Czarna zasłona

Karol Dickens

“Czarna zasłona” to opowiadanie Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “— Czy życzy sobie Pani zasięgnąć mojej rady jako lekarza? — zwrócił się do niej z pewnem wahaniem, otwierając drzwi naścieżaj. Otwierały się do wnętrza, więc czynność ta nie zmieniła jej pozycji: stała sztywna i nieporuszona, wciąż na tem samem miejscu. Pochyliła zlekka głowę na znak, że to prawda.  — Pani będzie łaskawa do gabinetu.  Nieznajoma postąpiła krok naprzód; następnie, zwracając głowę w stronę chłopca — ku jego niezmierniemu przerażeniu — zawahała się jakgdyby na chwilę.  — Wyjdź z pokoju, Tomek — rzekł lekarz do pomocnika, którego wielkie, okrągłe oczy rozszerzyły się podczas tej krótkiej rozmowy do nieprawdopodobnych rozmiarów. — Zasuń firankę i zamknij drzwi.  Chłopiec zasunął szklaną część drzwi zieloną firanką, wycofał się do poczekalni, zamknął za sobą drzwi i niezwłocznie zbliżył do dziurki od klucza jedno ze swych przerażonych, wielkich oczu.”   Fragment.  

Cztery siostry

Karol Dickens

Autor był synem urzędnika admiralicji. Jego ojciec został w 1824 roku uwięziony za długi, przez co rodzina popadła w nędzę. Dickens musiał wówczas podjąć pracę zarobkową, początkowo w fabryce pasty do butów, a później jako urzędnik sądowy. Zdobył pewne wykształcenie i w 1832 roku zaczął pracować jako sprawozdawca parlamentarny oraz dziennikarz w londyńskich dziennikach liberalno-reformatorskich. W tym okresie zaczął pisać pierwsze, a potem i prozę. Po sukcesie Klubu Pickwicka zajął się przede wszystkim twórczością literacką. (za Wikipedią) Tytułowy utwór Cztery siostry opowiada o czterech pannach Willises, które po trzynastu latach życia w panieństwie nagle się pobierają. Wszystkie cztery naraz? Czy wszystkie są małżonkami tego samego mężczyzny, pana Robinsona? Nie, tylko jedna z nich zostaje panią Robinson, ale ponieważ wszyscy zachowują się dokładnie tak samo podczas ceremonii i wszyscy żyją razem jak poprzednio, spekulacja może być tylko kwestią oczywistą. Natura ostatecznie podąża swoim kursem, a za chwilę tajemnica zostanie rozwiązana. Inne niemniej ciekawe opowiadania z tego zbioru to: Czarna Zasłona, Msza Belzebuba, Rzeka, Szkoła Tańca, Horacy Sparkins, Senty-Menty, Nasz Sąsiad i Śmierć Pijaka. Zapraszamy do lektury!

Dawid Copperfield

Karol Dickens

"Dawid Copperfield" to słynna powieść Karola Dickensa opowiadająca historię od narodzin tytułowego bohatera aż do jego wieku dojrzałego. Wiele wątków z tej powieści Karola Dickensa ma ewidentny charakter autobiograficzny.

Dawid Copperfield

Karol Dickens

David Copperfield to ósma powieść Charlesa Dickensa. Po raz pierwszy została ona wydana jako seria w latach 184950, a w 1850 roku jako książka. Napisana w pierwszej osobie powieść przedstawia postać Davida Copperfielda, jego życie, przygody oraz ludzi, których spotykał na swojej drodze. Jest to jego droga zmian i rozwoju od niemowlęcia do dojrzałości. Książkę okrzyknięto arcydziełem, triumfem sztuki Dickensa. Był to też jego ulubiony utwór. We wstępie do wydania z 1867 roku Dickens napisał: Jak wielu kochających rodziców, mam w sercu ulubione dziecko. Nazywa się David Copperfield.

Dawid Copperfield przeł. Cecylia Niewiadomska

Karol Dickens

Dawid rodzi się po śmierci ojca. Matka ponownie wychodzi za mąż, ojczym zaś pozbywa się Dawida z domu. W szkole z internatem jest prześladowany i maltretowany przez nauczyciela. Nie jest to jednak koniec jego cierpień, wkrótce bowiem umiera mu też i matka. Dawid trafia do bardzo ciężkiej pracy w fabryce. Nędza i cierpienia go nie opuszczają. W jego nielekkim życiu pojawia się też wątek miłośny... Dalsze dzieje Dawida poznasz czytelniku z lektury książki. Jest to wzruszająca opowieść. Pokazująca ciężkie, smutne życie zwykłych ludzi. To historia, którą wielu z nas wciąż przeżywa i wielu, których jeszcze taki los dotknie...

Dzwony upiorne

Karol Dickens

“Dzwony upiorne” to nowela Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “Niewielu ludzi — dla najrychlejszego porozumienia z czytelnikiem, zaznaczam odrazu, że uwagi swej nie odnoszę ani do ludzi młodych, ani do niższych warstw należących, lecz wogóle do wszelkiego rodzaju ludzi, biednych i możnych, młodych i starych, dorastających jeszcze i już dogasających — tedy niewielu ludzi, powiadam, spałoby chętnie w kościele. Nie mówię o spaniu podczas kazania przy ciepłem powietrzu (co się już raz czy dwa razy w istocie przydarzyło) lecz w nocy i samemu. Niejednego zdziwiłoby w wysokim stopniu to twierdzenie, gdybym mówił o spaniu w jasny dzień. Ale ja mówię: w nocy. Należy to zrozumieć: w nocy. I jestem tak śmiały, że zobowiązuję się tego dowieść w pierwszy lepszy wietrzny dzień zimowy, na pierwszym lepszym przeciwniku, który przyjdzie do mnie sam jeden na stary cmentarz pod stare wrota kościelne i z góry mnie  upoważni do zamknięcia go tam aż do rana — o ile mu coś takiego specjalną sprawia przyjemność.”   Fragment.  

Dzwony upiorne. The Chimes

Karol Dickens

Wydanie dwujęzyczne: polsko-angielskie. Dzwony upiorne, a właściwie Karylion. Goblinowa opowieść o dzwonach, które wypędziły graniem stary rok i przywołały nowy, opowieść Charlesa Dickensa, wydana w Londynie w 1844 r. Karylion powstał jako kolejna opowieść świąteczna po Kolędzie prozą (ang. A Christmas Carol in Prose), wydawanej w Polsce przeważnie jako Opowieść wigilijna. Został przyjęty przez czytelników z takim samym entuzjazmem, jak jego poprzedniczka, i wciąż należy do najpopularniejszych świątecznych opowieści Charlesa Dickensa. Tytułowy karylion to zespół dzwonów na wieży jednego z londyńskich kościołów. Akcja powieści podzielona jest na cztery kwadranse wydzwaniane w ciągu jednej godziny (tak jak w Kolędzie prozą było to pięć zwrotek kolędy). Głównymi bohaterami powieści są Tobiasz Veck, posłaniec do wynajęcia nazywany przez przyjaciół Truchtkiem, i jego dziewiętnastoletnia córka Małgorzata. Akcja rozgrywa się w Londynie w wigilię Nowego Roku. Poza dręczącymi ludzi goblinami, mnóstwem barwnych opisów i paradą zapadających w pamięć, precyzyjnie i dowcipnie naszkicowanych postaci, Dickens wplótł w kanwę powieści szereg odniesień do tematów, które gorąco poruszały ówczesną angielską opinię publiczną, jak karanie więzieniem za próbę samobójczą i za włóczęgostwo, funkcjonowanie filantropii czy dyskusje toczone wokół teorii demograficznych. (Za Wikipedią).

Horacy Sparkins

Karol Dickens

“Horacy Sparkins” to opowiadanie Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “— Doprawdy, kochanie, przez cały czas patrzał na Teresę, — rzekła pani Malderton do męża, który, po pracowicie spędzonym dniu siedział przy kominku z jedwabną chustką na głowie, ze szklanką wina w ręku. — Przez cały wieczór. Dlatego, powtarzam, nie należy szczędzić zachęty. Musimy go stanowczo zaprosić na obiad!  — Kogo? — zapytał pan Malderton.  — Wiesz, o kim mówię, kochanie — ten młody człowiek z czarnemi faworytami, w białej chustce na szyi — dżentlmen, który wczoraj po raz pierwszy zaszczycił nasz asambl swoją obecnością i za jednym zamachem zdobył sobie nieprzeliczone grono wielbicielek. Nazywa się, nazywa się — mój Boże znów zapomniałam! “   Fragment  

Klub Pickwicka

Karol Dickens

"Klub Pickwicka" to powieść Karola Dickensa, opowiadająca o przygodach członków tytułowego klubu.

Maleńka Dorrit

Karol Dickens

“Maleńka Dorrit” to powieść Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   Akcja powieści rozpoczyna się w londyńskim więzieniu dla dłużników Marshalsea, gdzie osadzony jest bankrut William Dorrit (nazywany Ojcem Marshalsea), który utracił wszystkie oszczędności ulokowane we własnej spółce. W więzieniu dorastały również jego dzieci: Fanny, Amy (nazywana Małą Dorrit) i Edward. Rodzeństwo mieszka w Marshalsea wraz z ojcem, nie jest jednak uwięzione i może swobodnie opuszczać mury więzienia.  

Maleńka Dorrit

Karol Dickens

Akcja powieści rozpoczyna się w londyńskim więzieniu dla dłużników Marshalsea, gdzie osadzony jest bankrut William Dorrit (nazywany Ojcem Marshalsea), który utracił wszystkie oszczędności ulokowane we własnej spółce. W więzieniu dorastały również jego dzieci: Fanny, Amy (nazywana Małą Dorrit) i Edward. Rodzeństwo mieszka w Marshalsea wraz z ojcem, nie jest jednak uwięzione i może swobodnie opuszczać mury więzienia. Dorrit pracuje jako szwaczka, pomagając tym samym całej rodzinie. Przyjaźni się z Nandym (starym człowiekiem, który zamieszkuje przytułek do czasu, aż jego zięć, rzemieślnik Plornish, nie znajdzie pracy) i jego rodziną. Zostaje również zatrudniona jako szwaczka przez chciwą wdowę, panią Clennam. Niebawem zakochuje się w jej synu, Arturze. Artur odkrywa wkrótce, że William Dorrit jest nieświadomym spadkobiercą ogromnej fortuny, dzięki której mógłby wykupić się z więzienia. A co było dalej dowiemy się po przeczytaniu książki.

Śmierć pijaka

Karol Dickens

“Śmierć pijaka” to opowiadanie Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “ Człowiek, zmuszony do codziennej wędrówki po którejś z ludniejszych ulic Londynu, przyzwyczaja się powoli do specyficznej publiczności, jaką dzień w dzień spotyka na swojej drodze, i powiększa stopniowo kółko ludzi, których — jak to mówią — „zna z widzenia“. Można śmiało twierdzić, że wśród tych znajomych znajdzie się także pewna istota o nader żałosnej powierzchowności, którą londyńczyk pamięta jeszcze z czasów, gdy żyła w zupełnie innych warunkach, którą obserwował, jak staczała się coraz niżej na dno społeczeństwa, a której nędza i zaniedbanie wywierają na nim wrażenie niezmiernie bolesne, kiedy przechodzi ulicą. Ktokolwiek z własnej chęci czy z konieczności przestawał wiele z ludźmi, ten niewątpliwie pamięta czas, gdy jakiś wyrzutek społeczeństwa, brudny, w łachmanach, który obecnie wlecze się po trotuarze, roztaczając dokoła ohydę zgnilizny i kalectwa, był szanowanym i lubianym rzemieślnikiem, urzędnikiem, lub stał na czele dobrze prosperującego, uczciwie prowadzonego przedsiębiorstwa.”   Fragment.  

Msza Belzebuba

Karol Dickens

“Msza Belzebuba” to opowiadanie Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “W rejestrze znienawidzonych przez niego przedmiotów trudnoby się dopatrywać jakiegoś systemu; zdaje się, że czuł specjalną antypatję do dorożek, starych kobiet, drzwi, które nie chcą się zamykać, muzyków — amatorów i konduktorów w omnibusach. Składał ofiary na rzecz towarzystwa, działającego pod hasłem „Precz z rozpustą!“ ponieważ pozbawianie ludzi najnieszkodliwszych w świecie rozrywek sprawiało mu radość; łożył takie na utrzymanie dwóch wędrownych mnichów-metodystów, ciesząc się, że jeżeli nawet okoliczności pozwolą jakiemuś człowiekowi zaznać na tym świecie szczęścia, to przecież zatruje mu życie strach przed tamtym światem.”   Fragment  

Oliwer Twist

Karol Dickens

Powieść Oliwer Twist to dzieło ukazujące życie XIX-wiecznego społeczeństwa angielskiego i prawa nim rządzące. Tytułowy bohater jest sierotą. Wraz z innymi pozbawionymi rodziny dziećmi został umieszczony w sierocińcu. Cierpi tam głód i zimno. Nieludzkie traktowanie dzieci z przytułku niejednokrotnie kończy się dla nich śmiercią. Oliwer, któremu udało się przeżyć mimo wszystko, w dniu swoich dziewiątych urodzin zostaje zabrany do kolejnego przytułku. Ma w nim zdobyć wykształcenie i nauczyć się pożytecznego rzemiosła. Tu także jest głodzony i poniewierany. Gdy pewnego dnia prosi o dokładkę, zostaje wyrzucony i odtąd musi sobie radzić sam. Naturalną koleją rzeczy chłopiec trafia do środowiska przestępczego, gdzie uczy się, jak przetrwać i walczyć o swoje...

Oliwer Twist

Karol Dickens

"Oliwer Twist" to powieść Karola Dickensa opisująca losy tytułowego bohatera, który jako sierota trafia do sierocińca.

Opowiadania

Karol Dickens

“Opowiadania” to zbiór opowiadań Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   Zbiór opowiadań składa się dziewięciu opowiadań: Czarna zasłona, Msza Belzebuba, Cztery siostry, Rzeka, Szkoła tańca, Horacy Sparkins, Senty-menty, Nasz sąsiad, Śmierć pijaka.  

Opowieść o dwóch miastach

Karol Dickens

“Opowieść o dwóch miastach” to powieść Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   Akcja utworu rozgrywa się od 1775 roku aż do rewolucji francuskiej. Opowiada o losach Francuza Karola Darnaya i Anglika Sydneya Cartona, na tle dwóch miast – Paryża i Londynu. Jest ona jedną z najlepiej sprzedających się książek wszech czasów – sprzedano jej ponad 200 milionów egzemplarzy.  

Opowieść wigilijna

Karol Dickens

Opowieść wigilijna to bez wątpienia najsłynniejsze opowiadanie o Wigilii, która okazało się niespodziewanym sukcesem Karola Dickensa. Ebenezer Scrooge, skąpiec i okropny człowiek, zainteresowany jedynie pomnażaniem i tak już ogromnego majątku, nie lubi Wigilii. Tymczasem w noc wigilijną odwiedza Scroogea duch jego wspólnika, cierpiącego za popełnione za życia grzechy. Chce go przestrzec przed podobnym losem. Początkowo nieufny, Ebenezer zmienia zdanie pod wpływem wizyt kolejnych duchów: Ducha Dawnych Świąt Bożego Narodzenia, Ducha Obecnych Świąt i Ducha Świąt przyszłych. Pokazują one bohaterowi sceny z jego życia przeszłego, teraźniejszego i przyszłego. Przerażony wizją samotnej śmierci Scrooge pojmuje beznadziejność takiego trybu życia i nastawienia do innych ludzi. Staje się z powrotem szczodrym, serdecznym człowiekiem, jakim był za młodu. Wydanie zawiera oryginalne kolorowe i czarno-białe ilustracje autorstwa Johna Leecha z pierwszego wydania książki z 1843 roku.

Opowieść wigilijna

Karol Dickens

Opowiadanie Karola Dickensa jest moralitetem w stylu wiktoriańskim. Pokazuje głębokie doświadczenie i przemianę skąpca Ebenezera Scrooge'a, zachodzącą w czasie nocy wigilijnej.  Jest on samotnikiem, nielubiącym ludzi, a dbającym jedynie o pomnażanie swojego majątku. W noc wigilijną ukazuje mu się duch Jakuba Marleya – jego zmarłego partnera w interesach, cierpiącego pod ciężarem łańcucha win, który wykuł sobie za życia. Ta wizyta ma uchronić Scrooge’a przed podobnym losem.

Senty-menty

Karol Dickens

“Senty-menty” to opowiadanie Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “Panny Crumpton, albo — aby pozostać w zgodzie z napisem, który widniał na bramie ogrodu przy Minerva-House, Hammersmith — „Panny Crumptonówny“, były to dwie niezwykle wysokie, niezmiernie cienkie i wyjątkowo bezmięsne istoty, bardzo sztywne i bardzo żółte. Panna Amelja Crumpton rościła pretensje do wieku trzydziestu ośmiu lat, zaś panna Marja Crumpton przyznawała się do czterdziestki; mogłaby z równem powodzeniem twierdzić, że jest czteroletniem dzieckiem, wobec jasnego i bezprzecznego faktu, że liczyła co najmniej lat pięćdziesiąt.”   Fragment.  

Walka życia

Karol Dickens

“Walka życia” to nowela Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   “ Briten, posępnie przysłuchujący się przemowom współbiesiadników, nagle przychylił się do ostatniego sądu i z piersi jego wyrwał się jakiś głuchy, niepojęty dźwięk, który miał wyobrażać śmiech. Ale ponieważ twarz jego pozostała nieruchomą jak dotychczas, nikt z obecnych nie podejrzywał, że to on dźwięk ów wydał, choć niektórzy zwrócili się w jego stronę. Jedna Klemensi Niukom domyśliła się tego, i wyrwała go z zadumy, trącając go w bok jednym ze swych ulubionych łokci.  — Czemuż ty się tak śmiejesz? — zapytała upominającym szeptem.  — Nie z ciebie — była odpowiedź.  — No, a z czego?  — Z ludzkości wogóle — wyraził Briten. — Oto z czego.”   Fragment.  

Wielkie nadzieje

Karol Dickens

“Wielkie nadzieje” to powieść Karola Dickensa, angielskiego pisarza uważanego przez wielu za największego pisarza epoki wiktoriańskiej.   Bohaterem powieści jest Pip, mały chłopiec wychowywany przez swoją siostrę i jej męża, kowala Joego. Pewnego dnia chłopczyk spotyka ukrywającego się przestępcę, który uciekł z więzienia. Pip zostaje poproszony przez niego o pomoc. Po kryjomu przynosi mężczyźnie odrobinę jedzenia, wodę i pilnik (wszystko ukradzione z domu siostry).  

Świerszcz za kominem

Karol Dickens

"Świerszcz za kominem" to jeden z najsłynniejszych moralitetów Karola Dickensa obok "Opowieści Wigilijnej". W utworze tym tytułowy owad jest magiczną siłą, która dobrodusznemu pocztmistrzowi Johnowi Perrybingle’owi ukazuje, jak z gruntu niesprawiedliwe i niegodziwe jest, gdy pozwala się, by jeden fakt, wsparty złośliwą interpretacją, przyćmił mnogie akty miłości i przywiązania.

Świerszcz za kominem. The Cricket on the Hearth

Karol Dickens

Publikacja w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Oto kolejna z opowieści wigilijnych Dickensa w wydaniu dwujęzycznym: polsko-angielskim. John Peerybingle, biedny, ale oddany i czuły mąż, mieszka ze swoją młodą żoną Dot, kochającą żoną, jej dzieckiem (chłopcem) i nianią Tilly. Za kominem ich mieszkania mieszka świerszcz, co uważa się za szczęście, ponieważ wszyscy wiedzą, że świerszcz mieszkający za kominem przynosi szczęście domowi. Pewnego dnia tajemniczy, nieznajomy odwiedza rodzinę, która gości go przez kilka dni. Ich sąsiad, skąpy pan Tackleton, zatrudnia w swoim warsztacie biednego Caleba, który ma niewidomą córkę Berthę i syna Edwarda, który wyjechał do Ameryki Południowej, a o którym nie mamy żadnych wiadomości i dlatego myślimy, że on już nie żyje. Tackleton zamierza poślubić May, wcześniej narzeczoną Edwarda, chociaż ona go nie kocha i wciąż myśli o swoim zaginionym konkurencie... To oczywiście nie jest koniec opowieści, a co było dalej dowiemy się po przeczytaniu książki.