Pozwól mi spłonąć

Katarzyna Piątek

Gdy uczucie okazuje się silniejsze od ryzyka Koniec szkoły, drugi ślub matki, przeprowadzka do Seattle i poznanie nowego brata. Tak mogłaby wyglądać kartka z kalendarza dziewiętnastoletniej Addison Grey. Ale lista niespodzianek, które czekają na dziewczynę tego lata, jeszcze nie jest zamknięta. Szczęśliwa matka z ojczymem zaraz po ślubie wyjeżdżają na miesiąc miodowy. W domu zostaje Addison i on, Mason Hale zbuntowany dwudziestolatek, który robi wszystko, by zniechęcić do siebie nową siostrę. Jednak za tą pozorną wrogością kryje się coś więcej, a Addison Grey nie byłaby sobą, gdyby nie odkryła całej historii. Poznanie Masona to dopiero początek drogi do nowego życia, w którym będzie musiała zmierzyć się nie tylko z ciemnymi typami z półświatka Seattle, ale przede wszystkim z własnym, niesfornym sercem. Ekscytujący powiew świeżości w książkowym świecie. Katarzyna Piątek daje czytelnikom historię o której nie da się zapomnieć. Wciągająca fabuła, namiętność i nietuzinkowi bohaterowie. Ja zakochałam się od pierwszej strony i całkiem przepadłam w tej pełnej zwrotów akcji, zakazanej historii. Serdecznie polecam AT. Michalak autorka Katarzyna Piątek autorka powieści pod tytułem Pozwól mi spłonąć opublikowanej po raz pierwszy w 2023 roku.

Pozwól, że ci opowiem bajki, które nauczyły mnie, jak żyć

Jorge Bucay

Do nagrania dołączono plik PDF z listą źródeł inspiracji autora oraz bibliografią!! Demián jest niespokojnym chłopakiem, szukającym prawdy o życiu i o samym sobie. Trafia do psychoterapeuty Jorge, który pomaga mu znaleźć odpowiedzi na nurtujące go pytania w bardzo nietypowy sposób poprzez opowiadanie historii. Są to zarówno dobrze znane, klasyczne bajki, jak i współczesne przypowieści i anegdoty wymyślone przez autora psychiatrę i psychoterapeutę. Pochodzą z różnych stron świata i z różnych tradycji. Łączy je jedno zawarta w nich mądrość pomaga zrozumieć swoje lęki i pragnienia i uwierzyć w siebie.

Pozwólcie nam krzyczeć

Stanisława Fleszarowa-Muskat

Młoda kobieta Magdalena zostaje skierowana do przymusowej pracy na niemieckiej prowincji. Trafia do niewielkiej miejscowości, gdzie prócz Polaków pracują także Białorusini, Ukraińcy, Francuzi i Belgowie. Pozostają pod nadzorem bawarskich pracodawców. Wśród bohaterów z obu grup są dobrzy i źli, a wojenny świat nie jest czarno-biały. Ich losy przeplatają się ze sobą pokazując przyjazne i mroczne strony ludzkich relacji. Magdalena, chcąc przetrwać w zastanej rzeczywistości, będzie zmuszona podejmować niełatwe decyzje. Dalsze losy bohaterki zostały przedstawione w powieściach: "Przerwa na życie" oraz "Wizyta".

Pozytywnie! Jak nie szukać dziury w całym

Anna Walewicz-Kuc

Odmień swoje życie na lepsze! Psychologowie i terapeuci jednym głosem biją na alarm! Coraz częściej mamy problemy z samoakceptacją, poczuciem celowości i sensu życia, utrzymaniem pozytywnych relacji z innymi ludźmi, a przede wszystkim z odczuwaniem radości z życia. Ta, wydawać by się mogło, przygnębiająca diagnoza nie jest jednak wyrokiem. Żyją bowiem wokół nas ludzie, którzy mimo licznych przeciwności losu, niepowodzeń, a czasami naprawdę ciężkich przeżyć potrafią myśleć pozytywnie i zachować pogodę ducha. Pojawia się zatem pytanie: jak oni to robią? Co sprawia, że w obliczu nawet trudnych sytuacji życiowych potrafią z optymizmem patrzeć przed siebie i cieszyć się każdym dniem? Z wieloletnich doświadczeń autorki w pracy z ludźmi wynika, że wszystko, co potrzebne do zmiany, jest w nas. I tylko od nas zależy, czy umiejętnie wykorzystamy nasze wewnętrzne zasoby. Jeżeli chcesz się dowiedzieć, jak pokonać zgubny nałóg szukania dziury w całym i przestawić się na pozytywne myślenie sięgnij po tę książkę. I pamiętaj: jesteś tym, co myślisz. A myślami budujesz własny świat.

Pożar na pustkowiu: Droga do Kilumary

Radomir Darmiła

Ludzie zbudowali tysiąc miast na szczytach-wyspach wystających ponad ocean trującej pomroczy, lecz w żadnym z nich bladzi czerwonoocy Elkari nie mogą czuć się u siebie. Wszak wszyscy wiedzą: Elkari nie mają serc, Elkari kradną dzieci, by wypijać z nich krew. Elkari to złodzieje, wyzyskiwacze, nawet wtedy, gdy muszą żebrać o kawałek chleba. Czy więc to takie dziwne, że idea zbudowania miasta-państwa dla samych Elkari zdobywa wśród nich taką popularność? Tylko że idee są niebezpieczne. Zabójcze. Idee lepiej dusić w zarodku, nim zmienią świat. Bastian jest oficerem na jednej z handlowych kryp latających ponad toksycznymi mgłami pomroczy. Nie ma celu w życiu poza piciem i szukaniem awantur, dopóki nie trafia na dwie Elkarijki potrzebujące pomocy. Wkrótce okazuje się, że jednej z nich poszukuje wywiad rosnącej w siłę Federacji Kamgaru. Bastiana nie obchodzi, czy faktycznie dziewczyna posiada tajemnicze moce. Wie tylko, że wreszcie ma za kim podążyć, że ma o co walczyć. Ruszy więc w podróż do nowopowstałego miasta samych Elkari, gotów stawić czoło każdej burzy. A burza nadciąga...

Pożegnalne spojrzenie

Ross Macdonald

Kolejna książka z serii Rossa Macdonalda, uchodzącej za swoistą klasykę amerykańskiego kryminału. Główny bohater, detektyw Lew Archer, prowadzi skomplikowane śledztwa, rozwiązując kolejne makabryczne intrygi i wdając się przy tym w niejedną niebezpieczną potyczkę z przestępcami. Tragiczna rodzinna przeszłość. II wojna światowa. Miłość matki. Wszystko to wraca, gdy pewnego dnia w rezydencji Larryego Chalmersa ginie pamiątkowa szkatułka, a wraz z nią listy jego rodzicielki. Detektyw Lew Archer próbuje zbadać sprawę. Z pozoru niewinna kradzież otwiera przed nim prawdę o mrocznej tragedii wiążącej ze sobą dwie rodziny. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy na jaw wychodzi fakt, że syn Chalmersa ma na swoim koncie dużo poważniejszą zbrodnię, niż kradzież szkatułki...

Pożegnalny ukłon

Arthur Conan Doyle

Sherlock Holmes i doktor Watson - najsłynniejszy duet detektywistyczny ponownie zabiera czytelników w podróż do świata kryminalnych zagadek. W ośmiu opowiadaniach tworzących "Pożegnalny ukłon", na podstawie wycinków z gazet, drobnych przedmiotów, gestów i znaków, przyjaciele rozwiążą tajemnice kolejnych morderstw. Sherlock wesprze także swojego brata Mycrofta w rozwiązaniu sprawy kradzieży tajemnic państwowych. Emocjonujące śledztwa pełne nieoczekiwanych zwrotów akcji zabiorą czytelników w świat detektywa z Baker Street.

Pożegnania

Stanisław Dygat

Niebanalna, świetnie przedstawiona historia miłosna na tle burzliwych wydarzeń historycznych. Pożegnanie z przedwojenną Polską i Europą, z całym ówczesnym porządkiem politycznym i społecznym. A także pożegnanie z młodością, niedojrzałością. Akcja książki rozpoczyna się kilkanaście dni przed wybuchem II Wojny Światowej. Poznajemy bohatera-narratora, chłopaka 22-letniego, przyszłego, a raczej niedoszłego studenta. Razem z nim wędrujemy po ulicach Warszawy, gdzie już przeczuwa się mającą nadejść wojnę, ale wciąż jeszcze ludzie się bawią, piją, kochają, podróżują. Jeszcze swobodniej jest w Paryżu, dokąd w ostatnich dniach przed wojną udaje się nasz bohater, by z przypadkowo poznanymi ludźmi świętować ostatnie dni spokoju. Druga część książki, to czasy tuż powojenne – poznani wcześniej bohaterowie ponownie się spotykają, ale już w zupełnie innych warunkach. Na motywach zaczerpniętych z tej powieści powstał w 1958 roku film pod tym samym tytułem w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa. Wystąpili w nim między innymi: Maria Wachowiak, Tadeusz Janczar, Bogumił Kobiela, Gustaw Holoubek, Krystyna Sienkiewicz, Zdzisław Mrożewski. ALLISON (lubimyczytac.pl): Wysmakowana proza, która oparła się upływowi czasu i wciąż robi na czytelniku duże wrażenie. Powieść o niespiesznym rytmie, nieco melancholijnym klimacie, pełna ujmujących, mądrych, niebanalnych dialogów, o które coraz trudniej we współczesnej literaturze polskiej. Akcja obejmuje lata 1939-1945, lecz tak naprawdę skupia się na okresie przedwojennym i pierwszych tygodniach okupacji oraz na końcówce wojny. Mamy tu jednak i wspomnieniowe fragmenty, dzięki którym dowiadujemy się, co przydarzyło się głównemu bohaterowi w międzyczasie. Bohater ów (i zarazem narrator) to młody warszawiak, idealista, buntownik i romantyk, którego przekonania zostają wystawione na ciężką próbę. Czas wojny to dla niego pożegnanie z naiwnością, młodzieńczymi uniesieniami i wiarą w człowieka. To również rozstanie się z uporządkowanym światem. Całość czyta się z przyjemnością, niespiesznie, w dużej mierze skupiając się na wewnętrznych przeżyciach bohaterów, ich dylematach, wyborach, spostrzeżeniach. ATEE (lubimyczytac.pl): Książka ma niesamowity klimat, nie spotkałam takiego we współczesnych powieściach. Co prawda bohater jest denerwujący, niby zbuntowany wobec porządków świata, jaki zna, ale w sumie to płynie z tym, co akurat życie mu przynosi. Aby zrozumieć jego postawę trzeba znać historię – wojna i okupacja hitlerowska, czas po powstaniu warszawskim, tuż przed wyzwoleniem. Autor nie jest z tą historią nachalny – czasem tylko jednym zdaniem sygnalizuje, jakie zdarzenia mogły mieć wpływ na kształtowanie postaw bohaterów. Książka ciekawa z socjologicznego punktu widzenia (schemat społeczeństwa przed wybuchem wojny i przemiany, jakie zachodzą pod wpływem wydarzeń). Zapada w pamięć. NOSTALGIA (lubimyczytac.pl): Ze stron tej książki ścieka ciężki sentymentalizm, ale dzięki lekkości i liryczności opisów wszystko się równoważy i tworzy zgrabną całość. Główny bohater, chociaż zagubiony i z początku zbyt pewny siebie, po zderzeniu z okrutniejszą wojenną rzeczywistością przechodzi szybki kurs dojrzewania. Ciekawe zestawienie dwóch różnych perspektyw, dotyczących świata przed i w trakcie II wojny światowej, szczególnie z punktu widzenia bohatera nieuczestniczącego w walkach, a będącego zwykłym cywilem próbującym jakoś przeżyć każdy kolejny dzień. Do tego barwność wszystkich postaci drugoplanowych jest na duży plus. Dobrze się czyta, nawet po ponad 70 latach od wydania. WSKALIMARII (lubimyczytac.pl): Tej książce nie mogę dać nic innego niż 10. Znaczy – mogłabym, dać 100 albo 1000. Ale skala jest krótka i ograniczona. Nie traktuję tej powieści jako dzieła absolutnego, najlepszej książki, która kiedykolwiek spotkałam, ale nic nie poradzę na to, że to moja ulubiona książka i obiektywna być nie potrafię. Do historii Lidki i Pawła wracam co jakiś czas i nigdy nie żałuję. Kocham zarówno powieść Dygata jak i film Hasa. Polecam każdemu z czystym sercem. JUSTYNA SOBOLEWSKA (polityka.pl): Jest to rzecz bardzo kameralna i z ducha gombrowiczowska. I choć opisane w niej konwenanse oraz mezalianse nie należą już do naszego świata, to poczucie uwięzienia w rolach i maskach dziś może być tak samo dojmujące. Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane korekcie. Projekt okładki: Pola Augustynowicz.