Autor: Ewelina Wejbert-Wąsiewicz
1
E-book

Bez retuszu czy po liftingu? Obrazy starości i aborcji w filmie

Ewelina Wejbert-Wąsiewicz

Książka dotyczy dwóch kwestii społecznych -starości i aborcji -omawianych z perspektywy artystycznej (filmowej) i socjologicznej. Autorka ukazała oba zjawiska, odwołując się do współczesnego kina amerykańskiego, europejskiego i polskiego, zwracając uwagę na subiektywny, kulturowo uwarunkowany przekaz filmowy w odniesieniu do rzeczywistości. Przedstawiła także wyniki badań własnych na temat recepcji wybranych filmów o starości i aborcji. Publikacja jest skierowana do szerokiego grona humanistów, miłośników kina, w tym szczególnie do studentów socjologii, kulturoznawstwa, dziennikarstwa i kierunków filmoznawczych. "Oryginalność książki polega na łączeniu kompetencji socjologa z zainteresowaniami współczesnym filmem oraz wiedzą o filmie. Pojęcia socjologiczne i relacje o badaniach społecznych odnoszone są do materii artystycznej. Badanie ma charakter krytycznej analizy wybranych filmów z perspektywy socjologii. Kiedy filmoznawstwo uprawia socjolog, spotyka się z krytyką ze strony filmoznawców, a jeśli filmoznawcy analizują problemy społeczne w filmie, ujawnia się brak znajomości badań społecznych w danej kwestii. Praca jest oryginalna i - jak każde badanie z pogranicza dyscyplin - wiąże się z podjęciem pewnego ryzyka." Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława Sułkowskiego

2
E-book

Teatr bliskiego kontaktu. Studia przypadków grup teatralnych

Katarzyna Kalinowska, Katarzyna Kułakowska, Ewelina Wejbert-Wąsiewicz, Emilia Zimnica-Kuzioła

Książka Teatr bliskiego kontaktu. Studia przypadków grup teatralnych wypełnia lukę na polskim rynku wydawniczym dotyczącą aktualiów rodzimego teatru niezależnego (i socjologii teatru w ogóle). Pomimo że Teatr Węgajty, Stowarzyszenie Teatralne Chorea i Teatr Szwalnia wyrastają z poniekąd już "klasycyzującego się" idiomu stworzonego przez Jerzego Grotowskiego i czerpią w sposób przemożny z kontrkulturowego etosu lat 60., stanowią wciąż aktualną i nader żywą antytezę wobec teatru mieszczańskiego i - co Autorki wykazują w sposób dobitny - twórczo wpływają na tkankę lokalnych społeczności, budując (wciąż) nową wrażliwość i wartości. Niewątpliwą zaletą tekstu jest jego komparatystyczny charakter. Autorki precyzyjnie wskazują na konfigurację cech budujących społeczną strukturę, etos i habitus poszczególnych grup, mniej lub bardziej "rezonujących" ze światem społecznym, sformalizowanych, inkluzywnych, opartych na idei "plemienności". Dr hab. Małgorzata Stępnik, prof. UMCS Każda z trzech grup teatralnych będąca przedmiotem zainteresowania Autorek została odrębnie przedstawiona i opisana przez inny zespół autorski, co spowodowało, że sposób obrazowania nie jest jednolity, opiera się̨ na odmiennych założeniach teoretycznych i posiada odmienną strukturę̨ opisu. [...] Autorki wyraźnie dopuszczają polifonię i nie chcą porównywać tego, co i tak przecież nie jest porównywalne - na takim przekonaniu opiera się̨ również swoistość wykorzystywanej przez nie metodologii badań jakościowych. W efekcie Autorki nie tylko uzyskały polifonię narracji, lecz także uchwyciły polifonię badanych zjawisk. Dr hab. Przemysław Kisiel, prof. UEK