Zastosowanie biopreparatów do intensyfikacji kofermentacji metanowej osadów ściekowych i odpadów tłuszczowych

Małgorzata Worwąg

Postępujący rozwój przemysłu i styl życia powodują wzrost ilości różnego rodzaju odpadów. Niewłaściwe postępowanie z odpadami generuje pojawianie się i rozprzestrzenianie niebezpiecznych zanieczyszczeń do środowiska. Procesy biologiczne, jako jedne z preferowanych rozwiązań w usuwaniu zanieczyszczeń, są zwykle niewystarczająco skuteczne. W dobie poszukiwania nieinwazyjnych rozwiązań zastosowanie biopreparatów jest obiecującym sposobem wspomagającym konwencjonalne technologie. Coraz częściej fermentacja metanowa jest stosowana jako jedna z metod unieszkodliwiania różnych rodzajów odpadów, odgrywając ważną rolę w ich utylizacji. Technologia fermentacji metanowej odpadów wpisuje się w koncepcję zrównoważonego rozwoju, ograniczając emisję gazów cieplarnianych powstających podczas niekontrolowanej biodegradacji odpadów. Unieszkodliwianie odpadów za pomocą fermentacji metanowej łączy recykling organiczny z produkcją biogazu, odnawialnego źródła energii. Odpady posiadają ogromny potencjał energetyczny, który można wykorzystać w celu zmniejszenia obciążenia środowiska naturalnego oraz zapewnienia alternatywnych źródeł energii. Zwiększenie efektywności procesów fermentacji jest kluczowe dla skutecznego pozyskiwania biogazu, jak i lepszej utylizacji odpadów. W monografii przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie wpływu biopreparatów na intensyfikację procesu kofermentacji metanowej osadów ściekowych i odpadów tłuszczowych. Udział odpadów tłuszczowych w mieszaninie poddanej fermentacji wynosił od 5% do 30%. Zastosowano biopreparaty komercyjne DBC Plus Typ L, DBC Plus Typ R5, szczep Sacharomyces cerevisie, biopreparat własny. Określono wpływ rodzaju i dawki biopreparatu na zmiany parametrów fizykochemicznych podczas 10-dobowej kofermentacji. Skuteczność zastosowanych biopreparatów oceniano na podstawie zmian jednostkowej produkcji i składu biogazu, stopnia przefermentowania substratów oraz ubytku suchej masy po 25. dobach procesu. Proces kofermentacji metanowej przeprowadzono w układzie ciągłym, w trakcie procesu podczas wzrostu obciążenia bioreaktora odpadami tłuszczowymi, ustalono strategię dawkowania biopreparatu w celu ustabilizowania parametrów procesowych. Badania wykazały, że zastosowanie biopreparatów do intensyfikacji kofermentacji metanowej osadów ściekowych i odpadów tłuszczowych wpłynęło na poprawę efektywności procesu. Wzrost stopnia przefermentowania był uzależniony od dawki biopreparatu oraz udziału odpadów tłuszczowych w mieszaninie. Zastosowanie biopreparatów pozwoliło na unieszkodliwienie większej ilości odpadów tłuszczowych w procesie ich kofermentacji metanowej z osadami ściekowymi.

Zastosowanie chemioterapeutyków w zakażeniach układu moczowego u dzieci i młodzieży

Mieczysław Litwin

Chemioterapeutyki są podstawowymi lekami stosowanymi w leczeniu zakażeń dolnych dróg moczowych oraz w profilaktyce zakażeń układu moczowego. Dostępne dane epidemiologiczne, zarówno krajowe, jak i zagraniczne, wskazują na utrzymującą się dużą wrażliwość E. coli na nitrofurantoinę i furazydynę. Możliwość stosowania chemioterapeutyków w postaci płynnej pozwala nie tylko na łatwe podanie leku małym dzieciom, ale również na dokładne dostosowanie dawki do masy ciała.

Zastosowanie citalopramu w praktyce klinicznej

Joanna Smolarczyk-Kosowska, Robert Pudlo

Citalopram to lek znany od ponad 30 lat, obecnie często stosowany jako uzupełnienie przy braku satysfakcjonującej odpowiedzi na monoterapię. Lek ma niewielki potencjał do wchodzenia w interakcje międzylekowe. Jest skuteczny i dobrze tolerowany w zapobieganiu nawrotom depresji u osób starszych.

Zastosowanie etorykoksybu w chorobach układu ruchu - doświadczenia ośrodka warszawskiego

Robert Rupiński

Etorykoksyb - selektywny inhibitor COX-2 (koksyb) - został zarejestrowany w leczeniu choroby zwyrodnieniowej, reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (spondyloartropatia) oraz dny moczanowej. Silne działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne etorykoksybu zostało potwierdzone w randomizowanych badaniach klinicznych obejmujących duże grupy pacjentów. Etorykoksyb w porównaniu z klasycznymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi charakteryzuje się blisko 2-krotnie niższym ryzykiem poważnych działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Jednocześnie, podobnie jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, terapia etorykoksybem jest przeciwwskazana u pacjentów z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym.

Zastosowanie Excela w pracy analityka finansowego, specjalisty ds. controllingu i analityka sprzedaży

Wojciech Próchnicki

Piętnaście genialnie prostych rozwiązań trudnych problemów! Nie taki Excel straszny. A jaki przydatny! Czy można wyobrazić sobie dziś pracę księgowego, pracownika działu controllingu albo finansów bez Excela? Oczywiście! W końcu kiedyś komputerów nie było, a ludzie liczyli, podsumowywali i porównywali dane na liczydle oraz w zeszytach. Zatem można. Tylko po co, skoro program komputerowy zrobi to szybciej, sprawniej i w dodatku bezbłędnie?! Trudne i czasochłonne zadania Excel pozwala wykonać w kilka minut — pod warunkiem, że użytkownik wie, czego potrzebuje, i potrafi na podstawie programu zbudować odpowiednie narzędzia. Książka Wojciecha Próchnickiego jest skierowana do pracowników działu finansów, controllingu i księgowości. Wyjaśnia możliwości pracy z Excelem na przykładach, omawiając piętnaście różnych przypadków i problemów, z którymi może spotkać się osoba pracująca w tych obszarach. Zakres tematyczny omawianych przykładów jest bardzo szeroki - od prostego wiekowania należności po budowę graficznej prezentacji sprzedaży na mapie Polski według województw czy też prognozowanie sprzedaży sezonowej przy użyciu trendu liniowego. Każdy rozdział zawiera: zdefiniowanie celu; opis problemu; konkretne narzędzia, pomocne w danym przypadku. Wojciech Próchnicki posiada doświadczenie jako specjalista ds. controllingu i raportowania oraz analityk finansowy w międzynarodowych korporacjach. Praca w działach finansowych i controllingu w różnych firmach, połączona z wiedzą z zakresu używania narzędzi Microsoft Office, pozwala mu na przedstawienie praktycznych przykładów, a także rozwiązań problemów, z którymi spotykają się pracownicy tych działów. Jako trener pracuje od ponad trzech lat. Główną tematyką prowadzonych szkoleń jest zastosowanie Excela, Accessa oraz VBA do usprawniania procesów biznesowych w firmie oraz automatyzowania pracy działów controllingu i finansów.

Zastosowanie inteligencji obliczeniowej sieci Bayesa do oceny ryzyka powstania uszkodzeń budynków na terenach górniczych

Leszek Chomacki

Podziemna eksploatacja górnicza powoduje wstrząsy górnicze, a także deformacje powierzchni terenu, które w praktyce inżynierskiej opisuje się jako nieckę obniżeń. Jednym z istotnych wskaźników tej deformacji są odkształcenia poziome, które niejednokrotnie przyczyniają się do powstania uszkodzeń budynków murowanych na powierzchni. Dotychczas nie opracowano skutecznego i uniwersalnego narzędzia umożliwiającego ocenę ryzyka powstania uszkodzeń takich budynków. Metody wykorzystujące inteligencję obliczeniową pozwalają na symulację skomplikowanych zjawisk w wielu dziedzinach nauki. Spośród dostępnych metod wybrano te, które dają sposobność na uzyskanie wyników ze wskazaniem prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia. Takie prawdopodobieństwo można interpretować jako ocenę ryzyka zdarzenia, którym w niniejszej monografii jest powstawanie uszkodzeń budynków. Opisano kryteria wyboru grupy 207 budynków wytypowanych do przeprowadzenia badań. Utworzona baza danych o budynkach oraz wpływach eksploatacji górniczej zawiera 26 zmiennych oraz 594 przypadki. Przeprowadzono analizę danych z wykorzystaniem czterech metod inteligencji obliczeniowej. Najlepsze wyniki do zaproponowanych autorskich kryteriów oceny uzyskano dla modelu utworzonego z wykorzystaniem sieci Bayesa (BN). Zaprezentowano struktury działania różnych sieci BN oraz analizę wpływu zmiennych wejściowych na dokładność klasyfikacji uszkodzeń. Przeprowadzono symulację wykorzystania utworzonego modelu w trzech wariantach: prognozie powstania uszkodzeń w budynku, diagnozowaniu przyczyn uszkodzeń oraz przypadku dysponowania niepełną bazą danych. W podsumowaniu przedstawiono informacje uzyskane za pomocą stworzonego modelu, podkreślono możliwość jego wykorzystania w ocenie ryzyka uszkodzeń budynków murowanych poddanych wpływom eksploatacji górniczej, a także zaproponowano kierunki dalszych badań.

Zastosowanie kwetiapiny i donepezilu w leczeniu otępienia u starszych pacjentów

Piotr Wierzbiński

Celami leczenia chorób otępiennych powinny być: spowolnienie postępu zmian neurologicznych i redukcja nasilenia objawów. Jednym z wczesnych objawów rozwoju chorób neurologicznych jest depresja o późnym początku. Wiąże się ona z upośledzeniem funkcjonowania obwodów przedczołowych, dysfunkcją przedczołowo-prążkowiową, która odpowiada za dysfunkcję depresyjno-poznawczą. Zespół ten słabo reaguje na leki przeciwdepresyjne, lepiej zaś na leki dopaminergiczne. Na podstawie piśmiennictwa oraz doświadczeń klinicznych możemy stwierdzić, że leczenie skojarzone donepezilem i kwetiapiną może przynieść pacjentom z otępieniem wiele korzyści i jest dobrze tolerowane. Inhibitory cholinesterazy, takie jak donepezil, mają najlepiej udokumentowane działanie w pierwszym okresie choroby, gdy niedobór cholinergiczny jest najbardziej dominujący, i pozwalają uzyskać korzyści u 30-50% chorych. Kwetiapina ma mniejszy potencjał rozwoju przyrostu masy ciała i powikłań metabolicznych oraz wywoływania hiperprolaktynemii, objawów pozapiramidowych i jest lepiej tolerowana.

Zastosowanie leków zobojętniających i antagonistów receptora H2 w postępowaniu z pacjentami z chorobą refluksową przełyku

Anna Mokrowiecka

Pacjenci z chorobą refluksową mogą prezentować szeroką gamę objawów, powodowanych przez różne mechanizmy patofizjologiczne. W nich upatruje się możliwych powodów oporności na leczenie i poszukuje się sposobów optymalizacji terapii przez dodanie innych, wskazanych w danych objawach leków. Oprócz szeroko stosowanych inhibitorów pompy protonowej mamy do dyspozycji inne grupy leków, m.in. antagonistów receptora H2 i leki zobojętniające kwas.