Sprawozdawczość przepływów pieniężnych. Krytyczna ocena i propozycja modelu

Ewa Maria Śnieżek

 Sprawozdawczość finansowa jest najbardziej syntetycznym źródłem informacji o sytuacji finansowej i dokonaniach podmiotu. Wielowarstwowość tego źródła wynika bezpośrednio z oddzielenia funkcji własności od funkcji zarządzania, co spowodowało współistnienie wielu stron zainteresowanych informacją finansową. Wzrost przejrzystości i jakościowo poprawnej zawartości informacyjnej sprawozdań jest dziś przedmiotem badań oraz intensywnych prac organizacji międzynarodowych odpowiedzialnych za tworzenie globalnych standardów rachunkowości, w szczególności sprawozdawczości finansowej. U podstaw pracy leży głębokie przekonanie autorki o istotnej roli informacji o przepływach pieniężnych, zarówno w ujęciu ex post, jak i ex ante, w procesach decyzyjnych, w kontekście szeroko stosowanego w rachunkowości prawa wyboru oraz w obliczu intensywnych działań podejmowanych w kierunku ujmowania w sprawozdaniach finansowych coraz większej liczby danych szacunkowych. Celem pracy jest przedstawienie propozycji modelu sprawozdawczego odwzorowania strumieni przepływów pieniężnych w przedsiębiorstwie oraz podkreślenie jego znaczenia w raporcie biznesowym XXI wieku, a więc wskazanie na potrzebę kształtowania nowego modelu sprawozdawczości przepływów pieniężnych jako podstawowego nośnika informacji o przedsiębiorstwie. Dążąc do realizacji podstawowego celu rozprawy autorka podjęła próbę udowodnienia tezy głównej, która sprowadza się do następującego stwierdzenia: silnie zaznaczający się w dobie globalizacji trend udostępniania kompleksowej informacji finansowej, wynikający z rosnących i wielowymiarowych potrzeb informacyjnych użytkowników, rozpatrywany w kontekście ciągłej ewolucji sprawozdawczości finansowej, wymusza weryfikację podejścia do struktury i zasad prezentacji strumieni przepływów pieniężnych w podmiocie.