Dowody zbrodni. Początki kryminalistyki

Natalia Pochroń

Nie ma zbrodni idealnej. Są tylko niedoskonałe metody śledcze. Kiedy na początku XIX wieku organom ścigania odebrano możliwość stosowania tortur, wymiar sprawiedliwości pogrążył się w głębokim kryzysie. Coraz liczniejsi przestępcy zdawali się pozostawać bezkarni. Wobec tych okoliczności proces zwalczania przestępczości trzeba było wymyślić na nowo. Jak odnaleźć sprawcę zbrodni i udowodnić mu bez cienia wątpliwości jego winę? Aby sprostać wyzwaniom nowych realiów, sięgnięto po przełomowe osiągnięcia nauki. Tak właśnie zrodziła się kryminalistyka. Ironią losu pozostaje, że pierwszego przełomu w kwestii ścigania przestępców dokonał jeden z nich - recydywista Eugene Francois Vidocq, który chciał uwolnić się od swoich demonów przeszłości. Natalia Pochroń zabiera czytelnika w podróż po wyboistej historii kryminalistyki. Kryzysy i bezsilność wobec piętrzących się trudności, spektakularne pomyłki podczas dochodzeń, nierozwiązane sprawy, istnienia których nie udało się uratować - oto cena, jaką ludzkość płaciła za mozolne postępy w dziedzinie ścigania zbrodni. Jaka jest szansa, że dwóch przestępców będzie miało rękę, nogę i ucho tej samej długości? Czy istnieją cechy fizyczne, które wskazują na zbrodniczą naturę człowieka? Dlaczego pierwsi toksykolodzy sprawdzali smak wywaru z organów nieboszczyka? Jak bardzo może pomylić się lekarz bez specjalizacji w orzeczeniu sądowym? To tylko kilka z wielu intrygujących pytań, na które odpowiada autorka. Poznaj historię współczesnych metod śledczych. Kup książkę "Dowody zbrodni. Początki kryminalistyki"! Natalia Pochroń - Absolwentka bezpieczeństwa narodowego na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Odbyła staż w mediach polonijnych w Paryżu, obecnie zajmuje się tworzeniem treści dla agencji marketingowych, jest również redaktorką portalu Histmag.org. Rekonstruktorka, od wielu lat niezmiennie zafascynowana historią Polski, w szczególności okresem dwudziestolecia międzywojennego. Oprócz tego zainteresowana historią XX-wiecznej Azji, tematyką geopolityki i stosunków międzynarodowych. Prywatnie miłośniczka książek i starego, dobrego rocka.

Konstytucja 3-go maja

Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, Hugo Kołłątaj, Adam Stanisław Krasiński

Konstytucja 3 Maja, uchwalona w 1791 roku, to jedno z najważniejszych i najsmutniejszych dzieł prawnych w historii Polski. Wedle oficjalnej historiografii to pierwsza w Europie i druga na świecie nowoczesna ustawa zasadnicza, która miała na celu zreformowanie ustroju Polski i Litwy. Konstytucja ta podejmowała wiele istotnych kwestii dotyczących podziału władzy, równości obywateli czy gwarancji praw jednostki. Mimo iż w Polsce obchodzimy święto poświęcone temu dokumentowi, niewielu ludzi zna jego treść. Czy rzeczywiście zawartość dokumentu przystaje z legendą jaką wokół niej nabudowano? Czy doprawdy da się ją porównać z konstruktem amerykańskiego ustroju obywatelskiego? Czy gwarantuje ona wolność, równość i sprawiedliwość bez względu na stan? Wnioski można wyciągnąć tylko po uważnym przeczytaniu lub przesłuchaniu jej treści i w naszej ocenie są to wnioski, które bardzo daleko padają od obiegowej opinii, jakoby dokument ten odpowiadał na realne potrzeby moralne upadłej już wówczas Rzeczypospolitej. Jest to raczej spadochron który pokazuje jak do końca, nawet w obliczu upadku kraju i okrycia całej swej generacji hańbą, nadal broniono partykularnych interesów stwarzając jedynie pozory rzeczywistej obywatelskiej wolności. Taka jest nasza perspektywa, której jednak nikomu nie narzucamy. Niechaj każdy sięgnie do tekstu źródłowego, prezentowanego teraz w formie audio i odnosząc się do swej wiedzy historycznej, wyciągnie wnioski samodzielnie. W czasie ogłoszenia dokumentu nie wszyscy byli zwolennikami Konstytucji trzeciego Maja. Krytycy zarzucali, że wprowadzenie zasad demokratycznych i ograniczenie władzy króla mogą doprowadzić do utraty suwerenności państwa. Ponadto, wielu szlachciców obawiało się, że ich przywileje zostaną ograniczone, co doprowadziło do oporu i zawirowań politycznych. Warto badać dokumenty historyczne nie tylko skupiając się na ich treści, ale zwłaszcza na owocach które wydały. Dla zmian dokument ten okazał się jałową glebą, w której sztucznie nasadzono korzeń mitu i legendy. Pokazał on jednak najgorsze cechy naszego narodu - czekanie z właściwymi moralnie wnioskami i decyzjami aż do samego końca, do momentu pogrzebania nadziei, kiedy nie ma już odwrotu iraz skutki odwlekania zmian i decyzji, które w jakikolwiek sposób mogłyby zaszkodzić establiszmentowi cieszącemu się jeszcze jakim takim dobrobytem, aż do końca.

Pakt Tusk-Zełeński 2024

Rząd RP

8 lipca 2024 roku, Premier Donald Tusk i prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski, podpisali w Warszawie dwustronną umowę o bezpieczeństwie, mającą na celu zacieśnienie współpracy między Polską a Ukrainą w dziedzinie obronności. Wiele spośród zapisów tego porozumienia nie jest powszechnie znanych. Publikacja dokumentów rządowych dotyczących paktu Zełeński-Tusk w formie audiobooka ma istotne znaczenie dla edukacji obywatelskiej, transparentności oraz umacniania demokracji. Przez umożliwienie szerszego dostępu do informacji, możemy wspierać otwartą debatę na temat relacji polsko-ukraińskich oraz zaangażowania Polski w działania na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w regionie. W demokratycznym społeczeństwie decyzje dotyczące wojny i pokoju powinny być podejmowane w porozumieniu z obywatelami. Umożliwienie społeczeństwu aktywnego uczestnictwa w debacie na temat polityki zagranicznej i militarnej jest kluczowe dla legitymizacji działań rządu. Publikacja dokumentów rządowych w formie audiobooka nie tylko informuje obywateli o podejmowanych decyzjach, ale także zachęca ich do refleksji, dyskusji i aktywności obywatelskiej. Relacje polsko-ukraińskie są kluczowym elementem bezpieczeństwa w regionie Europy Środkowo-Wschodniej, zwłaszcza w kontekście konfliktu z Rosją. Po inwazji Rosji na Ukrainę w dwa tysiące dwudziestym drugim roku, Polska stała się jednym z głównych sojuszników Ukrainy, oferując wsparcie humanitarne, militarne oraz polityczne. Wzajemna pomoc oraz solidarność w obliczu zagrożenia zewnętrznego przyczyniły się do zacieśnienia współpracy między oboma krajami. Jednakże relacje te nie są wolne od kontrowersji. Różnice w historii, percepcji przeszłości oraz w kwestiach narodowych budzą czasem napięcia. Należy pamiętać o trudnych rozdziałach historii, takich jak rzeź Wołyńska, które wciąż mają ogromny wpływ na bilans relacji obu narodów. Otwarte dyskusje na ten temat są niezbędne, aby zbudować zaufanie i zrozumienie. Decyzje podejmowane w sposób niedemokratyczny mogą mieć długofalowe skutki, które będą odczuwalne przez pokolenia. Przykłady to nieodwracalne zmiany w polityce zagranicznej, które mogą prowadzić do konfliktów. Zobowiązania podejmowane bez demokratycznych konsultacji mogą naruszać prawa człowieka lub ograniczać wolności obywatelskie. Obywatele mogą być zmuszeni do akceptacji rozwiązań, które są sprzeczne z ich interesami lub wartościami. Zignorowanie głosu obywateli może sprzyjać wzrostowi populistycznych ruchów politycznych i ekstremistycznych ideologii. Obywatele, czując się marginalizowani, mogą zwracać się ku skrajnym rozwiązaniom, co prowadzi do destabilizacji demokratycznego systemu. Warto wiedzieć. Warto być poinformowanym i czujnym, zwłaszcza w kwestiach potencjalnej wojny. Oryginał dokumentu w formie pliku tekstowego jest udostępniony na stronach rządowych, dokąd polecamy się udać w celu szczegółowego przeanalizowania podjętych postanowień. Wydawca nie odpowiada za język zawarty w przedstawionym dokumencie. Polskie Wydawnictwa Niezależne