńczość i wiele innych problemów. Dziecko wychowane w takim domu wypracowuje mechanizmy przetrwania, odcina się od własnych uczuć, blokuje w sobie radość oraz spontaniczność i nakłada maskę, która z czasem zaczyna je coraz bardziej uwierać... Zaopiekuj się udręczonym i zalęknionym dzieckiem w sobie. Pozwól mu wyjść na światło dzienne i dorosnąć. Doktor Charles L. Whitfield w trakcie wielu lat swej praktyki odkrył, że nawiązując relację ze swoim wewnętrznym dzieckiem, możemy je uwolnić i usunąć to, co nas blokuje. Dzięki konfrontacji z uczuciami, które nosimy w sobie, i uleczeniu dawnych ran przestajemy też wreszcie postrzegać teraźniejszość wyłącznie w kategoriach cierpienia. Poddaj się procesowi uzdrowienia, zmień przekleństwo w dar, naucz się być dzieckiem i zacznij żyć na nowo. Ta książka ci w tym pomoże. Kiedy działamy z pobudek prawdziwego Ja lub kiedy nim jesteśmy, czujemy, że żyjemy. Możemy odczuwać ból w postaci zranienia, smutku, poczucia winy lub złości, lecz mimo to czujemy się pełni życia. Równie dobrze możemy też czuć radość, zadowolenie, szczęście, natchnienie, a nawet ekstazę. Mówiąc ogólnie, czujemy się obecni, kompletni, w pełni ukształtowani, na właściwym miejscu, prawdziwi, spełnieni i zdrowi.

Zadbany trawnik

Agnieszka Gawłowska

Zadbany trawnik jest wizytówką domu. Cieszy wyglądem, doskonale eksponuje rośliny ozdobne i przede wszystkim uprzyjemnia spędzanie czasu w ogrodzie. Z prezentowanego poradnika Czytelnik dowie się, jak krok po kroku zaplanować siew trawnika, jak go pielęgnować i co robić, gdy w ogrodzie pojawią się szkodniki. Instruktażowe rysunki, kolorowe fotografie i rzetelne polskie opracowanie to z pewnością atuty poradnika.

Zadig czyli Los

Voltaire (Wolter)

Za­dig czy­li LosPo­wieść wschod­nia(1747) Apro­ba­ta Ja, pod­pi­sa­ny, któ­ry zy­ska­łem so­bie opi­nię uczo­ne­go, a na­wet ro­zum­ne­go czło­wie­ka, prze­czy­ta­łem ten rę­ko­pis i zna­la­złem go, mi­mo chę­ci, cie­ka­wym, za­baw­nym, mo­ral­nym, fi­lo­zo­ficz­nym, god­nym, aby się spodo­bał na­wet tym, któ­rzy nie­na­wi­dzą po­wie­ści. Dla­te­go też zo­hy­dzi­łem go i upew­ni­łem Je­go Do­stoj­ność Wy­so­kie­go Ka­die­go, że jest to dzie­ło ha­nieb­ne. [...]Voltaire (Wolter)Ur. 21 listopada 1694 Zm. 30 maja 1778 Najważniejsze dzieła: Listy o Anglikach albo listy filozoficzne (1734), Kandyd czyli Optymizm (1759), Traktat o tolerancji (1763) Właśc. François-Marie Arouet. Pisarz fr., jeden z czołowych popularyzatorów myśli Oświecenia. Parał się wszelkimi gatunkami literackimi, od epopei (Henriada 1728, La Pucelle D'Orleans 1762), przez tragedie sceniczne (Edyp 1718, Mahomet 1741, Meropa 1743) po naukowe prace historyczne (Wiek Ludwika IV 1751, L'essai sur les meurs 1756). Największą jednak poczytność zyskały jego drobne utwory, szczególnie dowcipne, zawierające bezkompromisowe, trzeźwe sądy o świecie powiastki filozoficzne (Zadig albo Przeznaczenie 1747, Mikromegas 1752, Kandyd, Prostaczek 1767) oraz utwory publicystyczne. Interesował się najważniejszymi problemami swojej epoki: filozofią Locke'a i fizyką Newtona. Korespondował z carycą Katarzyną, polemizował z Leibnizem, służył na dworze króla Francji i króla Prus. Ostatecznie osiadł w dobrach położonych częściowo we Francji (majątek Delice), częściowo w Szwajcarii (Ferney), zapewniając sobie niezależność jeśli chodzi o twórczość artystyczną i publikacje oraz wcielając ideały oświeceniowe w życie w organizacji i administracji swoich majątków ziemskich. Do ostatnich chwil życia nie porzucił pióra. Stał się wzorcową postacią europejskiego intelektualisty. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Zadig, czyli Los. Powieść wschodnia

Voltaire

Zadig, czyli Los to powiastka filozoficzna francuskiego filozofa Voltairea, wydana w 1747 r. Ubrana w kostium baśni wschodnich, sięgająca do średniowiecznych romansów rycerskich, porusza zagadnienia nurtujące intelektualistów w XVIII-wiecznej Francji. Burzliwe dzieje tytułowego bohatera mają częściowo autobiograficzny charakter. Podsuwają one Voltaireowi pretekst do krytyki stosunków panujących w XVIII-wiecznym społeczeństwie francuskim oraz zadawania podstawowych filozoficznych pytań o Boga i sens zła.

Zadłużenie spółek kapitałowych odpłatnie korzystających z majątku przedsiębiorstw państwowych wobec Skarbu Państwa

Agnieszka Matuszewska-Pierzynka

Prywatyzacja bezpośrednia przez oddanie przedsiębiorstwa państwowego do odpłatnego korzystania spółce kapitałowej wydaje się szczególną metodą przekształceń własnościowych, ponieważ ze względu na swój pracowniczy charakter najpełniej wpisuje się w realizację zarówno ekonomicznych, jak i społecznych celów tego procesu. W monografii skoncentrowano się na kwestii wypełniania przez spółki kapitałowe odpłatnie korzystające z majątku przedsiębiorstw państwowych zobowiązań finansowych wobec Skarbu Państwa. Zawarte w książce obszerne studia teoretyczno-empiryczne pozwoliły na kompleksowe ujęcie trzech podstawowych obszarów problemowych działania spółek kapitałowych odpłatnie korzystających z przedsiębiorstw państwowych, jakimi są struktura własności, zadłużenie wobec Skarbu Państwa i inwestycje. Publikacja stanowi wielowymiarowe kompendium wiedzy na temat efektywności i skuteczności prywatyzacji bezpośredniej przez oddanie majątku przedsiębiorstwa państwowego do odpłatnego korzystania na rzecz spółki kapitałowej, które może stać się przedmiotem zainteresowania nie tylko środowiska akademickiego, ale również animatorów życia społeczno-gospodarczego. 

Zadra

Krzysztof Piskorski

Kamień węgielny polskiego steampunku, nominowana do wielu literackich nagród Zadra, powraca po latach w nowym, rozszerzonym, jednotomowym wydaniu. Odkryj początki epoki Etheru w powieści poprzedzającej książkę Czterdzieści i cztery, która przyniosła Krzysztofowi Piskorskiemu uznanie krytyków i fanów oraz najważniejsze w dziedzinie polskiej fantastyki nagrody im. Janusza A. Zajdla oraz Jerzego Żuławskiego. Rok 1819. Energia próżni pchnęła Europę w nową erę. Niebo zarasta trakcjami etherowej kolejki, uczeni projektują maszyny liczące, a cewki Morthienea zasilają równie potężne, co niestabilne bramy. Młody wynalazca Maurice Dalmont wpada na trop tajemniczego odkrycia, podczas gdy narzeczony jego siostry, Stanisław Tyc, rusza w szeregach Legii Nadwiślańskiej do Nowej Europy, by walczyć o ziemie, które Napoleon obiecał Polakom. Ether jest jednak zdradliwy, a Nowa Polska to miraż skrywający mroczny sekret. Oto świat, jakiego jeszcze nie widzieliście. Szable i etherowe kulomioty. Cylindry i telepatyczne obręcze. Armaty i żywe trupy. Dorożki i powietrzna kolej. Koronkowe parasolki i szamańska magia. Początek nowej epoki oraz wynalazek, który może ją przedwcześnie zakończyć.

Zadra

Robert Małecki

Rodzina potrafi zasiać niedostrzegalne zło, gorsze od najbardziej spektakularnej zbrodni. Nieopodal Chełmży znaleziono ludzkie szczątki. Nie one jednak szokują, lecz to, co policjanci odkryją w zaroślach pośrodku lasu. Stało się tam coś, czego nie sposób wyjaśnić. Tropy są rozproszone, a prokuratura najchętniej szybko zamknęłaby śledztwo. Ciężar dawnych koszmarów ponownie spada na barki Bernarda Grossa. Komisarz rusza w teren razem z aspirant Skalską. Poszlaki prowadzą ich do akt dawnej sprawy zaginięcia pary studentów sprzed szesnastu lat. Nagłe zniknięcie młodych do dziś pozostaje tajemnicą. Służby przeoczyły istotny szczegół. Coś, co leży bliżej niż mogą się spodziewać. Urwane ślady to zaledwie początek przeprawy przez przeszłość Policjantom przyjdzie zderzyć się z traumatyczną historią dwóch skłóconych rodzin. Czy Gross stoi przed zagadką, która okaże się najtrudniejszą w jego karierze policjanta i ojca? Trzeci tom kultowej serii Roberta Małeckiego z komisarzem Bernardem Grossem. To melancholijna opowieść przepełniona gorzką świadomością tego, co tkwi w nas najgłębiej. Skąd bierze się zadra, którą nosimy od pokoleń?

Zaduszny dzień Adamka

Helena Janina Pajzderska

Helena Janina Pajzderska, z domu Boguska, primo voto Szolc-Rogozińska, ps. Hajota, Lascaro, (1862-1927) polska pisarka, poetka, tłumaczka. Helena Janina Pajzderska urodziła się w Sandomierzu. Po śmierci ojca zamieszkała z matką w Warszawie, gdzie uczęszczała na pensje Laury Guérin oraz Natalii Porazińskiej. Na pensjach uczyła się języków obcych, co umożliwiło jej pracę tłumaczki. Zadebiutowała powieścią Narcyzy Ewuni, ogłoszoną w Kronice Rodzinnej 1875, gdy miała zaledwie 13 lat. Zaduszny dzień Adamka to nowela opowiadająca o życiu pewnego chłopca: Adamek był dzieckiem podrzuconym jak tysiące innych. Los jednak okazał się dla niego pod wielu względami łaskawszym niż dla owych tysiąca innych. Niewiadoma ręka, która go w mroźny wieczór wigilii Bożego Narodzenia całemu światu na niepożądaną kolędę podarowała, trafiła szczęśliwie, składając biedne maleństwo pod bramą domu zamieszkałego przez bogatą i dobroczynną rodzinę. Pomywaczka w służbie tam będąca znalazła tę żywą rozmyślną zgubę i zaniosła płaczące energicznie niemowlątko na górę, a że tego dnia właśnie urodził się państwu synek, więc dla upamiętnienia tej rodzinnej uroczystości miłosiernym uczynkiem, postanowiono zaopiekować się podrzutkiem. Adamka trzymała do chrztu pomywaczka wraz z jednym z obecnych gości. Ten gość, stary kawaler, tak się do odegrania roli w tej oryginalnej scenie zapalił i tak był rad z kumostwa z pomywaczką, że w dowód uszczęśliwienia złożył zaraz na ręce państwa rubli srebrnych 100 jako dar dla swego chrześniaka. Stąd widzą czytelnicy, że miałam słuszność utrzymywać, iż blada i smutna gwiazda podrzutków dziwnie promiennie nad główką Adamka zajaśniała. A i dalej dobrze mu się działo. Państwo oddali go pod wyłączną opiekę pomywaczki, przeznaczyli pewną sumę na jego utrzymanie, no... i nie myśleli o nim więcej. Niestety, nikt nigdy nie kochał chłopczyny... więc tak naprawdę, to nad jego głową wcale nie świeciła żadna promienna gwiazda... aż jego serdecznych cierpień śmierć go wybawiła...