Metodologiczne podstawy naukowego rozwoju studentów

Kazimierz M. Czarnecki

(…) Praca: Metodologiczne podstawy naukowego rozwoju studentów przeznaczona jest głównie dla tych dyplomantów (myślę, że doktorantów również), którzy pragną rozwijać się “w nauce”, “przez naukę” i “dla nauki”. Obejmuje ona wybrane zagadnienia z ogólnej metodologii pracy naukowej, tj. takie, które sprawdziłem na seminariach dyplomowych, że są ważne, potrzebne i pomocne w rozwoju naukowym młodych czcicieli nauki.

Nowy leksykon profesjologiczny

Kazimierz M. Czarnecki, Bogusław Pietrulewicz, Piotr Kowolik (red.)

Nowy leksykon profesjologiczny zawiera 651 haseł i ma służyć przede wszystkim członkom PTP jako „wspólny język” w porozumiewaniu się między sobą; pracownikom naukowo-dydaktycznym z innych dziedzin wiedzy np. psychologom, pedagogom, socjologom do orientowania się w tym, czym jest i czym istotnie różni się profesjologia od innych nauk; nauczycielom szkół podstawowych i średnich, realizującym zadania dotyczące niemal zapomnianej preorientacji i orientacji zawodowej; pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz urzędom pracy i doradztwa zawodowego dla dorosłych, jak również rodzicom, posiadającym dzieci interesujące się wyborem dziedziny życia zawodowego, poziomu kwalifikacji zawodowych, zawodu i szkoły zawodowej.

Profesjologia

Kazimierz M. Czarnecki

(...) Profesjologia winna być ujęta pod znacznie dłuższym tytułem, jak np.: "Zarys nauki o warunkach, procesie, wynikach i mechanizmach zawodowego rozwoju człowieka", a to dlatego że faktyczna jej treść dotyczy głównie wymienionych składników oraz teoretycznych i metodologicznych podstaw tego rozwoju. Zdecydowałem się jednak na tytuł krótszy, żeby był bardziej frapujący i zachęcający Czytelnika do sięgnięcia po tę pracę, by pobudził go do twórczego myślenia, krytyki i refleksji (...).

Profesjologia. Nauka o profesjonalnym rozwoju człowieka

Kazimierz M. Czarnecki

„Profesjologia” winna być ujęta pod znacznie dłuższym tytułem, jak np.: „Nauka o warunkach, procesie, wynikach i mechanizmach profesjonalne­go rozwoju człowieka”, a to dlatego, że faktyczna jej treść dotyczy głównie wymienionych składników oraz teoretycznych i metodologicznych podstaw tego rozwoju. Zdecydowałem się jednak na tytuł krótszy, żeby był bardziej frapujący i zachęcający Czytelnika do sięgnięcia po tę pracę, by pobudził do twórczego myślenia, krytyki i refleksji. „Profesjologia” składa się z dwunastu rozdziałów, bibliografii i posłowia au­torskiego, które tworzą zwartą całość treściową i źródłową nowej nauki o pro­fesjonalnym rozwoju dzieci, młodzieży i dorosłych, osób niepełnosprawnych oraz emerytów i rencistów. Rozdział 1 zawiera charakterystyczne cechy profesjologii i ich analizę. Rozdział 2 zawiera najważniejsze informacje o pracy ludzkiej jako podsta­wowym warunku istnienia i profesjonalnego rozwoju człowieka. Rozdział 3 zawiera podstawowe informacje o profesjonalnej pracy człowieka. W roz­dziale 4 przedstawiłem teoretyczne podstawy profesjologii jako nowej na­uki. Rozdział 5 zawiera wyróżnione i opisane typy i metody naukowych ba­dań, z wyraźnym wyróżnieniem typowych metod profesjologii. W rozdzia­le 6 przedstawiłem opis warunków profesjonalnego rozwoju na tle ogólnych zmian rozwojowych człowieka. W rozdziale 7 przedstawiłem proces profe­sjonalnego rozwoju dzieci, młodzieży i dorosłych. Rozdział 8 zawiera opis wyników profesjonalnego rozwoju. Rozdział 9 poświęcony jest metodom stymulacji profesjonalnego i postzawodowego rozwoju dzieci, młodzieży i dorosłych, szczególnie seniorów. Rozdział 10 zawiera wyniki badań pro­zawodowych marzeń dzieci jako przykład twierdzenia, że już dzieci wieku przedszkolnego posiadają swoją preorientację dotyczącą wyboru zawodów i pracy ludzkiej; postzawodową ogólną aktywność seniorów oraz aktywność twórczą. Rozdział 11 to pomocniczy słownik profesjologiczny jako przy­kład wyróżnionych i zdefiniowanych wybranych terminów. Rozdział 12 jest potraktowany jako pomocniczy test ćwiczeniowy, przeznaczony głównie dla studentów pedagogiki i psychologii przygotowujących się do egzaminu z przedmiotu profesjologia.

Psychologia różnic indywidualnych cech człowieka

Dokładna znajomość różnic indywidualnych człowieka wymaga poważnych studiów literaturowych. Odsyłam czytelników (głównie studentów i nauczycieli) do zamieszczonej literatury źródłowej, by mogli pogłębić swoją wiedzę o samym sobie, tj. „mocnych i słabych” cechach swojej osobowości oraz „mocnych i słabych” stronach indywidualnych właściwości kształconych uczniów i studentów. Różnice indywidualne występujące u ludzi dorosłych są widoczne i znaczące w naszym życiu, a szczególnie takie, które są już rozwinięte i utrwalone w ukształtowanym organizmie. Od najdawniejszych lat próbowano poznawać indywidualne różnice cech przy pomocy obserwacji zachowania, eksperymentów, analizy dzieł twórczych osób znaczących w życiu społecznych oraz osób defektywnych i przestępczych. Badania cech systemu nerwowego, temperamentu, ogólnej sprawności umysłowej, zdolności specjalnych, zdolności do skutecznego uczenia się w szkole i na studiach są wciąż aktualne i potrzebne ze względu na rosnące zapotrzebowanie na ludzi zdolnych, mądrych i twórczych. Przykładowo można tu wymienić bardzo wnikliwe badania temperamentu, prowadzone od wielu lat przez prof. Jana Strelaua.

Psychologia zmian rozwojowych człowieka

Kazimierz M. Czarnecki

Recenzowana praca o charakterze monograficznym jest pierwszą pozycją naukową o takim zakresie w polskiej literaturze psychologicznej. Pisana jest językiem ścisłym, jasnym, a zarazem naukowym. Jest bardzo dobrze udokumentowana źródłami naukowymi o charakterze konstytutywnym i to nie tylko z zakresu psychologii, ale także pedagogiki, socjologii, filozofii, medycyny itp. Tytuł pracy, jako że nowy, jest dobrze uzasadniony. Wielką zaletą opracowania jest centralistyczne, a nie peryferyjne podejście, zawiera zarazem wielotorowe wyjaśnienie podstawowych pojęć dotyczących omawianej problematyki. Definiowanie i syntetyczny opis opierają się na bardzo precyzyjnym języku, a także na solidnej dokumentacji bibliograficznej, bez często stosowanego we współczesnych opracowaniach bełkotu naukowego.   Fragment z recenzji prof. zw. dr. hab. Stanisława Popka