Bracia sungari

Ala Biedrzycka, Bartek Biedrzycki

Kiedy Siekacz odjeżdża w świat maszyną ludzi, jego bratu nie pozostaje nic innego, jak tylko ruszyć mu na ratunek. Czeka go pełna przygód i niebezpieczeństw droga, na której musi przezwyciężyć trudności i pokonać swoje słabości. Na szczęście nie będzie po niej kroczył sam - zawsze może liczyć na pomocną łapkę bardziej doświadczonych zwierząt. Co dzieje się na peryferiach świata ludzi, kiedy nikt nie patrzy? Jakie tajemnice kryją się w drewutniach, przydrożnych rowach i nadrzecznych zagajnikach? Czemu Master Sensei kroczy spokojnie wśród zgiełku, co buduje inżynier Yonzi, jakie imiona mają pszczoły i kto może latać wierzchem na rybitwie? Oto awanturnicza powieść o tym, jak stać się bohaterem mimo woli - bo czasem sungari musi zrobić to, co sungari musi zrobić. Ala Biedrzycka - nauczycielka - postanowiła napisać książkę dla swoich uczniów, aby uprzyjemnić im kwarantannę i dać odetchnąć rodzicom. Do współpracy zaprosiła swojego męża, pisarza fantastyki. Tak powstała niesamowita powieść przygodowa rozgrywająca się w świecie zwierząt - ale tych żyjących na peryferiach świata ludzi. Przeznaczona jest dla dzieci w wieku od 3 do 10 lat (i dla wszystkich innych też), zarówno do czytania przez rodziców jak i samodzielnego (w przypadku starszego czytelnika). Przekonajcie się, co z tego wyszło!

Zimne światło gwiazd

Bartek Biedrzycki

Krótka choć gwałtowna wojna wstrząsnęła kontynentem drugi raz po zaledwie dwudziestu latach wolności i pokoju. Dała nam impuls, aby tu, w Środkowej i Wschodniej Europie, skupić się na pracy na rzecz pokoju. Socjalistyczna nauka i technika wyniosła nas na orbitę, zgodnie ze słowami naszego wielkiego rodaka Konstantego Ciołkowskiego, że wprawdzie planeta nasza jest kolebką rozumu, lecz nie można całego życia spędzić w kolebce. Żyjemy w wieku gwiezdnym, w erze kosmosu, w czasach rewolucji ponadplanetarnej. To, o czym zaledwie śnili nasi dziadowie, a co w dekadzie naszych ojców było wciąż tylko ledwo uchwytnym marzeniem, stało się dla nas, dzieci demokratycznego dobrobytu i nauki - codziennością. Gdy w 1977 roku otwarto Szkołę Pilotów przy Centrum Kosmicznym Konstantego Ciołkowskiego, w mury nowej uczelni wstąpili dziewczęta i chłopcy będący kwiatem narodu polskiego. Ci dzielni młodzi ludzie, stawiając obywatelski obowiązek i rozwój nauki ponad własne partykularne interesy i ponad własne życie, zasiedlają zimną pustkę kosmicznej próżni. Poznajcie losy bohaterów socjalistycznej epopei - Gwiezdnej Glorii, pierwszej Polki w kosmosie - Wiktora Dobrowolskiego i Jerzego Nowickiego, pary nieustraszonych pilotów, których nie przeraża mrok orbity ani technologiczne niedostatki, a także przybranego ojca ich wszystkich - dyrektora Centrum Kosmicznego, towarzysza o nienagannej obywatelskiej postawie, który nie waha się, gdy trzeba, postawić ludzkie życie ponad partyjnym interesem.