Miłosna loteria

Anna Rybkowska

Kołobrzeg, Poznań, Warszawa. Marek, Zuzanna, Michał, Weronika i tajemniczy kot. Grupa przyjaciółek spotyka się i wspiera po klęskach swoich kolejnych związków z facetami. Jedna z nich, Zuzanna, jest pisarką, która kiepsko sobie radzi z życiem i pisaniem. Przeżywa rozstanie z facetem, który ją oczarował i szybko ostygł. Za radą przyjaciółki, równie jak ona nieszczęśliwej w miłości, postanawia zapłacić podejrzanemu wróżbicie za rytuał, dzięki któremu ukochany do niej wróci. Nieszczęśliwy splot niesamowitych wydarzeń sprawia, że nie wszystko układa się tak, jak zainteresowani sobie wyobrażali. Na szczęście wszystko kończy się dobrze, a bohaterowie uświadamiają sobie, że chociaż miłość jest esencją życia, to jeszcze ważniejsza od niej jest przyjaźń. Anna Rybkowska pisze świetnie, o czym mogłam się przekonać nie raz i nie dwa. W tym wypadku uległa pokusie zwrócenia się ku żartowi literackiemu. Całkiem zgrabnie tę historię zagmatwała, odczarowała i doprawiła dowcipem w dobrym stylu. To książka, która was zaskoczy! Iwona Banach, autorka wielu komedii z suspensem

Ślady życia (#1). Uśmiech zimy

Anna Rybkowska

Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, ale możesz go nie stracić. Berenika Popielewska, rozwódka, matka dwójki dorosłych dzieci, otrzymuje nieoczekiwany spadek po znanym artyście malarzu, Maksymilianie Styksie posiadłość w maleńkiej podlaskiej wsi Naboków. Musi spełnić tylko jeden warunek: zamieszkać tam na rok. Oprócz tego dostaje coś jeszcze tajemniczego pendrivea z zapiskami i nagraniami malarza. Zaskoczona i zaintrygowana Berenika zostawia swoje dotychczasowe życie i wyjeżdża na zasypane śniegiem Podlasie. Jeszcze nie wie, że dom, który odziedziczyła, zwany przez miejscowych dworem, jest niezwykły. Dzieją się tu dziwne rzeczy: jedne przedmioty znikają, pojawiają się inne, a pod lasem snują się niepokojące cienie. Czy Berenika wytrwa w postanowieniu, czy machnie ręką na spadek i wróci do Poznania? Ania Rybkowska ma dar tworzenia postaci, które wszyscy doskonale znamy. Nie tylko z widzenia. Główną bohaterkę odnajdzie w sobie niejedna uważna czytelniczka. Taki dar dla twórcy powieści realistycznej jest przepustką na półkę z dobrą literaturą. A jak wiadomo, stoją na niej książki, których się nie odkłada w połowie lektury Basia Kosmowska, pisarka Historia wciągająca od pierwszych stron, akcja zaskakująca, bardzo życiowa, z barwnymi postaciami, tajemnicą do odkrycia, relacjami do naprawienia, tematami z przeszłości do uporządkowania. Anna Rybkowska zabiera czytelnika w świat skrajnych uczuć, odmiennych bohaterów, rewelacyjnie buduje klimat oraz tworzy napięcie, a do tego zaczarowuje świat słowem, porusza trudne tematy. Muszę szczerze powiedzieć, że nie mogę doczekać się kontynuacji. Anna Sikorska, Górowianka

Ślady życia (#2). Smak wiosny

Anna Rybkowska

Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, ale możesz go nie stracić. Wiosna przynosi Berenice zmiany i coraz bardziej niepokojące odkrycia. Monotonia codzienności przeplata się z nadzwyczajnymi zdarzeniami, których nie sposób pojąć racjonalnym umysłem. Powoli dociera do niej dziwna prawda o ekscentrycznym spadkodawcy. Kiedy w dodatku na horyzoncie pojawia się tajemniczy mężczyzna, który, jak wszystko na to wskazuje, jest przybyszem z przeszłości Berenika pomału zaczyna mieć dość. Na szczęście wciąż może liczyć na Jakuba. Końcowe wydarzenia drugiej części wywołają panikę i pozostawią bohaterkę powieści na rozdrożu. Książka, która ubrana została w szatę typowej powieści obyczajowej, jest czymś bardziej skomplikowanym, literacko bogatym, erudycyjnym i wymagającym od czytelnika pewnego skupienia. Nie ma tu łatwych rozwiązań ani lekkiego podejścia do tematu Autorka wychodzi od schematu, ale natychmiast go odczarowuje, bo ani spadek nie załatwia sprawy, ani Bruno nie jest księciem na białym koniu, ani wioska na Podlasiu nie jest Paryżem, a sielskości w niej jak na lekarstwo. Iwona Banach, pisarka i tłumaczka, blog Zastroniec"

Ślady życia (#3). Dotyk lata

Anna Rybkowska

Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, ale możesz go nie stracić. Życie Bereniki w Nabokowie z miesiąca na miesiąc staje się coraz dziwniejsze. Do znikających przedmiotów i nieoczekiwanie pojawiających się ludzi już zdołała przywyknąć, a mimo to prawie codziennie przeżywa jakieś zaskoczenie. Kiedy letnia burza objawia skarb ukryty na terenie posiadłości, Berenika zaczyna się zastanawiać, czy spadek po znanym artyście, Maksymilianie Styksie, nie jest dobrą okazją do wyrównania życiowych rachunków. Dotyk lata ponownie wprowadza czytelnika w świat cudownej przyrody i sielskiego, mimo że naznaczonego mniejszymi lub większymi problemami, życia w Nabokowie. Berenika zmaga się z trudami codzienności, w dodatku wciąż przydarzają się jej dziwne sytuacje, ale dzielnie sobie z nimi radzi. Anna Rybkowska stworzyła serię, przy której można się wzruszyć, można się pośmiać i razem z bohaterami przeżywać każde wydarzenie. To historia, która mogłaby się przydarzyć każdemu z nas. Polecam! Paulina Kłokosińska, Wystukane Recenzje

Ślady życia (#4). Zapach jesieni

Anna Rybkowska

Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, ale możesz go nie stracić. Berenika i jej przyjaciele doświadczą w Nabokowie specyfiki czasu i jego niepowtarzalności. Dowiedzą się, że można coś przeżyć jeszcze raz, ale już nigdy w taki sam sposób. Jesień przyniesie wyjaśnienie tajemnic ukrytych we dworze, błąkających się wśród pól i pochowanych po lasach. Przynajmniej tych tajemnic, które pozwolą się okiełznać. Wszak życie też nie daje odpowiedzi na wszystkie zadawane pytania To pożegnanie z bohaterami i z miejscem, ale niekoniecznie rozstanie z ich żywiołami. Przecież każdy ma jakieś swoje Kilimandżaro, więc każdy może mieć i swój Naboków. W tym cyklu każda kobieta odnajdzie okruch siebie samej - swoich przemyśleń, wahań, tęsknot, strachów, porażek życiowych, ale i swojej siły. Zajrzyjcie do Nabokowa. Poprowadzą Was do niego barwy, smaki, zapachy. Małgorzata J. Kursa, portal Książka zamiast Kwiatka Ania Rybkowska ma dar tworzenia postaci, które wszyscy doskonale znamy. Nie tylko z widzenia. Główną bohaterkę odnajdzie w sobie niejedna uważna czytelniczka. Taki dar dla twórcy powieści realistycznej jest przepustką na półkę z dobrą literaturą. A jak wiadomo, stoją na niej książki, których się nie odkłada w połowie lektury Basia Kosmowska