Kobieta z innej planety

Tadeusz Konczyński

Sierpniowa ulewa nadciągnęła nad Warszawę. Była pierwsza w nocy, ulice opustoszały i tylko posterunkowy Mateusz Pordoba w gumowym płaszczu przenikał wzrokiem jezdnię mostu Poniatowskiego. Wtem niespodziewanie pojawił się samochód osobowy. Jechał powoli, co rusz zatrzymując się jakby czegoś szukał. Kierowcą okazuje się roztrzęsiony mężczyzna. W domu znalazł list, z którego wynikało, że znajoma kobieta ma zamiar rzucić się z mostu do Wisły. Przeczesując teren mężczyźni odnajdują sweter, należący do autorki listu, a w nim kolejną wiadomość. Gdy posterunkowy ponownie przeszukuje okolicę, w której znaleziono ślad, nieznajomy mężczyzna odjeżdża z piskiem opon. Mimo strzałów policjanta udaje mu się uciec. Kim był i dlaczego nagle odjechał? Jaki związek ma to ze zniknięciem tajemniczej kobiety? Mateusz Pordoba rozpoczyna śledztwo z samymi niewiadomymi...

Kobieta z innej planety

Tadeusz Konczyński

Sierpniowa ulewa nadciągnęła nad Warszawę. Była pierwsza w nocy, ulice opustoszały i tylko posterunkowy Mateusz Pordoba w gumowym płaszczu przenikał wzrokiem jezdnię mostu Poniatowskiego. Wtem niespodziewanie pojawił się samochód osobowy. Jechał powoli, co rusz zatrzymując się jakby czegoś szukał. Kierowcą okazuje się roztrzęsiony mężczyzna. W domu znalazł list, z którego wynikało, że znajoma kobieta ma zamiar rzucić się z mostu do Wisły. Przeczesując teren mężczyźni odnajdują sweter, należący do autorki listu, a w nim kolejną wiadomość. Gdy posterunkowy ponownie przeszukuje okolicę, w której znaleziono ślad, nieznajomy mężczyzna odjeżdża z piskiem opon. Mimo strzałów policjanta udaje mu się uciec. Kim był i dlaczego nagle odjechał? Jaki związek ma to ze zniknięciem tajemniczej kobiety? Mateusz Pordoba rozpoczyna śledztwo z samymi niewiadomymi...

Ostatnia godzina

Tadeusz Konczyński

Odległa przyszłość. Ziemia stoi u progu katastrofy kosmicznej. Nad światem wisi widmo kataklizmu solarnego. Słońce przestaje ogrzewać naszą planetę. Wichury, burze śnieżne i lód niosący śmierć. Ostatni ludzie znajdują schronienie w odgrodzonym szklaną kopułą Wiecznym Mieście. Czy jednak mogą czuć się w nim bezpiecznie? Prognozy społeczne przewidują niechybny upadek miasta rządzonego przez bezwzględnego władcę Wielkiego Mistrza Goiduna. Ostatnia godzina" to jedna z najbardziej znanych powieści fantastycznych Tadeusza Konczyńskiego. Zawiera wiele futurologicznych prognoz i wyobrażeń społecznych. Pierwodruk ukazał się na łamach "Kuriera Porannego" w 1912. Kolejne wydania nosiły tytuł Koniec świata".

Ostatnia godzina

Tadeusz Konczyński

Odległa przyszłość. Ziemia stoi u progu katastrofy kosmicznej. Nad światem wisi widmo kataklizmu solarnego. Słońce przestaje ogrzewać naszą planetę. Wichury, burze śnieżne i lód niosący śmierć. Ostatni ludzie znajdują schronienie w odgrodzonym szklaną kopułą Wiecznym Mieście. Czy jednak mogą czuć się w nim bezpiecznie? Prognozy społeczne przewidują niechybny upadek miasta rządzonego przez bezwzględnego władcę Wielkiego Mistrza Goiduna. Ostatnia godzina" to jedna z najbardziej znanych powieści fantastycznych Tadeusza Konczyńskiego. Zawiera wiele futurologicznych prognoz i wyobrażeń społecznych. Pierwodruk ukazał się na łamach "Kuriera Porannego" w 1912. Kolejne wydania nosiły tytuł Koniec świata".

Wyspa smutku

Tadeusz Konczyński

Donald Elis nigdy nie był typem romantyka, ale kochał swoją żonę. Lubił z nią rozmawiać, dzielić myśli i zwyczajnie spędzać życie. Od pewnego czasu dostrzegał w zachowaniu Heleny niepokojące znaki. Kobieta przeżywała jakieś strapienia, z którymi nie chciała się dzielić. Coraz więcej czasu małżonkowie spędzali samotnie, a Donald widząc łzy spływające po twarzy żony, nie wiedział jak może pomóc. Nie spodziewał się jednak tego, że wkrótce przeczyta jej pełen emocji, pożegnalny list. Nieszczęśliwa Helena opuściła męża i schroniła się na Wyspie Smutku. Mówiono, że to azyl dla chorych na nieukojoną miłość i tęsknotę. Donald słyszał, że mało kto wraca z wyspy, a jeśli już to z zamąconym umysłem lub jako wrak człowieka. Czy mężczyźnie uda się odnaleźć żonę i odkryć powody ucieczki? Jakie tajemnice skrywa Wyspa Smutku?

Wyspa smutku

Tadeusz Konczyński

Donald Elis nigdy nie był typem romantyka, ale kochał swoją żonę. Lubił z nią rozmawiać, dzielić myśli i zwyczajnie spędzać życie. Od pewnego czasu dostrzegał w zachowaniu Heleny niepokojące znaki. Kobieta przeżywała jakieś strapienia, z którymi nie chciała się dzielić. Coraz więcej czasu małżonkowie spędzali samotnie, a Donald widząc łzy spływające po twarzy żony, nie wiedział jak może pomóc. Nie spodziewał się jednak tego, że wkrótce przeczyta jej pełen emocji, pożegnalny list. Nieszczęśliwa Helena opuściła męża i schroniła się na Wyspie Smutku. Mówiono, że to azyl dla chorych na nieukojoną miłość i tęsknotę. Donald słyszał, że mało kto wraca z wyspy, a jeśli już to z zamąconym umysłem lub jako wrak człowieka. Czy mężczyźnie uda się odnaleźć żonę i odkryć powody ucieczki? Jakie tajemnice skrywa Wyspa Smutku?