Interes publiczny i ochrona klienta w przymusowej restrukturyzacji banku

Andrzej R. Stopczyński

W prezentowanej monografii analizowana jest złożoność procesu przymusowej restrukturyzacji banków w świetle dyrektywy BRR, zwłaszcza w odniesieniu do kryteriów podejmowania decyzji o wszczęciu resolution oraz jej znaczenia dla klientów banku. Omawiane są przypadki banków w Unii Europejskiej uznanych za upadające lub zagrożone upadłością po wdrożeniu BRRD, ze szczególnym uwzględnieniem przykładów z Polski. Zdecydowana większość banków poddanych przymusowej restrukturyzacji to małe i średnie podmioty, dla których uzasadnienie przeprowadzenia resolution w ramach obowiązujących regulacji napotyka trudności. Wykorzystując metody ilościowe, ustalono, że oprócz wielkości banku i jego udziału w sektorze, istotne dla oceny interesu publicznego oraz decyzji o przeprowadzeniu resolution jest lokalne znaczenie banku. Analiza przypadków, wsparta autorskim modelem wyboru wariantu postępowania, pozwoliła na stwierdzenie, że wyższa wartość aktywów zachowana jest w przymusowej restrukturyzacji, dzięki czemu lepiej chronione są interesy większości klientów. Podkreślono również, że brak precyzyjnych zapisów w BRRD osłabia pozycję organów resolution, mogąc prowadzić do konieczności wypłat rekompensat poza standardowymi mechanizmami określonymi w tej dyrektywie. Wyniki badań uwidaczniają potrzebę doprecyzowania kryteriów oceny interesu publicznego oraz modyfikacji niektórych praktyk postępowania z upadającymi bankami.