Sam

Józef Czechowicz

sam u dna ostrego krzyku  nic się nie jawi  brudna skrwawiona stopa na chodniku  płot afisz  drzewa szeregami bojowo  chcą śpiewać ramionami nad głową  ziemia w kamieniach płowych nie może się uśmiechać    a gdzieś  chociaż nici pajęcze na strzechach  ptaki lecą pod zorzę  świtem  wiatrak ręce ogromne rozłożył  nad żytem  chociaż rola wędruje bruzdami wzdłuż  od horyzontu do horyzontu  od zórz do zórz  nie ma spokoju    pokoju mój z zegarem  przyjacielu z zacisznym objęciem ścian  ty nawet wietrze stary  na ulicach mnie zdradzasz gdziem sam    ach nie noc jedwabi żałobnych  nie burza nad pustki żywiołem  nie sen    słowami czerwonymi  strunami czerwonymi  za rozpalonym czołem  ciemny tors mostu nad ciszą  wszędzie czerwienie kołem  płomienie wisząc  w mętnym strumieniu sekund  grożą  powodzią wieków  straszniej niż noc  straszniej niż burza  niż sen    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Samobójstwo

Józef Czechowicz

samobójstwo ostatnim towarzyszem świt na hafcie firanek  uderzony wystrzałem z bliska  w ognistym huku i złocie  rozszerzył się nagle w czarnych wód ścianę  wody spadły w cień bez nazwiska  cień w olbrzymie paprocie  z dołu posrebrzane    spadał o sny o sny    bardzo głęboko siwy tuman zmurszały  twarze krążą bezwładnie oślepłe  zalane strużącą się krwią  każdej dłoni kwiat biały  ciepły  w atmosferze stojącej pływa drżąc    poprzez gęstwę przepastną  w milczeniu jak rzeka długim  świecąc w ciemnościach niejasno  sennego lotu łukiem  powoli spadł  we mgłą szarawą migocący  nieistniejący  świat    głębiej  tuman zatrzepotał jastrzębiem  nad wieczną nocą  w zawiei form  jak kamień  oszalały wszechmocą  runął mu na spotkanie  sztorm    grzmot grzmot grzmot  nicość  przepaści głodna  żelazna błyskawico  w lot  w odmęt    pęd pęd  ciężkimi tabunami gwiazdy  tratować na szczęt  miażdżyć    wichrem w ryczącej burzy  urastał jego gniew  miotał się palił w ryk zamieniał  nie mogły śpiewać dłużej  sprawy człowiecze wspomnienia  poranek wystrzał ziemia  nawet krew    stopionym lały się brązem żywioły w gromie  on poznał i wrzawą w górę  wzbijał się niby płomień  otchłań krzykiem napełniał wojennym  w miliona głosów zawierusze  z wszechrzeczy chórem  i złudzeń  jesteśmy zjawiska czasy ludzie  śmierci geniuszem jednym  śmierci geniuszem    pani halinie powiadowskiej [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Sen

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz nic więcej sen ziemio wonna winna i łunna bita mrokiem nocy szklannej śpiewem dzwonów dzwonna burgundia durzy czarem snów porannych był ciemny po niwach tupał ulewą potem bębnił bębnił w napiętą przedmieść pustkę a wymykał się zwinnie lampom cieniom wieloręcznym drzewom sypiąc bezdźwięczny pieniądz szklisty boraks lęku złego łuskę jeżeli nie podbiegnie do wodotrysku nie samo mu się nachyla lustrzane dno kwiaciarni a on obuchem w szybę gwizdnęły gwi... Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Sen sielski

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz nuta człowiecza sen sielski od powały nocy co zwisa przez szum jaskrów i bylic byłby bulgot deszczu jak zmora parskał lecz znane są słowa zaklęć siarka zwełnienie grzyw kobylich chodziła Maria Panna między gwiazdami chłodziła Maria Panna dusz cierpiących upalenie a ja w gromie stoję północy się boję po co wam przebywać ze śpiącymi i ze snami nie meczcie odfruńcie... Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Synteza

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz nic więcej synteza złota kobieta stoi w jeziorze po pas jest bardzo wielka mało i niewysłowiona mówi rzeczy są obce powiędły dźwięki nazw a wy nie chcecie wiedzieć dlaczego więc puste są ramiona jedynego nie ma was ejże w zgiełku jak co dzień fruwały pawiki grały szyby w inspektach brama gołębniki grzmot majowy grzywami ognistymi trząsł pod bory chmurne dziwy lał się jeziora brąz brąz bo to zachód zachód wiosenny wiosenny u wioseł u wioseł zgrzebny ... Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Śmierć

Józef Czechowicz

śmierć napisano stacja towarowa  napisano magazyn  dźwig i winda zwieszają ciężkie głowy  cokolwiek się zdarzy    wagon czerwone więzienie krów  zatkał okienka pyskami cieląt  ryk żalem kipi ryk i znów  maszyny ciszę mielą   worki na rampie pachną paszą  wieś jest na chwilę jakże nęci  ale nie ma wilgotnego szmeru traw u pęcin  białe lampy noc słodką gaszą    o koła których 8  dobrze wy wiecie gdzie rzeźnia  im hamulcom przyczepom osiom  droga też nie bezbrzeżna    dlaczego deski przepojone smarem  przestały być kwitnącymi sosnami  dlatego i ceglany dom  stacja towarowa z żelaznym dźwigarem  nie zmiłuje się nad nocą i krowami   krowy na zabicie są    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Śmierć

Józef Czechowicz

śmierć Za ścianą płaczą dzieci  Ona do mnie mówi  Oddycham lodowym kwieciem  nieznanych równin    A tam kołysanki  a tu chust poszum  nie ma nic gorętszego cichszego od jej głosu    Na próżno żyję myślę chodzę tylko przed Progiem  a gdy płynę przez miasto wieś  szumię lasami kawiarnią bezdrożem teatrem  to ona zawsze jest gdzieś  za ciszą nocną wiatrem    Zgłuszyć nie mogę    Nieruchome nad ulicą zachody  miedziane jak grosz  gwarzące syrenami samochody  mury fabryk w nieustannym tętnie  mądry pociągu bieg  krzyczą o życiu namiętnie  nie wierzą że jest brzeg    Ja chcę nie wierzyć i nie chce wierzyć mały poszarpany kruk  którego psy rozdarły  śmierć chodzi ona do mnie mówi szeptem gorącym  zdaje się że z obrazu złotego dna wychodzi Bóg  schyla się nade mną umarłym i krukiem zdychającym    Na rzęsach wstydliwa łza  widzę w niej świat gliniany jak skarbonka  nachodzi na mnie lodowa łąka  to już nie ja    I ciebie kruku nie ma  (może nikogo nie ma za złotym tłem)  zawiły schemat    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Śpiewny pocałunek

Józef Czechowicz

śpiewny pocałunek o śpiew mój czochra suchą grzywę koń  żurawie strzelają ciemne race  za śpiewem wyrywa się z betonów klon  chce iść  a tylko kruche skrzydła gubi i liść  skrzydła którymi bawią się blade i rumiane dzieci    skowronek trąca strunę  żurawie skowronki żurawie skowronki  a jeszcze przecież  obłoki białorune  sypią się na staw na łąki  na rano  i namiot gładkich ramion    miłość    śpiew mój sam się lekko jak wstążka wysrebrnia  ze mnie skowronków klonów konia obłoków  światło niebios światło pieśni przebrną  dno dnia zasłane pniami promieni sekund rosą  śpiew mój ciało śpiewało  melodię niosąc  malowaną  na kamienisty załom  bryzgami pianą    o chabrowe oczy nie dbam  chabrowe oczy miał brat  ale słodyczą krzepką napełnij  łodygę ust jedwab  zamilknę jak złoty kwiat  nieśmiertelnik    już już po pieśni chwyconej na pocałunku smycz    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Świat

Józef Czechowicz

światgłębokie kliny ulic noc dzień światła pokotem  lamp kule smugi w okien kwadratach  chodzą kołem zaklętym witryn sklepowych roty  świetlisty ich dwurząd ciasną ulicę oplata    za szybą krągłe pudełeczka z blachy  trumny rybek stłoczonych w śmierci oliwie strachu  za drugą kanciaste rozpycha się żelastwo  śruby haki pilniki tryskające jak wachlarz płasko    za tamtą marzenie uwięzło barw i lekkości narkotyk  krążą srebrne dziewczęta w seledynach i tiulu złotym  nadpływa witryna inna koloru morza i zorzy  tu kupiec ognie klejnotów na taflach kryształu rozłożył    pasma okien jak pasy transmisyj  snują się jeszcze jeszcze jeszcze  pędzą lecą od wisły do wisły  wiją się jak żyły sypią deszczem    rzeczywistość spada płatkami liśćmi  w mieście wichru i pędu nawała  tęczowy zapałał  wyścig    więc także   jezdnie rzeki asfaltu z szumem dążą do krańców  wyłamują się z placów odchodzą zawile kręto  zwieszając głowy pielgrzymie stąpa i latarń łańcuch  i szyny idą drżące kół tramwajowych tętentem   nie stoją domów cementowe sześciany  klatki schodowe izby nie trwają nieruchome  w mrozu szkle w lazurze jesieni lub wiośnianym  wędrują mozolnie powolnie domy    podłogi gnębi ciężar czworonożnych kroków  tu ławy a tu stoły pełzną kołyski skrzynie  na sprzętów powierzchniach toczy się gwiazdami pył  w powietrzu ciemno czy widno drobinki płyną szeroko    czas płynie  jest    nie ma    będzie    był    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Światło po południu

Józef Czechowicz

światło popołudniu stań w zatoce posłuchaj woda śpiewa  pierś marynarza wypukła jest jak i morze same  ponad masztów pionami za chmur szarą bramą  słońce złotym sztandarem powiewa    no a barki zrozumiawszy ten sygnał  kołyszą chudymi rej ramionami  i ja wiem otulił się snów maligną  dnia lazurowy kamień    tragarz pasiasty jak bąk fajkę pali  stóp ciemnych mu dotyka zwinięte skrzydło fali  cień leje się na bulwar fioletem i ciszą  tylko dźwigi parowe jak suchotnik dyszą  tylko gwiżdże ten malarz na boku fregaty  zawieszony malując liter smutne kwiaty  tylko ty mocną rękę zwijając jak linę  przeciągasz się dziwaczną rzucasz w lazur linię    strzeż się  drogi strzeliste i ostre jak promień  echem dzwonią z dalekości  żagli trójkąty strome  ciche są jak pościg    strzeż się  słuchaj zatoki  popołudnie w światłach nie śpi  w lenistwie tak słonecznym idą czyjeś kroki  strzeż się  tajemnicze a rześkie    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Ta chwila

Józef Czechowicz

ta chwila ręko smagła otwórz okno dnia z podwórka utocz  i nalało się jak w dzbanek soku godzin zimnych  oddech gęstwin równomierny deszczu tupot  przyśpiew rynny    to jest w kuchni dom na pradze niedaleko remiz  tramwajami co za czerwień ulice się dławią  a zły odblask bije zorzą po kamieniach  i deszcz i deszcz i deszcz i deszcz i deszcz    oczy patrzcie senna topiel szyby w siwym dreszczu  tęczy szabla kropel magia chmur ciężkie delfiny  upadają na twarz ziemi cieniem wieszczym  srebrnym hymnem  srebrnym hymnem deszcz i deszcz i deszcz i deszcz    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

To wiem

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz nic więcej to wiem dzień bursztynowy mija rok za rokiem przemija nielekko dłonie poety płoną aleś korono daleko nie spadasz jakoś na czoło a spadły pierwsze krople burzy w ogrodach ognia pomruk wybuchy wróży jeszcze zaczekam potem obalę się jak wszyscy trup i tak kiedyś zaleje sława ciemnym złotem grób ----- Ta lektura, podobnie jak t... Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Toruń

Józef Czechowicz

toruń tu tyle lip gubiących kwiat  taki zapachów odmęt  wieże w księżycu srebrne pochodnie  na kościołach podobnych do tratw    odpływa miasto pod niebem z ciemnego szkła  popychają je strzały na czarnych tarczach zegarów    cisza i mgła  i obłok także płynący do nocnych jarów    falują gotyckich okien szramy  które odbłysk na kratach rozgwieżdżą  suną ceglane mury bramy  jedna schyliła się nawet jak maszt  w bramach wisła na przestrzał    brzeszczot to srebrem chłodny    rzuciła go po ciepłym dniu  otarłszy ostrze o zmierzch i o ruń  rzuciła go wiosenna noc pogodna  sobie do nóg  pod toruń    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

une ruelle

Józef Czechowicz

Józef Czechowicz dzień jak codzień une ruelle tłum. M. S. przekłady na język świata tłumaczyła M. S. une petite parcelle en pierre de l'univers une ruelle en fleurs comme une jeune fille srement nul n'aura envie d'y heurter avec le bruit d'une auto oui ce n'est qu'ailleurs qu'éclate le brouhaha victorieux tantôt de lourds camions font résonner leur chaînes en roulant et tantôt travers des autobus éléphants bruns et fauves ou bien des tramways filent parmi les sent... Józef Czechowicz Ur. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

W boju

Józef Czechowicz

w boju przez mokre oka sieci horyzont  padało są chmury i obłoki szrapneli  po ulewie dzień świeci ryżo  burzy podjudza zblakłą zieleń    młodziku a tobie żal że wsparty o koło jaszcza  chorąży zamknął powieki  książka o to jest złote widmo zbłąkanym w bitwie u rzeki  każdy ją strzał zaprzepaszcza    młodziku widzisz bój ale tak jakoś płasko  strzelają broczą biegną krzyczą  pocisków ptactwo  nad okolicą    w grzmocie bliskiej baterii opada za liściem liść  na hełmy na niski okop  kto piosnki nuci po cichu odgania o śmierci myśl  to ważne gdy spotka się ją oko w oko    nie myśleć jezu nie myśleć  a dobrze to utonie  w przypominaniu wizji, które się nie wyśniły    pierwsza pod białym portykiem pałacu pałac płonie  dziewczęta w nimbach zarzynają łabędzia srebrem piły  druga skrzypce świergocą ze strun czterech do słońca  wysnuwa się jasność w nitkach samogłos je potrąca  muzyka parzy pod sercem jak kula    w trzeciej wizji mocarze stanęli na planetach  stanęli globy w krzepkie ujęli ręce  rzucił planetą on zamierzyła się i kobieta  przez chmurę  otchłań pociskiem spruła    spłosz wizje wypłyń z tej przędzy  uważaj odstrzał przelot granat uderza tuż  i oddudniło w gruncie i ziemia nagle w górę  płomienie klaszczą w powietrzu pionowymi deskami z róż    i już nic więcej    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

W kolorowej nocy

Józef Czechowicz

w kolorowej nocy taanis noc była noc  wiatr wełnił włosy traw rękoma po nich wiodąc  za pajęczyną jeszcze księżyc w rudawej tęczy  srebrne słupy na wodach rozstawiał  z błyskliwego chłodu    gdy nic nie nosi korony  królem powietrza cię nazwę  taanis tytanie młodzieńczy    królu z tarczą na tarczy orły są i mirt  gwiazdy w niebiosach siekły twą wielką twarz  a ten księżyc to z niego się śmiałeś  bezbożnymi ramionami trząsłeś witając jego wschód i świt    taanis namioty tak trzepocą jak twój płaszcz    i świecisz torsem przejrzystym oczu jeziorem  a bursztynowymi stopami w mozaikę zenitu bijesz  i szumisz konchami muszlami  w zielonawym złocie konstelacji nad modrym nocą borem    wywołany czy mocą czyją  czy może myślą alegoryczną fosforyzującą  idziesz na płomień ze srebra księżycowego  taanis taanis taanis taanis  który jesteś który powstajesz  ku słońcom  o królujące powietrze  w srebrze modrości promieniu  szemrzesz urokiem nie z ziemi nie sponad ziemi  jesteś muzyki świetlistej przestrzeń  wypełniona muszlami stopami bursztynowymi    dalej tylko granica  kotary niezapomnienia zwane pajęczyną  podksiężycową  u nocy ogromnego tchnienia  migoce nicość  a jest ona taanis taanis jakie słowa  lazurowych piękności otchłanią    [...]Józef CzechowiczUr. 15 marca 1903 r. w Lublinie Zm. 9 września 1939 r. w Lublinie Najważniejsze dzieła: ballada z tamtej strony, żal, nic więcej, nuta człowiecza, tomy wierszy: Kamień (1927), Dzień jak co dzień (1930), Ballada z tamtej strony (1932), W błyskawicy (1934), Nic więcej (1936), Nuta człowiecza (1939). Polski poeta dwudziestolecia międzywojennego, w latach trzydziestych związany z grupą literacką Kwadryga, przedstawiciel tzw. drugiej Awangardy, której twórczość cechował katastrofizm. Jako ochotnik jeszcze przed zdaniem matury wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Z wykształcenia, zamiłowania i zawodu nauczyciel (ukończył też studia w zakresie pedagogiki specjalnej). Redaktor m. in. czasopism dla dzieci "Płomyk" i "Płomyczek". Współpracował z wieloma pismami: "Reflektorem" (tu debiutował jako poeta w 1923 r.), Zet, Głosem Nauczycielskim, Pionem i Kameną, w Polskim Radiu pracował w dziale literackim, pisał słuchowiska radiowe. Zginął tuż po wybuchu II wojny światowej, podczas bombardowania. Charakterystyczną cechą wierszy Czechowicza jest niestosowanie wielkich liter i znaków interpunkcyjnych, co decyduje o poetyckiej wieloznaczności tekstów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.