DZIAŁANIA SIŁ ZBROJNYCH RP W CZASIE KRYZYSU Pakiet 3 książki

Piotr Hac, Urszula Staśkiewicz, Adam Tokarczyk

3 książki DZIAŁANIA SIŁ ZBROJNYCH RP W CZASIE KRYZYSU PAKIET PROMOCYJNY 1) PRZYGOTOWANIA OBRONNE SPOŁECZEŃSTWA POLSKIEGO. Wybrane aspekty Jednym z kluczowych przedsięwzięć w dziedzinie obronnej są przygotowania obronne społeczeństwa. [...] Działania te powinny zmierzać do złagodzenia ewentualnych cierpień fizycznych i psychicznych ludności cywilnej, wyposażenia ludzi w umiejętności, wiedzę i nawyki przetrwania w trudnych warunkach, a także do zabezpieczenia funkcjonowania ludności w warunkach działań wojennych. Część z tych zagadnień Autorka uwzględniła w swojej monografii, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień edukacji obronnej oraz działań organizacji pozarządowych w tym zakresie. Praca prezentuje wiedzę o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz efekty analiz historyczno-porównawczych w Polsce. prof. dr hab. inż. Waldemar Kitler Monografia stanowi ważną część dotychczasowego dorobku Autorki oraz finalizuje jej badania dotyczące określenia miejsca i roli społeczeństwa polskiego w procesie przygotowań obronnych w niemilitarnej części systemu obronnego państwa. Opracowanie zawiera informacje o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz rezultaty analiz historycznych, podczas których porównywano proces przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w trzech okresach: II RP, PRL oraz po 1989 roku. Zawarte w publikacji wnioski wskazują na duże znaczenie przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w systemie obronnym państwa. Wskazują również na potrzebę stworzenia spójnego systemu prawnego obejmującego współpracę pomiędzy organizacjami pozarządowymi a wojskiem oraz administracją publiczną w obszarze przygotowań obronnych w Polsce. W pełni należy zgodzić się z oceną Autorki, że w ostatnim okresie "wsparcie państwa dla organizacji pozarządowych jest niewystarczające". dr hab. inż. Marian Kuliczkowski 2) DZIAŁANIA SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W STANIE WYJĄTKOWYCH. Aspekty prawne, historyczne oraz operacyjne Celem głównym niniejszej publikacji jest próba naukowego opisania prawnych, historycznych oraz operacyjnych aspektów użycia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w stanie wyjątkowym. Natomiast celem poznawczym jest usystematyzowanie wiedzy na temat obowiązujących w tym zakresie rozwiązań normatywnych, zagrożeń mogących skutkować wprowadzeniem stanu wyjątkowego, procedur dotyczących użycia Sił Zbrojnych oraz doświadczeń związanych z wykorzystaniem wojska w tego typu stanie nadzwyczajnym. Podnoszone kwestie, pomimo doniosłości znaczenia dla bezpieczeństwa narodowego, zajmują w literaturze przedmiotu dość odległe miejsce. Także stan wyjątkowy, jako szczególnie kojarzący się z możliwością ograniczenia wolności oraz praw człowieka i obywatela, nie pozostaje w centrum zainteresowania naukowców, choć w przyszłości sytuacja ta może ulec zmianie. Ze wstępu Recenzowana monografia posiada wielorakie walory. Po pierwsze, jest to solidne, wartościowe i oryginalne opracowanie naukowe, interesujące nie tylko poznawczo, a ponadto pożyteczne. Po wtóre, pozycja ta stanowi cenne źródło wiedzy dla wszystkich osób zajmujących się naukowo lub zawodowo działaniami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w stanie wyjątkowym. Po trzecie będzie, jak należy przypuszczać, stanowić zachętę do dalszych eksploracji naukowych. Z recenzji dr. hab. Marka Fałdowskiego Praca jest ciekawa, dobrze napisana, oparta na rzetelnych badaniach naukowych oraz prezentuje interesujące wnioski, które mogą mieć praktyczne zastosowanie. Z recenzji dr. hab. Mariusza Antoniego Kamińskiego 3) UŻYCIE SIŁY WOJSKOWEJ W CZASIE POKOJU PRZEZ SIŁY ZBROJNE RP Adam Tokarczyk jest autorem opracowania "Użycie siły wojskowej w czasie pokoju przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej. Wybrane problemy." Podjęta problematyka bez wątpienia warta jest omówienia, szczególnie pod względem podstaw prawnych. Autor szczegółowo analizuje możliwość użycia sił zbrojnych na lądzie, w przestrzeni powietrznej, w ochronie żeglugi i portów morskich, przypadki współdziałania Sił Zbrojnych RP ze Strażą Graniczną i Policją, a także wskazuje na uprawnienia wojska w poszczególnych stanach nadzwyczajnych i sytuacji kryzysowej. Co jednak istotne, Autor skupia się na możliwości użycia uzbrojenia i środków przymusu bezpośredniego przez żołnierzy, wykonujących zadania w ramach wsparcia układu pozamilitarnego w czasie pokoju. Na podkreślenie zasługuje bogaty przegląd orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego i wyroków Sądu Najwyższego wykorzystanych w pracy, do których Autor odnosi się w zakresie użycia i wykorzystania broni przez Siły Zbrojne RP. Należy zgodzić się z Autorem, że konieczne jest podjęcie prac legislacyjnych, mających na celu wypełnienie luk prawnych w zakresie użycia broni przez żołnierzy, a także wprowadzenie definicji legalnych oraz - co Autor podkreśla - niezbędne jest ujednolicenie definicji i dostosowanie ich do terminów używanych w dokumentach NATO. Książka z całą pewnością stanowi kompendium wiedzy na temat użycia Sił Zbrojnych RP w czasie pokoju, opisując całe spektrum sytuacji, włącznie z ich działaniem w stanach nadzwyczajnych i sytuacjach kryzysowych. Z recenzji dr Malwiny Ewy Kołodziejczak Książka Adama Tokarczyka stanowi wartościową pozycję podejmującą problematykę użycia Sił Zbrojnych RP o charakterze pozaobronnym w czasie pokoju, gdy inne możliwości (siły, służby) okażą się lub mogą się okazać niewystarczające. Autor rzetelnie scharakteryzował obecny stan prawny oraz orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego i wyroki Sądu Najwyższego dotyczące użycia uzbrojenia i środków przymusu bezpośredniego przez żołnierzy wykonujących zadania w ramach wsparcia władz cywilnych i społeczeństwa w czasie pokoju. Wskazuje tym sposobem na obecny stan rzeczy, organizację i procedury działania, nie zaniedbując przy tym wskazania luk prawnych utrudniających sprawne użycie sił wojskowych, a przede wszystkim użycie siły i środków przymusu bezpośredniego. Adam Tokarczyk zwraca też uwagę na niedostatki w przygotowaniu żołnierzy i jednostek organizacyjnych sił zbrojnych do realizacji zadań ratowniczych i humanitarnych. Na bazie tych rozważań sformułował wartościowe wnioski odnoszące się do usunięcia niedostatków (luk) w systemie prawnym, wprowadzenia definicji legalnych, z wykorzystaniem dorobku terminologicznego w dokumentach strategicznych NATO. Jest to wartościowa, godna polecenia książka, przydatna w szkoleniu wojsk, straży, służb i inspekcji oraz kadr administracji publicznej organizujących wspólne działania w przedmiotowym zakresie. Godna jest też polecenia w kształceniu na uczelniach wyższych na kierunkach bezpieczeństwo narodowe, wewnętrzne, zarządzanie kryzysowe i wielu innych. Z recenzji prof. dr. hab. inż. Waldemara Kitlera

KOMUNIKACJA STRATEGICZNA W PRZYGOTOWANIU OBRONNYM Pakiet 2 książki

Urszula Staśkiewicz, Michał Mogilnicki

KOMUNIKACJA STRATEGICZNA W PRZYGOTOWANIU OBRONNYM Pakiet 2 książki 1) PRZYGOTOWANIA OBRONNE SPOŁECZEŃSTWA POLSKIEGO Jednym z kluczowych przedsięwzięć w dziedzinie obronnej są przygotowania obronne społeczeństwa. [...] Działania te powinny zmierzać do złagodzenia ewentualnych cierpień fizycznych i psychicznych ludności cywilnej, wyposażenia ludzi w umiejętności, wiedzę i nawyki przetrwania w trudnych warunkach, a także do zabezpieczenia funkcjonowania ludności w warunkach działań wojennych. Część z tych zagadnień Autorka uwzględniła w swojej monografii, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień edukacji obronnej oraz działań organizacji pozarządowych w tym zakresie. Praca prezentuje wiedzę o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz efekty analiz historyczno-porównawczych w Polsce. prof. dr hab. inż. Waldemar Kitler Monografia stanowi ważną część dotychczasowego dorobku Autorki oraz finalizuje jej badania dotyczące określenia miejsca i roli społeczeństwa polskiego w procesie przygotowań obronnych w niemilitarnej części systemu obronnego państwa. Opracowanie zawiera informacje o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz rezultaty analiz historycznych, podczas których porównywano proces przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w trzech okresach: II RP, PRL oraz po 1989 roku. Zawarte w publikacji wnioski wskazują na duże znaczenie przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w systemie obronnym państwa. Wskazują również na potrzebę stworzenia spójnego systemu prawnego obejmującego współpracę pomiędzy organizacjami pozarządowymi a wojskiem oraz administracją publiczną w obszarze przygotowań obronnych w Polsce. W pełni należy zgodzić się z oceną Autorki, że w ostatnim okresie "wsparcie państwa dla organizacji pozarządowych jest niewystarczające". dr hab. inż. Marian Kuliczkowski 2) KOMUNIKACJA STRATEGICZNA WOBEC ZAGROŻEŃ INFORMACYJNYCH Autor monografii podkreśla, że komunikacja strategiczna w obecnych czasach, w różnych instytucjach, opiera się na różnych filarach, mając swój wymiar wewnętrzny i zewnętrzny. W recenzowanej publikacji Autor skupił się przede wszystkim na ukazaniu wymiarów komunikacji strategicznej w aspekcie militarnym, jej elementów składowych, jak i całokształtu zarówno na przykładzie Sił Zbrojnych RP, jak i armii zagranicznych. Prof. dr hab. inż. Waldemar Kitler (fragment recenzji) Michał Mogilnicki poddaje analizie kluczowe i inherentne elementy komunikacji strategicznej, jak i jej mechanizmy oraz czynniki skuteczności. Na uwagę zasługuje wskazanie, jak informacja może destabilizować środowisko bezpieczeństwa, a z drugiej strony - jak jej umiejętne wykorzystywanie prowadzi do odwrotnego rezultatu, a także, jak może przyczynić się do osiągnięcia sukcesu organizacji. Wskazane przez Autora metody, techniki oraz hipotetyczne przykłady wykorzystania StratCom stanowią dobry zbiór porad w kontekście utrzymywania bezpieczeństwa jako stanu. Ppłk dr inż. Michał Wilk (fragment recenzji)

Obrona narodowa w XXI wieku. Model estoński

Urszula Staśkiewicz

Monografia autorstwa dr Urszuli Staśkiewicz jest konsekwentną kontynuacją zainteresowań badawczych Autorki, obejmujących dziedzinę obronną państwa wraz z jej tradycyjnymi i nowymi elementami. (...) w recenzowanym dziele na czoło analizowanej problematyki wysuwają się zagadnienia z zakresu organizacji obronnej państwa, jego przygotowań obronnych, a także społeczeństwa obywatelskiego i roli organizacji społecznych w systemie obronnym państwa. Na uwagę (...) zasługuje tu szerokie i holistyczne ujęcie zagadnień bezpieczeństwa. Obejmuje ono wiedzę ogólnoteoretyczną i systemową dotyczącą bezpieczeństwa i obrony państwa, jego polityki w wymiarze międzynarodowym i wewnętrznym, strategii bezpieczeństwa i obronnej, a w końcu i praktyki złożonych zjawisk społecznych i polityczno-militarnych. (...) Jakość prezentowanego dzieła wynika również z przebogatej bibliografii, licznej literatury przedmiotu, aktów prawnych i dokumentów doktrynalnych, słowników, encyklopedii i leksykonów oraz stron internetowych. Praca zawiera również wiele elementów graficznych, tabel, zdjęć, obrazów i rysunków, które znakomicie ilustrują i wzmacniają treść merytoryczną przekazywaną w poszczególnych rozdziałach. Pozwoliło to na solidną charakterystykę estońskiego modelu obrony narodowej, szczególnie w kontekście jej wyjątkowości opartej na zintegrowaniu organizacji społeczeństwa obywatelskiego z systemem obronnym państwa. Fragment recenzji Płk (r.) prof. dr hab. inż. Waldemar Kitler Publikacja ta jest celowa i potrzebna; promuje tematykę przybliżającą Estonię. Jest to państwo, które reprezentuje takie same wartości i w wielu aspektach stoi w obliczu zagrożeń podobnych do Polski, co czyni je partnerem w wymiarze regionalnym. Wymiar ten związany jest z bardzo istotną zmianą środowiska bezpieczeństwa w ostatniej dekadzie, która postawiła oba państwa w obliczu realnych zagrożeń, zarówno wymiarze hybrydowym, jak też konwencjonalnym. W tym kontekście przybliżenie Estonii jest bardzo wartościowe; pozwala zrozumieć zagrożenia zdefiniowane przez Tallinn oraz działania podjęte w zakresie przygotowania państwa i społeczeństwa na czas kryzysu i wojny. Wiele z zawartych tu danych jest nowych dla odbiorcy polskiego, co jest istotne, gdyż informacje te oparto na dokumentach normatywnych oraz na własnych badaniach na terenie Estonii. Warte uwagi jest przedstawienie norm prawnych oraz prezentacja społeczeństwa obywatelskiego aktywnie uczestniczącego w systemie bezpieczeństwa kraju poprzez wsparcie jego obronności w wielu wymiarach. Pozwoliło to na przedstawienie wniosków i rekomendacji, przy czym w niektórych aspektach dokonano porównania do rozwiązań polskich. Fragment recenzji Płk (r.) dr hab. Zdzisław Śliwa

PRZYGOTOWANIA OBRONNE SPOŁECZEŃSTWA POLSKIEGO Wybrane aspekty

Urszula Staśkiewicz

Jednym z kluczowych przedsięwzięć w dziedzinie obronnej są przygotowania obronne społeczeństwa. [...] Działania te powinny zmierzać do złagodzenia ewentualnych cierpień fizycznych i psychicznych ludności cywilnej, wyposażenia ludzi w umiejętności, wiedzę i nawyki przetrwania w trudnych warunkach, a także do zabezpieczenia funkcjonowania ludności w warunkach działań wojennych. Część z tych zagadnień Autorka uwzględniła w swojej monografii, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień edukacji obronnej oraz działań organizacji pozarządowych w tym zakresie. Praca prezentuje wiedzę o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz efekty analiz historyczno-porównawczych w Polsce. prof. dr hab. inż. Waldemar Kitler Monografia stanowi ważną część dotychczasowego dorobku Autorki oraz finalizuje jej badania dotyczące określenia miejsca i roli społeczeństwa polskiego w procesie przygotowań obronnych w niemilitarnej części systemu obronnego państwa. Opracowanie zawiera informacje o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz rezultaty analiz historycznych, podczas których porównywano proces przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w trzech okresach: II RP, PRL oraz po 1989 roku. Zawarte w publikacji wnioski wskazują na duże znaczenie przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w systemie obronnym państwa. Wskazują również na potrzebę stworzenia spójnego systemu prawnego obejmującego współpracę pomiędzy organizacjami pozarządowymi a wojskiem oraz administracją publiczną w obszarze przygotowań obronnych w Polsce. W pełni należy zgodzić się z oceną Autorki, że w ostatnim okresie "wsparcie państwa dla organizacji pozarządowych jest niewystarczające". dr hab. inż. Marian Kuliczkowski

PRZYGOTOWANIE I UŻYCIE SIŁ ZBROJNYCH Pakiet 2 książki

Urszula Staśkiewicz, Adam Tokarczyk

PRZYGOTOWANIE I UŻYCIE SIŁ ZBROJNYCH Pakiet 2 książki 1) PRZYGOTOWANIA OBRONNE SPOŁECZEŃSTWA POLSKIEGO. Wybrane aspekty Jednym z kluczowych przedsięwzięć w dziedzinie obronnej są przygotowania obronne społeczeństwa. [...] Działania te powinny zmierzać do złagodzenia ewentualnych cierpień fizycznych i psychicznych ludności cywilnej, wyposażenia ludzi w umiejętności, wiedzę i nawyki przetrwania w trudnych warunkach, a także do zabezpieczenia funkcjonowania ludności w warunkach działań wojennych. Część z tych zagadnień Autorka uwzględniła w swojej monografii, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień edukacji obronnej oraz działań organizacji pozarządowych w tym zakresie. Praca prezentuje wiedzę o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz efekty analiz historyczno-porównawczych w Polsce. prof. dr hab. inż. Waldemar Kitler Monografia stanowi ważną część dotychczasowego dorobku Autorki oraz finalizuje jej badania dotyczące określenia miejsca i roli społeczeństwa polskiego w procesie przygotowań obronnych w niemilitarnej części systemu obronnego państwa. Opracowanie zawiera informacje o teoretycznych i normatywnych podstawach obronności oraz rezultaty analiz historycznych, podczas których porównywano proces przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w trzech okresach: II RP, PRL oraz po 1989 roku. Zawarte w publikacji wnioski wskazują na duże znaczenie przygotowań obronnych społeczeństwa polskiego w systemie obronnym państwa. Wskazują również na potrzebę stworzenia spójnego systemu prawnego obejmującego współpracę pomiędzy organizacjami pozarządowymi a wojskiem oraz administracją publiczną w obszarze przygotowań obronnych w Polsce. W pełni należy zgodzić się z oceną Autorki, że w ostatnim okresie "wsparcie państwa dla organizacji pozarządowych jest niewystarczające". dr hab. inż. Marian Kuliczkowski 2) UŻYCIE SIŁY WOJSKOWEJ W CZASIE POKOJU PRZEZ SIŁY ZBROJNE RP Adam Tokarczyk jest autorem opracowania "Użycie siły wojskowej w czasie pokoju przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej. Wybrane problemy." Podjęta problematyka bez wątpienia warta jest omówienia, szczególnie pod względem podstaw prawnych. Autor szczegółowo analizuje możliwość użycia sił zbrojnych na lądzie, w przestrzeni powietrznej, w ochronie żeglugi i portów morskich, przypadki współdziałania Sił Zbrojnych RP ze Strażą Graniczną i Policją, a także wskazuje na uprawnienia wojska w poszczególnych stanach nadzwyczajnych i sytuacji kryzysowej. Co jednak istotne, Autor skupia się na możliwości użycia uzbrojenia i środków przymusu bezpośredniego przez żołnierzy, wykonujących zadania w ramach wsparcia układu pozamilitarnego w czasie pokoju. Na podkreślenie zasługuje bogaty przegląd orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego i wyroków Sądu Najwyższego wykorzystanych w pracy, do których Autor odnosi się w zakresie użycia i wykorzystania broni przez Siły Zbrojne RP. Należy zgodzić się z Autorem, że konieczne jest podjęcie prac legislacyjnych, mających na celu wypełnienie luk prawnych w zakresie użycia broni przez żołnierzy, a także wprowadzenie definicji legalnych oraz - co Autor podkreśla - niezbędne jest ujednolicenie definicji i dostosowanie ich do terminów używanych w dokumentach NATO. Książka z całą pewnością stanowi kompendium wiedzy na temat użycia Sił Zbrojnych RP w czasie pokoju, opisując całe spektrum sytuacji, włącznie z ich działaniem w stanach nadzwyczajnych i sytuacjach kryzysowych. Z recenzji dr Malwiny Ewy Kołodziejczak Książka Adama Tokarczyka stanowi wartościową pozycję podejmującą problematykę użycia Sił Zbrojnych RP o charakterze pozaobronnym w czasie pokoju, gdy inne możliwości (siły, służby) okażą się lub mogą się okazać niewystarczające. Autor rzetelnie scharakteryzował obecny stan prawny oraz orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego i wyroki Sądu Najwyższego dotyczące użycia uzbrojenia i środków przymusu bezpośredniego przez żołnierzy wykonujących zadania w ramach wsparcia władz cywilnych i społeczeństwa w czasie pokoju. Wskazuje tym sposobem na obecny stan rzeczy, organizację i procedury działania, nie zaniedbując przy tym wskazania luk prawnych utrudniających sprawne użycie sił wojskowych, a przede wszystkim użycie siły i środków przymusu bezpośredniego. Adam Tokarczyk zwraca też uwagę na niedostatki w przygotowaniu żołnierzy i jednostek organizacyjnych sił zbrojnych do realizacji zadań ratowniczych i humanitarnych. Na bazie tych rozważań sformułował wartościowe wnioski odnoszące się do usunięcia niedostatków (luk) w systemie prawnym, wprowadzenia definicji legalnych, z wykorzystaniem dorobku terminologicznego w dokumentach strategicznych NATO. Jest to wartościowa, godna polecenia książka, przydatna w szkoleniu wojsk, straży, służb i inspekcji oraz kadr administracji publicznej organizujących wspólne działania w przedmiotowym zakresie. Godna jest też polecenia w kształceniu na uczelniach wyższych na kierunkach bezpieczeństwo narodowe, wewnętrzne, zarządzanie kryzysowe i wielu innych. Z recenzji prof. dr. hab. inż. Waldemara Kitlera