Mała trylogia

Henryk Sienkiewicz

Na tzw. małą trylogię Henryka Sienkiewicza składają się trzy, powstałe w latach 1875-1877, nowele: Stary sługa, Hania i Selim Mirza. Młody panicz Henryk i jego rówieśnik, syn bogatego ziemianina tatarskiego Selim Mirza, zakochują się w tej samej dziewczynie. Hania jest sierotą, córką wiernego sługi ojca Henryka. Między młodzieńcami dochodzi do ostrej rywalizacji o względy dziewczyny, obaj zostają ranni w pojedynku. Po powrocie do zdrowia Henryk dowiaduje się, że Hania przeszła ospę i została oszpecona. Dziewczyna odrzuca oświadczyny Selima i wstępuje do klasztoru. Selim wyrusza do Francji, by wziąć udział w wojnie francusko-pruskiej. Zachęcamy do przeczytania ebooka: Mała trylogia. Do zakupów powyżej 50,00 zł dodajemy bestseller literatury klasycznej gratis!

Muszę wypocząć. Obrazek sceniczny

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz to nie tylko autor niezapomnianych powieści i nowel, lecz także twórca sztuk scenicznych. Laureat literackiej Nagrody Nobla był także świetnym dramaturgiem. Sztuka Muszę wypocząć ukazała się w noworocznym numerze Kuriera Codziennego w 1897 r. Zadedykowana została Bolesławowi Prusowi. Autor przedstawia w niej w zwartej i dowcipnej formie dzień sławnego literata, który postanowił w końcu się zrelaksować. Wiąże się to z tym, że przestał na kilka dni pisać, przygotowywać się do odczytów i nie dosypiać po nocach, by wywiązać się z rozmaitych zobowiązań wobec redakcji. Przestał również czytać listy od swych wielbicieli, którzy zwracają się doń z najdziwniejszymi sprawami: Czy pan łatwiej pracujesz po wołowinie, czy po baraninie lub po kotletach wieprzowych? Po jakim mięsie tworzysz pan łatwiej charaktery, a po jakim krajobrazy? .

Na jasnym brzegu

Henryk Sienkiewicz

Akcja utworu toczy się we Włoszech. Przedstawia perypetie blisko pięćdziesięcioletniego Polaka, artysty malarza Świrskiego. Mężczyzna zakochuje się w trzydziestopięcioletniej wdowie Helenie Elzen. Kobieta przyjmuje jego oświadczyny malarza, mimo że ma wielu wielbicieli. Wkrótce Świrski przekonuje się, jaką egoistką jest jego wybranka. Porzuca ją i wiąże się ze swoją modelką, Marynią, Włoszką polskiego pochodzenia.

Na jasnym brzegu

Henryk Sienkiewicz

  “Na jasnym brzegu" to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Akcja toczy się we Włoszech. Treścią noweli są miłosne perypetie blisko pięćdziesięcioletniego Polaka, artysty-malarza Świrskiego. Malarz ten zakochuje się w trzydziestopięcioletniej wdowie Helene Elzen, która przyjmuje jego oświadczyny, mimo że ma wielu wielbicieli. Wkrótce jednak przekonuje się, jaką egoistką jest jego wybranka. Wkrótce też porzuca ją i wiąże się z młodziutką Włoszką polskiego pochodzenia, Marynią - swoją modelką.

Na jasnym brzegu

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz Na jasnym brzegu Nowela ISBN 978-83-288-2817-9 I Malarz siedział w otwartym powozie obok pani Elzenowej, mając naprzeciw dwóch jej bliźniaków, Romulusa i Remusa, i częścią rozmawiał, częścią rozmyślał o położeniu, które wymagało prędkiego rozwiązania, częścią patrzył na morze. Patrzeć było na co. Jechali od strony Nizzy ku Monte Carlo, tak zwaną starą Korniszą, to jest drogą, ciągnącą się wzdłuż wiszarów, wysoko nad morzem. Z lewej strony zasłan... Henryk Sienkiewicz Ur. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. Litwos) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Na jedną kartę. Dramat w pięciu aktach

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz to nie tylko autor niezapomnianych powieści i nowel, lecz także twórca sztuk scenicznych. Laureat literackiej Nagrody Nobla był także świetnym dramaturgiem. Na jedną kartę to sztuka społeczno-obyczajowa. Jej premiera odbyła się we Lwowie 14 marca 1879 r. W dwa lata później dramat wystawiono w warszawskim Teatrze Rozmaitości. Bohaterem dramatu Na jedną kartę jest człowiek z nizin społecznych, doktor Józwowicz, wychowanek i lekarz księcia Starogrodzkiego, a zarazem działacz polityczny ugrupowania demokratycznego. Prowadzi on grę polityczną i wyborczą jako kandydat na posła demokratów. Jednocześnie stara się zdobyć rękę córki księcia Starogrodzkiego, Stelli. Na drodze do szczęści stoi jednak narzeczony Stelli, Jerzy Pretwic. Józwowicz postanawia usunąć z drogi rywala. Knuje intrygę, którą doprowadza do pojedynku narzeczonego Stelli z Karolem hrabią Drahomirem...

Na marne

Henryk Sienkiewicz

Na marne to debiut beletrystyczny Henryka Sienkiewicza z 1872 r. Powieść osnuta jest na tle życia młodzieży uniwersyteckiej w Kijowie. Główny bohater, Józef Szwarc, studiuje medycynę. Sienkiewicz realistycznie opisuje życie studenckie. Przy okazji powieść krytykuje na pozytywistyczną modłę powierzchowny romantyzm młodzieży polskiej i pokazuje wyższość pracy organicznej nad patriotycznymi mrzonkami.

Na marne

Henryk Sienkiewicz

Na mar­ne I -- Otóż i Ki­jów! Tak mó­wił do sie­bie mło­dy czło­wiek, na­zwi­skiem Jó­zef Szwarc, wjeż­dża­jąc do sta­ro­żyt­ne­go mia­sta, gdy roz­bu­dzo­ny for­mal­no­ścia­mi ro­gat­ko­we­mi, uj­rzał się nie­spo­dzia­nie wśród ulic i za­bu­do­wań miej­skich. Ser­ce za­drga­ło mu ra­do­śnie: był mło­dy, darł się do ży­cia, więc też wcią­gał w sze­ro­kie płu­ca, ile mógł, świe­że­go po­wie­trza i z we­so­łym uśmie­chem po­wtó­rzył: -- Otóż i Ki­jów! Bu­da ży­dow­ska to­czy­ła się zwol­na, pod­ska­ku­jąc na wy­sta­ją­cych ka­mie­niach. Szwar­co­wi sprzy­krzy­ło się sie­dzieć w niej pod przy­kry­ciem z płót­na, ka­zał te­dy ży­do­wi skie­ro­wać do naj­bliż­sze­go za­jaz­du, a sam szedł obok pie­cho­tą. [...]Henryk SienkiewiczUr. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za ?całokształt twórczości? (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. ?Litwos?) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Na marne

Henryk Sienkiewicz

  “Na marne" to powieść Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w. Powieść ukazała się w odcinkach, w czasopiśmie “Wieniec” w 1872 r. Prace nad powieścią “Na marne” Sienkiewicz rozpoczął przypuszczalnie jeszcze w Warszawie w 1868, a kontynuował w Bielicach pod Sochaczewem, gdzie przebywał jako guwerner u książąt Woronieckich.  Powieść opowiada o relacjach młodych ludzi i ich próbach odnalezienia się w nowym otoczeniu. Józef i Gustaw, rozpoczynają studia w Kijowie, gdzie zawierają przyjaźnie i przeżywają nowe doświadczenia.

Na Oceanie Atlantyckim

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz Na Oceanie Atlantyckim ISBN 978-83-288-2819-3 Pod wieczór dnia 23-go siedliśmy na okręt Germanicus, który miał nas zawieźć do Ameryki. W poprzednim liście wspomniałem, że jest to jeden z najpotężniejszych parowców linji White Star, utrzymujący komunikację między Liwerpoolem a New-Yorkiem. Fale Morza Irlandzkiego zaledwie cokolwiek kołysały olbrzymim statkiem, tem bardziej, że i pogoda była piękna. Po dwu lub trzygodzinnej jeździe ściemniło się. Brz... Henryk Sienkiewicz Ur. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. Litwos) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Na Olimpie

Henryk Sienkiewicz

Na OlimpieLegenda Noc wiosenna, cicha, srebrna, pachnąca jaśminem, rosista! Nad Olimpem płynie księżyc w pełni. W blasku jego śnieżny szczyt świeci smutnym, jasnozielonym światłem. Poniżej, nad doliną Tempe, czernieją gąszcze świdwy, rozkołysane od pieśni słowiczych, od próśb, jęków, wołań, zaklęć, westchnień, omdleń. Płyną one jak głosy fujarek i fletni, przepełniają noc, padają i kapią na kształt wielkich kropli gęstego dżdżu, leją się jak strumień. Chwilami milkną i wówczas nastaje taka cisza, że słychać niemal śniegi topniejące na wysokościach pod ciepłym tchnieniem maja. Cudna noc! ambrozyjska! wiosenna!   W taką to noc przyszli Piotr i Paweł i zasiedli na upłazie, aby złożyć sąd nad starymi bogami. Na głowach mieli świetliste obrączki, które rozświecały ich siwe włosy, zmarszczone brwi i surowe oczy. Poniżej, w cieniu głębokim buków, bielił się tłum bogów opuszczonych, zapomnianych, trwożnych i czekających na wyrok zatraty.   Piotr skinął ręką. Na ów znak z tłumu wystąpił pierwszy Zeus Chmurozbiórca i szedł ku Apostołom potężny jeszcze i ogromny, jakby z marmuru przez Fidiasza wykuty, ale zgrzybiały już i posępny. Stary orzeł ze złamanym skrzydłem wlókł się u jego nóg, a siny, miejscami zrudziały od rdzy i przygasły grom wysuwał się z drętwej prawicy dawnego ojca bogów i ludzi. [...]Henryk SienkiewiczUr. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za ?całokształt twórczości? (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. ?Litwos?) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Na polu chwały

Henryk Sienkiewicz

  "Na polu chwały" to romans historyczny Henryka Sienkiewicza, laureata literackiej Nagrody Nobla, jednego z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.   W majątku Bełczączka w Puszczy Kozienickiej w ziemi radomskiej zamieszkuje pan Gedeon Pągowski z wychowanką, sierotą – panną Anna Sienińska, osiedleni tam jako przybyli z kresów wschodnich po zniszczeniu ich majątków podczas rebelii Chmielnickiego. W dziewczynie od dawna kocha się mieszkający po sąsiedzku Jacek Taczewski z Wyrąbek – daleki potomek sławnego rycerza Mikołaja Powały z Taczewa.

Na polu chwały

Henryk Sienkiewicz

Na polu chwały to romans historyczny, którego akcja toczy się w czasach króla Jana III Sobieskiego, parę miesięcy przed bitwą pod Wiedniem. Na ziemi radomskiej, w majątku Bełczączka, mieszka Gedeon Pągowski ze swoją wychowanką, sierotą, panna Anulą Sienińską. W dziewczynie kocha się mieszkający po sąsiedzku Jacek Taczewski. Pan Gedeon mimo że starszy od wychowanicy o dobrych kilka lat także się w niej podkochuje. Co więcej, pragnie pannę Sienińską poślubić. Podstępnie oczernia Taczewskiego przed ukochaną. W konsekwencji ta odrzuca uczucie młodego szlachcica i postanawia oddać rękę opiekunowi. Utwór w znakomity sposób portretuje życie codzienne i obyczaje drobnej i zubożałej szlachty zamieszkującej ówczesną Rzeczpospolitą.

Na polu chwały. Powieść historyczna z czasów króla Jana Sobieskiego

Henryk Sienkiewicz

"Na polu chwały: Powieść historyczna z czasów króla Jana Sobieskiego powieść typu romans historyczny autorstwa Henryka Sienkiewicza z 1906 roku. Akcja toczy się w czasach króla Jana III Sobieskiego, parę miesięcy przed bitwą pod Wiedniem. Autor ukazuje życie codzienne i obyczaje drobnej i zubożałej szlachty zamieszkującej ówczesną Rzeczpospolitą. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Na_polu_chwały) On the Field of Glory (Polish: Na Polu Chwały) is a historical novel by the Polish author Henryk Sienkiewicz, published in 1906. The novel tells a story of a fictional young impoverished Polish nobleman and his love for a young aristocratic woman. The story is set during the reign of King John III Sobieski up to the eve of the Battle of Vienna. (http://en.wikipedia.org/wiki/On_the_Field_of_Glory)"

Niewola tatarska

Henryk Sienkiewicz

Akcja utworu Niewola tatarska toczy się w pierwszej połowie XVII wieku na południowo-wschodnich kresach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Utwór pisany w formie pamiętnika Aleksego Zdanborskiego. Zdanborski ubogi szlachcic nieszczęśliwie kocha się w córce bogatego magnata, pannie Marysi. By stać się godnym ukochanej, zaciąga się do wojska. Wierzy, iż w służbie wojskowej okryje się sławą i zdobędzie majątek. Wkrótce bierze udział w pierwszej bitwie z Tatarami. Bitwa kończy się zwycięstwem wojsk polskich, jednak Aleksy w pogoni za rozbitym wrogiem oddala się od reszty wojska i sam dostaje się do niewoli. Wódz tatarski Sulejman Aga początkowo traktuje go dobrze, licząc na bogaty okup za jeńca. Okazuje się jednak że Aleksy nie ma pieniędzy...

Niewola tatarska

Henryk Sienkiewicz

Henryk Sienkiewicz Niewola tatarska Urywki z kroniki szlacheckiéj Aleksego Zdanoborskiego ISBN 978-83-288-2821-6 I Pacholę jadąc przodem, albo-li téż za mną, pobrzdękiwało na teorbaniku, a mnie żałość i tęsknota za Marysią ściskały sercei im daléj od niej odjeżdżałem, tém ją miłowałem goręcéj. Przychodziły mi wonczas na myśl słowa: post equitem sedet atra cura, lecz gdy w tak wielkiém fortuny mojej uszczupleniu z J. W. Tworzyańskim mówić, ani mu się wyspowiadać z ... Henryk Sienkiewicz Ur. 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu Zm. 15 listopada 1916 r. w Vevey (Szwajcaria) Najważniejsze dzieła: nowele: Za chlebem (1880), Janko Muzykant (1880), Latarnik (1882); powieści: Trylogia (Ogniem i mieczem 1883-83, Potop 1886, Pan Wołodyjowski 1888), Quo vadis (1896), Krzyżacy (1900), W pustyni i w puszczy (1911) Polski powieściopisarz i publicysta, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości (1905). Studiował (1866-71) na różnych wydziałach Szkoły Głównej i rosyjskiego UW, lecz żadnego nie ukończył. Pracował jako dziennikarz (felietony pod pseud. Litwos) i jako korespondent w Ameryce Pn. (1876-78). Wiele podróżował (Konstantynopol, Ateny, Zanzibar). Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną Na marne oraz tendencyjnymi nowelami Humoreski z teki Worszyłły. Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Działacz społeczny: ufundował (1889) stypendium, z którego korzystali m.in. Wyspiański, Konopnicka, Przybyszewski i Tetmajer; założył sanatorium przeciwgruźlicze dla dzieci w Bystrem; wyjechawszy do Szwajcarii w 1914 r. organizował pomoc ofiarom wojny w Polsce. autor: Cezary Ryska Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.