Ziemia obiecana

Władysław Stanisław Reymont

„Ziemia obiecana” to słynna powieść Władysława Reymonta. Tematem powieści jest mechanizm „robienia pieniędzy” przez jej trzech bohaterów, z których jeden jest Polakiem (Karol Borowiecki), drugi Niemcem (Max Baum), a trzeci Żydem (Moryc Welt). Różnice pochodzenia i obyczajów nie dzielą ich, wręcz przeciwnie – wykorzystują je dla skutecznego działania i wygrywania z konkurencją.

Ziemia obiecana

Władysław Stanisław Reymont

Jedna z najlepszych polskich powieści. Tematem powieści jest mechanizm „robienia pieniędzy” przez jej trzech bohaterów, z których jeden jest Polakiem (Karol Borowiecki), drugi Niemcem (Max Baum), trzeci Żydem (Moryc Welt). Różnice pochodzenia i obyczajów nie dzielą ich, wręcz przeciwnie – przyjaciele wykorzystują je dla skutecznego działania i wygrywania z konkurencją. Razem zakładają fabrykę, łączy ich wspólny interes, wspólne poczucie, że należą do grupy Lodzermenschów. Na przykładzie kariery bohaterów Reymont pokazywał bezkompromisowość gry wolnorynkowej oraz psychologiczne podłoże wyzysku kapitalistycznego wobec tych jednostek ludzkich, które zachowały skrupuły i odruchy sumienia, oraz ich osamotnienie w społeczeństwie tego miasta. (źr. Wikipedia)

Ziemia obiecana

Władysław Stanisław Reymont

Łódź, lata osiemdziesiąte XIX wieku. Bohaterowie utworu Ziemia obiecana to trzej młodzi przyjaciele: Karol Borowiecki (Polak, syn szlachcica, inżynier w fabryce), Maks Baum (Niemiec, syn fabrykanta) i Moryc Welt (Żyd, pośrednik) mieszkają w kamienicy Teodora Steigerta przy ulicy Piotrkowskiej 90. Znają się z czasów szkolnych, razem studiowali w Rydze. Ich celem jest zrobienie kariery i zdobycie milionów. Pewnego wieczoru Karol odnawia romans z piękną żoną bogatego fabrykanta, Lucy Zuckerową. Wyciąga od niej tajemnice depeszy, która zbulwersowała potentatów łódzkiego przemysłu: wkrótce mają zostać podniesione cła na bawełnę. Trzej przyjaciele łączą swe kapitały. Moryc wyjeżdża do Hamburga, by kupić jak największy transport surowca. Gdy go sprzedadzą, będą mieli kapitał zakładowy na budowę fabryki. Różnice pochodzenia i obyczajów nie dzielą przyjaciół, wręcz przeciwnie wykorzystują je do skutecznego działania i najczęściej wygrywają z konkurencją. Są typowymi Lodzermensch. Wkrótce twarda walka o kapitał sprawi, że będą się musieli wyrzec swych młodzieńczych ideałów.

Ziemia obiecana

Władysław St. Reymont

Nieśmiertelny klasyk literatury w nowoczesnej formie ebooka. Pobierz go już dziś na swój podręczny czytnik i ciesz się lekturą!

Ziemia obiecana

Władysław Stanisław Reymont

Ziemia obiecana, tom I I Łódź się budziła. Pierwszy wrzaskliwy świst fabryczny rozdarł ciszę wczesnego poranku, a za nim we wszystkich stronach miasta zaczęty się zrywać coraz zgiełkliwiej inne i darły się chrapliwymi, niesfornymi głosami, niby chór potwornych kogutów piejących metalowymi gardzielami hasło do pracy. Olbrzymie fabryki, których długie, czarne cielska i wysmukłe szyje — kominy, majaczyły w nocy, w mgle i w deszczu — budziły się z wolna, buchały płomieniami ognisk, oddychały kłębami dymów, zaczynały żyć i poruszać się w ciemnościach, jakie jeszcze zalegały ziemię. [...]Władysław Stanisław ReymontUr. 7 maja 1867 r. w Kobielach Wielkich Zm. 5 grudnia 1925 r. w Warszawie Najważniejsze dzieła: Chłopi (1904-1909), Ziemia Obiecana (1899), Komediantka (1896), Fermenty (1897) Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy, twórca powieści i nowel, czołowy twórca okresu Młodej Polski. Jego prozę cechuje realizm z elementami naturalizmu. Urodził się w zdeklasowanej rodzinie szlacheckiej jako syn organisty (nazwisko ojca brzmiało Rejment) i zubożałej szlachcianki. Edukację zakończył we wczesnym wieku. Próbował wielu zawodów: był krawcem, wędrownym aktorem, pracował na kolei i myślał o wstąpieniu do zakonu. Ostatecznie jednak swoje powołanie odkrył w pisarstwie, które przyniosło mu światową sławę. W 1924 roku, jako drugi Polak, dostał Nagrodę Nobla za pisaną przez ponad siedem lat powieść Chłopi. autor: Marianna Krawczyk Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ziemia obiecana

Władysław Reymont

Klasyka literatury w nowej edycji to znakomity pretekst, by powrócić do dzieł wybitnych i ważnych – przypomnieć je sobie, przeżyć i zinterpretować na nowo lub odkryć, czytając po raz pierwszy. Seria obejmuje arcydzieła polskiej i światowej literatury pięknej – utwory, które mimo upływu lat wciąż zachwycają, intrygują, wzruszają i skłaniają do refleksji.

Ziemia Obiecana

Władysław Stanisław Reymont

Trzej przyjaciele - Polak, Niemiec i Żyd - postanawiają założyć razem biznes. Początkowo różnice swojego pochodzenia traktują jako atut, dzięki nim wygrywają z konkurencją. Łączy ich wspólny cel - robienie pieniędzy. Wraz ze wzrostem posiadanego majątku ich relacje zaczynają się komplikować. Wydarzenia są przedstawione na tle naturalistycznego obrazu zindustrializowanej Łodzi jako miasta molocha. Powieść jest wyrazem antyurbanizmu Reymonta.

Ziemia obiecana - wybór wierszy

Aleksander Szaul Rozenfeld

Kiedy wyjechałem do Izraela nie do końca wiedziałem co mnie tam spotka. Nie wiedziałem, że wstąpię do Izraelskich Sił Zbrojnych, że zakocham się bez wzajemności w pięknej Sivan. Nie wiedziałem, że zostanę tam aż pięć lat. Wiersze w tomiku "Ziemia Obiecana- Wybór Wierszy" to nie wielki ale bardzo ważny dla mnie zbiór tekstów o Izraelskiej rzeczywistości, zupełnie innej niż Polska. Zapraszam! Niech zamilknie nawet Kadish   przykazania leżą w rynsztoku topią się między gównami wszystkich narodów   pan nie zważając na rasę wszystkich sądzi tak samo tylko my między sobą tworzymy politykę nienawiści i rasujemy coraz to lepszych liderów   dajmy spokój tym sześciu milionom zamilknijmy zanim będzie za późno niech umilknie nawet kadisz niech w końcu odejdą do światłości nie przywołujmy ich wciąż na nowo bo na pewno są już bardzo zmęczeni