Ani ja chciałbym

Edward Słoński

Ani ja chciał­bym Ani ja chciał­bym na nie­bie­skie szla­ki  Na or­lich skrzy­dłach wzbi­jać się do słoń­ca,  Ani ja chciał­bym jak wę­drow­ne pta­ki  Le­cieć w dal ja­sną i le­cieć bez koń­ca...    Ani ja chciał­bym kro­plą srebr­nej ro­sy  Zni­kać o świ­cie w pro­mie­niu sło­necz­nym  I zno­wu spa­dać na psze­nicz­ne kło­sy,  Lub zło­tą gwiaz­dą błą­dzić w szla­ku mlecz­nym...    Ani ja chciał­bym me­lo­dyj­ną pie­śnią  W tę­skli­wych to­nów uno­sić się wi­rze  Po­nad tą świa­ta stu­wie­ko­wą ple­śnią,  Po­nad cmen­ta­rzów chwie­ją­ce się krzy­że;    Bo tam po­mię­dzy gwiaz­da­mi zło­te­mi,  Śród chmur je­dwab­nych cza­ro­dziej­skiej przę­dzy,  Wiecz­nie bym tę­sk­nił do tej sza­rej zie­mi,  Wiecz­nie bym tę­sk­nił do tej ziem­skiej nę­dzy. [...]Edward SłońskiUr. 1872, folwark Zapasiszki Zm.24 lipca 1926, Warszawa Najważniejsze dzieła: Dla mojej Pani. Kilka pieśni (1898), W więzieniu (1911), Idzie żołnierz borem lasem (1916), Ta, co nie zginęła (wybór poezji, 1917), Przebudzenie (1907), Bajka o Białym Orle (1918) Polski pisarz i poeta legionowy, z zawodu dentysta. Popularność zyskał podczas I wojny światowej, dzięki łatwo wpadającym w ucho, melodyjnym wierszom i pieśniom o tematyce patriotycznej. Poza nimi pisał m.in. nastrojowe liryki oraz utwory dla dzieci (Jak to na wojence). W jego twórczości widoczne są wpływy romantyczne. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej, dwukrotnie aresztowany, więziony i zsyłany (w 1894 i 1900) za udział w manifestacjach i działalność konspiracyjną. Po powrocie ze zsyłki w 1906 r. zaangażował się w kawiarniane życie literackie Warszawy. W 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Po odejściu z wojska w 1921 r. oddał się dalszej twórczości literackiej, jednak już bez spektakularnych sukcesów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Głód

Edward Słoński

Głód W chłop­skiej cha­cie głód usiadł przy sto­le,  Żół­te zę­by wy­szcze­rzył i zgrzy­ta...  Wszyst­kie ziar­na wy­grze­bał w sto­do­le --  Nie masz w spi­chrzu psze­ni­cy i ży­ta!  A w go­spo­dzie głód sie­dzi przy sto­le.    Sie­dzi, głu­chy na ludz­ką nie­do­lę,  W oczy pa­trzy, i pa­trzy, i py­ta --  Cze­mu by­dła nie wy­gna­no w po­le,  Wszak na dwo­rze już bia­ły dzień świ­ta,  Już dzień bia­ły pa­trzy na nie­do­lę...    Izba pu­sta... Na so­sno­wym sto­le  Stoi trum­na z bia­łych de­sek zbi­ta --  W trum­nie chłop­skie spo­czy­wa pa­cho­lę. [...]Edward SłońskiUr. 1872, folwark Zapasiszki Zm.24 lipca 1926, Warszawa Najważniejsze dzieła: Dla mojej Pani. Kilka pieśni (1898), W więzieniu (1911), Idzie żołnierz borem lasem (1916), Ta, co nie zginęła (wybór poezji, 1917), Przebudzenie (1907), Bajka o Białym Orle (1918) Polski pisarz i poeta legionowy, z zawodu dentysta. Popularność zyskał podczas I wojny światowej, dzięki łatwo wpadającym w ucho, melodyjnym wierszom i pieśniom o tematyce patriotycznej. Poza nimi pisał m.in. nastrojowe liryki oraz utwory dla dzieci (Jak to na wojence). W jego twórczości widoczne są wpływy romantyczne. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej, dwukrotnie aresztowany, więziony i zsyłany (w 1894 i 1900) za udział w manifestacjach i działalność konspiracyjną. Po powrocie ze zsyłki w 1906 r. zaangażował się w kawiarniane życie literackie Warszawy. W 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Po odejściu z wojska w 1921 r. oddał się dalszej twórczości literackiej, jednak już bez spektakularnych sukcesów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Jak to na wojence

Edward Słoński

Edward Słoński (1872-1926) - polski poeta i pisarz. Skazany za działalność niepodległościową na zesłanie na Syberię. Zyskał miano jednego z wybitniejszych polskich poetów. Gdzieś we dworze, w centralnej Polsce, kilkunastoletni Jerzyk ze swoją siostrą Hanią przygotowuje się do Bożego Narodzenia. Jest I wojna  światowa. Ojciec Jerzyka i Hani zaciąga się do legionów Piłsudskiego, by jak przodkowie hulanickiego rodu stawić się na wezwanie ojczyzny. Chłopiec tęskni za ojcem, bawi się małymi żołnierzykami, rozgrywa bitwy. Magia nocy wigilijnej sprawia, że ołowiane żołnierzyki ożywają... Jak to na wojence... to jedna z najpiękniejszych opowieści przepełnionych nie tylko miłością  do ojczyzny, rodziny i wolności, ale także mówiąca o znaczeniu tradycji i świąt w naszym życiu. Klasyczna książeczka dla dzieci, która powinna znaleźć miejsce na półce każdego, nie tylko młodego, czytelnika.

Na łodzi

Edward Słoński

Na ło­dzi Świat w po­wo­dzi srebr­nych bla­sków to­nie,  W sta­rym sa­dzie szu­mią sta­re drze­wa...  Z róż ku nie­bu wsta­ją cud­ne wo­nie,  Ca­ła zie­mia w dziw­nych snach omdle­wa...    W sta­rym sa­dzie szu­mią sta­re drze­wa...  Lśnień mie­sięcz­nych le­je się ka­ska­da,  Ró­że pach­ną -- coś wzdy­cha, coś śpie­wa,  Coś ser­decz­nym smut­kom od­po­wia­da.    Lśnień mie­sięcz­nych le­je się ka­ska­da,  Na je­zio­ra toń i gór­skie szczy­ty...  I po­wo­li za­sy­pia noc bla­da,  Za­pa­trzo­na w bu­dzą­ce się świ­ty...    Na je­zio­ra toń i gór­skie szczy­ty  Ja­kaś ja­sność opa­lo­wa scho­dzi...  Zie­mia, nie­bo, gó­ry i błę­ki­ty  W srebr­nych bla­sków ką­pią się po­wo­dzi. [...]Edward SłońskiUr. 1872, folwark Zapasiszki Zm.24 lipca 1926, Warszawa Najważniejsze dzieła: Dla mojej Pani. Kilka pieśni (1898), W więzieniu (1911), Idzie żołnierz borem lasem (1916), Ta, co nie zginęła (wybór poezji, 1917), Przebudzenie (1907), Bajka o Białym Orle (1918) Polski pisarz i poeta legionowy, z zawodu dentysta. Popularność zyskał podczas I wojny światowej, dzięki łatwo wpadającym w ucho, melodyjnym wierszom i pieśniom o tematyce patriotycznej. Poza nimi pisał m.in. nastrojowe liryki oraz utwory dla dzieci (Jak to na wojence). W jego twórczości widoczne są wpływy romantyczne. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej, dwukrotnie aresztowany, więziony i zsyłany (w 1894 i 1900) za udział w manifestacjach i działalność konspiracyjną. Po powrocie ze zsyłki w 1906 r. zaangażował się w kawiarniane życie literackie Warszawy. W 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Po odejściu z wojska w 1921 r. oddał się dalszej twórczości literackiej, jednak już bez spektakularnych sukcesów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.

Nuda

Edward Słoński

Nu­da W bu­du­arze śród fal ak­sa­mi­tu,  Gdzie z pół świa­ta zgro­ma­dzo­no cu­da,  Na je­dwa­biach od świ­tu do świ­tu  Sia­da bla­da i zmę­czo­na nu­da --  W bu­du­arze śród fal ak­sa­mi­tu.    Ca­ły po­kój od ścian do su­fi­tu  Pstrzy się barw­nie jak jar­marcz­na bu­da,  Tyl­ko brak­nie tu nie­bios błę­ki­tu  I po­wie­trza, cho­ciaż ziem­skie cu­da  Zło­tem ka­pią na mar­mur z su­fi­tu.    W bu­du­arze śród fal ak­sa­mi­tu  Drze­mie mło­dzian. [...]Edward SłońskiUr. 1872, folwark Zapasiszki Zm.24 lipca 1926, Warszawa Najważniejsze dzieła: Dla mojej Pani. Kilka pieśni (1898), W więzieniu (1911), Idzie żołnierz borem lasem (1916), Ta, co nie zginęła (wybór poezji, 1917), Przebudzenie (1907), Bajka o Białym Orle (1918) Polski pisarz i poeta legionowy, z zawodu dentysta. Popularność zyskał podczas I wojny światowej, dzięki łatwo wpadającym w ucho, melodyjnym wierszom i pieśniom o tematyce patriotycznej. Poza nimi pisał m.in. nastrojowe liryki oraz utwory dla dzieci (Jak to na wojence). W jego twórczości widoczne są wpływy romantyczne. Członek Polskiej Partii Socjalistycznej, dwukrotnie aresztowany, więziony i zsyłany (w 1894 i 1900) za udział w manifestacjach i działalność konspiracyjną. Po powrocie ze zsyłki w 1906 r. zaangażował się w kawiarniane życie literackie Warszawy. W 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Po odejściu z wojska w 1921 r. oddał się dalszej twórczości literackiej, jednak już bez spektakularnych sukcesów. Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.