Mohikanie paryscy część VI

Aleksander Dumas (ojciec)

“Mohikanie paryscy część VI” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść ta jest ostatnią częścią wspaniałej sagi autorstwa Aleksandra Dumasa ojca. Mistrz powieści płaszcza i szpady również i w tym dziele przykuwa uwagę czytelnika i nie pozwala oderwać się od śledzenia emocjonujących losów jej bohaterów.  

Naszyjnik królowej

Aleksander Dumas ojciec

Dalsze dzieje Józefa Balsamo i rodziny Taverney. Historia wydarzeń zwanych aferą naszyjnikową, które pomogły w wybuchu wielkiej rewolucji francuskiej. Wątek historyczny powieści skupia się na postaci Marii Antoniny i jej trzech adoratorów: młodzieńca, kardynała i oficera.

Naszyjnik królowej

Aleksander Dumas (ojciec)

Naszyjnik królowej powieść historyczna Aleksandra Dumasa ojca, stanowiąca drugą część cyklu Pamiętniki lekarza. Opowiada ona o aferze naszyjnikowej, która przyczyniła się do wybuchu wielkiej rewolucji francuskiej. Kontynuuje też losy Józefa Balsamo alias Alessandro Cagliostro, masona i hipnotyzera, oraz rodziny Taverney, opisane w pierwszej części cyklu, powieści Józef Balsamo. Traktuje również o miłości do królowej Marii Antoniny trzech mężczyzn: kardynała, królewskiego oficera i młodego szlachcica. (Za Wikipedią).

Naszyjnik królowej

Aleksander Dumas (ojciec)

“Naszyjnik królowej” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść ta jest drugą z czterech części cyklu “Pamiętniki lekarza”. Na cykl ten składają się “Józef Balsamo”, “Naszyjnik królowej”, “Anioł Pitou” oraz “Hrabina de Charny”.    Cykl opowiada o genezie, wybuchu i przebiegu Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Pokazuje również smutne losy królowej Francji, Marii Antoniny, znienawidzonej przez francuski lud i nieszczęśliwej w miłości. Ukazane są tu losy postaci zarówno historycznych, jak i fikcyjnych. Powieści są wielowątkowe, a losy różnych postaci przeplatają się ze sobą w taki sposób, że trudno powiedzieć, która z nich jest główną postacią całego cyklu.  

Neron

Aleksander Dumas (ojciec)

Romans historyczny pióra mistrza powieściopisarstwa francuskiego Dumasa, opowiadający o życiu o dziełach rzymskiego cesarza Nerona który nie najlepiej zachował się w pamięci potomnych zbrodniarza i szaleńca. To właśnie Neron wsławił się rozkazem spalenia Rzymu i niewyobrażalnymi wprost rzeziami, jakich jego siepacze dopuszczali się na chrześcijanach.

Neron

Aleksander Dumas (ojciec)

“Neron” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść ta jest romansem historycznym, opowiadającym o życiu rzymskiego cesarza Nerona, zbrodniarza i szaleńca, który przeszedł do historii jako jeden z największych okrutników wśród rzymskich władców.  

Pamiętniki DAntony

Aleksander Dumas (ojciec)

Sam autor tak zachęca czytelnika do przeczytania niniejszej książki: Mam tu mówić o rozbójnikach. Ciekawy czytelnik niechaj się ze mną uda do Kalabrii, niech się dostanie przez strome skały, przepaści i jary, na wysokości Apeninów, a stanąwszy na ich szczycie, zobaczy zwracając się ku południowi, po lewej stronie Kozenzę, po prawej Santo-Lucido, a przed sobą o tysiąc prawie kroków, drogę oświeconą tej chwili znaczną liczbą ognisk, w których koło tłumią się zbrojni. Ci ludzie ścigają zbójcę Żakomo, tylko co nawet mieli z jego bandą utarczkę; lecz że noc zapadła, zawiesili broń i oczekują nim dzień zaświta dla dalszej pogoni. Zwróćmy dopiero oczy ku tej pochyłości: na dość obszernym i urwistym wzgórzu, otoczonym czerwonawymi skałami, zielonymi i gałęziastymi dęby, bladą i karłowatą zaroślą rozróżnić można naprzód czterech ludzi, zajmujących się przygotowaniem wieczerzy, z których jedni rozniecają ogień, a drudzy obierają barana; za nimi kilku bawiących się w Marra; dwóch, jak dwa posągi nieruchome, stojących na straży, i bardziej można by ich wziąć za dwa odłamki skały, aniżeli za ludzi żyjących; w głębi kobietę siedzącą w milczeniu, lękającą się poruszyć, ażeby nie przebudziło się uśpione na jej łonie dziecko; na koniec trochę w ustroniu postrzegamy zbójcę, który ostatnią skibę ziemi rzucił na grób świeżo wykopany. Ten zbójca jest to Żakomo; ta kobieta, jest to jego żona; ci zaś ludzie na straży, szukający rozrywki w grze, i zajmujący się wieczerzą, składają jego bandę; a ten który spoczywa w dopiero zasypanym grobie, jest to towarzysz Żakomy Hieromimo, zabity czasu potyczki, w której porucznik Antonio tak był nierozważnym, ze się poddał nieprzyjacielowi. Dopiero, kiedyś już poznał czytelniku osoby i miejsce sceny, przystąpmy dorzeczy....

Pamiętniki D\'Antony

Aleksander Dumas (ojciec)

“Pamiętniki D’Antony” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   “Mam tu mówić o rozbójnikach. Ciekawy czytelnik niechaj się ze mną uda do Kalabryi, niech się dostanie przez strome skały, przepaści i jary, na wysokości Apeninów, a stanąwszy na ich szczycie, zobaczy — zwracając się ku południowi, po lewéj stronie Kozenzę, po prawéj Santo-Lucido, a przed sobą o tysiąc prawie kroków, drogę oświeconą téj chwili znaczną liczbą ognisk, w koło których tłumią się zbrojni. Ci ludzie ścigają zbójcę Żakomo, tylko co nawet mieli z jego bandą utarczkę; lecz że noc zapadła, zawiesili broń i oczekują nim dzień zaświta dla dalszej pogoni.”   Fragment.  

Pani de Monsoreau

Aleksander Dumas (ojciec)

“Pani de Monsoreau” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   “Pani de Monsoreau” to kontynuacja słynnej powieści “Królowa Margot”. Akcja powieści rozgrywa się za panowania króla Henryka III (1574–1589).  

Paulina

Aleksander Dumas (ojciec)

“Paulina” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Autor jednym z głównych bohaterów tej powieści uczynił samego siebie. Wędrując po świecie trafia do Szwajcarii. Tam spotyka swojego dobrego znajomego, Alfreda de Nervala, który podróżuje w towarzystwie pięknej kobiety o imieniu Paulina. Kobieta wydaje się być ciężko chora, ledwo trzyma się na nogach. Po jakimś czasie Dumas znów spotyka parę zakochanych, lecz stan Pauliny bynajmniej się nie poprawia. Po kilku miesiącach w roku 1834 Dumas ponownie spotyka Alfreda, ale tym razem już samego. Dowiaduje się wówczas, że Paulina umarła. Załamany de Nerval próbuje normalnie żyć za pomocą spotkań z przyjaciółmi z klubu szermierki. Podczas jednego z takich spotkań znajomi dostrzegają na ramieniu Alfreda ślad po kuli. Alfred wyznaje, że to ślad po jego ostatnim pojedynku, nie chce jednak wyjawić jego szczegółów. W końcu zgadza się wyznać całą prawdę Dumasowi. Przyjaciele spotykają się, po czym de Nerval opowiada pisarzowi swoją historię.  

Paulina

Aleksander Dumas ojciec

Powieść Aleksandra Dumasa nosząca znamiona powieści szkatułkowej. Jednym z bohaterów jest sam autor książki, głównymi bohaterami są zaś Alfred de Nerval i Paulina de Małlien. Młodzi zakochują się w sobie, ale nie mogą być razem ze względu na różniące ich statusy majątkowe. Historia ich niespełnionej miłości pełna jest nieoczekiwanych zwrotów akcji. Podczas gdy Alfred wyjeżdża, by dorobić się majątku i poślubić ukochaną, Paulina wychodzi za mąż za bogatego, ale okrutnego hrabiego. Mężczyzna ten skrywa pewną mroczną tajemnicę. To właśnie ona przyczyni się do dramatu, jaki spotka bohaterkę.

Policzek Szarlott\'y Korday. Jeden dzień w Fontenay-aux-Roses

Aleksander Dumas (ojciec)

Alexandre Dumas jest autorem dobrze znanym ze swoich powieści przesiąkniętych historią. Jednak historie zawarte w tym zbiorze noszą wszelkie znamiona gatunku fantasy. Już sam tytuł zapowiada ton pracy. Jak sam mówi w przedmowie do tego dzieła: „Czasy są smutne, a moje opowiadania, ostrzegam, nie będą wesołe. Tylko pozwolisz na to, zmęczony tym, co codziennie widzę, dzieje się w realnym świecie, Szukam moich historii w wyimaginowanym świecie”. Ponadto na końcu zbioru narrator przedstawia się jako autor, wspominając o samym zbiorze i uzasadniając swoje pisanie opowiedzianą przed chwilą historią. Wewnętrzny narrator opowiada historię jako anegdotę, która daje złudzenie rzeczywistości. Wzmacnia to granicę między wyobraźnią a rzeczywistością, tworząc atmosferę sprzyjającą fantastyce. Historie naznaczone są miejscami o tajemniczej atmosferze. Opowiadane historie sieją wątpliwości, nie znajdując w większości ostatecznego rozwiązania. (za Wikipedią).

Stuartowie

Aleksander Dumas (ojciec)

“Stuartowie” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   “ Zaledwie królowa zdołała przykryć taflę, spiskowi uderzyli we drzwi. Ponieważ zamki i zasuwy były odjęte, jedyny zaporą była ręka Katarzyny Douglas; lecz że siła szlachetnéj dziewicy niezdołała stawić oporu, spiskowi wpadli do komnaty, wywracając i raniąc wszystko cokolwiek napotkali. Jeden z morderców chciał uderzyć na królowe, lecz syn sir Grahama zatrzymał go, mówiąc; Nie króloweéj, lecz króla szukamy!  Zaczęli przeglądać wszystkie zakąty komnaty, i nie znalazłszy nikogo już mieli wychodzić, aby całe zabudowanie przeszukać, kiedy jeden ze spiskowych, nazwiskiem Hall, potknął się na źle położonej tafli; schylił się więc i podniósłszy ją, odkrył otwór do piwnicy. Natychmiast podano pochodnie i przy jéj świetle ujrzano króla stojącego przy murze.”   Fragment.  

Stuartowie

Aleksander Dumas (ojciec)

Stuartowie powieść historyczna o władcach ze szkockiej dynastii Stuartów. Auror tak zachęca nas do przeczytania tej powieści: Trzy wieki już upłynęły od chwili, w której wieszczki z Torres przepowiedziały Banqaowi, że, chociaż on sam nigdy nie będzie królem, następcy syna jego Fleanca wstąpią na tron szkocki. Już i Dawid II umarł bezdzietnie, i linia męska wielkiego Roberta Bruca wygasła. Lecz Szkoci tyle poważali i byli przywiązanymi do potomków tego monarchy, że postanowili wybrać sobie króla spomiędzy jego wnuków, pochodzących z linii żeńskiej. Sir Walter lord High Stewart albo Stuart to jest lord wielkorządca zaślubił Marjorie, córkę króla Roberta Bruca. Był to wódz pełen odwagi, który zaszczytnie okazał się w bitwie pod Bannoch-Burn, lecz umarł bardzo młodo, zostawiając syna. Syn ten miał spełnić przepowiednie wieszczek, wezwany bowiem na tron po śmierci Dawida II, dał początek dynastii Stuartów, z której ostatni monarcha w roku 1688 podwójną utracił koronę...

Sylwandira

Aleksander Dumas (ojciec)

“Sylwandira” to powieść Aleksandra Dumasa (ojca), francuskiego pisarza i dramaturga, autor “Hrabiego Monte Christo” i “Trzech muszkieterów”.   Powieść opisuje losy Rogera który poślubia piękną Sylwandire. Przez pewien czas jest ona wspaniałą żoną, jednak z czasem planuje by wejść do jeszcze wyższych sfer. Rozpoczyna romans z panem Royancourtem. Małżeństwo powoli się rozpada. Żona wraz z kochankiem knują intrygę dzięki której Roger zostaje uwięziony. Po wyjściu z więzienia postanawia zemścić się na Sylwandirii i jej kochanku…  

Sylwandira

Aleksander Dumas (ojciec)

Roger poślubia Sylwandire. Przez pewien czas jest modelową żoną. Następnie jednak planuje by wejść do jeszcze wyższych sfer. Spotyka się z panem Royancourtem, który jest bliski Madame Maintenon. Zaczyna się romans. Małżeństwo Sylwandiry i Rogera powoli się rozpada. On w gniewie wyjeżdża do Angli, a gdy powraca do Francji zostaje uwięziony za złe traktowanie żony i pisanie wierszy, w których wyśmiewał panią de Maintenon. Po zwolnieniu go z więzienia postanawia zemścić się na Sylwandirii i jej kochanku... Historia ma jednak kilka zwrotów akcji. Zachęcamy do lektury!