O Kamieniu Podróżniku

Jerzy Bandrowski

Daleko na północy Szwecji, na morzu, znajduje się wysoka skała z czerwonego granitu. Wyglądem przypomina wyspę, a dzięki temu, że jest wydrążona, stanowi doskonały port dla żeglarzy. Porastają ją nieliczne powyginane stare sosny, a u samego szczytu wisi wieniec ogromnych czerwonych głazów zrośniętych z drzewami. Zdaje się, że głazy i drzewa nawzajem się podtrzymują. Życie mija im na filozoficznych pogawędkach i obserwacji portu i morza. I tylko jeden z głazów zdaje się coraz bardziej nieszczęśliwy. Z dnia na dzień popada w głęboką melancholię. Jest stary i traci siły. Przy kolejnej burzy wiatr zrywa połączenie z drzewem i kamień spada na głęboką wodę...

O małym Eryku, czarnym kocie i upartym worku

Jerzy Bandrowski

Dzieci mieszkające w rybackich wioskach rzadko mają kontakt z lądowymi zwierzętami, dlatego tak bardzo się nimi interesują. Niestety ich zabawy często przekraczają niewinne zachowania i nie wszystkie koty mogą liczyć na dobre traktowanie. Czasu na zabawy nie ma jednak zbyt wiele, bo od małego trzeba pomagać rodzicom w pracy a tej nigdy nie brakuje. Jednym z bardziej pracowitych chłopców jest Eryk, który choć nie skończył jeszcze siedmiu lat, już nabrał krzepy i samodzielności. Pewnego dnia w trakcie dziecięcych zabaw jeden z kotów zostaje poważnie raniony. Dzieci ustalają swoją wersję wydarzeń, by nikt z dorosłych nie dowiedział się, co się właściwie stało. Czy prawda wyjdzie w końcu na jaw, a młody oprawca zostanie ukarany?

O purpurowych różach i oczach szafirowych

Jerzy Bandrowski

Dwunastoletnia Nusieńka jest całkiem ładną dziewczyną, ale wisienkę na torcie jej urody stanowią niezwykle zgrabne "nózie", które zdobi lakierkami na obcasie. Bardzo schlebia jej, że młody mężczyzna, "książę o szafirowych oczach", codziennie gubi dla niej na ulicy kilka róż. Chłopak nie jest majętny, co tylko podbudowuje dziewczynę, że na róże dla niej wydaje sporą część swojej wypłaty. Nusia wyprowadza się za granicę, gdzie znajduje rzeszę adoratorów. Wciąż pamięta jednak o "księciu".

Osaczona

Jerzy Bandrowski

Schorowana, dojrzała kobieta, Walerya Gojewska, nie potrafi już cieszyć się życiem. Za dużo doświadczyła, za dużo widziała. Stała się zgorzkniała i przesądna. Po śmierci swojej matki mieszka z nią młody Wicio Żelawski wraz ze swoją kuzynką Helenką. Kobieta proponuje młodzieży wspólną wyprawę na cmentarz.

Osaczona i inne nowele

Jerzy Bandrowski

Kompilacja nowel publikowanych także osobno. Wśród opowiadań znajdują się historie współczesne (np. "Jesienią", "O purpurowych różach i oczach szafirowych"), jak i reinterpretacje znanych mitów i legend (np. "Dedal i Ikar", "Wdzięczność bogów" itd.). Autor uderza zazwyczaj w tony poważne, problematyzuje kwestię ludzkiej natury i relacji. Wspólnym mianownikiem jest wyrafinowany, rozpoetyzowany styl Bandrowskiego.

Pałac połamanych lalek

Jerzy Bandrowski

Dwóch przyjaciół wchodzi na zamknięty teren pełen rozległych budynków i zadbanych ogrodów. Główny bohater emocjonuje się wyprawą, porównuje zabudowania do Hollywood, raz po raz wyrzuca z siebie krótkie rymowanki, jest niejako "pod władaniem poezji". Jego towarzysz, Właduchna, opanowany i obojętny, tłumaczy mu, że to teren szpitalny i odprowadza go do gabinetu lekarskiego. To klinika dla psychicznie chorych, a czytelnik wraz z głównym bohaterem poznaje coraz lepiej rzeczywistość szpitala oraz relacje między kuracjuszami i personelem.

Pielgrzymi

Jerzy Bandrowski

Jesień 1916 r. W rosyjskiej miejscowości Biełow, w zaniedbanych daczach osiedlili się uchodźcy z Galicji - jest . doktor z kuzynką Helenką oraz podkochujący się w niej jeszcze w czasach pokoju poeta Niwiński. Polacy uciekli tu z przyczyn politycznych i znaleźli schronienie, ale pogrążają się w coraz większym marazmie. Wyobcowani, mieszkający w fatalnych warunkach, wciąż myślą, jak przyłączyć się do walk o wolność.

Pies

Jerzy Bandrowski

Majętny, całkiem młody i urodziwy kupiec żył sam, nie miał bowiem wiary w ludzi. Jedynym jego towarzyszem był ukochany pies Mikońcio. Pan uwielbiał chadzać z nim na spacery po bogatej, zadbanej dzielnicy. Wkrótce stało się to niemożliwe, bo w mieście zapanował terror wojskowy. Kupiec nie sprzeciwiał się - był zwolennikiem porządku i podległości wobec władzy. Do czasu, gdy pewnego wieczoru on i Mikońcio stali się świadkami gwałtu żołnierzy na bezbronnej dziewczynie.

Pilot św. Teresy. Bohaterskie dzieje Ojca Bourjade

Jerzy Bandrowski

Léon Bourjade, właściwie Jean-Pierre Léon Bourjade (ur. 25 maja 1889 w Montauban - zm. 22 października 1924) - francuski pilot, jeden z czołowych francuskich asów myśliwskich okresu I wojny światowej. Autor 28 zwycięstw powietrznych. Należący do ścisłego grona Balloon Busters - pilotów mających więcej niż pięć zestrzeleń balonów obserwacyjnych. Od najmłodszych lat jego marzeniem było zostanie misjonarzem. W 1908 roku rozpoczął nowicjat w Issoudin w Hiszpanii. W 1914 roku przeniósł się do Szwajcarii na studia teologiczne. Po wybuchu wojny powrócił do Francji i wstąpił do armii. Przez trzy lata służył w artylerii. W 1917 roku został przeniesiony do lotnictwa. W dniu 17 czerwca uzyskał dyplom pilota i został skierowany na zaawansowany kurs pilotażu do Pau. Po ukończeniu kursu został przydzielony do 152 eskadry, w której służył do końca wojny. Początkowo latał na samolotach Nieuport, a następnie po wyekwipowaniu eskadry w nowe samoloty w marcu 1918 roku na SPAD S.XIII. Pierwsze zwycięstwo odniósł 27 marca zestrzeliwując niemiecki balon obserwacyjny. Do końca wojny zestrzelił łącznie 27 balonów i jeden samolot Fokker D.VII. Dzięki temu zajmuje drugie miejsce na liście "Balloon Busters" po belgijskim asie Willim Coppensie. Po zakończeniu wojny powrócił na studia teologiczne i 26 czerwca 1921 roku uzyskał święcenia kapłańskie. W listopadzie wyruszył statkiem do Wysp Gilberta. Aby przez Nową Gwineę dotrzeć do Nowej Gwinei Brytyjskiej na misję. Po kilku miesiącach pracując z trędowatymi zmarł w wieku 35 lat. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Léon_Bourjade)

Pilot św. Teresy. Bohaterskie dzieje Ojca Bourjade

Jerzy Bandrowski

Ojciec Bourjade był cichym, pokornym misjonarzem, który oddał się ewangelizacji ludności papuaskiej, i pełnił tę misję wśród chorób, bagien i niewdzięczności. Wiele lat po tym, jak dokonał żywota i spoczął w skromnym grobie, do brzegu wyspy przybił z Francji uroczysty statek wojskowy z oddziałem marynarzy, którzy pragnęli oddać hołd mogile Bourjade'a. Okazuje się, że misjonarz miał barwną przeszłość - podczas I wojny światowej był jednym z najlepszych bojowych pilotów francuskich. Książka opowiada jego historię.

Poczta"

Jerzy Bandrowski

Gust Konka pełni funkcję młodego poczty jak na półwyspie nazywa się listonosza. Każdego dnia przemierza kilkanaście kilometrów wzdłuż torów kolejowych, by dotrzeć do wszystkich mieszkańców okolicznych wiosek. Przynosi im nowiny raz dobre, raz złe. Jednak większość czasu spędza w samotności. Jest miłośnikiem książek, co miejscowi, przyzwyczajeni tylko do fizycznej pracy, odczytują jako znak chorowitości. Poczta często oddaje się refleksjom i codzienne służbowe spacery traktuje jako czas na rozmyślania o naturze życia i świata. Podczas jednego z nich spotyka go coś, co ciężko wytłumaczyć i w co jeszcze trudniej uwierzyć...

Powiastka o kocie morskim

Jerzy Bandrowski

Morskie otchłanie zamieszkują znane wszystkim zwierzęta, jak foki, ryby czy słonie morskie. Ale czy wiecie, że wśród wodnych stworzeń znajdziecie także morskiego kota? Wyglądem przypomina krewnych z lądu, ale jego przednia część ciała jest znacznie bardziej rozwinięta. Jest też nieco wyższy, szary no i żyje w wodzie. Nie wszyscy wierzą w jego istnienie, choć są i tacy, którzy poświadczają długą przyjaźń z tymi zwierzętami. Przeczytajcie opowieść o jednym z wyjątkowych morskich kotów.

Powiastka o złotych korkach

Jerzy Bandrowski

W rybackich miejscowościach na co dzień rozchodzi się charakterystyczny dźwięk stukania. Odpowiadają za niego korki, czyli powszednie buty rybaków. Składają się z grubej na cal drewnianej podeszwy i skórzanego noska na palce. Po obuwiu łatwo rozpoznać, kto pochodzi z rybackiej społeczności, a kto nie. Jednym z nielicznych mieszkańców, który korków nie nosił był Ryszard Marja Sobieski miejscowy nauczyciel, pochodzący z głębokiego lądu. Młody i przystojny mężczyzna marzył o wielkomiejskiej karierze i trudno było mu odnaleźć się w nadmorskiej szkole. Osamotniony często spacerował w ustronnych miejscach. Podczas jednej z wędrówek spotkał młodą kobietę, która na stopach nosiła wyjątkowe korki, wysadzane szlachetnymi kamieniami. Nauczyciel za wszelką cenę chce dowiedzieć się, kim jest nieznajoma.

Przez jasne wrota

Jerzy Bandrowski

Jesień 1918 roku, Władywostok, urocze miasto nad zatoką, jest w tym czasie miejscem, którym zarządzają i w którym mieszkają żołnierze z najróżniejszych państw - od Czechów, przez Szkotów, Kanadyjczyków, aż po Japończyków. Bohater jest członkiem armii zorganizowanej na Syberii i wyrusza, by nawiązać osobisty kontakt z Komitetem Narodowym w Paryżu. Szlak jego podróży wiedzie przez Daleki Wschód i Amerykę. Wraz z nim możemy zwiedzać kolejne państwa i kontynenty w przededniu wybuchu wielkiej wojny.

Przygody komendanta Wilczka. Powieść

Jerzy Bandrowski

Jerzy Bandrowski to polski pisarz, dziennikach oraz tłumacz z języka angielskiego, żyjący w latach 18891940. Pisał powieści obyczajowe oraz dla dzieci, np. W kraju orangutanów i rajskich ptaków (1922), Na polskiej fali (1927), a także powieści sensacyjne w postaci scenariuszy filmowych, np. Przygody komendanta Wilczka (1929). W 1951 roku wszystkie jego powieści zostały objęte cenzurą i wycofane ze wszystkich bibliotek w Polsce.

Rajski ptak

Jerzy Bandrowski

Pewnego mroźnego popołudnia w gościńcu Pod Złotą Gwiazdą" w Różewie zjawia się młody literat. Nikt z miejscowych nie znał dotychczas kogoś takiego, więc obecność gościa wywołuje lokalną sensację. Ten zaś w spokoju najpierw czyta przywiezioną ze sobą górę książek, a później zabiera się za pisanie. Pewnego dnia dochodzi do tragicznego zdarzenia, w wyniku którego pisarz niemal traci życie. Jak to zdarzenie odbije się na jego twórczości? Może zamiast pisania wierszy powinien wziąć na warsztat zupełnie inną formę?