Leksykon zintegrowanego planowania rozwoju

Tadeusz Markowski, Maciej J. Nowak, Małgorzata Blaszke, Małgorzata Żak-Skwierczyńska

Konieczność zintegrowanego podejścia do współczesnej polityki rozwoju narzuca potrzebę wprowadzenia do języka naukowego i praktyki planistycznej nowych pojęć, pozostających dotychczas poza bezpośrednią sferą praktyki planistycznej i decyzyjnej lub wykorzystywanych tylko w wąskich ujęciach sektorowych. Szybkie zmiany paradygmatów i koncepcji współczesnego planowania rozwoju zaowocowały rozbieżną interpretacją stosowanych pojęć, wynikającą między innymi z dość dowolnej i różnorodnej lingwistycznej interpretacji terminów wprowadzonych przez liderujące kraje Unii Europejskiej w dziedzinie doskonalenia publicznych polityk na rzecz rozwoju. Konieczność jednoznacznego rozumienia pojęć i zjawisk jest niezbędnym warunkiem sprawnego procesu planistycznego, wpływa nie tylko na budowanie konsensusu społecznego i podejmowanie trafniejszych decyzji, lecz także na poprawę działania instytucji publicznych, rządowych i samorządowych, odpowiedzialnych za rozwój zrównoważony. Leksykon jest pierwszym opracowaniem mającym na celu uporządkowanie terminologii związanej ze zintegrowanym planowaniem rozwoju. Wyodrębniono w nim ponad sto pojęć budzących pewne wątpliwości interpretacyjne oraz zaproponowano sposoby ich rozumienia nawiązujące do najnowszych badań z zakresu teorii rozwoju regionalnego i lokalnego. W publikacji zaprezentowano nie tylko podstawowe znaczenie poszczególnych terminów, lecz także ukazano fundamentalne zasady oraz wyzwania współczesnej polityki rozwoju i pragmatyki planistycznej. Odbiorcami leksykonu mogą być pracownicy samorządowi i rządowi, nauczyciele akademiccy czy studenci, szczególnie kierunków związanych z gospodarką przestrzenną, geografią ekonomiczną, urbanistyką, administracją i prawem, a także nauk z zakresu polityki i zarządzania publicznego. Książka jest również adresowana do szkół średnich ekonomicznych i firm doradczych specjalizujących się w przygotowywaniu koncepcji, planów oraz strategii rozwoju dla jednostek terytorialnych.

Prawo Zaciemnienia

Tadeusz Markowski

Najnowsza powieść autora cyklu Dzieci Hildora. Tym razem akcja dzieje się w niedalekiej przyszłości na jednej z miliardów Ziem równoległych. Świat podzielony na kilka bloków politycznych musi stawić czoła budzącej się świadomości Afryki. I jej ambicjom. Nigeria, jako najbardziej rozwinięty kraj tego kontynentu postanawia sięgnąć do gwiazd. To się nie podoba wielu dawnym potęgom. Projekt nowego kosmodromu w Nigerii pod nazwą StarX-Africa sponsoruje Adisa Goma.Jeden z dwudziestki bilionerów rządzących z ukrycia światem. Właściciel NewFaceTwitta - największego portalu społecznościowego na Ziemi. Jego wspólnikiem jest Etan Musk, uwięziony na własnej stacji orbitalnej MarsGate2, z której próbuje realizować utopijny sen kolonizacji Marsa. Żaden z nich wcześniej nie miał wspólników. Obaj są dyskretnie zwalczani przez większość dawnych potęg. I nie ufają sobie nawzajem do końca. Na dodatek ktoś zhakował ich kwantowe serwery na MarsGate2, co miało być niemożliwe. Adisa Goma ma plan B. Chce działać przez swoją asystentkę Bettinę Badawi, która ma zostać twarzą projektu StarX-Africa. Etan również ma plan B i C, o którym nie wie nikt. Czy taki projekt ma szansę powodzenia? Czy jego autorzy są w stanie to przeżyć? Kto ich zaatakuje pierwszy? Czy świat znowu stanie na skraju III Wojny Światowej?

System zintegrowanego planowania rozwoju w warunkach polskich. Założenia - zasady kierunkowe - koncepcja

Tadeusz Markowski, Dominik Drzazga

W polskiej literaturze naukowej brakuje kompleksowego opracowania eksperckiego poświęconego systemowemu ujęciu zagadnień integracji planowania. Książki o tematyce planowania przestrzennego i planowania rozwoju, ujęte w kontekście geografii społeczno-ekonomicznej, gospodarki przestrzennej, urbanistyki czy nauk prawnych i administracji, koncentrowały się na diagnozie problemów w planowaniu publicznym, a jeżeli formułowały pewne wytyczne - to tylko natury ogólnej. Niniejszą monografię poświęcono wymiarowi instytucjonalnemu planowania, rozumianemu jako zbiór procedur wewnątrz organizacji, którą jest państwo. Procedury te powinny stanowić spójną, uzupełniającą się całość nastawioną na zwiększanie skuteczności interwencji publicznej w sferze regulowania sposobów użytkowania przestrzeni, a poprzez to - podniesienie sprawności prowadzenia polityki rozwoju. Planowanie przestrzenne stanowi bowiem niezwykle istotny instrument polityki rozwoju państwa. Z tego powodu dyskusja i prace konceptualne zmierzające do jego usprawnienia, w tym doskonalenia procedur, są bardzo aktualne, mając na uwadze pogłębiający się chaos w zagospodarowaniu przestrzennym kraju. Zasadniczą część publikacji stanowią autorskie rekomendacje dotyczące reformy systemu planowania rozwoju i planowania przestrzennego ukierunkowanej na integrację procedur. Rozbudowany wątek aplikacyjno-postulatywny pracy ukazuje przedmiotową problematykę w sposób charakterystyczny dla ekonomii oraz nauk z zakresu zarządzania publicznego.