Arlekin Mahomet albo taradajka latająca. Drama śmieszno-płaczliwo-filozofo-sowizdrzalskie w czterech aktach

Franciszek Zabłocki

Pełen wdzięku utwór polemizujący z wizerunkiem widza teatralnego, znudzonego teatralną i literacką imitacją życia. Jest to dzieło prawie nieznane, ponieważ tekst komedii, utrzymanej w konwencji dellarte, nie trafił nigdy do druku. Tytułowa taradajka to popularna w XVIII wieku bryczka, która w utworze Zabłockiego dodatkowo lata. Dzięki niej bohaterom udaje się uciec przed wierzycielami. Jednak trafiają do bardzo dziwnego miejsca, gdzie wplątują się w intrygę z udziałem rycerza, który stara się o względy królowej oraz jej służącej.

Fircyk w zalotach. Komedia w trzech aktach

Franciszek Zabłocki

Fircyk w zalotach był inspirowany francuską powieścią Zakochany Fircyk autorstwa Jana Romagnesiego. Opowiada o zalotach tytułowego Fircyka, który chce ożenić się z wybranką swojego serca Podstoliną. Pierwowzór został przez Zabłockiego zmieniony i wpasowany w ówczesne życie w Warszawie i na dworze królewskim. Autor swoje dzieło zadedykował królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, który najprawdopodobniej pojawił się na premierze scenicznej w 1781 roku.

Król w Kraju Rozkoszy. Komedia zapustna w trzech aktach

Franciszek Zabłocki

Franciszek Zabłocki (1752-1821) poeta, komediopisarz, tłumacz literatury francuskiej, jeden z najaktywniejszych twórców i działaczy ery stanisławowskiej; uczestnik królewskich obiadów czwartkowych, odznaczony medalem "Merentibus" za napisaną w 1780 sztukę "Zabobonnik". Pod koniec życia, po utracie przez Polskę niepodległości został księdzem. Dorobek komediopisarski Zabłockiego, obejmujący ok. 50 tytułów (najbardziej znany jest "Fircyk w zalotach") charakteryzuje się racjonalistyczną postawą autora, bystrą, krytyczna obserwacją obyczajową i psychologiczną, elementami publicystyki społecznej, ironią, czesto także sentymentalizmem zgodnym z duchem epoki.