Empatia - pomoc i przeszkoda w pracy zawodowej personelu medycznego

Anna Włoszczak-Szubzda

Książka jest próbą systematyzacji granic i definicji empatii. Odpowiada na wiele pytań dotyczących zagadnienia empatii, m.in: czy przyczyną problemu jest niejednoznaczna teoria zagadnienia, czy niewłaściwa edukacja teoretyczno-praktyczna? Czy jest możliwe, a jeśli tak, to w jaki sposób, usunięcie rozdźwięku między idealnym wzorem zawodowym personelu medycznego, zakładającym jego etyczność, a wyczerpującą i wypalającą z przyczyn emocjonalnych, codziennością zawodową? Publikacja wyjaśnia wiele pojęć występujących w opisach zjawiska empatii, dookreśla jej rolę w zawodach medycznych i weryfikuje, czy można wyuczyć się postawy empatycznej. W badaniach empirycznych opisanych w książce pojawia się między innymi testowanie wśród personelu medycznego wiedzy na temat empatii, ich opinii odnośnie wpływu empatii na pracę zawodową, a także próby ustalenia przyczyn tych poglądów i poziomu stanu wiedzy

Granice nauk o zdrowiu

Anna Włoszczak-Szubzda

Monografia jest cennym źródłem wiedzy na tematy dotyczące między innymi profilaktyki chorób odkleszczowych, jakości życia chorych po udarze niedokrwiennym mózgu, postaw pacjentów chorych onkologicznie wobec diagnozy czy tez rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych z zespołem Dandy-Walkera a także odpowiedzialności zawodowej i znajomości podstaw prawnych wykonywania zawodu pielęgniarki, kompetencji teleinformatycznych pielęgniarek, symulacji medycznej jako narzędzia wykorzystywanego do edukacji medycznej oraz cech osobowości funkcjonariuszy straży pożarnej szczególnie narażonej na stres z racji wykonywanego zawodu. Różnorodność dyscyplin składających się na dziedzinę nauk o zdrowiu powoduje potrzebę określenia granic tej dziedziny. Taką próbą (rodzajem pilotażu teoretyczno-metodologicznego), która ma pokazać możliwe obszary zainteresowania nauk o zdrowiu, jest ta monografia. Tworzyli ją naukowcy z różnych dyscyplin naukowych: pedagodzy, psycholodzy, specjaliści nauk o zdrowiu, lekarze oraz pielęgniarki i pielęgniarze. Prezentując swoje rozważania teoretyczne i badania naukowe, wnieśli wkład nie tylko w rozwój samej wiedzy budowanej w ramach nauk o zdrowiu, ale też jako grupa podjęli wysiłek określenia granic merytorycznych i wskazania wspólnych elementów metodologicznych, swoistych dla omawianej dziedziny nauki