Srebrna zajęczyca i inne baśnie

Guido Gozzano

Guido Gozzano Srebrna zajęczyca i inne baśnie tłum. Julia Gierczyk, Monika Maciejewska, Katarzyna Górka, Joanna Wańczyk, Justyna Dzik, Aleksandra Siemaszko-Skiendziul, Julia Dubińska, Aleksandra Koman, Paulina Kwaśniewska-Urban, Monika Adamus, Izabela Pelc, Olga Balana, Nastazja Leśniak, Monika Żurek, Beata Bryk, Małgorzata Zych, Aleksandra Ruszniak, Marcin Wyrembelski, Emilia Górnioczek, Sara De Gaetano ISBN 978-83-288-2257-3 Wstęp Guido Gozzano jest w historii l... Guido Gozzano Ur. 19 grudnia 1883 r. w Turynie Zm. 9 sierpnia 1916 r. w Turynie Najważniejsze dzieła: zbiory wierszy La via del rifugio (Droga ucieczki), I colloqui (Rozmowy) Guido Gozzano wychował się na lekturze dzieł Gabriela DAnnunzia i Giovanniego Pascolego, potem czerpał inspiracje z belgijskich i francuskich symbolistów, jak Maurice Maeterlinck, Georges Rodenbach i Jules Laforguea, w końcu wykształcił swoje własne poetycko-estetyczne credo i tworzył w poetyce tak zwanych zmierzchowców; choć nie wypracowali oni nigdy żadnego spójnego programu, to łączyły ich wspólne upodobania estetyczno-poetyckie i skłonność do podejmowania podobnych motywów w swojej twórczości: odżegnywali się od tradycji włoskiej liryki, obca im była kwiecista retoryka, opisywali zwyczajną codzienność, w ich wierszach dominowały poczucie niezadowolenia, nuda dnia powszedniego, monotonia mieszczańskiej egzystencji i tęsknota za tym, co bezpowrotnie utracone. Za życia Gozzano opublikował dwa zbiory wierszy: La via del rifugio (Droga ucieczki) z 1907 roku i I colloqui (Rozmowy) z roku 1911. W 1912 odbył podróż do Indii, miał bowiem nadzieję, że tamtejszy klimat pomoże w leczeniu gruźlicy. Owocem tej podróży były zapiski zatytułowane Verso la cuna del mondo (Podróż do kolebki świata). Walkę z gruźlicą poeta przegrał w wieku zaledwie 32 lat. autor: Marcin Wyrembelski Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.