Tao gospodyni domowej

Kinga Dunin

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat różnorodnych, lecz połączonych potrzebą zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.

Tarnina

Anna Askaldowicz

Wiosną w Tarnowskich Górach, jak wszędzie o tej porze roku, spod ziemi zaczynają wydobywać się pędy roślin. Tym razem jednak jest ich zastanawiająco dużo, a krzaki, w które rozrastają się niepozorne roślinki, zaczynają pustoszyć miasto. Łucja, Hanka i Jacek spodziewali się, że spokój ich miasta niebawem zostanie zmącony. Strażnicy Tarnowskich Gór wkraczają do akcji. Idealna lektura dla miłośników subtelnej fantastyki.

Tarnowskie Góry fantastycznie 3

Praca Zbiorowa

W Tarnowskich Górach pączkują niebezpieczne wytwory ludzkich myśli, pragnień i życzeń. Niebezpieczne sztuczne inteligencje sterują ludzkimi zachowaniami, spersonalizowane reklamy odbierają wolność, choć jednocześnie zapewniają perfekcyjną wykrywalność przestępstw. Od czasu do czasu mogą objawić się narcystyczne antyczne bóstwa. Słowem dzieje się wiele. W trzecim tomie znajdziecie wszystko, czego czytelnicza dusza zapragnie wysmakowany cyberpunk, SF w najlepszym wydaniu, szczyptę urban fantasy doprawioną odrobiną kryminału. Humor i powagę. Refleksję i zabawę. I szczególnie wysmakowaną Literaturę na deser.

Tarnowskie góry fantastycznie. Tarnowskie góry fantastycznie 1 (#1)

Praca Zbiorowa

Pierwsza część magicznej antologii. W Tarnowskich Górach dzieją się rzeczy niezwykłe. Środkiem miasta przechodzi barwny festyn Gwarków, a pewien niezbyt towarzyski mężczyzna zamienia się w kota, zostawiając swoją partnerkę w poczuciu niespełnienia. Pracownik ratusza może posiąść moc znikania" nieodpowiadających mu osób i budynków. Kogoś innego pożre krwiożerczy chomik. Albo nastanie apokalipsa bądź przylecą kosmici. "Tarnowskie Góry Fantastycznie" to wyraz fascynacji miastem i regionem oraz niesamowita okazja do spojrzenia na nie z zupełnie innej perspektywy a nawet wielu perspektyw, bo ilu autorów, tyle opowieści. Autorami tekstów są wybitni twórcy powieści i opowiadań fantasy: Radek Rak, Paweł Majka, Jan Maszczyszyn, Wojciech Gunia, Robert J. Szmidt, Aleksandra Janusz, Rafał W. Orkan, Andrzej Kozakowski, Tomasz Bochiński, Istvan Vizvary i Łukasz Orbitowski.

Tarnowskie góry fantastycznie. Tarnowskie góry fantastycznie 2 (#2)

Praca Zbiorowa

W drugim już tomie tarnogórskich opowieści poznamy czternaście nowych, fantastycznych twarzy tego intrygującego miasta. Od odległej, na wpół legendarnej przeszłości, w której rząd dusz niepodzielnie sprawują magowie, poprzez ciężkie czasy drugiej wojny światowej, aż po współczesność, w której żyją smoki i utopce. A potem dalej, w przyszłość, gdzie będziemy się zastanawiać, czy androidom należą się prawa, a katastrofa klimatyczna zupełnie zmieni oblicze Śląska. Czternaście nowych opowieści, różnorodnych, tak jak różni są autorzy, którzy je napisali. I niezwykłych, tak jak niezwykłe są Tarnowskie Góry. "Tarnowskie Góry Fantastycznie" to wyraz fascynacji miastem i regionem oraz niesamowita okazja do spojrzenia na nie z zupełnie innej perspektywy a nawet wielu perspektyw, bo ilu autorów, tyle opowieści.

Tarnowskie góry kryminalnie

Praca Zbiorowa

Tarnowskie Góry jako teatr zbrodni? Czemu nie! Opowiadania zebrane w tym tomie są bardzo różnorodne, mroczne bądź zabawne, a niektóre sięgają w barwnie nakreśloną historyczną przeszłość lub w klimatyczną cyberpunkową przyszłość. Łączy je jedno nakreślona z werwą kryminalna intryga, która z pewnością zaspokoi apetyt każdego miłośnika gatunku. Autorami tekstów zamieszczonych w antologii są Iwona Banach, Dariusz Barczewski, Agnieszka Chodkowska-Gyurics, Rafał Dębski, Piotr Górski, Dawid Kain, Kazimierz Kyrcz jr, Bożena Mazalik, Arkady Saulski, Andrzej Sawicki, Jacek Sobota, Robert Ziębiński.

Taru Khan i złoty lotos

Joanna Piotrowska

Mistyczna opowieść o chłopcu pod opieką Wężowej Bogini. Taru Khan, młody, bezdomny włóczęga, żyje na Wyspie Skarbów - wysypisku śmieci w Bombaju, które dla wielu stało się domem. Chłopiec, nie zna swojego pochodzenia ani prawdziwego imienia, a każdy dzień jest dla niego walką o przetrwanie. Jednak nawet w tak surowych warunkach, Taru Khan znajduje ukojenie w cichych godzinach nocy, kiedy zanurza się w świecie niezwykłych snów. Pewnego dnia, chłopiec odkrywa porzucony album, z jednym, zapomnianym zdjęciem budynku, który budzi w nim echo wspomnień. Ta nieuchwytna, ale potężna siła przyciąga go do tego domu. Czy to jest miejsce, do którego należy? Pod opieką tajemniczej Wężowej Bogini, Taru Khan podejmuje decyzję o ryzykownej wyprawie, podczas której stawia czoła nieznanym wyzwaniom i niebezpieczeństwom. Czy uda mu się dotrzeć do celu? Czy odzyska stracone wspomnienia? Joanna Piotrowska z zawodu jest lekarzem psychiatrą, mieszka w Szczecinie. Jest zafascynowana pięknem przyrody i innymi kulturami, a tę fascynację chce przekazać czytelnikowi. Jej historie to książki z przesłaniem, które dotyczą problemów współczesnego świata. Poprzez swoje opowieści chce poruszać serca, uwrażliwiać i zwracać uwagę na krzywdę zwierząt.

Taterniczki. Miejsce kobiet jest na szczycie

Agata Komosa-Styczeń

Po co zdobywać góry? Bo są. Tak powie każdy, kto kiedykolwiek stanął na szczycie. Tatry dumnie stoją i kuszą turystów od wieków. Jednak dostęp do najtrudniejszych tatrzańskich szlaków nie był prosty, szczególnie dla kobiet. Bo zdobywanie Tatr przez kobiety było inne od męskiego. Poza kruszyznami, ekspozycją i pionowymi ścianami musiały mierzyć się ze swoją pozycją społeczną, kulturową, nieustannym deprecjonowaniem - a nawet strojem. Taterniczki - kobiety i dziewczyny, które szły w górę niezależnie od wszystkiego. Twarde charaktery i pilne kursantki, subtelne sportsmenki i muskularne wspinaczki. Dostosowują się do zmaskulinizowanego sportu i walczą o kobiecy styl uprawiania tej dyscypliny. Oto ich historia podboju Tatr. Praca nad opowieściami taterniczek nie była łatwa. "Część wspinaczek ze starszego pokolenia uważa, że nie powinno się już o nich pisać ani mówić", twierdzi Beata Słama, publicystka i taterniczka. To prawda - niektóre kategorycznie nie zgadzają się na rozmowę, inne mierzi ten temat. Młodsze pokolenie to inna bajka, dziewczyny zdają sobie sprawę z wagi tych opowieści. I choć oczywiście w książce są taterniczki przedwojenne i te z początku XX wieku, to lwią część publikacji stanowią rozmowy ze współczesnymi wspinaczkami, i to ich głos jest tu najlepiej słyszalny. I da się w nim usłyszeć znacznie więcej niż tylko opowieść o wspinaniu. Fragment książki Agata Komosa-Styczeń - polonistka, dziennikarka, redaktorka, feministka, mama. Była redaktorką naczelną portali informacyjnych naTemat i Wirtualnej Polski. Do czasu zdobycia ostatniej sprawności (mamy) zapamiętale podróżowała - zjeździła Amerykę Środkową i Azję. W Nepalu zdobyła dwa pięciotysięczniki, choć niezmiennie najpiękniejszymi górami są dla niej Tatry.