Lietuvaits

Liudvika Didžiulien-Žmona

Lietuvaitės3 veiksmų 4 paveikslų komedija Veikėjai  Karklinskas — Uogėnų dvaro savininkas.  Judita — jo žmona  Munia — jų duktė  Jancia — jų duktė  Milcia — jų duktė  Balys žagaras — studentas  Kazys Stagaras — studentas  Damukas Goreckis — 40 metų jaunikis, Karkilinskų kaimynas  Romukas Zaleskis — 42 metų jaunikis, Karkilinskų kaiminas  Juzienė — Karklinskų «gaspadinė»  Uliutė — tarnaitė  Laikas — dabartis. Vieta — Karklinskų dvaras. [...] Liudvika Didžiulien-Žmona Ur. 21 kwietnia 1856 r. w miejscowości Robliai, rej. rokiski Zm. 25 października 1925 r. w miejscowości Griežin?liai, rej. Oniksztyński Najważniejsze dzieła: Lietuvait?s, Atgaj?l? Pseudonim literacki - Žmona. Litewska pisarka, działaczka społeczna. Matka dziesięciorga dzieci (z których dwoje zmarło w wieku niemowlęcym). L. Didžiulien? uczyła się prywatnie, dlatego bardzo wcześnie zaczęła czytać i pisać. W 1876 r. wyszła za mąż za potomka dawnego litewskiego rodu bojarskiego, bibliografa, zbieracza folkloru, litewskiego działacza społecznego Stanislovasa Didžiulisa. Dom Didžiulisów nawiedzali Antanas Baranauskas i Jonas Jablonskis oraz inni ówcześni działacze społeczni i naukowi. Tego rodzaju spotkania wpłynęły na to, że sama L. Didžiulien? wzięła pióro do ręki, mimo, iż przedtem za najważniejszy w swym życiu uważała swój obowiązek jako kobiety, matki, żony, o czym świadczy obrany przez nią pseudonim. L. Didžiulien? sama kolportowała zakazaną prasę litewską oraz organizowała jej propagację w Auksztocie (lit. Aukštaitija). Zbierała folklor, utwory Ananasa Strazdasa, Antanasa Vienažindisa oraz innych ludowych twórców litewskich. W latach 1896?1907, mieszkając z dziećmi w Mintauji, założyła pensjonat uczniowski w celu sprawowania pieczy nad uczniami litewskimi. W tym pensjonacie mieszkali m.in. Ananas Smetona, Juozas Vaičkus, Juozas T?belis, Konstantinas Jasiukaitis, Justinas Vienožinskis oraz inni przyszli litewscy działacze kulturalni, społeczni i polityczni. Gdy osądzono i zesłano jej męża oraz synów Ananasa i Vytautasa, pisarka sama prowadziła dwór. Po rozpoczęciu wojny wyruszyła do córki na Jałtę. Tam w 1917 r. przybył jej mąż. W 1924 r. z rodziną powrócili do rodzinnego dworu w miejscowości Griežin?liai.   Kupując książkę wspierasz fundację Nowoczesna Polska, która propaguje ideę wolnej kultury. Wolne Lektury to biblioteka internetowa, rozwijana pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej. W jej zbiorach znajduje się kilka tysięcy utworów, w tym wiele lektur szkolnych zalecanych do użytku przez MEN, które trafiły już do domeny publicznej. Wszystkie dzieła są odpowiednio opracowane - opatrzone przypisami oraz motywami.